Ráðherra og valdníðsla í hans nafni Örn Pálmason skrifar 15. apríl 2025 08:00 Opið bréf til ráð og embættismanna Meira um málefnum Kvikmyndaskóla Íslands. Ég er maður sem tel að einkaframtak eigi fullan rétt á sér. Finnst alltaf holur hljómur þegar hátekjumenn á framfæri ríkisins tala niðrandi og jafnvel ásakandi um einkaframtak og getu þess til verðmætasköpunar og góðra verka. Gengur jafnvel svo langt að það er lagður steinn í götu og hraðahindranir byggðar í nafni réttlætingar á hættum einkaframtaks. Ég hef ekkert á móti ríkisrekstri. Ekki neinum rekstri yfir höfuð ef hann laðar fram það besta í einstaklingum fjöldanum til hagsbóta. Ríkinu hefur ekkert gengið sérstaklega vel að reka stofnanir þar sem mennskan og geta einstaklings blómstrar þó mjög margt hafi sem betur fer gengið vel. Ég ætla ekki að fara í neina upptalningu á því sem miður hefur farið en minni bara á sanngirnisbætur sem hafa verið greiddar ítrekað vegna stórkostlegra mistaka þegar menn í ríkiskerfinu standa í stjórnun á rekstri sem þeir hafa ekki nálægð við eða kunnáttu til að stjórna. Enn er verið að skoða þau mál og von á meiri sanngirnisbótum úr ríkissjóði. Enn eru menn á því að talnaglöggur menn inn í ráðuneyti séu bestir í að stýra málum og koma í veg fyrir ímyndaðan eða hugsanlegan hagnað einkaframtaksins á kostnað skattgreiðenda. Mín skoðun er að ríkið eigi að einbeita sér að góðu skilvirku regluverki, sem vinnur á jafnréttisgrundvelli og aftengi persónuleg afskipti því þar blómstar spillingin. Byggja góðan grunn að réttlátum leikvelli, samfélagi og borgurum til heilla. Hvað kemur þetta Kvikmyndaskóla Íslands við. Fyrir mörgum árum fékk æskuvinur minn Böðvar Bjarki Pétursson áhuga á kvikmyndagerð eftir að hafa unnið við gerð kvikmynda. Hann var ungur, hæfileikaríkur og uppfullur af hugmyndum og kvikmyndum. Hann sá líka fram í tímann. Þetta var í kringum 1990 og hann fór að tala um að kvikmynda og sköpunar iðnaðurinn ætti eftir að verða stór og að það þurfi sérmenntað fólk sem geti starfað í þessum iðnaði. Það var ekki mikinn hljómgrunn að fá við hans hugmyndum innan ríkisgeirans þá, en framsýnir menn innan kvikmyndageirans áttuðu sig á þessu og voru til í að leggja málinu lið. Ég tek fram að Böðvar Bjarki er ekki stóreignamaður eða fjárfestir heldur var þetta framkvæmt á ímyndunaraflinu og sköpunarkraftinum. Það fæddist frumkvöðull, kraftmikill frumkvöðull sem gekk af stað og hefur háð margar orrustur við kerfi sem er í eðli sínu ekki skapandi. Ég vísa í fyrri grein mína um sögu Kvikmyndaskóla Íslands þar sem má lesa að 1992 byrjaði Böðvar Bjarki námskeiðahald. Það var gert af miklum vanefndum en eldmóðurinn var mikil og fólk hreifst með. Það er galdurinn við Kvikmyndaskólann og frumkvöðulinn. Sjaldan hef hef ég séð embættismenn hrífa fólk með sér nema þá kannski í kóveit enda var stunduð kvikmyndagerð við útsendingu upplýsingafunda. Án efa einhverjir nemendur frá Kvikmyndaskólanum unnið við þær útsendingar. Eftir þetta frumkvöðulsstarf hafa yfir 600 manns aflað sér menntunar til að sinna þeim fjölmörgu verkefnum í kvikmynda og þáttagerð sem koma hingað til lands erlendis frá ásamt innlendum verkefnum. Ég fullyrði að í yfir 90% af öllum kvikmyndaverkefnum í dag má finna einhvern eða einhverja af starfsmönnum þar með menntun frá Kvikmyndaskólanum. Ef þetta fólk stæði ekki starfsgreininni til boða þá kæmu framleiðendur með starfsfólk erlendis frá. Böðvar Bjarki Pétursson hefur unnið þrekvirki ásamt fjöldanum öllum af hæfileikaríku fólki, hinni sönnu grasrót kvikmyndageirans. Rekstrarfélag fer í þrot. Það er vegna áfalla í rekstri og er tæknilegt atriði í viðskiptum. Svo má skoða ástæður og læra af þeim. Ég hefði miklu meiri áhyggjur ef rekstrarfélagið blómstraði en skólastarfið væri ómögulegt. Því er ekki svo farið í Kvikmyndaskólanum og sést í samstöðu kennara og nemanda og hvaða hug þau bera til stofnunarinnar. Skólinn er í fullu fjöri, þarf bara sínar réttmætu viðurkenningar, samninga og námslána rétt. Að tala niður það frumkvöðulsstarf sem Kvikmyndaskóli Íslands er, er hreint með ólíkindum og ekki til sóma fyrir ráðamenn né embættismenn. Núna horfir Böðvar Bjarki fram á gjaldþrot og að lífsstarfið sé brotið niður og þeir sem vilja leggja þessu máli lið fá yfirlæti frá ráðamönnum. Menna-og barnamálaráðherra segir að honum komi þetta ekki við á sama tíma og það á að stofna til kennslu á einni helgi í Tækniskólanum á grunni Kvikmyndaskólans í krafti hans ráðuneytis. Það er allt í einu góð hugmynd að keyra Kvikmyndaskóla Ísland í þrot og stofna (líknar)deild í Tækniskólanum á leifunum. Rektor Tækniskólans gengur jafnvel svo langt að tilkynna í fréttum RÚV að þeir vilji bjóða kennurum að koma í viðtal en ekkert samtal né samstarf hefur farið fram á þeim 1,5 mánuði sem þetta fólk hefur haldið skólanum gangandi án allrar aðstoðar. Það kom tölvupóstur til kennara eftir viðtalið. Ekki fagleg vinnubrögð. Held að það sé ráð að skipta út þeim sem stýrir aðgerðum á vegum ráðuneytisins barna og menntamála. Kvikmyndaskóli Íslands hefur skilað góðu starfi og getur gert það áfram ef heift og fáviska ráða ekki för. Þessi aðgerð föstudaginn 11/4 2025 gegn Kvikmyndaskóla íslands afhjúpar vondan hug til stofnunarinnar sem hefur verið vandamál lengi í samskiptum. Tækniskólinn getur vel farið sínu fram og gleður mig að Tækniskólinn vilji mennta fólk til starfa í kvikmyndagerð. Einnig frábært að Listaháskólinn sé með sitt nám. Þörfin er vissulega til staðar og samkeppni er góð en það er óþarfi að eyðileggja það sem hefur verið vel gert. Þeir sem stjórna þessum aðgerðum á vegum ráðuneytis mennta og barnamála hafa ekki komið og kynnt sér sérstöðu Kvikmyndaskólans né átt í neimun viðræðum við starfsmenn eða nemendur en það væri ágætis byrjun. Í burðarliðum er stofnun samtaka hollvina Kvikmyndaskóla Íslands og er undirskriftasöfnun á ísland. is . Þegar þetta er skrifað hafa á annað þúsund undirskriftir borist. Það er vitneskja út í þjóðfélaginu fyrir hvað Kvikmyndaskóli Íslands stendur þó svo að mennta og barnamálaráðuneytið eigi í erfiðleikum með að átta sig . Hendum þessari vitleysu út í hafsauga og vinnum saman. Að endingu langar mig að biðja Ingu Sæland hæstvirtum félags og húsnæðismálaráðherra að bjóða hæstvirtum Guðmund Inga Kristinssyni í kaffi í kvöld og syngja fyrir hann lag John Lennon “Power to the People”. Ná upp andanum til góðra verka og afhenda boltann yfir til menningar-nýsköpunar og háskólaráðuneytis því þar á Kvikmyndaskóli Íslands heima. Virðingarfyllst, Örn Pálmason, fyrrum stjórnarmaður Kvikmyndaskóla Íslands menntastofnunar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Málefni Kvikmyndaskóla Íslands Mest lesið Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Hver á dómur að vera hjá ungmenni fyrir að fremja alvarlegt afbrot, jafnvel morð? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Sigursaga Evrópu í 21 ár Pawel Bartoszek skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin, Dagbjört og ESB Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Myndir þú ráða fatlað fólk í vinnu? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding skrifar Skoðun Rauðir sokkar á 1. maí Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Heiðrum íslenska hestinn Berglind Margo Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez skrifar Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Sköpum störf við hæfi! Unnur Hrefna Jóhannsóttir skrifar Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán skrifar Skoðun Tikkað í skipulagsboxin Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjúklingur settur í fangaklefa Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir skrifar Skoðun Ég kalla hann Isildur; mentorinn minn er gervigreind Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað er „furry“ annars? Jóhanna Jódís Antonsdóttir skrifar Skoðun Jafnaðarmennskan og verkalýðsbaráttan Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Hljóð og mynd íslenskra varna Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Leiðsöguhundurinn Gaur gerir mig að betri manneskju Þorkell J. Steindal skrifar Sjá meira
Opið bréf til ráð og embættismanna Meira um málefnum Kvikmyndaskóla Íslands. Ég er maður sem tel að einkaframtak eigi fullan rétt á sér. Finnst alltaf holur hljómur þegar hátekjumenn á framfæri ríkisins tala niðrandi og jafnvel ásakandi um einkaframtak og getu þess til verðmætasköpunar og góðra verka. Gengur jafnvel svo langt að það er lagður steinn í götu og hraðahindranir byggðar í nafni réttlætingar á hættum einkaframtaks. Ég hef ekkert á móti ríkisrekstri. Ekki neinum rekstri yfir höfuð ef hann laðar fram það besta í einstaklingum fjöldanum til hagsbóta. Ríkinu hefur ekkert gengið sérstaklega vel að reka stofnanir þar sem mennskan og geta einstaklings blómstrar þó mjög margt hafi sem betur fer gengið vel. Ég ætla ekki að fara í neina upptalningu á því sem miður hefur farið en minni bara á sanngirnisbætur sem hafa verið greiddar ítrekað vegna stórkostlegra mistaka þegar menn í ríkiskerfinu standa í stjórnun á rekstri sem þeir hafa ekki nálægð við eða kunnáttu til að stjórna. Enn er verið að skoða þau mál og von á meiri sanngirnisbótum úr ríkissjóði. Enn eru menn á því að talnaglöggur menn inn í ráðuneyti séu bestir í að stýra málum og koma í veg fyrir ímyndaðan eða hugsanlegan hagnað einkaframtaksins á kostnað skattgreiðenda. Mín skoðun er að ríkið eigi að einbeita sér að góðu skilvirku regluverki, sem vinnur á jafnréttisgrundvelli og aftengi persónuleg afskipti því þar blómstar spillingin. Byggja góðan grunn að réttlátum leikvelli, samfélagi og borgurum til heilla. Hvað kemur þetta Kvikmyndaskóla Íslands við. Fyrir mörgum árum fékk æskuvinur minn Böðvar Bjarki Pétursson áhuga á kvikmyndagerð eftir að hafa unnið við gerð kvikmynda. Hann var ungur, hæfileikaríkur og uppfullur af hugmyndum og kvikmyndum. Hann sá líka fram í tímann. Þetta var í kringum 1990 og hann fór að tala um að kvikmynda og sköpunar iðnaðurinn ætti eftir að verða stór og að það þurfi sérmenntað fólk sem geti starfað í þessum iðnaði. Það var ekki mikinn hljómgrunn að fá við hans hugmyndum innan ríkisgeirans þá, en framsýnir menn innan kvikmyndageirans áttuðu sig á þessu og voru til í að leggja málinu lið. Ég tek fram að Böðvar Bjarki er ekki stóreignamaður eða fjárfestir heldur var þetta framkvæmt á ímyndunaraflinu og sköpunarkraftinum. Það fæddist frumkvöðull, kraftmikill frumkvöðull sem gekk af stað og hefur háð margar orrustur við kerfi sem er í eðli sínu ekki skapandi. Ég vísa í fyrri grein mína um sögu Kvikmyndaskóla Íslands þar sem má lesa að 1992 byrjaði Böðvar Bjarki námskeiðahald. Það var gert af miklum vanefndum en eldmóðurinn var mikil og fólk hreifst með. Það er galdurinn við Kvikmyndaskólann og frumkvöðulinn. Sjaldan hef hef ég séð embættismenn hrífa fólk með sér nema þá kannski í kóveit enda var stunduð kvikmyndagerð við útsendingu upplýsingafunda. Án efa einhverjir nemendur frá Kvikmyndaskólanum unnið við þær útsendingar. Eftir þetta frumkvöðulsstarf hafa yfir 600 manns aflað sér menntunar til að sinna þeim fjölmörgu verkefnum í kvikmynda og þáttagerð sem koma hingað til lands erlendis frá ásamt innlendum verkefnum. Ég fullyrði að í yfir 90% af öllum kvikmyndaverkefnum í dag má finna einhvern eða einhverja af starfsmönnum þar með menntun frá Kvikmyndaskólanum. Ef þetta fólk stæði ekki starfsgreininni til boða þá kæmu framleiðendur með starfsfólk erlendis frá. Böðvar Bjarki Pétursson hefur unnið þrekvirki ásamt fjöldanum öllum af hæfileikaríku fólki, hinni sönnu grasrót kvikmyndageirans. Rekstrarfélag fer í þrot. Það er vegna áfalla í rekstri og er tæknilegt atriði í viðskiptum. Svo má skoða ástæður og læra af þeim. Ég hefði miklu meiri áhyggjur ef rekstrarfélagið blómstraði en skólastarfið væri ómögulegt. Því er ekki svo farið í Kvikmyndaskólanum og sést í samstöðu kennara og nemanda og hvaða hug þau bera til stofnunarinnar. Skólinn er í fullu fjöri, þarf bara sínar réttmætu viðurkenningar, samninga og námslána rétt. Að tala niður það frumkvöðulsstarf sem Kvikmyndaskóli Íslands er, er hreint með ólíkindum og ekki til sóma fyrir ráðamenn né embættismenn. Núna horfir Böðvar Bjarki fram á gjaldþrot og að lífsstarfið sé brotið niður og þeir sem vilja leggja þessu máli lið fá yfirlæti frá ráðamönnum. Menna-og barnamálaráðherra segir að honum komi þetta ekki við á sama tíma og það á að stofna til kennslu á einni helgi í Tækniskólanum á grunni Kvikmyndaskólans í krafti hans ráðuneytis. Það er allt í einu góð hugmynd að keyra Kvikmyndaskóla Ísland í þrot og stofna (líknar)deild í Tækniskólanum á leifunum. Rektor Tækniskólans gengur jafnvel svo langt að tilkynna í fréttum RÚV að þeir vilji bjóða kennurum að koma í viðtal en ekkert samtal né samstarf hefur farið fram á þeim 1,5 mánuði sem þetta fólk hefur haldið skólanum gangandi án allrar aðstoðar. Það kom tölvupóstur til kennara eftir viðtalið. Ekki fagleg vinnubrögð. Held að það sé ráð að skipta út þeim sem stýrir aðgerðum á vegum ráðuneytisins barna og menntamála. Kvikmyndaskóli Íslands hefur skilað góðu starfi og getur gert það áfram ef heift og fáviska ráða ekki för. Þessi aðgerð föstudaginn 11/4 2025 gegn Kvikmyndaskóla íslands afhjúpar vondan hug til stofnunarinnar sem hefur verið vandamál lengi í samskiptum. Tækniskólinn getur vel farið sínu fram og gleður mig að Tækniskólinn vilji mennta fólk til starfa í kvikmyndagerð. Einnig frábært að Listaháskólinn sé með sitt nám. Þörfin er vissulega til staðar og samkeppni er góð en það er óþarfi að eyðileggja það sem hefur verið vel gert. Þeir sem stjórna þessum aðgerðum á vegum ráðuneytis mennta og barnamála hafa ekki komið og kynnt sér sérstöðu Kvikmyndaskólans né átt í neimun viðræðum við starfsmenn eða nemendur en það væri ágætis byrjun. Í burðarliðum er stofnun samtaka hollvina Kvikmyndaskóla Íslands og er undirskriftasöfnun á ísland. is . Þegar þetta er skrifað hafa á annað þúsund undirskriftir borist. Það er vitneskja út í þjóðfélaginu fyrir hvað Kvikmyndaskóli Íslands stendur þó svo að mennta og barnamálaráðuneytið eigi í erfiðleikum með að átta sig . Hendum þessari vitleysu út í hafsauga og vinnum saman. Að endingu langar mig að biðja Ingu Sæland hæstvirtum félags og húsnæðismálaráðherra að bjóða hæstvirtum Guðmund Inga Kristinssyni í kaffi í kvöld og syngja fyrir hann lag John Lennon “Power to the People”. Ná upp andanum til góðra verka og afhenda boltann yfir til menningar-nýsköpunar og háskólaráðuneytis því þar á Kvikmyndaskóli Íslands heima. Virðingarfyllst, Örn Pálmason, fyrrum stjórnarmaður Kvikmyndaskóla Íslands menntastofnunar.
Skoðun Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty skrifar
Skoðun Hver á dómur að vera hjá ungmenni fyrir að fremja alvarlegt afbrot, jafnvel morð? Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar
Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar