Hinir óhæfustu lifa Jón Sigurður Eyjólfsson skrifar 24. september 2012 06:00 Sú var tíðin að ég taldi mig skilja kapítalismann. Taldi ég leikreglurnar vera á þann veg að þeir hæfustu kæmust af. Markaðurinn var það afl sem úrskurðaði hver væri hæfur og hver ekki. Eftir að markaðurinn úrskurðaði síðan marga af hinum helstu stórlöxum algjörlega óhæfa komst ég að því að þetta hefði verið hinn mesti misskilningur hjá mér. Margir þessara stórlaxa voru komnir með allt lóðrétt niður um sig en þá var víst talið hagkvæmast að bóna á þeim bossann og girða vandlega aftur svo þeir eru nánast komnir með buxnastrenginn upp undir höku. Þekkjum við jafnvel dæmi þess að sumir þeirra töldu það illa farið með feng sinn að vera að borga skuldir sínar. Aðrir sem ekki létu leiðast út í slíka óhæfu geta átt það á hættu að enda með buxurnar á hælunum. Ein spegilmynd þessa misskilnings eru málefni litla bæjarins Castil de Campos í Kordóvahéraði á Suður-Spáni. Þetta sjö hundruð manna þorp er eitt af þeim örfáu hér í landi sem rekin eru skuldlaust. Þessir rúmlega sjö hundruð íbúar eru reyndar flestir komnir af besta skeiði en hagsýnin er slík að þeir létu bruðlbóluna í friði þó hún færi hér um eins og eldur í sinu. Það gerðu hins vegar hvorki spænska ríkið né nágrannabærinn Priego de Córdoba. Nú er spænska ríkið að reyna að girða upp um sig og í þeim tilgangi stendur meðal annars til að leggja hina hagsýnu bæjarstjórn Castil de Campos af og koma málefnum hennar undir bruðlarana í Priego de Córdoba. Þar er ástandið þannig að ég varð að bíða eftir greiðslu, sem ég átti að fá frá bænum fyrir námskeiðshald, uns þeir voru búnir að fá stærðarinnar lán afgreitt. Bæjarstjórn Castil de Campos gat hins vegar teygt sig eftir fúlgu í kassann sinn til að leigja tvær rútur svo bæjarbúar gætu lagt leið sína til Madrídar að láta rödd sína heyrast. Flestir sem í þá mótmælaferð fóru höfðu aldrei leyft sér þann munað að fara í höfuðborgina. Gæti einhver góður hagfræðingur útskýrt fyrir mér hin nýju lögmál kapítalismans og útskýrt í leiðinni hvernig best er að komast af? Hvað verður um þá hæfustu? Ef hann gæti svarað á spænsku væri það afar hentugt því sjö hundruð hagsýnir hausar hér í grenndinni væru gjarnan til í að komast til botns í þessu máli. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jón Sigurður Eyjólfsson Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Kletturinn Katrín Júlía Margrét Alexandersdóttir Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands - Tími fyrir lausnir! Victor Gudmundsson Skoðun Reykjavíkurborg svíkur íbúa Laugardals Grétar Már Axelsson Skoðun Sérstök vitleysa Albert Björn Lúðvígsson Skoðun Almenn kvíðaröskun: léttvægt vandamál eða áhyggjuefni? Sævar Már Gústavsson Skoðun Við unga fólkið viljum fá sæti við borðið Selma Rós Axelsdóttir Skoðun Mynda þurfti ríkisstjórn Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Ísland í öðru sæti Regnbogakortsins um réttindi hinsegin fólks Bjarndís Helga Tómasdóttir,Daníel E. Arnarsson Skoðun Aleinn í heiminum? Lukka Sigurðardóttir,Katrín Harðardóttir ,Margrét Kristín Blöndal Skoðun Lokað á börn í vanda Sigmar Guðmundsson Skoðun
Sú var tíðin að ég taldi mig skilja kapítalismann. Taldi ég leikreglurnar vera á þann veg að þeir hæfustu kæmust af. Markaðurinn var það afl sem úrskurðaði hver væri hæfur og hver ekki. Eftir að markaðurinn úrskurðaði síðan marga af hinum helstu stórlöxum algjörlega óhæfa komst ég að því að þetta hefði verið hinn mesti misskilningur hjá mér. Margir þessara stórlaxa voru komnir með allt lóðrétt niður um sig en þá var víst talið hagkvæmast að bóna á þeim bossann og girða vandlega aftur svo þeir eru nánast komnir með buxnastrenginn upp undir höku. Þekkjum við jafnvel dæmi þess að sumir þeirra töldu það illa farið með feng sinn að vera að borga skuldir sínar. Aðrir sem ekki létu leiðast út í slíka óhæfu geta átt það á hættu að enda með buxurnar á hælunum. Ein spegilmynd þessa misskilnings eru málefni litla bæjarins Castil de Campos í Kordóvahéraði á Suður-Spáni. Þetta sjö hundruð manna þorp er eitt af þeim örfáu hér í landi sem rekin eru skuldlaust. Þessir rúmlega sjö hundruð íbúar eru reyndar flestir komnir af besta skeiði en hagsýnin er slík að þeir létu bruðlbóluna í friði þó hún færi hér um eins og eldur í sinu. Það gerðu hins vegar hvorki spænska ríkið né nágrannabærinn Priego de Córdoba. Nú er spænska ríkið að reyna að girða upp um sig og í þeim tilgangi stendur meðal annars til að leggja hina hagsýnu bæjarstjórn Castil de Campos af og koma málefnum hennar undir bruðlarana í Priego de Córdoba. Þar er ástandið þannig að ég varð að bíða eftir greiðslu, sem ég átti að fá frá bænum fyrir námskeiðshald, uns þeir voru búnir að fá stærðarinnar lán afgreitt. Bæjarstjórn Castil de Campos gat hins vegar teygt sig eftir fúlgu í kassann sinn til að leigja tvær rútur svo bæjarbúar gætu lagt leið sína til Madrídar að láta rödd sína heyrast. Flestir sem í þá mótmælaferð fóru höfðu aldrei leyft sér þann munað að fara í höfuðborgina. Gæti einhver góður hagfræðingur útskýrt fyrir mér hin nýju lögmál kapítalismans og útskýrt í leiðinni hvernig best er að komast af? Hvað verður um þá hæfustu? Ef hann gæti svarað á spænsku væri það afar hentugt því sjö hundruð hagsýnir hausar hér í grenndinni væru gjarnan til í að komast til botns í þessu máli.
Ísland í öðru sæti Regnbogakortsins um réttindi hinsegin fólks Bjarndís Helga Tómasdóttir,Daníel E. Arnarsson Skoðun
Ísland í öðru sæti Regnbogakortsins um réttindi hinsegin fólks Bjarndís Helga Tómasdóttir,Daníel E. Arnarsson Skoðun