Græðum á gleðinni Margrét G. Thoroddsen skrifar 27. mars 2015 19:46 Fyrir mér er skóli ótal margt. Skóli er staður þar sem nám fer fram. Skóli er staður þar sem fundnar eru lausnir. Skóli er staður þar sem öll börn eru velkomin. Staður þar sem börn fá frið til að vera þau sjálf og er tekið sem þeim sjálfum. Þar sem þau fá tækifæri til að upplifa hvernig er að vera hluti af heild. Skóli er staður sem börn eiga að hlakka til að koma á, staður sem þeim líður vel á og fá að upplifa ró og næði fyrir áreiti samfélagsins. Ég, sem vinn í skóla, á að gera mitt besta til að skólinn minn verði allt þetta og meira til. Til þess að börn öðlist jákvæða mynd af skólanum sínum skiptir jákvæðni og gleði þeirra sem koma að skólanum öllu máli. Eins og vinkona mín sagði eitt sinn: „Ef þú ert ekki tilbúin öllum stundum að taka börnum með hlýju, gleði og jákvæðni þá mátt þú bara gjöra svo vel og vinna annars staðar en í skóla. Það skiptir engu máli hvort sem þú ert kennari, námsráðgjafi, hjúkrunarfræðingur eða matráður.“ Þessu er ég innilega sammála. Þar sem ég starfa eru reglur afskaplega skýrar. Ein af þeim er þessi: „Okkur er ætlað að stuðla að því að jákvæðni, gleði og kærleikur séu ráðandi öfl í samskiptum starfsfólks svo og í öllum samskiptum við börn og foreldra og aðra sem koma að málum skólans.“ Samkvæmt niðurstöðum kannana sem teknar hafa verið í skólanum mínum finna foreldrar fyrir mikilli hlýju og umhyggju og eru þar með áhyggjulausari foreldrar. Auk þess hefur komið fram að ef samskipti á milli starfsfólks eru bæði hreinskiptin og hlýleg er starfsfólkið almennt ánægðara. En er raunhæft að starfsfólk skólans taki börnum, foreldrum og samstarfsfólki með gleðilegu viðmóti og ausu af kærleik í hvert einasta skipti sem þau mæta? Mitt svar er já. Já, það er hægt og já, það er gott. Það er þó ekki þar með sagt að það sé auðvelt. Það getur alveg verið krefjandi að fara fram úr á morgnana og ætla að tækla daginn með jákvæðu hugarfari. En það er líka æfing. Og það besta er að það græða allir. Hversu hollt er að æfa sig í að finna gleðina eftir að maður tapar henni í amstri dagsins? Hversu mikilvægt er að sýna börnum að það er hægt að breyta um hugarfar með einfaldri kærleiksæfingu? Þau eru margvísleg tækin sem hægt er að nota og þegar unnið er í skóla er eins gott að nota þau. Eins og ég sagði áður höfum við nokkrar vinnureglur sem stuðla að jákvæðu viðmóti allra sem starfa með mér. Ég hef aldrei áður unnið í jafn þægilegu andrúmslofti. Þar sem ég gleymi öllum áhyggjum, fæ knús frá samstarfsfélögum og hrós fyrir vel unnin störf. Ég fæ líka ábendingar um hvað megi betur fara í starfinu á jákvæðan hátt og tek þannig ráðum fagnandi. Í kaffitímum fer fram notaleg samvera þar sem enginn þarf að hafa áhyggjur af því að þurfa að réttlæta persónulegar skoðanir eða að þurfa að taka á móti neikvæðum athugasemdum frá samstarfsaðilum. Ég segi ekki að við tökum aldrei þátt í rökræðum, þvert á móti. Okkur finnst ekkert skemmtilegra en að ræða hluti út frá mismunandi sjónarhornum og hlusta á sýn hvors annars. En mesta snilldin er samt þessi. Í samveru er önnur regla, já mjög heilög regla. Við baktölum ekki fólk né aðra skóla og við tölum ekki um stjórnmál. Þetta er það besta sem ég get hugsað mér, að sitja saman og tala um lífið og tilveruna, fá hugmyndir að hinu og þessu varðandi skólann nú eða bara hvað sé sniðugt að gera með okkar eigin börnum utan skólans. Ekkert innantómt slúður og skítkast sem yfirleitt særir einhvern sem á hlut að máli. Engin leiðindarifrildi sem yfirtaka enn eina samveruna fyrir fólki sem vill ekki taka þátt. Ekkert röfl og ekkert bull. Ef eitthvert okkar ruglast er okkur einfaldlega bent á það. Þannig æfum við falleg samskipti, erum kærleiksrík og jákvæð. Að hitta fjölskyldur barnanna er gleðilegt og við byrjum yfirleitt öll fjölskylduviðtöl á faðmlagi. Þegar barn mætir í skólann er alltaf tekið á móti því, alla daga, í anddyrinu og barninu heilsað með nafni. Ég er ekki að ýkja þegar ég segi alltaf. Andrúmsloftið sem þessar reglur mynda, smita einfaldlega kærleik til þeirra sem eyða með okkur deginum og við græðum öll. Ég tel þær vera eitt það besta við skólann minn og þær eiga svo sannarlega hlut í því að veita börnum og starfsfólki góðan stað sem þeim líður vel á. Kærleikskveðja, Margrét G. Thoroddsen, kennari Vífilsskóla Hjallastefnunnar í Garðabæ. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Er mörgum lesendum Vísis slétt sama um afkomu sína og velferð? Ole Anton Bieltvedt Skoðun Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Núll prósent skynsemi Lára G. Sigurðardóttir Skoðun Svar við bréfi Ingós: 3.233.700.000 krónur Runólfur Ágústsson Skoðun Að fórna hamingju fyrir verslunarfrelsi Gunnar Hersveinn Skoðun Hvers eiga Vestfirðingar að gjalda? Ingólfur Ásgeirsson Skoðun Birgir Þórarinsson er enn að Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Áhugaverðar ákvarðanir Sigurður Ingi Friðleifsson Skoðun Skömm stjórnvalda - íslensk börn með erlendan bakgrunn Birna Gunnlaugsdóttir Skoðun Til hamingju með daginn! Árni Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Er mörgum lesendum Vísis slétt sama um afkomu sína og velferð? Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Til hamingju með daginn! Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Vetur að vori - stuðningur eftir óveður Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Skömm stjórnvalda - íslensk börn með erlendan bakgrunn Birna Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Að fórna hamingju fyrir verslunarfrelsi Gunnar Hersveinn skrifar Skoðun Er þensla vegna íbúðauppbyggingar? Jónas Atli Gunnarsson skrifar Skoðun Birgir Þórarinsson er enn að Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Viðurkennum þjóðarmorð á Armenum Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Þegar kvíðinn tekur völdin Sóley Dröfn Davíðsdóttir skrifar Skoðun Atvinnulífið og fíkniefnasalan Ólafur Kjartansson skrifar Skoðun Drasl Hafþór Reynisson skrifar Skoðun Er lýðræðinu viðbjargandi? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Þegar forréttindafólk í valdastöðu skerðir mannréttindi jaðarsettra hópa Sema Erla Serdaroglu skrifar Skoðun Forsetapróf Auður Guðna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Aukin sala áfengis ógnar grundvallarmarkmiðum lýðheilsu Aðalsteinn Gunnarsson skrifar Skoðun Svik VG í jafnréttismálum Jana Salóme Ingibjargar Jósepsdóttir skrifar Skoðun Spennandi tímar fyrir ungt fólk í Hafnarfirði Kristín Thoroddsen,Margrét Vala Marteinsdóttir skrifar Skoðun Ingólfur krítar liðugt Kristinn H. Gunnarsson skrifar Skoðun Fáu spáð en vel fylgst með Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Armæða um íslenska tungu Hermann Stefánsson skrifar Skoðun Það eru lög í landinu Líneik Anna Sævarsdóttir skrifar Skoðun Svar við bréfi Ingós: 3.233.700.000 krónur Runólfur Ágústsson skrifar Skoðun Úr buffi í klút Gunnhildur Birna Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Rétturinn til heilnæms umhverfis vs bæjaryfirvöld Hafnarfjarðar Björg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Málsvari minksins Lárus Karl Arnbjarnarson skrifar Skoðun Skuldum við 17 þúsund íbúðir á höfuðborgarsvæðinu? Sigurður Stefánsson skrifar Skoðun Förum vel með byggingarvörur Eyþór Bjarki Sigurbjörnsson skrifar Skoðun Gerum betur Kristín B. Jónsdóttir skrifar Skoðun Á tæpustu tungu Eiríkur Örn Norðdahl skrifar Skoðun Aðför að ungmennum (Í minningu Hamarsins) Óskar Steinn Jónínuson Ómarsson skrifar Sjá meira
Fyrir mér er skóli ótal margt. Skóli er staður þar sem nám fer fram. Skóli er staður þar sem fundnar eru lausnir. Skóli er staður þar sem öll börn eru velkomin. Staður þar sem börn fá frið til að vera þau sjálf og er tekið sem þeim sjálfum. Þar sem þau fá tækifæri til að upplifa hvernig er að vera hluti af heild. Skóli er staður sem börn eiga að hlakka til að koma á, staður sem þeim líður vel á og fá að upplifa ró og næði fyrir áreiti samfélagsins. Ég, sem vinn í skóla, á að gera mitt besta til að skólinn minn verði allt þetta og meira til. Til þess að börn öðlist jákvæða mynd af skólanum sínum skiptir jákvæðni og gleði þeirra sem koma að skólanum öllu máli. Eins og vinkona mín sagði eitt sinn: „Ef þú ert ekki tilbúin öllum stundum að taka börnum með hlýju, gleði og jákvæðni þá mátt þú bara gjöra svo vel og vinna annars staðar en í skóla. Það skiptir engu máli hvort sem þú ert kennari, námsráðgjafi, hjúkrunarfræðingur eða matráður.“ Þessu er ég innilega sammála. Þar sem ég starfa eru reglur afskaplega skýrar. Ein af þeim er þessi: „Okkur er ætlað að stuðla að því að jákvæðni, gleði og kærleikur séu ráðandi öfl í samskiptum starfsfólks svo og í öllum samskiptum við börn og foreldra og aðra sem koma að málum skólans.“ Samkvæmt niðurstöðum kannana sem teknar hafa verið í skólanum mínum finna foreldrar fyrir mikilli hlýju og umhyggju og eru þar með áhyggjulausari foreldrar. Auk þess hefur komið fram að ef samskipti á milli starfsfólks eru bæði hreinskiptin og hlýleg er starfsfólkið almennt ánægðara. En er raunhæft að starfsfólk skólans taki börnum, foreldrum og samstarfsfólki með gleðilegu viðmóti og ausu af kærleik í hvert einasta skipti sem þau mæta? Mitt svar er já. Já, það er hægt og já, það er gott. Það er þó ekki þar með sagt að það sé auðvelt. Það getur alveg verið krefjandi að fara fram úr á morgnana og ætla að tækla daginn með jákvæðu hugarfari. En það er líka æfing. Og það besta er að það græða allir. Hversu hollt er að æfa sig í að finna gleðina eftir að maður tapar henni í amstri dagsins? Hversu mikilvægt er að sýna börnum að það er hægt að breyta um hugarfar með einfaldri kærleiksæfingu? Þau eru margvísleg tækin sem hægt er að nota og þegar unnið er í skóla er eins gott að nota þau. Eins og ég sagði áður höfum við nokkrar vinnureglur sem stuðla að jákvæðu viðmóti allra sem starfa með mér. Ég hef aldrei áður unnið í jafn þægilegu andrúmslofti. Þar sem ég gleymi öllum áhyggjum, fæ knús frá samstarfsfélögum og hrós fyrir vel unnin störf. Ég fæ líka ábendingar um hvað megi betur fara í starfinu á jákvæðan hátt og tek þannig ráðum fagnandi. Í kaffitímum fer fram notaleg samvera þar sem enginn þarf að hafa áhyggjur af því að þurfa að réttlæta persónulegar skoðanir eða að þurfa að taka á móti neikvæðum athugasemdum frá samstarfsaðilum. Ég segi ekki að við tökum aldrei þátt í rökræðum, þvert á móti. Okkur finnst ekkert skemmtilegra en að ræða hluti út frá mismunandi sjónarhornum og hlusta á sýn hvors annars. En mesta snilldin er samt þessi. Í samveru er önnur regla, já mjög heilög regla. Við baktölum ekki fólk né aðra skóla og við tölum ekki um stjórnmál. Þetta er það besta sem ég get hugsað mér, að sitja saman og tala um lífið og tilveruna, fá hugmyndir að hinu og þessu varðandi skólann nú eða bara hvað sé sniðugt að gera með okkar eigin börnum utan skólans. Ekkert innantómt slúður og skítkast sem yfirleitt særir einhvern sem á hlut að máli. Engin leiðindarifrildi sem yfirtaka enn eina samveruna fyrir fólki sem vill ekki taka þátt. Ekkert röfl og ekkert bull. Ef eitthvert okkar ruglast er okkur einfaldlega bent á það. Þannig æfum við falleg samskipti, erum kærleiksrík og jákvæð. Að hitta fjölskyldur barnanna er gleðilegt og við byrjum yfirleitt öll fjölskylduviðtöl á faðmlagi. Þegar barn mætir í skólann er alltaf tekið á móti því, alla daga, í anddyrinu og barninu heilsað með nafni. Ég er ekki að ýkja þegar ég segi alltaf. Andrúmsloftið sem þessar reglur mynda, smita einfaldlega kærleik til þeirra sem eyða með okkur deginum og við græðum öll. Ég tel þær vera eitt það besta við skólann minn og þær eiga svo sannarlega hlut í því að veita börnum og starfsfólki góðan stað sem þeim líður vel á. Kærleikskveðja, Margrét G. Thoroddsen, kennari Vífilsskóla Hjallastefnunnar í Garðabæ.
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Skoðun Þegar forréttindafólk í valdastöðu skerðir mannréttindi jaðarsettra hópa Sema Erla Serdaroglu skrifar
Skoðun Spennandi tímar fyrir ungt fólk í Hafnarfirði Kristín Thoroddsen,Margrét Vala Marteinsdóttir skrifar
Skoðun Rétturinn til heilnæms umhverfis vs bæjaryfirvöld Hafnarfjarðar Björg Sveinsdóttir skrifar
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun