Gruggug lækning 30. júní 2004 00:01 Jæja, þá eru jólin hjá mér. Ný plata frá uppáhalds sveitinni minni The Cure. En þá lendi ég í smá vandræðum. Hvernig á ég eiginlega að reyna sannfæra ykkur um að þetta sé góð plata þannig að þið takið eitthvað mark á mér? Þetta er ekki týpískt plata frá sveitinni. Eins og einhverjir muna kannski þá tók upptökustjórinn Ross Robinson, sem hefur unnið með Korn og At the Drive-in, hljómsveitina upp á sína arma og hann leyfir sér alveg að pota svolítið í hana. Tekur hárétta ákvörðun og skilar gruggugri lækningu en við höfum kynnst áður. Allt mjög lifandi og ópússað, bara eins og sveitin hljómar á tónleikum. Það er söngurinn líka. Guð hjálpi þeim sem hefur fundist Robert frekar tæpur á því í gegnum tíðina. Þetta er ný nálgun að gamalli hlið sveitarinnar. Löngu intró-in og gítarplokkmelódíurnar að mestu kvödd, meira keyrsla og gítarbrjálæði. Ef ég ætti þó að líkja þessu við eitthvað sem The Cure hefur gert áður, þá væri það lög á borð við Give Me It, The Kiss, Fight, Cut og Watching Me Fall af síðustu plötu. Helsti munurinn er bara að flestar lagasmíðarnar hér eru miklu sterkari en öll þessi lög. Lagið "Labyrinth" er einfaldlega með því betra sem The Cure hefur gert frá upphafi. Svo er auðvitað passað upp á að hafa skothelda slagara fyrir útvarpið. Þeir ættu að verða "Before Three", "The End of the World", "Taking Off" og "(I Don't Know What's Going) On". Þetta er reiða hliðin af The Cure sem hefur fengið að fljóta með í nokkrum lögum áður, en sem hefur aldrei verið splæst á heila plötu áður. Textar Robert Smith eru mér þó örlítið áhyggjuefni. Ég hef alla tíð dáðst að ljóðrænu hans, en á síðustu plötu þynntust textasmíðarnar örlítið, og þær skána ekki hér. Ég veit að hann getur betur. Simon Gallup bassaleikari á eiginlega þessa plötu, það er langt síðan hann hefur fengið að njóta sín svona vel. Hann spilar lykilhlutverk nánast í hverju einasta lagi. Þetta er hugrökk plata og tilraunir Ross Robinson ganga upp. Besta og heilsteyptasta plata The Cure frá því að Disintigration kom út árið 1989, úff, það eru fimmtán ár. Birgir Örn Steinarsson The Cure: The Cure Mest lesið Hélt auganu en missti af frumsýningu eftir að hafa fengið golfkúlu í andlitið Lífið Helen Óttars og Rubin Pollock slá sér upp Lífið Heitasta hámhorfið í haust Lífið Vakti yfir sofandi sonunum vopnuð hnífi Lífið Vigdís Häsler flutt til Sveins Andra Lífið Stíflaður mjólkurkirtill reyndist ólæknandi krabbamein Lífið „Hvetjandi að sjá stelpu með sama húðlit og ég sigra“ Lífið „Lífið gefur okkur mislangan tíma og ég vil nýta minn til hins ýtrasta“ Lífið Betra sem hárbindi en tagl í Bríeti Tíska og hönnun Alma Möller, Binni Glee og Sigríður Snævarr saman í bíó Lífið Fleiri fréttir Shine on, you crazy Íslendingar! Skömminni skilað Friðrik Ómar bauð upp á sveppi – og Villi hefði elskað það! Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Veisla fyrir augu og eyru Ekki er allt gull sem glóir Þeir fátæku borga brúsann Auður í Bæjarbíói: Frá slaufun í standandi fagnaðarlæti Alvöru bíó en hægt brenna Eldarnir Er Lína Langsokkur woke? Kórtónleikar: Heilög naumhyggja eða heilalaust suð Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Sjá meira
Jæja, þá eru jólin hjá mér. Ný plata frá uppáhalds sveitinni minni The Cure. En þá lendi ég í smá vandræðum. Hvernig á ég eiginlega að reyna sannfæra ykkur um að þetta sé góð plata þannig að þið takið eitthvað mark á mér? Þetta er ekki týpískt plata frá sveitinni. Eins og einhverjir muna kannski þá tók upptökustjórinn Ross Robinson, sem hefur unnið með Korn og At the Drive-in, hljómsveitina upp á sína arma og hann leyfir sér alveg að pota svolítið í hana. Tekur hárétta ákvörðun og skilar gruggugri lækningu en við höfum kynnst áður. Allt mjög lifandi og ópússað, bara eins og sveitin hljómar á tónleikum. Það er söngurinn líka. Guð hjálpi þeim sem hefur fundist Robert frekar tæpur á því í gegnum tíðina. Þetta er ný nálgun að gamalli hlið sveitarinnar. Löngu intró-in og gítarplokkmelódíurnar að mestu kvödd, meira keyrsla og gítarbrjálæði. Ef ég ætti þó að líkja þessu við eitthvað sem The Cure hefur gert áður, þá væri það lög á borð við Give Me It, The Kiss, Fight, Cut og Watching Me Fall af síðustu plötu. Helsti munurinn er bara að flestar lagasmíðarnar hér eru miklu sterkari en öll þessi lög. Lagið "Labyrinth" er einfaldlega með því betra sem The Cure hefur gert frá upphafi. Svo er auðvitað passað upp á að hafa skothelda slagara fyrir útvarpið. Þeir ættu að verða "Before Three", "The End of the World", "Taking Off" og "(I Don't Know What's Going) On". Þetta er reiða hliðin af The Cure sem hefur fengið að fljóta með í nokkrum lögum áður, en sem hefur aldrei verið splæst á heila plötu áður. Textar Robert Smith eru mér þó örlítið áhyggjuefni. Ég hef alla tíð dáðst að ljóðrænu hans, en á síðustu plötu þynntust textasmíðarnar örlítið, og þær skána ekki hér. Ég veit að hann getur betur. Simon Gallup bassaleikari á eiginlega þessa plötu, það er langt síðan hann hefur fengið að njóta sín svona vel. Hann spilar lykilhlutverk nánast í hverju einasta lagi. Þetta er hugrökk plata og tilraunir Ross Robinson ganga upp. Besta og heilsteyptasta plata The Cure frá því að Disintigration kom út árið 1989, úff, það eru fimmtán ár. Birgir Örn Steinarsson The Cure: The Cure
Mest lesið Hélt auganu en missti af frumsýningu eftir að hafa fengið golfkúlu í andlitið Lífið Helen Óttars og Rubin Pollock slá sér upp Lífið Heitasta hámhorfið í haust Lífið Vakti yfir sofandi sonunum vopnuð hnífi Lífið Vigdís Häsler flutt til Sveins Andra Lífið Stíflaður mjólkurkirtill reyndist ólæknandi krabbamein Lífið „Hvetjandi að sjá stelpu með sama húðlit og ég sigra“ Lífið „Lífið gefur okkur mislangan tíma og ég vil nýta minn til hins ýtrasta“ Lífið Betra sem hárbindi en tagl í Bríeti Tíska og hönnun Alma Möller, Binni Glee og Sigríður Snævarr saman í bíó Lífið Fleiri fréttir Shine on, you crazy Íslendingar! Skömminni skilað Friðrik Ómar bauð upp á sveppi – og Villi hefði elskað það! Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Veisla fyrir augu og eyru Ekki er allt gull sem glóir Þeir fátæku borga brúsann Auður í Bæjarbíói: Frá slaufun í standandi fagnaðarlæti Alvöru bíó en hægt brenna Eldarnir Er Lína Langsokkur woke? Kórtónleikar: Heilög naumhyggja eða heilalaust suð Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Sjá meira