Aðstöðuleysi á vökudeild Landspítala Berglind Aðalsteinsdóttir skrifar 24. september 2015 08:00 Eftir mikla umhugsun fann ég mig knúna til að deila persónulegri reynslu af heilbrigðisþjónustu sem reyndist mér vel en jafnframt benda á brotalöm í húsnæðismálum vökudeildar Landspítala sem brýnt er að lagfæra. Á síðastliðnum árum hef ég starfað sem læknir bæði hérlendis og erlendis en nýlega fékk ég að kynnast því að vera hinum megin við borðið þar sem ég naut þjónustu fæðingardeildar Landspítala og nýfædd dóttir mín lagðist inn á vökudeild. Hún kom í heiminn með miklum látum og var hætt komin vegna blæðingar. Ég var gengin fulla meðgöngu þegar ég missti vatnið sem var blóðlitað. Við komuna á fæðingardeildina kom í ljós með aðstoð nýs greiningartækis að blóðið kom frá barninu. Barninu var að blæða út. Tekin var ákvörðun um að framkvæma bráðakeisara. Um 12 mínútum síðar var búið að ná barninu út. Það voru ótal mörg handtök unnin á þessum fáu mínútum af hópi vel þjálfaðs fagfólks. Barnið hafði hins vegar misst mikið blóð og var án lífsmarks. Barnalæknar hófu samstundis endurlífgunartilraunir sem báru árangur eftir að gefinn var vökvi í æð og neyðarblóð. Í kjölfarið var kælimeðferð beitt til að draga úr hættu á heilaskaða. Við tóku erfiðir sólarhringar þar sem átti eftir að skýrast hvernig heilinn og önnur líffærakerfi hefðu þolað áfallið. Eftir því sem dagarnir liðu fór gæfuhjólið smátt og smátt að snúast okkur í hag. Aðeins 9 dögum síðar fórum við heim með yndislega dóttur sem dafnar vel. Ég verð ævinlega þakklát fyrir að hafa notið fyrsta flokks læknisþjónustu sem varð til þess að dóttir mín er á lífi og allt bendir til að hún sé fullkomlega heilbrigð. Það eru forréttindi að búa í landi með góðu heilbrigðiskerfi þar sem ungbarnadauði og mæðradauði er með því lægsta sem þekkist í heiminum. Ekki pláss fyrir einn stólVökudeild Landspítalans er gjörgæslu- og sjúkradeild fyrir fyrirbura og nýbura sem þurfa á sérhæfðri meðferð að halda. Þar dvelja börn frá nokkrum klukkustundum upp í marga mánuði. Deildin er mjög vel tækjum búin enda hefur hún í gegnum tíðina notið velvildar félagasamtaka og einstaklinga sem hafa fjármagnað tækjakaup deildarinnar að mestu leyti. Deildin er mönnuð vel þjálfuðu starfsfólki. Þar kynntumst við einstöku fólki sem sinnir veikum börnum af mikilli alúð og hlúir á sama tíma vel að aðstandendum. Það kom hins vegar á óvart hversu þröngt er um starfsemina. Aðstaða fyrir foreldra er nánast engin. Þegar kom að því að útskrifa mig af kvennadeildinni var barnið mitt ennþá á vökudeild. Það var áfall að komast að því að aðstaðan þar býður ekki upp á að foreldrar gisti hjá börnum sínum. Þá var ekkert annað í boði en að sofa í stól eða yfirgefa barnið til að fara heim að hvíla sig. Á þessum tímapunkti var dóttir okkar að vakna upp eftir að hafa verið haldið sofandi í fjóra sólarhringa. Við foreldrarnir vorum að fá hana í fangið í fyrsta skiptið og hún að byrja að taka brjóst. Að yfirgefa barnið er það síðasta sem foreldrar vilja gera á svona stundu. Þegar gjörgæslumeðferðinni lauk tók við dvöl á almennri nýburastofu. Þar deila fjögur börn 20 fermetra rými með sameiginlegu skiptiborði, vaski og hirslum fyrir bleiur og fleira. Það er því þröngt í kringum hverja vöggu, lítið pláss fyrir foreldra og lítið sem ekkert næði fyrir mæður sem eru ýmist að gefa brjóst eða mjólka sig. Við hlið hverrar vöggu er með naumindum pláss fyrir einn hægindastól sem með útréttum fótskemli lokar gangveginum fyrir aðra foreldra og starfsfólk. Þessi aðstaða er engan veginn í takt við nútímann né það sem boðið er upp á í nágrannalöndum okkar í dag. Foreldrar veikra barna eru undir miklu álagi og eru í aukinni áhættu á að þróa með sér kvíða og þunglyndi. Rannsóknarniðurstöður gefa til kynna að með fjölskyldumiðaðri meðferð þar sem foreldrum gefst kostur á að dvelja allan sólarhringinn hjá börnum sínum á vökudeild megi bæta geðheilsu foreldra og tengslamyndun þeirra við barnið, stytta legutíma og fækka endurinnlögnum. Nærvera móður og barns er einnig lykillinn að árangursríkri brjóstagjöf. Á nýrri vökudeildum í nágrannalöndunum er gert ráð fyrir að foreldrar gisti hjá veikum börnum sínum, óháð alvarleika veikinda og óháð því hvort barnið dvelji þar í nokkra daga eða nokkra mánuði. Barnaspítali Hringsins er í nýlegu húsnæði og því kemur aðstöðuleysið líklega mörgum í opna skjöldu. Það eru 17 ár síðan framkvæmdir við byggingu barnaspítalans hófust og enn lengra síðan spítalinn var hannaður. Hönnunin gerir ekki ráð fyrir að foreldrar dvelji hjá börnum sínum á vökudeild. Þessi hönnun er úrelt í dag. Það er mikilvægt að hlúa vel að heilbrigðiskerfinu og flestir eru sammála um að bygging nýs spítala sé þáttur í því. Undanfarið hefur farið mikið fyrir umræðu um fyrirhugaða uppbyggingu Landspítalans. Staðsetningin er umdeild og margir eru þeirrar skoðunar að það komi betur út að byggja nýjan spítala frá grunni í stað þess að byggja við þann gamla. Það er mikilvægt að sú leið sem farin verður sé framtíðarlausn. Aðstaðan á vökudeild Landspítalans uppfyllir ekki kröfur nútímans og er afar brýnt að bæta úr því. Þrátt fyrir það er ekki gert ráð fyrir nýrri vökudeild á „nýjum“ Landspítala. Ég skora á ráðamenn að bæta úr því og tryggja þjóðinni spítala í takt við nútímann. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Þessir píkubörðu menn Eva Hauksdóttir Skoðun Er virkilega hvergi pláss fyrir einhverfan forritara? Elísabet Guðrúnar Jónsdóttir Skoðun Gervigreindin brotlendir: Notendum fækkar, áhugi minnkar, ávinningur enginn, traustið núll Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun Draumurinn um jafna foreldraábyrgð sem varð að martröð þolenda ofbeldis í nánum samböndum Sigrún Sif Eyfeld Jóelsdóttir,Kolbrún Dögg Arnardóttir Skoðun Valkvæð Sýn Hallmundur Albertsson Skoðun Kæra foreldri, verður barnið þitt af verulegum árs- og ævitekjum ? Jón Pétur Zimsen Skoðun Ísland að grotna niður í fjöldaferðamennsku Eggert Sigurbergsson Skoðun Heldur málþófið áfram? Bolli Héðinsson Skoðun Betra námsumhverfi fyrir börn í Reykjavík Bjarnveig Birta Bjarnadóttir Skoðun Hvernig eigum við að mæta gervigreind í skólanum? Geir Finnsson Skoðun Skoðun Skoðun Þegar Guð breytist í ljósmóður – og þegar kvöldmáltíðin breytist í annað en borð Drottins Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Reiði og bjartsýni á COP30 Þorgerður María Þorbjarnardóttir skrifar Skoðun Heldur málþófið áfram? Bolli Héðinsson skrifar Skoðun Gervigreindin brotlendir: Notendum fækkar, áhugi minnkar, ávinningur enginn, traustið núll Brynjólfur Þorvarðsson skrifar Skoðun Þessir píkubörðu menn Eva Hauksdóttir skrifar Skoðun Tolladeilur og hagsmunavörn í alþjóðaviðskiptum Eiríkur Björn Björgvinsson skrifar Skoðun Betra námsumhverfi fyrir börn í Reykjavík Bjarnveig Birta Bjarnadóttir skrifar Skoðun Á sjötugsaldri inn í nýja iðnbyltingu: Ferðalagið mitt og tækifæri Íslands í gervigreind Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Ísland að grotna niður í fjöldaferðamennsku Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Er virkilega hvergi pláss fyrir einhverfan forritara? Elísabet Guðrúnar Jónsdóttir skrifar Skoðun Fjárfesting til framtíðar - Fjárfestum í börnum Karólína Helga Símonardóttir skrifar Skoðun Kæra foreldri, verður barnið þitt af verulegum árs- og ævitekjum ? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Nóvember er tími netsvikara Gústaf Steingrímsson skrifar Skoðun Hvernig eigum við að mæta gervigreind í skólanum? Geir Finnsson skrifar Skoðun Valkvæð Sýn Hallmundur Albertsson skrifar Skoðun Draumurinn um jafna foreldraábyrgð sem varð að martröð þolenda ofbeldis í nánum samböndum Sigrún Sif Eyfeld Jóelsdóttir,Kolbrún Dögg Arnardóttir skrifar Skoðun Virkjanir í byggð – er farið að lögum? Gerður Stefánsdóttir skrifar Skoðun Hver vill eldast ? Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Frá stressi í sjálfstraust: Skrefin sem skipta máli á prófatíma Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Þögnin, skömmin og kerfið Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Af hverju er ekki hægt að framfylgja ákvörðunum Útlendingastofnunar? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Logndagur eins og þessi – hugleiðing um vindorkuna Einar Sveinbjörnsson skrifar Skoðun Er hægt að sigra frjálsan vilja? Martha Árnadóttir skrifar Skoðun Það þarf bara rétta fólkið Helga Þórisdóttir skrifar Skoðun Keflavíkurlausnin: Innflytjendadómstóll gæti sparað okkur milljarða Ómar R. Valdimarsson skrifar Skoðun Má (ég) banna börnum að nota móðurmál í skólanum? Donata Honkowicz Bukowska,Fríða Bjarney Jónsdóttir,Hermína Gunnþórsdóttir,Renata Emilsson Pesková skrifar Skoðun Hver er uppruni íslam? Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Hvað þýðir „að vera nóg“ Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Nýjar lóðir í betri og bjartari borg Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Tími kominn til að hugsa um landið allt Ingibjörg Isaksen skrifar Sjá meira
Eftir mikla umhugsun fann ég mig knúna til að deila persónulegri reynslu af heilbrigðisþjónustu sem reyndist mér vel en jafnframt benda á brotalöm í húsnæðismálum vökudeildar Landspítala sem brýnt er að lagfæra. Á síðastliðnum árum hef ég starfað sem læknir bæði hérlendis og erlendis en nýlega fékk ég að kynnast því að vera hinum megin við borðið þar sem ég naut þjónustu fæðingardeildar Landspítala og nýfædd dóttir mín lagðist inn á vökudeild. Hún kom í heiminn með miklum látum og var hætt komin vegna blæðingar. Ég var gengin fulla meðgöngu þegar ég missti vatnið sem var blóðlitað. Við komuna á fæðingardeildina kom í ljós með aðstoð nýs greiningartækis að blóðið kom frá barninu. Barninu var að blæða út. Tekin var ákvörðun um að framkvæma bráðakeisara. Um 12 mínútum síðar var búið að ná barninu út. Það voru ótal mörg handtök unnin á þessum fáu mínútum af hópi vel þjálfaðs fagfólks. Barnið hafði hins vegar misst mikið blóð og var án lífsmarks. Barnalæknar hófu samstundis endurlífgunartilraunir sem báru árangur eftir að gefinn var vökvi í æð og neyðarblóð. Í kjölfarið var kælimeðferð beitt til að draga úr hættu á heilaskaða. Við tóku erfiðir sólarhringar þar sem átti eftir að skýrast hvernig heilinn og önnur líffærakerfi hefðu þolað áfallið. Eftir því sem dagarnir liðu fór gæfuhjólið smátt og smátt að snúast okkur í hag. Aðeins 9 dögum síðar fórum við heim með yndislega dóttur sem dafnar vel. Ég verð ævinlega þakklát fyrir að hafa notið fyrsta flokks læknisþjónustu sem varð til þess að dóttir mín er á lífi og allt bendir til að hún sé fullkomlega heilbrigð. Það eru forréttindi að búa í landi með góðu heilbrigðiskerfi þar sem ungbarnadauði og mæðradauði er með því lægsta sem þekkist í heiminum. Ekki pláss fyrir einn stólVökudeild Landspítalans er gjörgæslu- og sjúkradeild fyrir fyrirbura og nýbura sem þurfa á sérhæfðri meðferð að halda. Þar dvelja börn frá nokkrum klukkustundum upp í marga mánuði. Deildin er mjög vel tækjum búin enda hefur hún í gegnum tíðina notið velvildar félagasamtaka og einstaklinga sem hafa fjármagnað tækjakaup deildarinnar að mestu leyti. Deildin er mönnuð vel þjálfuðu starfsfólki. Þar kynntumst við einstöku fólki sem sinnir veikum börnum af mikilli alúð og hlúir á sama tíma vel að aðstandendum. Það kom hins vegar á óvart hversu þröngt er um starfsemina. Aðstaða fyrir foreldra er nánast engin. Þegar kom að því að útskrifa mig af kvennadeildinni var barnið mitt ennþá á vökudeild. Það var áfall að komast að því að aðstaðan þar býður ekki upp á að foreldrar gisti hjá börnum sínum. Þá var ekkert annað í boði en að sofa í stól eða yfirgefa barnið til að fara heim að hvíla sig. Á þessum tímapunkti var dóttir okkar að vakna upp eftir að hafa verið haldið sofandi í fjóra sólarhringa. Við foreldrarnir vorum að fá hana í fangið í fyrsta skiptið og hún að byrja að taka brjóst. Að yfirgefa barnið er það síðasta sem foreldrar vilja gera á svona stundu. Þegar gjörgæslumeðferðinni lauk tók við dvöl á almennri nýburastofu. Þar deila fjögur börn 20 fermetra rými með sameiginlegu skiptiborði, vaski og hirslum fyrir bleiur og fleira. Það er því þröngt í kringum hverja vöggu, lítið pláss fyrir foreldra og lítið sem ekkert næði fyrir mæður sem eru ýmist að gefa brjóst eða mjólka sig. Við hlið hverrar vöggu er með naumindum pláss fyrir einn hægindastól sem með útréttum fótskemli lokar gangveginum fyrir aðra foreldra og starfsfólk. Þessi aðstaða er engan veginn í takt við nútímann né það sem boðið er upp á í nágrannalöndum okkar í dag. Foreldrar veikra barna eru undir miklu álagi og eru í aukinni áhættu á að þróa með sér kvíða og þunglyndi. Rannsóknarniðurstöður gefa til kynna að með fjölskyldumiðaðri meðferð þar sem foreldrum gefst kostur á að dvelja allan sólarhringinn hjá börnum sínum á vökudeild megi bæta geðheilsu foreldra og tengslamyndun þeirra við barnið, stytta legutíma og fækka endurinnlögnum. Nærvera móður og barns er einnig lykillinn að árangursríkri brjóstagjöf. Á nýrri vökudeildum í nágrannalöndunum er gert ráð fyrir að foreldrar gisti hjá veikum börnum sínum, óháð alvarleika veikinda og óháð því hvort barnið dvelji þar í nokkra daga eða nokkra mánuði. Barnaspítali Hringsins er í nýlegu húsnæði og því kemur aðstöðuleysið líklega mörgum í opna skjöldu. Það eru 17 ár síðan framkvæmdir við byggingu barnaspítalans hófust og enn lengra síðan spítalinn var hannaður. Hönnunin gerir ekki ráð fyrir að foreldrar dvelji hjá börnum sínum á vökudeild. Þessi hönnun er úrelt í dag. Það er mikilvægt að hlúa vel að heilbrigðiskerfinu og flestir eru sammála um að bygging nýs spítala sé þáttur í því. Undanfarið hefur farið mikið fyrir umræðu um fyrirhugaða uppbyggingu Landspítalans. Staðsetningin er umdeild og margir eru þeirrar skoðunar að það komi betur út að byggja nýjan spítala frá grunni í stað þess að byggja við þann gamla. Það er mikilvægt að sú leið sem farin verður sé framtíðarlausn. Aðstaðan á vökudeild Landspítalans uppfyllir ekki kröfur nútímans og er afar brýnt að bæta úr því. Þrátt fyrir það er ekki gert ráð fyrir nýrri vökudeild á „nýjum“ Landspítala. Ég skora á ráðamenn að bæta úr því og tryggja þjóðinni spítala í takt við nútímann.
Gervigreindin brotlendir: Notendum fækkar, áhugi minnkar, ávinningur enginn, traustið núll Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun
Draumurinn um jafna foreldraábyrgð sem varð að martröð þolenda ofbeldis í nánum samböndum Sigrún Sif Eyfeld Jóelsdóttir,Kolbrún Dögg Arnardóttir Skoðun
Skoðun Þegar Guð breytist í ljósmóður – og þegar kvöldmáltíðin breytist í annað en borð Drottins Hilmar Kristinsson skrifar
Skoðun Gervigreindin brotlendir: Notendum fækkar, áhugi minnkar, ávinningur enginn, traustið núll Brynjólfur Þorvarðsson skrifar
Skoðun Á sjötugsaldri inn í nýja iðnbyltingu: Ferðalagið mitt og tækifæri Íslands í gervigreind Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Kæra foreldri, verður barnið þitt af verulegum árs- og ævitekjum ? Jón Pétur Zimsen skrifar
Skoðun Draumurinn um jafna foreldraábyrgð sem varð að martröð þolenda ofbeldis í nánum samböndum Sigrún Sif Eyfeld Jóelsdóttir,Kolbrún Dögg Arnardóttir skrifar
Skoðun Frá stressi í sjálfstraust: Skrefin sem skipta máli á prófatíma Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju er ekki hægt að framfylgja ákvörðunum Útlendingastofnunar? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Keflavíkurlausnin: Innflytjendadómstóll gæti sparað okkur milljarða Ómar R. Valdimarsson skrifar
Skoðun Má (ég) banna börnum að nota móðurmál í skólanum? Donata Honkowicz Bukowska,Fríða Bjarney Jónsdóttir,Hermína Gunnþórsdóttir,Renata Emilsson Pesková skrifar
Gervigreindin brotlendir: Notendum fækkar, áhugi minnkar, ávinningur enginn, traustið núll Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun
Draumurinn um jafna foreldraábyrgð sem varð að martröð þolenda ofbeldis í nánum samböndum Sigrún Sif Eyfeld Jóelsdóttir,Kolbrún Dögg Arnardóttir Skoðun