Kvótar og niðurlæging Hjördís Birna Hjartardóttir skrifar 13. ágúst 2015 12:00 Umræðan um kynjakvóta skýtur reglulega upp kollinum, nú síðast innan kvikmyndabransans þar sem hallar verulega á konur. Baltasar Kormákur talaði með slíkum kvóta nýverið og allt samfélagið lagði við hlustir, þ.ám. menntamálaráðherra, sem fannst rök leikstjórans vera „sannfærandi“. Rökin fékk Baltasar þó bara að láni frá þeim fjölmörgu konum í bransanum sem hafa margsinnis bent á þetta vandamál í gegnum tíðina, en þeirra málflutningur hefur ekki fengið sömu áheyrn. Svo virðist sem þetta hafi allt saman hljómað meira sannfærandi í eyrum þjóðarinnar þegar það kom frá karlmanni. Umræðunni um kynjakvóta fylgja alltaf hugleiðingar um meinta niðurlægingu kvenna. Andstæðingar kvóta halda því fram að slíkt inngrip sé niðurlægjandi fyrir konur af því að þær fari þá ekki áfram á eigin verðleikum, heldur sé búið að rétta þeim „hækju“. Dagur Kári hélt þessu m.a. fram í Facebook-færslu og fékk mörg læk fyrir. Þeir sem taka undir þetta gleyma því þó gjarnan að karlmenn hafa í árhundruð fengið hækju í vöggugjöf – fallega innpökkuð forréttindi sem hafa fylgt því að fæðast með typpi. Engum virðist þykja það neitt sérstaklega niðurlægjandi fyrir karlmenn. Sjálfsagt er það vegna þess að hækjan þeirra er ósýnileg og allir eru löngu orðnir henni samdauna. Með sama hætti og allir eru orðnir samdauna söguþræðinum í kvikmyndinni – sem er stanslaust á replay – þar sem karlmaður sigrast á erfiðu vandamáli og kona er honum til stuðnings. Er hugsanlegt að núverandi ástand sé meira niðurlægjandi fyrir konur heldur en tímabundið inngrip til þess að leiðrétta stöðuna? Er hugsanlegt að riddaralegar áhyggjur af niðurlægingu kvenna séu varnarviðbrögð hræddra, lítilla karla sem hafa ekki stigið inn í ljósið eins og Baltasar? Er það betri kostur að konur bíði prúðar og hæfar á meðan króníska typpalyktin finnur sjálf leiðina út? Kynjakvótar virðast almennt hafa gefið góða raun þar sem þeim hefur verið beitt og jafnvel hörðustu andstæðingar þeirra hafa skipt um skoðun þegar þeir hafa séð jákvæðar afleiðingar þeirra. Að því sögðu er þetta inngrip allrar gagnrýni vert og ætti ekki að beita því nema að vel ígrunduðu máli. Fleira þarf líka að koma til; hugarfarsbreyting og samstillt átak allra. Við getum ímyndað okkur að kynjakvótinn sé lyfseðillinn frá lækninum, en sjúklingurinn (bransinn) þarf líka að breyta um lífsstíl og taka ábyrgð á eigin heilsu. Lyfin hjálpa yfir erfiðasta hjallann og flýta fyrir batanum, en þau eru aðeins hugsuð til skamms tíma. Leyfum konum a.m.k. að ákveða sjálfar hvað þær álíta niðurlægjandi og hvað ekki. Það er ekki Dags Kára eða annarra karlmanna að meta það. Ég held að konur þekki niðurlægingu þegar þær sjá hana. Ég get auðvitað bara talað fyrir sjálfa mig, en ég sá enga niðurlægingu þegar ég horfði á flottu stelpurnar í Gettu betur síðastliðið vor. Ég sé heldur enga niðurlægingu í fjölbreyttari stjórnum fyrirtækja, þar sem hlutfall kvenna hefur snaraukist með tilkomu kynjakvóta. Ég sé bara tímabærar breytingar og aukinn fjölbreytileika – öllum til góða. Það væri samt ágætt ef einhver traustvekjandi karlmaður þarna úti gæti tekið undir þessi sjónarmið með mér svo að þessi pistill verði