Alþýðuhetjan Jökull Jörgensen skrifar 28. nóvember 2014 07:00 Ég fór í síðdegiskaffi til frænku minnar um daginn. Hún er af gamla skólanum og heimilið hennar ber vott um ráðvendni og nægjusemi. Dánarfregnir og jarðarfarir glumdu úr útvarpinu sem var hátt stillt. Það var heitt í íbúðinni og heitt kaffið kældi ekki beint. Á veggnum á móti mér hékk eftirprentun af frægri mynd. Hún sýndi eldri mann með trausta andlitsdrætti, munnurinn einbeittur og augun blá eins og himinninn og hafið. Hann var í sjógalla með sjóhatt á höfði. Þetta var hetja hafsins, hinn íslenski sjómaður. Úrræðagóður á ögurstund, sterkur og fagur. Faðir okkar allra. Hann, ásamt íslenska bóndanum, hefur séð þjóðinni fyrir lífsbjörginni um aldir. Íslendingum er það nauðsyn eins og öðrum þjóðum að eiga sínar alþýðuhetjur. Hjá okkur voru það náttúrulega fornhetjurnar og svo nær í tíma sjómennirnir, farsælir bændur og verkalýðshetjur sem börðust fyrir rétti láglaunafólks. En nú er öldin önnur. Við höfum ekki tíma fyrir svona gamaldags hetjur, enda ná bændur og sjómenn engan veginn að halda í við þær kröfur sem við setjum sem búsetuskilyrði í þessu landi. Verkalýðshetjan er löngu útdautt fyrirbæri.Nýjar hetjur Við getum þó glaðst yfir því að í stað gömlu lummulegu alþýðuhetjanna eru komnar nýjar hetjur fram á sjónarsviðið. Ein þeirra er ung og smart og á peninga, mikla peninga. Þeir vinna oft í bankageiranum við að passa og ávaxta sparnað fólksins! Svo eru það slóttugir athafnamenn sem með athöfnum sínum skilja eftir sig sviðna jörð í gjaldþrotum og afskriftum sem þýðir að þeir láta þjóðina borga skuldir sínar. Þar sem við Íslendingar erum gráðugir, nýjungagjarnir og slakir í prinsippum er upplagt að líta svo á að bankastrákar og athafnaglæpamenn geti leitt þjóðina til meiri vegsemda. Við snobbum fyrir svikulu viðskiptamódeli jöfranna Orðið „útrás“ er kallmerki þjóðarinnar. Öll erum við að ráðast út. Við leggjum undir okkur önnur lönd, við kaupum allt og erum frek og hávaðasöm rétt eins og víkingarnir, forfeður okkar. Hinar nýju frelsishetjur, hið nýja afl ráðskast með stjórnmálamennina og jafnvel hið háa Alþingi. Hornsteininn, klettinn, sem þjóðin á að geta treyst. Við stöndum opinmynnt í undirokaðri forheimskun og dáumst að peningamönnunum. Dagblöð og slúðurblöð keppast við að birta lífsreynsluviðtöl sem reynast heldur bragðlítil enda viðmælendurnir vart búnir að slíta barnsskónum. Þeir eru svo ótrúverðugir að fólk finnur til ógleði yfir öllu saman. Það versta við nýríkidæmi Íslendinga er að okkur skortir alla hefð fyrir ríkidæmi. Við högum okkur þess vegna eins og ofdekraðir krakkar með fulla vasa af sælgæti. Félagshyggja og náungakærleikur eru tabú. Allir berjast um á hæl og hnakka við að komast að kjötkötlunum og skiptir þá engu hverjir troðast undir í þeim hildarleik. Að sama skapi slitnar tenging milljarðamæringanna við fólkið sem byggir landið. Peningum fylgir vald eins og allir vita og þess vegna ráða nýju frelsishetjurnar gífurlega miklu um það hvernig hinn hefðbundni Íslendingur lifir. Stærstur hluti hinnar svokölluðu millistéttar er að hverfa eða samsama sig lágstéttinni. Eftir stendur yfirstétt sem hefur allt; peninga og völd. Lágstéttin er valdalaus og algjörlega ofurseld valdhroka hinna. Mér varð litið á dagblað sem lá á eldhúsborðinu hjá frænku minni. Við mér blasti glottandi bankastrákur um þrítugt á forsíðunni. Hann hafði eignast nokkra milljarða. Hann eignaðist þá á nokkrum dögum af því að hann var svo duglegur í vinnunni sinni. Frænka mín hefur þrælað alla sína daga og hefur nú aðeins ellilífeyrinn sinn sem skammtar naumt. Enginn talar um að hún hafi verið dugleg! Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Halldór 18.05.2024 Halldór Halla Hrund eða Katrín? Reynir Böðvarsson Skoðun Er klassískt frjálslyndi orðið að jaðarskoðun? Kári Allansson Skoðun Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun Forseti Íslands veifaði mér Fjóla Einarsdóttir Skoðun Góð gildi og staðfesta Höllu Hrundar Margrét Reynisdóttir Skoðun Kynhluthlaust mál, máltilfinning og forsetaframboð Höskuldur Þráinsson Skoðun Ákall til framtíðar: Nám í félagsráðgjöf! Steinunn Bergmann Skoðun Til áréttingar Kári Stefánsson Skoðun Formaður húsfélagsins Guðmundur Andri Thorsson Skoðun Skoðun Skoðun Góð gildi og staðfesta Höllu Hrundar Margrét Reynisdóttir skrifar Skoðun Halla Hrund eða Katrín? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Til áréttingar Kári Stefánsson skrifar Skoðun Kynhluthlaust mál, máltilfinning og forsetaframboð Höskuldur Þráinsson skrifar Skoðun Er klassískt frjálslyndi orðið að jaðarskoðun? Kári Allansson skrifar Skoðun Forseti Íslands veifaði mér Fjóla Einarsdóttir skrifar Skoðun Ákall til framtíðar: Nám í félagsráðgjöf! Steinunn Bergmann skrifar Skoðun Lexía lærð á hálfum degi Stefanía Arnardóttir skrifar Skoðun Ég kýs Helgu Þórisdóttur Gerður Rún Guðlaugsdóttir skrifar Skoðun Yfirborðskenndur stríðsáróður og McCarthýismi hjá háskólaprófessor Tjörvi Schiöth skrifar Skoðun Formaður húsfélagsins Guðmundur Andri Thorsson skrifar Skoðun Opið bréf til landsliðsmanna Íslands í blaki Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Kosningum frestað Ása Berglind Hjálmarsdóttir,Hrönn Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Mesti stjórnmálamaðurinn? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Birni Bjarnasyni svarað Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Því miður ekkert annað í stöðunni en að fresta atkvæðagreiðslu um verkefni Heidelberg Gestur Þór Kristjánsson,Erla Sif Markúsdóttir,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson skrifar Skoðun Baldur Þórhallsson er vitur og vís Bryndís Friðgeirsdóttir skrifar Skoðun Kjósum Katrínu Kjartan Ragnarsson skrifar Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar Skoðun Nýtt sveitarfélag Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stafrænn ójöfnuður á upplýsingaöld Stella Samúelsdóttir,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Varfærnisleg fagnaðarlæti Berglind Sunna Bragadóttir skrifar Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon skrifar Skoðun Daðrað við sölu Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Rannsóknir á söfnum skapa dýrmæta þekkingu Arndís Bergsdóttr skrifar Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal skrifar Skoðun Nýsköpun innviða Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Fjöldi fyrirtækja hætta með Rapyd Oddný Björg Rafnsdóttir skrifar Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon skrifar Sjá meira
Ég fór í síðdegiskaffi til frænku minnar um daginn. Hún er af gamla skólanum og heimilið hennar ber vott um ráðvendni og nægjusemi. Dánarfregnir og jarðarfarir glumdu úr útvarpinu sem var hátt stillt. Það var heitt í íbúðinni og heitt kaffið kældi ekki beint. Á veggnum á móti mér hékk eftirprentun af frægri mynd. Hún sýndi eldri mann með trausta andlitsdrætti, munnurinn einbeittur og augun blá eins og himinninn og hafið. Hann var í sjógalla með sjóhatt á höfði. Þetta var hetja hafsins, hinn íslenski sjómaður. Úrræðagóður á ögurstund, sterkur og fagur. Faðir okkar allra. Hann, ásamt íslenska bóndanum, hefur séð þjóðinni fyrir lífsbjörginni um aldir. Íslendingum er það nauðsyn eins og öðrum þjóðum að eiga sínar alþýðuhetjur. Hjá okkur voru það náttúrulega fornhetjurnar og svo nær í tíma sjómennirnir, farsælir bændur og verkalýðshetjur sem börðust fyrir rétti láglaunafólks. En nú er öldin önnur. Við höfum ekki tíma fyrir svona gamaldags hetjur, enda ná bændur og sjómenn engan veginn að halda í við þær kröfur sem við setjum sem búsetuskilyrði í þessu landi. Verkalýðshetjan er löngu útdautt fyrirbæri.Nýjar hetjur Við getum þó glaðst yfir því að í stað gömlu lummulegu alþýðuhetjanna eru komnar nýjar hetjur fram á sjónarsviðið. Ein þeirra er ung og smart og á peninga, mikla peninga. Þeir vinna oft í bankageiranum við að passa og ávaxta sparnað fólksins! Svo eru það slóttugir athafnamenn sem með athöfnum sínum skilja eftir sig sviðna jörð í gjaldþrotum og afskriftum sem þýðir að þeir láta þjóðina borga skuldir sínar. Þar sem við Íslendingar erum gráðugir, nýjungagjarnir og slakir í prinsippum er upplagt að líta svo á að bankastrákar og athafnaglæpamenn geti leitt þjóðina til meiri vegsemda. Við snobbum fyrir svikulu viðskiptamódeli jöfranna Orðið „útrás“ er kallmerki þjóðarinnar. Öll erum við að ráðast út. Við leggjum undir okkur önnur lönd, við kaupum allt og erum frek og hávaðasöm rétt eins og víkingarnir, forfeður okkar. Hinar nýju frelsishetjur, hið nýja afl ráðskast með stjórnmálamennina og jafnvel hið háa Alþingi. Hornsteininn, klettinn, sem þjóðin á að geta treyst. Við stöndum opinmynnt í undirokaðri forheimskun og dáumst að peningamönnunum. Dagblöð og slúðurblöð keppast við að birta lífsreynsluviðtöl sem reynast heldur bragðlítil enda viðmælendurnir vart búnir að slíta barnsskónum. Þeir eru svo ótrúverðugir að fólk finnur til ógleði yfir öllu saman. Það versta við nýríkidæmi Íslendinga er að okkur skortir alla hefð fyrir ríkidæmi. Við högum okkur þess vegna eins og ofdekraðir krakkar með fulla vasa af sælgæti. Félagshyggja og náungakærleikur eru tabú. Allir berjast um á hæl og hnakka við að komast að kjötkötlunum og skiptir þá engu hverjir troðast undir í þeim hildarleik. Að sama skapi slitnar tenging milljarðamæringanna við fólkið sem byggir landið. Peningum fylgir vald eins og allir vita og þess vegna ráða nýju frelsishetjurnar gífurlega miklu um það hvernig hinn hefðbundni Íslendingur lifir. Stærstur hluti hinnar svokölluðu millistéttar er að hverfa eða samsama sig lágstéttinni. Eftir stendur yfirstétt sem hefur allt; peninga og völd. Lágstéttin er valdalaus og algjörlega ofurseld valdhroka hinna. Mér varð litið á dagblað sem lá á eldhúsborðinu hjá frænku minni. Við mér blasti glottandi bankastrákur um þrítugt á forsíðunni. Hann hafði eignast nokkra milljarða. Hann eignaðist þá á nokkrum dögum af því að hann var svo duglegur í vinnunni sinni. Frænka mín hefur þrælað alla sína daga og hefur nú aðeins ellilífeyrinn sinn sem skammtar naumt. Enginn talar um að hún hafi verið dugleg!
Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Skoðun Yfirborðskenndur stríðsáróður og McCarthýismi hjá háskólaprófessor Tjörvi Schiöth skrifar
Skoðun Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Því miður ekkert annað í stöðunni en að fresta atkvæðagreiðslu um verkefni Heidelberg Gestur Þór Kristjánsson,Erla Sif Markúsdóttir,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson skrifar
Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar
Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun