Fíllinn í stofunni Frosti Logason skrifar 19. nóvember 2015 07:00 Undanfarin vika hefur verið mannkyninu erfið. Fréttir af sjálfsmorðsárásum dynja á okkur úr öllum heimshornum. Margir setja upp franskan fána til þess að sýna samstöðu en aðrir eru brjálaðir yfir því að ekki sé boðið upp á líbanskan eða nígerískan fána. Hræsni er stóra vandamálið okkar. En af hverju, hvernig og hvers vegna geta svona hræðilegir atburðir gerst í upplýstum samfélögum nútímans? Samfélögum sem hafa komið sér saman um það fyrir margt löngu að deilumál og ágreiningur skuli leyst án blóðsúthellinga, fyrir dómi eða með öðrum siðuðum sáttaleiðum. Bent hefur verið á að auðvitað hafi þetta ekkert með trú að gera. Margir eru trúaðir en bara lítill hluti þeirra er vondur. Langflestir þeirra eru jafnvel rosalega góðir. Þetta getur ekki verið trúin. Er ekki líklegra að þetta orsakist af atvinnuleysi, útskúfun og slæmri félagslegri stöðu? Reyndar segja hryðjuverkamennirnir að þetta sé gert í nafni guðs. Spámaður þeirra hafi móðgast og það þurfi að refsa trúvillingum. En hvað vita þeir? Þeir eru bara orðnir vankaðir af slæmri meðferð Vesturveldanna og vita ekkert hvað þeir eru að segja. Auðvitað er þetta okkur að kenna en ekki trúnni. Við megum alls ekki kenna trúnni um þetta. Því þá gætum við kannski þurft að endurskoða okkar eigin trú. Við komumst ekki langt í umræðunni með því að segja að Múhameð hafi verið rugludallur en Jesús hafi í alvörunni gengið á vatni. Þannig að við skulum bara hunsa fílinn í stofunni. Það má ekki stugga við honum. En þegar öllu er á botninn hvolft, þá hefði jafnvel aldrei verið neitt Ku Klux Klan án kristni. Og hugsanlega ekkert öfga-íslam án íslams. Eða hvað? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Frosti Logason Mest lesið Útrýming mannsins á RÚV Vala Hafstað Skoðun Af hverju kýs ég ekki Katrínu Jakobs Birgir Dýrfjörð Skoðun Það sem spurt var um - en svörin þunn og kom kannski ekki á óvart Sigurður Páll Jónsson Skoðun Menningarlegur og sáttfús forseti Aldís Aðalbjarnardóttir Skoðun Það er mikill munur á þeim sem vanda sig og hinum sem vanda sig ekki Sigurður G. Guðjónsson Skoðun Lýðskrum eða minnisleysi? Þorvaldur Þorvaldsson Skoðun Vörður á veginum framundan Davíð Þorláksson Skoðun Baldur er minn forseti Hjalti Vignisson Skoðun Kjósum sameiningu, ekki sundrungu Helgi Ingólfsson Skoðun Heillandi Halla Hrund Stefán Hilmarsson Skoðun
Undanfarin vika hefur verið mannkyninu erfið. Fréttir af sjálfsmorðsárásum dynja á okkur úr öllum heimshornum. Margir setja upp franskan fána til þess að sýna samstöðu en aðrir eru brjálaðir yfir því að ekki sé boðið upp á líbanskan eða nígerískan fána. Hræsni er stóra vandamálið okkar. En af hverju, hvernig og hvers vegna geta svona hræðilegir atburðir gerst í upplýstum samfélögum nútímans? Samfélögum sem hafa komið sér saman um það fyrir margt löngu að deilumál og ágreiningur skuli leyst án blóðsúthellinga, fyrir dómi eða með öðrum siðuðum sáttaleiðum. Bent hefur verið á að auðvitað hafi þetta ekkert með trú að gera. Margir eru trúaðir en bara lítill hluti þeirra er vondur. Langflestir þeirra eru jafnvel rosalega góðir. Þetta getur ekki verið trúin. Er ekki líklegra að þetta orsakist af atvinnuleysi, útskúfun og slæmri félagslegri stöðu? Reyndar segja hryðjuverkamennirnir að þetta sé gert í nafni guðs. Spámaður þeirra hafi móðgast og það þurfi að refsa trúvillingum. En hvað vita þeir? Þeir eru bara orðnir vankaðir af slæmri meðferð Vesturveldanna og vita ekkert hvað þeir eru að segja. Auðvitað er þetta okkur að kenna en ekki trúnni. Við megum alls ekki kenna trúnni um þetta. Því þá gætum við kannski þurft að endurskoða okkar eigin trú. Við komumst ekki langt í umræðunni með því að segja að Múhameð hafi verið rugludallur en Jesús hafi í alvörunni gengið á vatni. Þannig að við skulum bara hunsa fílinn í stofunni. Það má ekki stugga við honum. En þegar öllu er á botninn hvolft, þá hefði jafnvel aldrei verið neitt Ku Klux Klan án kristni. Og hugsanlega ekkert öfga-íslam án íslams. Eða hvað?