Sjálfhverfa kynslóðin – lýg ég því? Sighvatur Björgvinsson skrifar 13. nóvember 2012 06:00 Mér er sagt, að tæplega sex þúsund lesendur Fréttablaðsins hefðu skráð sig til stuðnings við grein mína um sjálfhverfu kynslóðina – þegar síðast var talið. Að þetta sé met. Slíkt hafi ekki áður gerst. Þetta segir mér það eitt, að ég er ekki einn um að finnast nóg komið af þessu sífellda sífri sjálfhverfu kynslóðarinnar um sjálfa sig. Mér er líka sagt, að eitthvað á áttunda tug bloggara af sjálfhverfu kynslóðinni hafi fundið ástæðu til þess að tjá sig á vef Vísis af sama tilefni. Sýnir hversu sjálfhverfa kynslóðin er ávallt reiðubúin til þess að tala um sjálfa sig. Ég les yfirleitt ekki blogg. Nenni því ekki. Mér er hins vegar sagt, að meginumfjöllunarefni bloggaranna sé annars vegar að svipta eigi mig lífeyrisréttindum vegna skrifanna. Sjálfhverfa kynslóðin vill sem sagt sýna mér í tvo heimana. Hins vegar vill hún að ég framkvæmi á sjálfum mér líkamlegar þjálfunarathafnir, sem öllum lifandi verum er ómögulegt að gera. Svona eru bloggheimarnir. Þess vegna les ég þá ekki. Hef fjarska lítið álit á þeim. Má vera, að einhverjum hafi fundist ég vera harðorður. Sennilega vegna þess að ég er búinn að fá meira en nóg af stöðugu sífri fólks, sem sér fátt annað en sjálft sig. Ég er enginn skjaldsveinn Davíðs Oddssonar. Samt man ég vel eftir ítrekuðum viðvörunum hans til fólks og fyrirtækja um að taka ekki lán í öðrum gjaldmiðli en þeim, sem það hefði tekjur í. Tók einhver mark á þeim ráðleggingum meðan fólk hélt að það hagnaðist á því að taka slík lán? Var það fyrr en fólk fór að tapa á því að fylgja ekki ráðleggingunum sem upphófst umræða um að slík lán væru ólögleg? Laug ég því? Ég sagði í greininni að sextán þúsund Íslendingar, flestir af sjálfhverfu kynslóðinni, hefðu verið komnir á vanskilaskrá fyrir hrun vegna þess að þeir lifðu langt um efni fram. Laug ég því? Hreint ógrynni þátta í ljósvakamiðlunum – í Silfri Egils og í Kastljósi – hafa fjallað um skuldamál sjálfhverfu kynslóðarinnar. Um það að krafan sé að aðrir borgi. Hversu margir þættir hafa fjallað um vandamál fólksins í Raufarhöfnum þessa lands sem situr uppi eignalaust vegna þess að einhverjir fáir einstaklingar töldu sér hag í því að selja burtu lífsbjörgina – og tóku með sér andvirðið? Ég man ekki eftir neinum! Lýg ég því? Í öllu því ógrynni þátta um vandamál sjálfhverfu kynslóðarinnar hefur þá nokkurn tíma komið til umræðu sá skaði, sem einstaklingar af þessari kynslóð undir heitinu "þjónustufulltrúar" ullu gömlu fólki með ítrekuðum upphringingum þar sem hvatt var til þess að gamla fólkið ráðstafaði aleigu sinni til áhættusjóða í vörslu annarra "útrásarvíkinga" af sömu kynslóð sem síðan töpuðu hverri einustu krónu nema þeim, sem þeir komu undan í skattaskjól fyrir sjálfa sig? Ég þekki margt slíkt gamalt fólk sem tapaði ævitekjunum á þennan hátt. Lýg ég því? Ég veit ekki betur en að stór hópur fólks af sjálfhverfu kynslóðinni sem nýtti sér foreldra, vini og vandamenn til þess að taka lán út á sínar eignir og ráðstafa þeim í þeirra þágu krefjist þess nú að allsendis ókunnugt fólk borgi skuldirnar við foreldra, vini og vandamenn, sem það sjálft telur sig ekki hafa efni á að borga. Lýg ég því? Sjálfhverfa kynslóðin myndar þorra íslenskra kjósenda. Valdi ekki þorri þessara kjósenda þá til forystu fyrir þjóðina, sem einkavæddu bankana, neituðu að samþykkja að fjármunir mættu vera í félagslegri eigu sem síðan rústaði sparisjóðina og afléttu opinberum eftirlitsskyldum með fólki og fyrirtækjum vegna þess "að eftirlitsiðnaðurinn væri sem myllusteinn um háls heilbrigðs rekstrar". Lýg ég því? Ætlar þessi sami meirihluti sjálfhverfu kynslóðarinnar ekki aftur að leiða þá til valda á Íslandi sem öðrum fremur bera ábyrgð á hinu "svokallaða hruni"? Af hverju? Af því að sjálfhverfa kynslóðin heldur að þannig geti hún best tryggt að einhverjir aðrir – lífeyrisþegar, framtíðin eða hinir skattborgararnir – verði látnir axla skuldabyrði hennar. Lýg ég því líka? Ég er nú kominn á áttræðisaldur að greiða síðustu afborganirnar af verðtryggðu láni okkar hjónanna vegna húsbyggingar okkar. Enginn hefur gefið okkur þá eign. Það, sem bjargaði okkur þegar verðbólgan óx upp í háa tveggja stafa tölu – sem sjálfhverfa kynslóðin hefur aldrei séð – var verðtryggingin. Hennar vegna var greiðslubyrðinni velt yfir á síðari tíma, sem ella hefði orðið okkur óbærileg. Sjálfhverfa kynslóðin vill hins vegar að fólk láni henni peninga án þess að geta fengið andvirði lánsins aftur til baka. Með öðrum orðum – að aðrir gefi henni peninga. Lýg ég því? Aldrei kom mér eða minni kynslóð til hugar að segja að reglulegt gengishrun íslensku krónunnar í okkar tíð væri "forsendubrestur" og að þess vegna ættu aðrir Íslendingar að borga. Nú krefst "sjálfhverfa kynslóðin" slíks. Lýg ég því? Ég hef tekið þátt í stjórnmálum á Íslandi í á fjórða áratug – sem þingmaður, sem ráðherra, sem ritstjóri á pólitísku málgagni. Ég viðurkenni fúslega, að ég þekki þessa þjóð ekki lengur. Því lýg ég ekki! Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sighvatur Björgvinsson Tengdar fréttir Kæri Sighvatur Björgvinsson fv. ráðherra Sighvatur Björgvinsson skrifaði grein sem ég varð hreinlega að lesa þar sem innihaldið í henni er tengt við mig vegna aldurs. Hér er greinin; http://www.visir.is/sjalfhverfa-kynslodin-a-svidid/article/2012711109993. 13. nóvember 2012 06:00 Sighvatur: Búinn að fá "meira en nóg af stöðugu sífri fólks“ Sighvatur Björgvinsson, fyrrverandi þingmaður og ráðherra, segist vera búinn að fá "meira en nóg af stöðugu sífri fólks, sem sér fátt annað en sjálft sig,“ og vitnar þar til fólks á Íslandi á aldrinum 30 til 45 ára, sem hann kallar sjálfhverfu kynslóðina. Í tveimur greinum í Fréttablaðinu, annarri sem birtist á laugardaginn og síðan þeirri síðari sem birtist í dag, segir hann "sjálfhverfu kynslóðina“ gera kröfu um að fá allt fyrir ekkert, og kenna fólki um eigin vandamál. Þá segir hann "sjálfhverfu kynslóðina“ ekki hafa hlustað á ítrekuð viðvörunarorð um lán í erlendri mynt á meðan tekjurnar eru í krónum. 13. nóvember 2012 09:47 Sjálfhverfa kynslóðin á sviðið Kynslóðin frá 30 til 45 ára á höfuðborgarsvæðinu – plús eða mínus örfá ár – er sjálfhverfasta kynslóðin á Íslandi. Hún talar ekki um neitt annað en sjálfa sig. Þetta er kynslóðin sem sjálf sagði sig bera langt af öllum jafnöldrum sínum á Norðurlöndunum. Þ 10. nóvember 2012 06:00 Mest lesið Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Sigursaga Evrópu í 21 ár Pawel Bartoszek skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin, Dagbjört og ESB Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Myndir þú ráða fatlað fólk í vinnu? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding skrifar Skoðun Rauðir sokkar á 1. maí Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Heiðrum íslenska hestinn Berglind Margo Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez skrifar Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Sköpum störf við hæfi! Unnur Hrefna Jóhannsóttir skrifar Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán skrifar Skoðun Tikkað í skipulagsboxin Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjúklingur settur í fangaklefa Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir skrifar Skoðun Ég kalla hann Isildur; mentorinn minn er gervigreind Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað er „furry“ annars? Jóhanna Jódís Antonsdóttir skrifar Skoðun Jafnaðarmennskan og verkalýðsbaráttan Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Hljóð og mynd íslenskra varna Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Leiðsöguhundurinn Gaur gerir mig að betri manneskju Þorkell J. Steindal skrifar Skoðun Fimmtíu ár frá lokum Víetnamstríðsins Finnur Th. Eiríksson skrifar Skoðun Að undirbúa börnin okkar fyrir heim sem er að hverfa Halldóra Mogensen skrifar Sjá meira
Mér er sagt, að tæplega sex þúsund lesendur Fréttablaðsins hefðu skráð sig til stuðnings við grein mína um sjálfhverfu kynslóðina – þegar síðast var talið. Að þetta sé met. Slíkt hafi ekki áður gerst. Þetta segir mér það eitt, að ég er ekki einn um að finnast nóg komið af þessu sífellda sífri sjálfhverfu kynslóðarinnar um sjálfa sig. Mér er líka sagt, að eitthvað á áttunda tug bloggara af sjálfhverfu kynslóðinni hafi fundið ástæðu til þess að tjá sig á vef Vísis af sama tilefni. Sýnir hversu sjálfhverfa kynslóðin er ávallt reiðubúin til þess að tala um sjálfa sig. Ég les yfirleitt ekki blogg. Nenni því ekki. Mér er hins vegar sagt, að meginumfjöllunarefni bloggaranna sé annars vegar að svipta eigi mig lífeyrisréttindum vegna skrifanna. Sjálfhverfa kynslóðin vill sem sagt sýna mér í tvo heimana. Hins vegar vill hún að ég framkvæmi á sjálfum mér líkamlegar þjálfunarathafnir, sem öllum lifandi verum er ómögulegt að gera. Svona eru bloggheimarnir. Þess vegna les ég þá ekki. Hef fjarska lítið álit á þeim. Má vera, að einhverjum hafi fundist ég vera harðorður. Sennilega vegna þess að ég er búinn að fá meira en nóg af stöðugu sífri fólks, sem sér fátt annað en sjálft sig. Ég er enginn skjaldsveinn Davíðs Oddssonar. Samt man ég vel eftir ítrekuðum viðvörunum hans til fólks og fyrirtækja um að taka ekki lán í öðrum gjaldmiðli en þeim, sem það hefði tekjur í. Tók einhver mark á þeim ráðleggingum meðan fólk hélt að það hagnaðist á því að taka slík lán? Var það fyrr en fólk fór að tapa á því að fylgja ekki ráðleggingunum sem upphófst umræða um að slík lán væru ólögleg? Laug ég því? Ég sagði í greininni að sextán þúsund Íslendingar, flestir af sjálfhverfu kynslóðinni, hefðu verið komnir á vanskilaskrá fyrir hrun vegna þess að þeir lifðu langt um efni fram. Laug ég því? Hreint ógrynni þátta í ljósvakamiðlunum – í Silfri Egils og í Kastljósi – hafa fjallað um skuldamál sjálfhverfu kynslóðarinnar. Um það að krafan sé að aðrir borgi. Hversu margir þættir hafa fjallað um vandamál fólksins í Raufarhöfnum þessa lands sem situr uppi eignalaust vegna þess að einhverjir fáir einstaklingar töldu sér hag í því að selja burtu lífsbjörgina – og tóku með sér andvirðið? Ég man ekki eftir neinum! Lýg ég því? Í öllu því ógrynni þátta um vandamál sjálfhverfu kynslóðarinnar hefur þá nokkurn tíma komið til umræðu sá skaði, sem einstaklingar af þessari kynslóð undir heitinu "þjónustufulltrúar" ullu gömlu fólki með ítrekuðum upphringingum þar sem hvatt var til þess að gamla fólkið ráðstafaði aleigu sinni til áhættusjóða í vörslu annarra "útrásarvíkinga" af sömu kynslóð sem síðan töpuðu hverri einustu krónu nema þeim, sem þeir komu undan í skattaskjól fyrir sjálfa sig? Ég þekki margt slíkt gamalt fólk sem tapaði ævitekjunum á þennan hátt. Lýg ég því? Ég veit ekki betur en að stór hópur fólks af sjálfhverfu kynslóðinni sem nýtti sér foreldra, vini og vandamenn til þess að taka lán út á sínar eignir og ráðstafa þeim í þeirra þágu krefjist þess nú að allsendis ókunnugt fólk borgi skuldirnar við foreldra, vini og vandamenn, sem það sjálft telur sig ekki hafa efni á að borga. Lýg ég því? Sjálfhverfa kynslóðin myndar þorra íslenskra kjósenda. Valdi ekki þorri þessara kjósenda þá til forystu fyrir þjóðina, sem einkavæddu bankana, neituðu að samþykkja að fjármunir mættu vera í félagslegri eigu sem síðan rústaði sparisjóðina og afléttu opinberum eftirlitsskyldum með fólki og fyrirtækjum vegna þess "að eftirlitsiðnaðurinn væri sem myllusteinn um háls heilbrigðs rekstrar". Lýg ég því? Ætlar þessi sami meirihluti sjálfhverfu kynslóðarinnar ekki aftur að leiða þá til valda á Íslandi sem öðrum fremur bera ábyrgð á hinu "svokallaða hruni"? Af hverju? Af því að sjálfhverfa kynslóðin heldur að þannig geti hún best tryggt að einhverjir aðrir – lífeyrisþegar, framtíðin eða hinir skattborgararnir – verði látnir axla skuldabyrði hennar. Lýg ég því líka? Ég er nú kominn á áttræðisaldur að greiða síðustu afborganirnar af verðtryggðu láni okkar hjónanna vegna húsbyggingar okkar. Enginn hefur gefið okkur þá eign. Það, sem bjargaði okkur þegar verðbólgan óx upp í háa tveggja stafa tölu – sem sjálfhverfa kynslóðin hefur aldrei séð – var verðtryggingin. Hennar vegna var greiðslubyrðinni velt yfir á síðari tíma, sem ella hefði orðið okkur óbærileg. Sjálfhverfa kynslóðin vill hins vegar að fólk láni henni peninga án þess að geta fengið andvirði lánsins aftur til baka. Með öðrum orðum – að aðrir gefi henni peninga. Lýg ég því? Aldrei kom mér eða minni kynslóð til hugar að segja að reglulegt gengishrun íslensku krónunnar í okkar tíð væri "forsendubrestur" og að þess vegna ættu aðrir Íslendingar að borga. Nú krefst "sjálfhverfa kynslóðin" slíks. Lýg ég því? Ég hef tekið þátt í stjórnmálum á Íslandi í á fjórða áratug – sem þingmaður, sem ráðherra, sem ritstjóri á pólitísku málgagni. Ég viðurkenni fúslega, að ég þekki þessa þjóð ekki lengur. Því lýg ég ekki!
Kæri Sighvatur Björgvinsson fv. ráðherra Sighvatur Björgvinsson skrifaði grein sem ég varð hreinlega að lesa þar sem innihaldið í henni er tengt við mig vegna aldurs. Hér er greinin; http://www.visir.is/sjalfhverfa-kynslodin-a-svidid/article/2012711109993. 13. nóvember 2012 06:00
Sighvatur: Búinn að fá "meira en nóg af stöðugu sífri fólks“ Sighvatur Björgvinsson, fyrrverandi þingmaður og ráðherra, segist vera búinn að fá "meira en nóg af stöðugu sífri fólks, sem sér fátt annað en sjálft sig,“ og vitnar þar til fólks á Íslandi á aldrinum 30 til 45 ára, sem hann kallar sjálfhverfu kynslóðina. Í tveimur greinum í Fréttablaðinu, annarri sem birtist á laugardaginn og síðan þeirri síðari sem birtist í dag, segir hann "sjálfhverfu kynslóðina“ gera kröfu um að fá allt fyrir ekkert, og kenna fólki um eigin vandamál. Þá segir hann "sjálfhverfu kynslóðina“ ekki hafa hlustað á ítrekuð viðvörunarorð um lán í erlendri mynt á meðan tekjurnar eru í krónum. 13. nóvember 2012 09:47
Sjálfhverfa kynslóðin á sviðið Kynslóðin frá 30 til 45 ára á höfuðborgarsvæðinu – plús eða mínus örfá ár – er sjálfhverfasta kynslóðin á Íslandi. Hún talar ekki um neitt annað en sjálfa sig. Þetta er kynslóðin sem sjálf sagði sig bera langt af öllum jafnöldrum sínum á Norðurlöndunum. Þ 10. nóvember 2012 06:00
Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar
Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar