Lögheimili á landsbyggðinni Bragi Þór Thoroddsen skrifar 14. janúar 2025 11:30 Nokkuð merkileg umræða er í gangi þessa dagana um aðsetur og lögheimili alþingismanna. Kemur ekki á óvart að umræðan sé nokkuð beinskeytt og óvægin af hendi þess hóps sem fór halloka í nýafstöðnum kosningum til alþingis. Eðlilega rís upp andstaða við óhjákvæmilegar breytingar á valdajafnvægi, þar sem stjórnarflokkar undanfarinna ára sjá fram á að standa utan þess hóps sem fer með vald meirihluta á alþingi – og lendir í stjórnarandstöðu. Og þar fyrir utan eru flokkar sem hafa náð saman um stjórnarsamstarf þar sem kann að koma smá bakborðshalli á útgerðir landsins með stórhættulegu 48 daga kerfi strandveiða. Og jafnvel eitthvað sem hefur í för með sér tilraunir til þess að skattleggja auðlyndir í eigu þjóðar. Sitt sýnist hverjum og hafa alls konar orð fallið um ágæti og lesti nýs meirihluta sem samsettur er af Samfylkingu, Viðreisn og Flokki fólksins. Ýjað hefur verið að því að Flokkur fólksins sé næsta óstjórntækur og jafnframt áhyggjur uppi um stjórn flokksins og rekstur. Merkilegt nokk enda hafa ekki fyrirfram verið áhyggjur af því hvernig stjórnmálaöfl hafa verið saman sett og hafði enginn áhuga á því eða áhyggjur meðan Flokkur fólksins var í stjórnaranstöðu. Heilt á litið er kannski erfiðast að frambjóðendur flokksins voru úr öllum áttum og með ýmiss konar bakgrunn. Hægri, vinstri og allt þar á milli. En hvað um það, það er sem er og þetta er stjórnin nýja og stjórnaranstaðan samsett af flokkum sem sleikja sárin vegna tapaðs fylgis og samhliða töpuðum völdum, með undantekningu þó. Stórsigur Miðflokksins í kosningunum er áhugaverður og aðdáunarverður. Að sama skapi hefur honum verið fundið allt til foráttu og ýjað að rasisma og popúlisma, þó fátt hafi komið frá flokknum í þá veru að svo fast þurfi að kveða að orði að mati þess sem þetta ritar. Skoðum fólk og flokka af verkum þeirra í stað þess að leggja þeim orð í munn. En af hverju er svona erfitt að horfast í augu við að kjósendur hafni þeim meirihluta sem hér sat til langs tíma og safnaði óvinsældum? Fyrir mína parta hef ég reynt að sjá það góða í fólki sem tekur sér það hlutverk að sitja á Alþingi í umboði kjósenda sinna. Starf sem oftar en ekki aflar fólki vinsælda fyrir það sem vel gengur og að sama skapi uppskera margir óvænga gagnrýni fyrir það sem mistekst eða er umdeilt, fyrir aðkomu, skoðanaleysi eða jafnvel að ófyrirsynju, hvernig viðkomandi greiddi atkvæði um eitthvað sem var á þeim tímapunkti talið til heilla en reyndist síðar á annan veg. Mörg slík mál mætti telja en verður ekki gert hér, þeir vita sem vita og síðari tíma rýni gefur yfirleitt skekkta mynd af stemmningunni þá. Sjálfur hef ég gerst sekur um gagnrýni í þá veru og er mis stoltur af. Vestfirðingar hafa eignast ráðherra samgöngu- og sveitarstjórnarmála í alþingismanni með lögheimili lengs vestur á Vestfjörðum. Eyjólfur Ármannsson lögfræðingur fer með það hlutverk, þingmaður Flokks fólksins í NV-kjördæmi. Hann hefur samkvæmt æviágripi á vef Alþingis haft með höndum ýmiss konar störf í þágu nokkurra stofnana, frá bönkum og fjármálastofnunum yfir í Isavia og auk þessa nefndar- og stjórnarsetu í félögum og ráðum. Víðtæk reynsla af hinum ýmsu sviðum fara ágætlega saman við starfstitil, enda þótt ekki séu gerðar einhverjar menntunarkröfur eða krafa um reynslu fyrir alþingsmenn almennt. Undanfarin kjörtímabil hefur Eyjólfur haft lögheimili sitt í landareign móður sinnar í Arnarfirði vestur á fjörðum. Fram til þessa hefur ekki verið gerð athugasemd við enda, líkt og aðrir kollegar á Alþingi, sjaldnast fyrirséð hvar viðkomandi ber upp þegar kemur að kosningum. Sem fyrr, þingmenn og frambjóðendur hafa haft sitt aðsetur og lögheimil eftir því hvar vænlegast hefur verið að bjóða fram hverju sinni og oftast án einhverra athugasemda. Þetta þekkja flestir flokkar þó fæstir kannist við slíkt við umræðuna nú. Lög um lögheimili hafa ákveðið markmið í sjálfu sér, líkt og kemur fram í fyrsta ákvæði laga um lögheimili og aðsetur nr. 80/2018. Þrátt fyrir ákvæði laganna eru líka reglur um að ekki megi mismuna út frá búsetu og skráningu og eru þess mýmörg dæmi að stjórnvöld, bæði sveitarfélög og ríki, hafi þurft að bakka með ákvarðanir sínar um réttindi einstaklinga byggðar á lögheimilisskráningu. Þetta eru vandmeðfarin lög á sama tíma og búsetufrelsi og réttindi einstaklinga hafa ákveðið vægi, stutt yfir í glerhúsið. En þessi lög og samspil við lög nr. 88/1995 um þingfararkaup alþingismanna og þingfararkostnað leiða til þess að þingmenn landsbyggðar njóta ákveðinna tekna til þess að mæta ferðakostnaði og óhagræði við rekstur tveggja heimila eða auka aðseturs til þess að gegna starfi sínu. Hvort umræðan um það hér markast af ofsjónum yfir þeim kostnaði að viðkomandi búi ekki að Hrafnabjörgum 1 í Lokinhamradal skal ósagt látið. Allt að einu er það með hvern og einn, sem þessar tekna nýtur, að greiðslurnar varða þingsókn landsbyggðar-þingmanna umfram annað. Þrátt fyrir að í orði standi þingmenn að sannfæringu sinni einni og greiði atkvæði sín á þingi þannig þá má hverjum vera það ljóst að nærvera þingmanns eða ráðherra í kjördæmi hefur talsverða vigt fyrir svæðið. Undirrituðum er það til efs, að það sé sérstakur vilji yfirlýstur um að leggja landsbyggðina af og veita eininungsis þingmönnum af SV-horni landsins aðgengileika að því að sinna þingstörfum. Margt bendir þó til þess og má vísa til umræðna um atkvæðavægi. Umræða sem frænda mínum og stjórnmálaskýranda er ekki til eftirbreytni, enda mætti honum vera það hvað ljósast að fleira hangir á spítunni. Ein af skyldum viðkomandi, sem býður sig fram í ákveðnu kjördæmi, er að sinna sínu kjördæmi og kjósendum þar til áheyrnar og framgangs. Vera kann að það sé tvíeggjað sverð að nefna, en raunveruleikinn er samt sem áður sá – nærvera viðkomandi hefur vigt í stjórnarsamstarf og hagsmunagæslu þegar komið er á þing til ákvarðanatöku. Við Vestfirðingar njótum ekki nema svo og svo nærveru þingmanna á svæðinu og stundum bara velkominna og óvæntra gesta og er þá vel. Skemmtilegur þingmaður úr suðurkjördæmi sagði okkur í léttum tón að hann væri ekkert síður þingmaður okkar, hann hefði líkast til ekið um kjördæmið meira en margur með heimilisfesti hér vestra, og hefði sönnun samfélagsins fyrir því vegna umræðna um ökutækjastyrk. Sem Vestfirðingur fagna ég því að þingmaður í NV-kjördæmi skrái lögheimili sitt í Lokinhamradal í Arnarfirði og sitji jafnframt sem ráðherra. Það hefur vægi og er táknrænt fyrir þá deyjandi byggð sem eru dreifðar byggðir á Vestfjörðum. Byggð sem var. Búsetufrelsi þekkjum við Vestfirðingar lítið nema sem stefnumarkmið skrifið á blað og efndir þess litlar. Við búum við skert afhendingaröryggi raforku, brothætt og ómarkvisst samgöngukerfi og undirróðursöfl varðandi helstu atvinnuvegi á borð við fiskeldi í sjókvíum. Atvinnuvegi sem halda að stórum hluta uppi hagkerfi Vestfjarða um leið og útflutningstekjur svæðisins eru meiri en marktækar þegar kemur að því að skoða viðskiptajöfnuð. Ef fórnarkostnaðurinn við að halda úti þingfararkaupi og jöfnunarkostnaði vegna búsetu þingmanna í fjórðungnum er landinu í heild þyrnir í augum – þá afsakaðu meðan ég ... Taka má til í kostnaði við það að reka hér Alþingi og stofnanir víða án þess að fara í þingfararkaup og jöfnunarkostnað vegna búsetu. En það er vísast auðveldast að byrja í fjarskanistan og skera þar niður í stað þess að fara í tiltekt heima. Höfundur er sveitarstjóri Súðavíkurhrepps og 1. varaþingmaður Flokks fólksins í NV-kjördæmi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bragi Þór Thoroddsen Alþingi Byggðamál Flokkur fólksins Mest lesið Halldór 24.05.2025 Halldór Hvers virði er lambakjöt? Hafliði Halldórsson Skoðun Þjóðareign, trú og skattar Svanur Guðmundsson Skoðun „Litla stúlkan og ruddarnir“ - Hugleiðing um stöðu Íslands á alþj.vettv. Flosi Þorgeirsson Skoðun Hamas og átökin við Ísrael – hvað er ekki sagt upphátt? Einar G Harðarson Skoðun Næstu sólarhringar á Gaza skipta sköpum Hlynur Már Vilhjálmsson Skoðun Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir Skoðun Lífið er eins og konfektkassi, þú veist aldrei hvernig mola þú færð Elín Íris Fanndal Skoðun Daði Már týnir sjálfum sér Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Opið bréf til stjórnvalda Elín Ýr Arnar Hafdísardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hvers virði er lambakjöt? Hafliði Halldórsson skrifar Skoðun Lífið er eins og konfektkassi, þú veist aldrei hvernig mola þú færð Elín Íris Fanndal skrifar Skoðun Þjóðareign, trú og skattar Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Hamas og átökin við Ísrael – hvað er ekki sagt upphátt? Einar G Harðarson skrifar Skoðun Gjaldfrjálsar máltíðir fyrir leikskólabörn Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Næstu sólarhringar á Gaza skipta sköpum Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Huglæg réttlætiskennd og skattar á verðmætasköpun Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Loksins fær þyrlan heimili fyrir norðan Njáll Trausti Friðbertsson skrifar Skoðun Opið bréf til stjórnvalda Elín Ýr Arnar Hafdísardóttir skrifar Skoðun Við skuldum þeim að hlusta Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun „Litla stúlkan og ruddarnir“ - Hugleiðing um stöðu Íslands á alþj.vettv. Flosi Þorgeirsson skrifar Skoðun Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir skrifar Skoðun Alvarleg staða í umhverfi fréttamiðla Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun Stéttarkerfi Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Stöðvum Hamas. Einungis þannig getum við stöðvað hryllinginn á Gaza BIrgir Finnsson skrifar Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Æfingin skapar meistarann! Sigurjón Már Fox Gunnarsson skrifar Skoðun 140 sinnum líklegra að verða fyrir eldingu Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar Skoðun Traust í húfi Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Verðmætasköpun án virðingar Berglind Harpa Svavarsdóttir skrifar Skoðun Daði Már týnir sjálfum sér Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Samhljómur við náttúruna og sjálfbæra þróun Anna María Ágústsdóttir skrifar Skoðun Aðgerðir gegn mansali í forgangi Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson skrifar Skoðun Framtíðin fær húsnæði Ingunn Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Börnin sem deyja á Gaza Elín Pjetursdóttir skrifar Skoðun Brýr, sýkingar og börn Jón Pétur Zimsen skrifar Sjá meira
Nokkuð merkileg umræða er í gangi þessa dagana um aðsetur og lögheimili alþingismanna. Kemur ekki á óvart að umræðan sé nokkuð beinskeytt og óvægin af hendi þess hóps sem fór halloka í nýafstöðnum kosningum til alþingis. Eðlilega rís upp andstaða við óhjákvæmilegar breytingar á valdajafnvægi, þar sem stjórnarflokkar undanfarinna ára sjá fram á að standa utan þess hóps sem fer með vald meirihluta á alþingi – og lendir í stjórnarandstöðu. Og þar fyrir utan eru flokkar sem hafa náð saman um stjórnarsamstarf þar sem kann að koma smá bakborðshalli á útgerðir landsins með stórhættulegu 48 daga kerfi strandveiða. Og jafnvel eitthvað sem hefur í för með sér tilraunir til þess að skattleggja auðlyndir í eigu þjóðar. Sitt sýnist hverjum og hafa alls konar orð fallið um ágæti og lesti nýs meirihluta sem samsettur er af Samfylkingu, Viðreisn og Flokki fólksins. Ýjað hefur verið að því að Flokkur fólksins sé næsta óstjórntækur og jafnframt áhyggjur uppi um stjórn flokksins og rekstur. Merkilegt nokk enda hafa ekki fyrirfram verið áhyggjur af því hvernig stjórnmálaöfl hafa verið saman sett og hafði enginn áhuga á því eða áhyggjur meðan Flokkur fólksins var í stjórnaranstöðu. Heilt á litið er kannski erfiðast að frambjóðendur flokksins voru úr öllum áttum og með ýmiss konar bakgrunn. Hægri, vinstri og allt þar á milli. En hvað um það, það er sem er og þetta er stjórnin nýja og stjórnaranstaðan samsett af flokkum sem sleikja sárin vegna tapaðs fylgis og samhliða töpuðum völdum, með undantekningu þó. Stórsigur Miðflokksins í kosningunum er áhugaverður og aðdáunarverður. Að sama skapi hefur honum verið fundið allt til foráttu og ýjað að rasisma og popúlisma, þó fátt hafi komið frá flokknum í þá veru að svo fast þurfi að kveða að orði að mati þess sem þetta ritar. Skoðum fólk og flokka af verkum þeirra í stað þess að leggja þeim orð í munn. En af hverju er svona erfitt að horfast í augu við að kjósendur hafni þeim meirihluta sem hér sat til langs tíma og safnaði óvinsældum? Fyrir mína parta hef ég reynt að sjá það góða í fólki sem tekur sér það hlutverk að sitja á Alþingi í umboði kjósenda sinna. Starf sem oftar en ekki aflar fólki vinsælda fyrir það sem vel gengur og að sama skapi uppskera margir óvænga gagnrýni fyrir það sem mistekst eða er umdeilt, fyrir aðkomu, skoðanaleysi eða jafnvel að ófyrirsynju, hvernig viðkomandi greiddi atkvæði um eitthvað sem var á þeim tímapunkti talið til heilla en reyndist síðar á annan veg. Mörg slík mál mætti telja en verður ekki gert hér, þeir vita sem vita og síðari tíma rýni gefur yfirleitt skekkta mynd af stemmningunni þá. Sjálfur hef ég gerst sekur um gagnrýni í þá veru og er mis stoltur af. Vestfirðingar hafa eignast ráðherra samgöngu- og sveitarstjórnarmála í alþingismanni með lögheimili lengs vestur á Vestfjörðum. Eyjólfur Ármannsson lögfræðingur fer með það hlutverk, þingmaður Flokks fólksins í NV-kjördæmi. Hann hefur samkvæmt æviágripi á vef Alþingis haft með höndum ýmiss konar störf í þágu nokkurra stofnana, frá bönkum og fjármálastofnunum yfir í Isavia og auk þessa nefndar- og stjórnarsetu í félögum og ráðum. Víðtæk reynsla af hinum ýmsu sviðum fara ágætlega saman við starfstitil, enda þótt ekki séu gerðar einhverjar menntunarkröfur eða krafa um reynslu fyrir alþingsmenn almennt. Undanfarin kjörtímabil hefur Eyjólfur haft lögheimili sitt í landareign móður sinnar í Arnarfirði vestur á fjörðum. Fram til þessa hefur ekki verið gerð athugasemd við enda, líkt og aðrir kollegar á Alþingi, sjaldnast fyrirséð hvar viðkomandi ber upp þegar kemur að kosningum. Sem fyrr, þingmenn og frambjóðendur hafa haft sitt aðsetur og lögheimil eftir því hvar vænlegast hefur verið að bjóða fram hverju sinni og oftast án einhverra athugasemda. Þetta þekkja flestir flokkar þó fæstir kannist við slíkt við umræðuna nú. Lög um lögheimili hafa ákveðið markmið í sjálfu sér, líkt og kemur fram í fyrsta ákvæði laga um lögheimili og aðsetur nr. 80/2018. Þrátt fyrir ákvæði laganna eru líka reglur um að ekki megi mismuna út frá búsetu og skráningu og eru þess mýmörg dæmi að stjórnvöld, bæði sveitarfélög og ríki, hafi þurft að bakka með ákvarðanir sínar um réttindi einstaklinga byggðar á lögheimilisskráningu. Þetta eru vandmeðfarin lög á sama tíma og búsetufrelsi og réttindi einstaklinga hafa ákveðið vægi, stutt yfir í glerhúsið. En þessi lög og samspil við lög nr. 88/1995 um þingfararkaup alþingismanna og þingfararkostnað leiða til þess að þingmenn landsbyggðar njóta ákveðinna tekna til þess að mæta ferðakostnaði og óhagræði við rekstur tveggja heimila eða auka aðseturs til þess að gegna starfi sínu. Hvort umræðan um það hér markast af ofsjónum yfir þeim kostnaði að viðkomandi búi ekki að Hrafnabjörgum 1 í Lokinhamradal skal ósagt látið. Allt að einu er það með hvern og einn, sem þessar tekna nýtur, að greiðslurnar varða þingsókn landsbyggðar-þingmanna umfram annað. Þrátt fyrir að í orði standi þingmenn að sannfæringu sinni einni og greiði atkvæði sín á þingi þannig þá má hverjum vera það ljóst að nærvera þingmanns eða ráðherra í kjördæmi hefur talsverða vigt fyrir svæðið. Undirrituðum er það til efs, að það sé sérstakur vilji yfirlýstur um að leggja landsbyggðina af og veita eininungsis þingmönnum af SV-horni landsins aðgengileika að því að sinna þingstörfum. Margt bendir þó til þess og má vísa til umræðna um atkvæðavægi. Umræða sem frænda mínum og stjórnmálaskýranda er ekki til eftirbreytni, enda mætti honum vera það hvað ljósast að fleira hangir á spítunni. Ein af skyldum viðkomandi, sem býður sig fram í ákveðnu kjördæmi, er að sinna sínu kjördæmi og kjósendum þar til áheyrnar og framgangs. Vera kann að það sé tvíeggjað sverð að nefna, en raunveruleikinn er samt sem áður sá – nærvera viðkomandi hefur vigt í stjórnarsamstarf og hagsmunagæslu þegar komið er á þing til ákvarðanatöku. Við Vestfirðingar njótum ekki nema svo og svo nærveru þingmanna á svæðinu og stundum bara velkominna og óvæntra gesta og er þá vel. Skemmtilegur þingmaður úr suðurkjördæmi sagði okkur í léttum tón að hann væri ekkert síður þingmaður okkar, hann hefði líkast til ekið um kjördæmið meira en margur með heimilisfesti hér vestra, og hefði sönnun samfélagsins fyrir því vegna umræðna um ökutækjastyrk. Sem Vestfirðingur fagna ég því að þingmaður í NV-kjördæmi skrái lögheimili sitt í Lokinhamradal í Arnarfirði og sitji jafnframt sem ráðherra. Það hefur vægi og er táknrænt fyrir þá deyjandi byggð sem eru dreifðar byggðir á Vestfjörðum. Byggð sem var. Búsetufrelsi þekkjum við Vestfirðingar lítið nema sem stefnumarkmið skrifið á blað og efndir þess litlar. Við búum við skert afhendingaröryggi raforku, brothætt og ómarkvisst samgöngukerfi og undirróðursöfl varðandi helstu atvinnuvegi á borð við fiskeldi í sjókvíum. Atvinnuvegi sem halda að stórum hluta uppi hagkerfi Vestfjarða um leið og útflutningstekjur svæðisins eru meiri en marktækar þegar kemur að því að skoða viðskiptajöfnuð. Ef fórnarkostnaðurinn við að halda úti þingfararkaupi og jöfnunarkostnaði vegna búsetu þingmanna í fjórðungnum er landinu í heild þyrnir í augum – þá afsakaðu meðan ég ... Taka má til í kostnaði við það að reka hér Alþingi og stofnanir víða án þess að fara í þingfararkaup og jöfnunarkostnað vegna búsetu. En það er vísast auðveldast að byrja í fjarskanistan og skera þar niður í stað þess að fara í tiltekt heima. Höfundur er sveitarstjóri Súðavíkurhrepps og 1. varaþingmaður Flokks fólksins í NV-kjördæmi.
Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir Skoðun
Skoðun Lífið er eins og konfektkassi, þú veist aldrei hvernig mola þú færð Elín Íris Fanndal skrifar
Skoðun Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir skrifar
Skoðun „Litla stúlkan og ruddarnir“ - Hugleiðing um stöðu Íslands á alþj.vettv. Flosi Þorgeirsson skrifar
Skoðun Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir skrifar
Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir skrifar
Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar
Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar
Skoðun Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson skrifar
Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir Skoðun