kannski talinn sannfærandi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Jarðakaup í nýjum tilgangi Halla Hrund Logadóttir Skoðun Eru orkumálin að fara úr böndunum? Jónas Guðmundsson Skoðun Ókostir forsetaframbjóðandans Katrínar Jakobsdóttur Alfreð Sturla Böðvarsson Skoðun Forsetaframboð í Fellini stíl Stefán Ólafsson Skoðun Borgar þú 65 prósent skatt af þínum tekjum? Guðfinnur Sigurvinsson Skoðun Brúarsmið á Bessastaði Jóhanna Vigdís Guðmundsdóttir Skoðun Skipulagsmál og uppbygging í Árborg Bragi Bjarnason Skoðun Af auðvaldsmönnum og undirlægjuhætti Ester Hilmarsdóttir Skoðun Norska veiðistöðin Friðrik Erlingsson Skoðun Ég kýs… Gísli Ásgeirsson Skoðun Skoðun Skoðun Umhverfisávinningur þess að þrifta Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Ókostir forsetaframbjóðandans Katrínar Jakobsdóttur Alfreð Sturla Böðvarsson skrifar Skoðun Eru orkumálin að fara úr böndunum? Jónas Guðmundsson skrifar Skoðun Skipulagsmál og uppbygging í Árborg Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Ég kýs… Gísli Ásgeirsson skrifar Skoðun Forsetaframboð í Fellini stíl Stefán Ólafsson skrifar Skoðun Borgar þú 65 prósent skatt af þínum tekjum? Guðfinnur Sigurvinsson skrifar Skoðun Brúarsmið á Bessastaði Jóhanna Vigdís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Nú getum við brotið blað Ragnheiður Davíðsdóttir skrifar Skoðun Við þurfum loftslagsaðgerðir, ekki grænþvott Andrés Ingi Jónsson skrifar Skoðun Af hverju bara hálft skref áfram? Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Baldur í þágu mannúðar og samfélags Anna María Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Hvar er Reykjavegur? Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Af auðvaldsmönnum og undirlægjuhætti Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Hafðu áhrif á líf barna Ída Björg Unnarsdóttir skrifar Skoðun Stórbætum samgöngur Logi Einarsson skrifar Skoðun Norska veiðistöðin Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Köllum það réttu nafni: Fordóma Derek Terell Allen skrifar Skoðun Ótrúverðugt plan að annars góðum markmiðum Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Formleg uppgjöf Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Örlætisgerningur Vilhjálmur H. Vilhjálmsson skrifar Skoðun Fjármunum veitt þangað sem neyðin er mest Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Sjálfbær framtíð Vestfjarða Sigríður Ólöf Kristjánsdóttir,Aðalsteinn Óskarsson skrifar Skoðun Burt með pólitík á Bessastöðum Kristmundur Carter skrifar Skoðun Náttúran njóti vafans, ótímabundið Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Íþróttir fyrir öll, jöfnum og bætum leikinn Hólmfríður Sigþórsdóttir,Anna Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Nýr „loftslagsvænn“ iðnaður - neikvæð áhrif á lífríki og fiskveiðar Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun „Almennings“ samgöngur? Bragi Gunnlaugsson skrifar Skoðun Góður forseti G. Pétur Matthíasson skrifar Skoðun Hvers vegna Halla Tómasdóttir? Guðjón Sigurðsson skrifar Sjá meira
Umræðan um kynjakvóta skýtur reglulega upp kollinum, nú síðast innan kvikmyndabransans þar sem hallar verulega á konur. Baltasar Kormákur talaði með slíkum kvóta nýverið og allt samfélagið lagði við hlustir, þ.ám. menntamálaráðherra, sem fannst rök leikstjórans vera „sannfærandi“. Rökin fékk Baltasar þó bara að láni frá þeim fjölmörgu konum í bransanum sem hafa margsinnis bent á þetta vandamál í gegnum tíðina, en þeirra málflutningur hefur ekki fengið sömu áheyrn. Svo virðist sem þetta hafi allt saman hljómað meira sannfærandi í eyrum þjóðarinnar þegar það kom frá karlmanni. Umræðunni um kynjakvóta fylgja alltaf hugleiðingar um meinta niðurlægingu kvenna. Andstæðingar kvóta halda því fram að slíkt inngrip sé niðurlægjandi fyrir konur af því að þær fari þá ekki áfram á eigin verðleikum, heldur sé búið að rétta þeim „hækju“. Dagur Kári hélt þessu m.a. fram í Facebook-færslu og fékk mörg læk fyrir. Þeir sem taka undir þetta gleyma því þó gjarnan að karlmenn hafa í árhundruð fengið hækju í vöggugjöf – fallega innpökkuð forréttindi sem hafa fylgt því að fæðast með typpi. Engum virðist þykja það neitt sérstaklega niðurlægjandi fyrir karlmenn. Sjálfsagt er það vegna þess að hækjan þeirra er ósýnileg og allir eru löngu orðnir henni samdauna. Með sama hætti og allir eru orðnir samdauna söguþræðinum í kvikmyndinni – sem er stanslaust á replay – þar sem karlmaður sigrast á erfiðu vandamáli og kona er honum til stuðnings. Er hugsanlegt að núverandi ástand sé meira niðurlægjandi fyrir konur heldur en tímabundið inngrip til þess að leiðrétta stöðuna? Er hugsanlegt að riddaralegar áhyggjur af niðurlægingu kvenna séu varnarviðbrögð hræddra, lítilla karla sem hafa ekki stigið inn í ljósið eins og Baltasar? Er það betri kostur að konur bíði prúðar og hæfar á meðan króníska typpalyktin finnur sjálf leiðina út? Kynjakvótar virðast almennt hafa gefið góða raun þar sem þeim hefur verið beitt og jafnvel hörðustu andstæðingar þeirra hafa skipt um skoðun þegar þeir hafa séð jákvæðar afleiðingar þeirra. Að því sögðu er þetta inngrip allrar gagnrýni vert og ætti ekki að beita því nema að vel ígrunduðu máli. Fleira þarf líka að koma til; hugarfarsbreyting og samstillt átak allra. Við getum ímyndað okkur að kynjakvótinn sé lyfseðillinn frá lækninum, en sjúklingurinn (bransinn) þarf líka að breyta um lífsstíl og taka ábyrgð á eigin heilsu. Lyfin hjálpa yfir erfiðasta hjallann og flýta fyrir batanum, en þau eru aðeins hugsuð til skamms tíma. Leyfum konum a.m.k. að ákveða sjálfar hvað þær álíta niðurlægjandi og hvað ekki. Það er ekki Dags Kára eða annarra karlmanna að meta það. Ég held að konur þekki niðurlægingu þegar þær sjá hana. Ég get auðvitað bara talað fyrir sjálfa mig, en ég sá enga niðurlægingu þegar ég horfði á flottu stelpurnar í Gettu betur síðastliðið vor. Ég sé heldur enga niðurlægingu í fjölbreyttari stjórnum fyrirtækja, þar sem hlutfall kvenna hefur snaraukist með tilkomu kynjakvóta. Ég sé bara tímabærar breytingar og aukinn fjölbreytileika – öllum til góða. Það væri samt ágætt ef einhver traustvekjandi karlmaður þarna úti gæti tekið undir þessi sjónarmið með mér svo að þessi pistill verði kannski talinn sannfærandi.
Skoðun Íþróttir fyrir öll, jöfnum og bætum leikinn Hólmfríður Sigþórsdóttir,Anna Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Nýr „loftslagsvænn“ iðnaður - neikvæð áhrif á lífríki og fiskveiðar Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar