Vinna af sér „fríið“ Ragnheiður Tryggvadóttir skrifar 21. október 2010 06:00 Konur eiga að ganga út af vinnustöðum sínum klukkan 14.25 á mánudaginn. Samkvæmt útreikningum eru þær þá víst búnar að vinna tímana sem þær fá greitt fyrir, miðað við karla. Kvennafrídagurinn táknar því ákveðna uppreisn og í ótryggu atvinnuumhverfi þarf kjark til að standa upp frá ókláruðum verkefnum. Konur ræða sín á milli á kaffistofum hvernig þær eigi að snúa sér í þessu. Veigra sér við að ganga út eins og árferðið er, hræddar við að verða látnar fjúka í framhaldinu. Einhverjar tala um að „vinna af sér fríið". Klára það sem þarf að klára með því að lengja aðra vinnudaga svo þær geti óhræddar staðið upp frá vinnu sinni og marserað niður í bæ, hrópandi á jöfn kjör! Einstaka yfirmenn leggja það jafnvel til, horfa á verkefnin fram undan og segja ómögulegt að „gefa konunum frí" fyrr en staflinn sé frá. Þar með er tilgangur þessa dags orðinn að engu. Stöðu kvenna á vinnumarkaðnum og í samfélaginu öllu gefið langt nef. Með því að konur gangi út í hópum af vinnustað á að sjást hversu mikilvægt vinnuframlag þeirra er, hversu stóru tannhjóli í vélinni þær snúa og að án kvenna geti samfélagið ekki gengið upp. Kvennafrídagurinn á að sýna hversu óréttlátt það er að konur fái ekki greitt fyrir vinnu sína til jafns við karla. Svo einfalt er það. Þeir sem segja baráttu fyrir jöfnum kjörum kynjanna óþarfa í dag eru á villigötum. Þeir sem segja kvennafrídaginn bara til skrauts, skemmtilegan minnisvarða, einungis tækifæri fyrir konur til að lyfta sér upp og hittast, hafa rangt fyrir sér. Það hefur hallað á konur í kreppunni. Konur fylla stóran hóp fólks í láglaunastörfum, hóp sem nær ekki endum saman í hækkandi verðlagi, og ofbeldi gegn konum mun hafa aukist í kreppunni. Kvennafrídagurinn á mánudaginn er einnig haldinn til að vekja athygli á því. Skerðing fæðingarorlofs mun einnig kreppa enn að réttindum kvenna. Með því verða konur gerðar að óákjósanlegri starfskrafti, en þegar hart er í ári eins og nú mun sá sem færir heimilinu hærri tekjur ekki taka fæðingarorlof. Það gefur auga leið, karlinn vinnur. Kvennafrídagurinn er því nauðsynlegur sem aldrei fyrr. Hann má ekki verða eins og hver annar mánudagur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bakþankar Ragnheiður Tryggvadóttir Skoðanir Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Halldór 01.06.2024 Halldór Svona getum komið í veg fyrir að Katrín vinni Björn B. Björnsson Skoðun Viddi, Bósi Ljósár og Baldur Þórhalls Heimir Hannesson Skoðun Barnapíu á Bessastaði! Karl Sigurðsson Skoðun Má Katrín Jakobsdóttir bjóða sig fram? Jón Ólafsson Skoðun Hatur og fyrirlitning Einar Scheving Skoðun Yfirtaka orðræðunnar (e. hijacking) Sóley Tómasdóttir Skoðun Hvort vilt þú Höllu Tómasdóttur eða Katrínu? Björn Björnsson Skoðun Halla Tómasdóttir og Sólskinsdrengurinn Margrét Dagmar Ericsdóttir Skoðun Að skreyta sig með stolnum fjöðrum Sema Erla Serdaroglu Skoðun
Konur eiga að ganga út af vinnustöðum sínum klukkan 14.25 á mánudaginn. Samkvæmt útreikningum eru þær þá víst búnar að vinna tímana sem þær fá greitt fyrir, miðað við karla. Kvennafrídagurinn táknar því ákveðna uppreisn og í ótryggu atvinnuumhverfi þarf kjark til að standa upp frá ókláruðum verkefnum. Konur ræða sín á milli á kaffistofum hvernig þær eigi að snúa sér í þessu. Veigra sér við að ganga út eins og árferðið er, hræddar við að verða látnar fjúka í framhaldinu. Einhverjar tala um að „vinna af sér fríið". Klára það sem þarf að klára með því að lengja aðra vinnudaga svo þær geti óhræddar staðið upp frá vinnu sinni og marserað niður í bæ, hrópandi á jöfn kjör! Einstaka yfirmenn leggja það jafnvel til, horfa á verkefnin fram undan og segja ómögulegt að „gefa konunum frí" fyrr en staflinn sé frá. Þar með er tilgangur þessa dags orðinn að engu. Stöðu kvenna á vinnumarkaðnum og í samfélaginu öllu gefið langt nef. Með því að konur gangi út í hópum af vinnustað á að sjást hversu mikilvægt vinnuframlag þeirra er, hversu stóru tannhjóli í vélinni þær snúa og að án kvenna geti samfélagið ekki gengið upp. Kvennafrídagurinn á að sýna hversu óréttlátt það er að konur fái ekki greitt fyrir vinnu sína til jafns við karla. Svo einfalt er það. Þeir sem segja baráttu fyrir jöfnum kjörum kynjanna óþarfa í dag eru á villigötum. Þeir sem segja kvennafrídaginn bara til skrauts, skemmtilegan minnisvarða, einungis tækifæri fyrir konur til að lyfta sér upp og hittast, hafa rangt fyrir sér. Það hefur hallað á konur í kreppunni. Konur fylla stóran hóp fólks í láglaunastörfum, hóp sem nær ekki endum saman í hækkandi verðlagi, og ofbeldi gegn konum mun hafa aukist í kreppunni. Kvennafrídagurinn á mánudaginn er einnig haldinn til að vekja athygli á því. Skerðing fæðingarorlofs mun einnig kreppa enn að réttindum kvenna. Með því verða konur gerðar að óákjósanlegri starfskrafti, en þegar hart er í ári eins og nú mun sá sem færir heimilinu hærri tekjur ekki taka fæðingarorlof. Það gefur auga leið, karlinn vinnur. Kvennafrídagurinn er því nauðsynlegur sem aldrei fyrr. Hann má ekki verða eins og hver annar mánudagur.