Systir mín er hetja Styrkár Hallsson skrifar 7. september 2015 11:07 Systir mín hefur glímt við átröskun. Átröskun er hættulegur sjúkdómur sem getur valdið dauða og hefur hamlandi áhrif á daglegt líf þanns veika. Aðstandendur einstaklinga sem glíma við átröskun skipta miklu máli í gegnum veikindaferlið. Sjúkdómurinn hefur venjulega mikil áhrif á aðstandendur enda erfitt að horfa upp á einhvern nákominn sér þjást. Ég hef lært af veikindum systur minnar að átröskun er mjög flókinn sjúkdómur og viðureignin við veikindin er langhlaup. Bakslög eru algeng og batinn er ekki línulegur heldur sveiflukenndur, blessunarlega næst þó oft fullur bati. Átröskunum fylgir oft mikil vanlíðan og þunglyndi fyrir þann veika. Það getur verið erfitt að halda daglegu lífi hjá sér gangandi og njóta lífsins á meðan einhver náinn manni er mjög veikur. Það tók mig langan tíma að gera mér grein fyrir því að ég veiti systur minni ekki aðstoð með því að líða illa yfir hennar veikindum. Ég þurfti líka tíma til að átta mig á því að ég hjálpa henni ekki með því að hætta að gera hluti sem ég hef ánægju af. Það getur verið þeim sem þjáist af sjúkdómnum mikil hvatning að aðstandendur reyni sitt besta við að láta lífið ganga sinn vanagang. Þannig nær átröskunin sem minnstu valdi yfir lífinu. Þetta er þó hægara sagt en gert og það tekur tíma að venjast þessu. Við fjölskyldan fengum þessi ráð frá fagaðilum og eftir á að hyggja hefur þetta reynst vel en vissulega verið mjög erfitt. Ég og systir mín höfum alla tíð verið mjög náin og hún ekki bara verið systir mín heldur líka besta vinkona. Það hefur verið þyngra en tárum taki að horfa á einstakling svona nákominn sér þurfa glíma við átröskun. Ekki síst vegna þess að erfitt er að skilja átröskun og hvernig það er að glíma við sjúkdóminn. Ég hef þurft að taka í sátt að skilja ekki það sem systir mín glímir við og ég tel mikilvægt fyrir aðstandendur, og í raun alla sem þjást ekki af sjúkdómnum að hafa það í huga. Eins undarlega og það kann að hljóma þá finnst mér þetta verða til þess að ég geti sýnt systur minni sem mestan skilning og stuðning. Aðstandendur einstaklinga sem glíma við átraskanir verða oft mjög ráðvilltir og vita ekki hvernig best er að veita stuðning og hegða sér gagnvart þeim veika. Eftir því sem tíminn líður og reynsla manns eykst verður þetta auðveldara. Ég hef til dæmis öðlast reynslu og lært mikið á því hvernig mér finnst best að haga lífi mínu og vinna með eigin tilfinningar þegar systir mín hefur verið hvað veikust. Upplýsingaflæði milli aðstandenda getur án efa stutt aðstandendur í því að styðja hvorn við annan ásamt því að gera aðstandendur betur í stakk búna til að veita þeim veika stuðning og verða öruggari gagnvart honum í hegðun. Það hefði verið mikill stuðningur fyrir okkur fjölskylduna að geta rætt við aðra aðstandendur átröskunarsjúklinga í gegnum veikindi systur minnar. Ég tel gífurlega mikilvægt fyrir bæði þann veika og fjölskyldu hans að gefa aldrei upp á bátinn, vonina um batann. Von er það sem hefur haldið okkur fjölskyldunni gangandi í baráttu systur minnar. Vonin er gífurlega mikilvæg fyrir þann veika til þess að halda alltaf í þá trú og von að batinn muni einn daginn koma. Það hjálpaði mér og fjölskyldu í gegnum erfiðustu kafla veikindanna að hafa alltaf á bakvið eyrað að veikindin væru tímabundið ástand. Mig langar að biðla til allra aðstandenda og þeirra sem glíma við átröskunarsjúkdóma að halda í vonina því fullur bati er mögulegur. Tölur sýna okkur að mikill meirihluti þeirra sem glíma við átröskun ná fullum bata. Þann 10. september verða stofnuð ný stuðnings- og baráttusamtök fólks með átröskun og aðstandenda þeirra. Félagið heitir Vonarstyrkur, og er því ætlað að vera vettvangur fólks sem hefur orðið fyrir áhrifum þessa sjúkdóms. Allir þeir sem hafa áhuga á því að vinna að þessu máli, eru hvattir til að mæta og taka þátt. Fundurinn verður haldinn í húsnæði Geðhjálpar, Borgartúni 30 og hefst klukkan 20:00. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Til hamingju með daginn! Árni Guðmundsson Skoðun Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Svar við bréfi Ingós: 3.233.700.000 krónur Runólfur Ágústsson Skoðun Núll prósent skynsemi Lára G. Sigurðardóttir Skoðun Að fórna hamingju fyrir verslunarfrelsi Gunnar Hersveinn Skoðun Birgir Þórarinsson er enn að Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Ljúgandi málpípa Sjálfstæðisflokksins Tómas Kristjánsson Skoðun Hvers eiga Vestfirðingar að gjalda? Ingólfur Ásgeirsson Skoðun Þegar kvíðinn tekur völdin Sóley Dröfn Davíðsdóttir Skoðun Skömm stjórnvalda - íslensk börn með erlendan bakgrunn Birna Gunnlaugsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Til hamingju með daginn! Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Vetur að vori - stuðningur eftir óveður Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Skömm stjórnvalda - íslensk börn með erlendan bakgrunn Birna Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Að fórna hamingju fyrir verslunarfrelsi Gunnar Hersveinn skrifar Skoðun Er þensla vegna íbúðauppbyggingar? Jónas Atli Gunnarsson skrifar Skoðun Birgir Þórarinsson er enn að Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Viðurkennum þjóðarmorð á Armenum Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Þegar kvíðinn tekur völdin Sóley Dröfn Davíðsdóttir skrifar Skoðun Atvinnulífið og fíkniefnasalan Ólafur Kjartansson skrifar Skoðun Drasl Hafþór Reynisson skrifar Skoðun Er lýðræðinu viðbjargandi? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Þegar forréttindafólk í valdastöðu skerðir mannréttindi jaðarsettra hópa Sema Erla Serdaroglu skrifar Skoðun Forsetapróf Auður Guðna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Aukin sala áfengis ógnar grundvallarmarkmiðum lýðheilsu Aðalsteinn Gunnarsson skrifar Skoðun Svik VG í jafnréttismálum Jana Salóme Ingibjargar Jósepsdóttir skrifar Skoðun Spennandi tímar fyrir ungt fólk í Hafnarfirði Kristín Thoroddsen,Margrét Vala Marteinsdóttir skrifar Skoðun Ingólfur krítar liðugt Kristinn H. Gunnarsson skrifar Skoðun Fáu spáð en vel fylgst með Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Armæða um íslenska tungu Hermann Stefánsson skrifar Skoðun Það eru lög í landinu Líneik Anna Sævarsdóttir skrifar Skoðun Svar við bréfi Ingós: 3.233.700.000 krónur Runólfur Ágústsson skrifar Skoðun Úr buffi í klút Gunnhildur Birna Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Rétturinn til heilnæms umhverfis vs bæjaryfirvöld Hafnarfjarðar Björg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Málsvari minksins Lárus Karl Arnbjarnarson skrifar Skoðun Skuldum við 17 þúsund íbúðir á höfuðborgarsvæðinu? Sigurður Stefánsson skrifar Skoðun Förum vel með byggingarvörur Eyþór Bjarki Sigurbjörnsson skrifar Skoðun Gerum betur Kristín B. Jónsdóttir skrifar Skoðun Á tæpustu tungu Eiríkur Örn Norðdahl skrifar Skoðun Aðför að ungmennum (Í minningu Hamarsins) Óskar Steinn Jónínuson Ómarsson skrifar Skoðun „Betur borgandi ferðamenn“ Bjarnheiður Hallsdóttir skrifar Sjá meira
Systir mín hefur glímt við átröskun. Átröskun er hættulegur sjúkdómur sem getur valdið dauða og hefur hamlandi áhrif á daglegt líf þanns veika. Aðstandendur einstaklinga sem glíma við átröskun skipta miklu máli í gegnum veikindaferlið. Sjúkdómurinn hefur venjulega mikil áhrif á aðstandendur enda erfitt að horfa upp á einhvern nákominn sér þjást. Ég hef lært af veikindum systur minnar að átröskun er mjög flókinn sjúkdómur og viðureignin við veikindin er langhlaup. Bakslög eru algeng og batinn er ekki línulegur heldur sveiflukenndur, blessunarlega næst þó oft fullur bati. Átröskunum fylgir oft mikil vanlíðan og þunglyndi fyrir þann veika. Það getur verið erfitt að halda daglegu lífi hjá sér gangandi og njóta lífsins á meðan einhver náinn manni er mjög veikur. Það tók mig langan tíma að gera mér grein fyrir því að ég veiti systur minni ekki aðstoð með því að líða illa yfir hennar veikindum. Ég þurfti líka tíma til að átta mig á því að ég hjálpa henni ekki með því að hætta að gera hluti sem ég hef ánægju af. Það getur verið þeim sem þjáist af sjúkdómnum mikil hvatning að aðstandendur reyni sitt besta við að láta lífið ganga sinn vanagang. Þannig nær átröskunin sem minnstu valdi yfir lífinu. Þetta er þó hægara sagt en gert og það tekur tíma að venjast þessu. Við fjölskyldan fengum þessi ráð frá fagaðilum og eftir á að hyggja hefur þetta reynst vel en vissulega verið mjög erfitt. Ég og systir mín höfum alla tíð verið mjög náin og hún ekki bara verið systir mín heldur líka besta vinkona. Það hefur verið þyngra en tárum taki að horfa á einstakling svona nákominn sér þurfa glíma við átröskun. Ekki síst vegna þess að erfitt er að skilja átröskun og hvernig það er að glíma við sjúkdóminn. Ég hef þurft að taka í sátt að skilja ekki það sem systir mín glímir við og ég tel mikilvægt fyrir aðstandendur, og í raun alla sem þjást ekki af sjúkdómnum að hafa það í huga. Eins undarlega og það kann að hljóma þá finnst mér þetta verða til þess að ég geti sýnt systur minni sem mestan skilning og stuðning. Aðstandendur einstaklinga sem glíma við átraskanir verða oft mjög ráðvilltir og vita ekki hvernig best er að veita stuðning og hegða sér gagnvart þeim veika. Eftir því sem tíminn líður og reynsla manns eykst verður þetta auðveldara. Ég hef til dæmis öðlast reynslu og lært mikið á því hvernig mér finnst best að haga lífi mínu og vinna með eigin tilfinningar þegar systir mín hefur verið hvað veikust. Upplýsingaflæði milli aðstandenda getur án efa stutt aðstandendur í því að styðja hvorn við annan ásamt því að gera aðstandendur betur í stakk búna til að veita þeim veika stuðning og verða öruggari gagnvart honum í hegðun. Það hefði verið mikill stuðningur fyrir okkur fjölskylduna að geta rætt við aðra aðstandendur átröskunarsjúklinga í gegnum veikindi systur minnar. Ég tel gífurlega mikilvægt fyrir bæði þann veika og fjölskyldu hans að gefa aldrei upp á bátinn, vonina um batann. Von er það sem hefur haldið okkur fjölskyldunni gangandi í baráttu systur minnar. Vonin er gífurlega mikilvæg fyrir þann veika til þess að halda alltaf í þá trú og von að batinn muni einn daginn koma. Það hjálpaði mér og fjölskyldu í gegnum erfiðustu kafla veikindanna að hafa alltaf á bakvið eyrað að veikindin væru tímabundið ástand. Mig langar að biðla til allra aðstandenda og þeirra sem glíma við átröskunarsjúkdóma að halda í vonina því fullur bati er mögulegur. Tölur sýna okkur að mikill meirihluti þeirra sem glíma við átröskun ná fullum bata. Þann 10. september verða stofnuð ný stuðnings- og baráttusamtök fólks með átröskun og aðstandenda þeirra. Félagið heitir Vonarstyrkur, og er því ætlað að vera vettvangur fólks sem hefur orðið fyrir áhrifum þessa sjúkdóms. Allir þeir sem hafa áhuga á því að vinna að þessu máli, eru hvattir til að mæta og taka þátt. Fundurinn verður haldinn í húsnæði Geðhjálpar, Borgartúni 30 og hefst klukkan 20:00.
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Skoðun Þegar forréttindafólk í valdastöðu skerðir mannréttindi jaðarsettra hópa Sema Erla Serdaroglu skrifar
Skoðun Spennandi tímar fyrir ungt fólk í Hafnarfirði Kristín Thoroddsen,Margrét Vala Marteinsdóttir skrifar
Skoðun Rétturinn til heilnæms umhverfis vs bæjaryfirvöld Hafnarfjarðar Björg Sveinsdóttir skrifar
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun