Hvert er fóðrið til að skipulögð glæpastarfsemi geti þrifist hér á landi? Jú, villuráfandi stefnulaus ungmenni! Davíð Bergmann skrifar 24. nóvember 2024 14:30 Í kosningabaráttunni hafa stjórnmálaflokkar talað um að styrkja landamærin til að stöðva straum flóttamanna hingað til lands. En hvað með að stemma stigu við skipulagðri glæpastarfsemi? Það er ekki nóg að koma með yfirlýsingar í því samhengi heldur aðgerðir sem bíta. Það er ekki bara gert með þessum áþreifanlegu landamærum því skipulagðri glæpastarfsemi eru engar skorður settar þegar við erum komin út í stafræna heiminn því þar eru engin landamæri og þar þarf að styrkja lögregluna til muna að mínu viti. Mér leiðist þessi útlendingaumræða þegar það er búið að setja hana í rasískan búning; auðvitað veit ég að það hlýst afleiðukostnaður af flóttafólki og innflytjendum sem við skattgreiðendur höldum uppi hvort heldur í húsnæðiskerfinu, heilbrigðiskerfinu eða menntakerfinu. Við skulum heldur ekki gleyma því að langstærsti hópur innflytjenda borgar líka sína skatta og gjöld og drífur atvinnulífið áfram. Við skulum heldur ekki gleyma því að við höfum alþjóðlegar skuldbindingar sem við höfum skrifað undir sem við verðum að uppfylla og það er frjálst flæði vinnuafls í Evrópu sem við höfum jafnframt samþykkt. Ráfar um stefnulaust En ég ætla ekki að eyða orkunni í þetta viðkvæma mál sem þarf svo sannarlega að ræða að teknu tilliti til þess að ef við höldum ekki rétt á spöðunum í þessum málaflokki sköpum við stéttaskiptingu og það leiðir af sér meiri skipulagða glæpi. Við þurfum ekki nema að horfa til Norðurlandanna til að sjá það. Ég ætla frekar að skrifa um það sem ég hef virkilegar áhyggjur af í dag, það eru ungmennin okkar hér á landi sem eru villuráfandi og stefnulaus í frumskógi kerfisins hvort heldur þau eru íslensk eða af erlendum uppruna, af fyrstu kynslóð eða af annarri sem hafa komið hingað til lands. Á þeim þrjátíu árum sem ég hef unnið á vettvangi ungra afbrotamanna og olnbogabarna samfélagsins þá er það nýtt að við mig séu að hafa samband áhyggjufullir foreldrar af því að ungmenni þeirra sé orðið flækt í heim skipulagðra glæpasamtaka og þau tengsl ná alveg niður til Suður-Ameríku og um alla Evrópu. Hvort heldur þau eru að flytja fíkniefni eða þvo peninga fyrir þessa glæpahringi, hér á landi eða annars staðar í Evrópu. Ekki trúum við því að þessi veruleiki gæti ekki gerst hér á landi og það sem meira er að það er kominn vísir að slíkri starfsemi hér í dag og hún nær langt út fyrir okkar aumu landamæri. Hvað er þá til ráða? Jú, herða landamæragæslu og styrkja stafrænu deild lögreglunnar, og styrkja tengsl við önnur lönd því skipulögð glæpasamtök virða engin landamæri. Hvað er það annað en skipulögð glæpastarfsemi þegar ungmenni hér á landi eru send til Evrópu í þeim eina tilgangi að bera fíkniefni yfir landamæri innan Evrópu og þvo peninga hérna innan lands sem eru svo sendir út í formi rafmyntar sem er nánast órekjanlegt? Jú, þetta kallast skipulögð glæpastarfsemi þegar þetta er komið á þetta stig og þarna er engin miskunn í boði eða skilningur. Við erum ekki að tala eingöngu um innflytjendur eða hælisleitendur heldur íslensk ungmenni sem eru orðin flækt inn í þennan heim og hvað ætlum við að gera í því? Sænska ástandið Þegar það er búið að veiða þau í net skipulagðra glæpasamtaka og þau eru komin á vald slíkra samtaka þá er ekkert sem heitir elsku mamma og við þurfum ekki nema að horfa til Svíþjóðar í því samhengi og vitna ég enn og aftur í ályktun formanna lögreglufélaga á Norðurlöndum og grein í Vísi með heitinu „Sænska ástandið“ orðið að norrænu. Ef við setjum þetta í íslenskt samhengi þá hefur ofbeldi verið að aukast til muna hér á landi innan ákveðins hóps. Ekki heldur fólk að það sé tilviljunin ein sem ræður því og það er ekki eingöngu hægt að kenna samfélagsmiðlum um. Er þá ekki um að gera að stofna fleiri ráð og nefndir með fólki sem er í engum tengslum við þennan veruleika eins og alltaf, í staðinn fyrir að leita til fólks sem hefur áratuga reynslu á gólfinu. Hnífaburður, skotárásir og jafnvel morð er orðinn íslenskur veruleiki hjá ungmennum. Það er heldur engin tilviljun. Vopnuðum útköllum sérsveitar ríkislögreglustjóra fjölgaði tólffalt á tíu ára tímabili. Þetta kemur fram í svari dómsmálaráðherra við fyrirspurn á Alþingi. Fæst voru útköll sérsveitarinnar árið 2014, eða 38 talsins. Þeim hefur fjölgað ört síðan og voru tólf sinnum fleiri í fyrra eða 461 talsins. Alls voru 2.141 vopnuð útköll á árunum 2013-2023. Þetta gerðist ekki út af engu! Aðferðin Ef við skoðum þau stóru fíkniefnamál sem hafa verið að koma upp síðustu ár þá hefur verið hægt að rekja mörg þeirra til Suður-Ameríku og er það engin tilviljun sem ræður því? Hvernig er farið að svo að, jú, þér er boðið gull og grænir skór með því að gefa þér kost á því að lifa hátt og hafa aðgang að nógu af fíkniefnum? Stefnulaust ungmenni sem hefur tapað og er ekki að sjá fram á bjarta framtíð. Ungmenni með takmarkaðan lesskilning sem á ekki mikla möguleika í vélvæðingu framtíðar og fellur auðveldlega fyrir slíku gylliboði. Þegar kemur að skuldadögum þá er jafnvel búin til skuld á þig sem þú átt að endurgreiða með því að bera fíkniefnin milli landamæra annars staðar í Evrópu til að greiða til baka þessa uppgerðu skuld og ef þú gerir það ekki áttu á hættu að vera beittur grófu ofbeldi. Það kemur að því að við förum að horfa upp á það að menn borgi með sínu lífi. Ef það er ekki hafið nú þegar, gleymum því ekki að það hafa verið að fara ungmenni alla leið niður til Suður-Ameríku og hafa setið inni í hættulegum fangelsum og hafa jafnvel þurft að verja sig með tálkaðan tannbursta að vopni eða hreinlega horfið þar og það hefur aldrei spurst til þeirra aftur! Höfundur er áhugamaður um betra samfélag og Miðflokksmaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Davíð Bergmann Lögreglumál Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Miðflokkurinn Mest lesið Lág laun og álag í starfsumhverfi valda skorti á fagfólki Laufey Elísabet Gissurardóttir,Steinunn Bergmann,Þóra Leósdóttir Skoðun Grímulaus aðför að landsbyggðinni Sigurður Ingi Jóhannsson Skoðun Hvar á ég heima? Aðgengi fólks með POTS að heilbrigðisþjónustu Hugrún Vignisdóttir Skoðun Hróplegt óréttlæti í lífeyrismálum Finnbjörn A. Hermansson Skoðun Hvað veit Hafró um verndun hafsvæða? Kjartan Páll Sveinsson Skoðun „Við getum ekki": Þrjú orð sem svíkja börn á hverjum degi Hjördís Eva Þórðardóttir Skoðun Málfrelsið Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun Konukot Sigmar Guðmundsson Skoðun Hvítþvottur í skugga samstöðu – þegar lögreglan mótmælir því sem hún sjálf reynir að þagga niður Daníel Þór Bjarnason Skoðun Ógnar stjórnleysi á landamærunum íslensku samfélagi? Þorsteinn Siglaugsson Skoðun Skoðun Skoðun Lág laun og álag í starfsumhverfi valda skorti á fagfólki Laufey Elísabet Gissurardóttir,Steinunn Bergmann,Þóra Leósdóttir skrifar Skoðun Hvað veit Hafró um verndun hafsvæða? Kjartan Páll Sveinsson skrifar Skoðun Ógnar stjórnleysi á landamærunum íslensku samfélagi? Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Grímulaus aðför að landsbyggðinni Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Menningarstríð í borginni Hildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Málfrelsið Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Austurland lykilhlekkur í varnarmálum Ragnar Sigurðsson skrifar Skoðun Áhyggjur af fyrirhugaðri sameiningu Hljóðbókasafns Íslands Snævar Ívarsson skrifar Skoðun Fjárfesting í færni Maj-Britt Hjördís Briem skrifar Skoðun Hvar á ég heima? Aðgengi fólks með POTS að heilbrigðisþjónustu Hugrún Vignisdóttir skrifar Skoðun Lærum af reynslunni Hlöðver Skúli Hákonarson skrifar Skoðun Hvítþvottur í skugga samstöðu – þegar lögreglan mótmælir því sem hún sjálf reynir að þagga niður Daníel Þór Bjarnason skrifar Skoðun „Við getum ekki": Þrjú orð sem svíkja börn á hverjum degi Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Hróplegt óréttlæti í lífeyrismálum Finnbjörn A. Hermansson skrifar Skoðun Tími formanns Afstöðu liðinn Ólafur Ágúst Hraundal skrifar Skoðun Þögnin sem mótar umræðuna Snorri Ásmundsson skrifar Skoðun Minni sóun, meiri verðmæti Heiða Björg Hilmisdóttir skrifar Skoðun Yfirborðskennd tiltekt Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Konukot Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Íslendingar – rolluþjóð með framtíð í hampi Sigríður Ævarsdóttir skrifar Skoðun Við hvað erum við hrædd? Ingvi Hrafn Laxdal Victorsson skrifar Skoðun Höfuðborgin eftir fimmtíu ár, hvað erum við að tala um? Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Pólitískt ofbeldi, fasismi og tvískinnungur valdsins Davíð Aron Routley,Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Örugg heilbrigðisþjónusta fyrir öll börn frá upphafi - Alþjóðlegur dagur sjúklingaöryggis 2025 María Heimisdóttir skrifar Skoðun Einn pakki á dag Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands - Látum verkin tala! Victor Guðmundsson skrifar Skoðun Hörmungarnar sem heimurinn hunsar Ragnar Schram skrifar Skoðun Dýrasti staður í heimi Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun Grafið undan grunnstoð ríka samfélagsins Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Sjá meira
Í kosningabaráttunni hafa stjórnmálaflokkar talað um að styrkja landamærin til að stöðva straum flóttamanna hingað til lands. En hvað með að stemma stigu við skipulagðri glæpastarfsemi? Það er ekki nóg að koma með yfirlýsingar í því samhengi heldur aðgerðir sem bíta. Það er ekki bara gert með þessum áþreifanlegu landamærum því skipulagðri glæpastarfsemi eru engar skorður settar þegar við erum komin út í stafræna heiminn því þar eru engin landamæri og þar þarf að styrkja lögregluna til muna að mínu viti. Mér leiðist þessi útlendingaumræða þegar það er búið að setja hana í rasískan búning; auðvitað veit ég að það hlýst afleiðukostnaður af flóttafólki og innflytjendum sem við skattgreiðendur höldum uppi hvort heldur í húsnæðiskerfinu, heilbrigðiskerfinu eða menntakerfinu. Við skulum heldur ekki gleyma því að langstærsti hópur innflytjenda borgar líka sína skatta og gjöld og drífur atvinnulífið áfram. Við skulum heldur ekki gleyma því að við höfum alþjóðlegar skuldbindingar sem við höfum skrifað undir sem við verðum að uppfylla og það er frjálst flæði vinnuafls í Evrópu sem við höfum jafnframt samþykkt. Ráfar um stefnulaust En ég ætla ekki að eyða orkunni í þetta viðkvæma mál sem þarf svo sannarlega að ræða að teknu tilliti til þess að ef við höldum ekki rétt á spöðunum í þessum málaflokki sköpum við stéttaskiptingu og það leiðir af sér meiri skipulagða glæpi. Við þurfum ekki nema að horfa til Norðurlandanna til að sjá það. Ég ætla frekar að skrifa um það sem ég hef virkilegar áhyggjur af í dag, það eru ungmennin okkar hér á landi sem eru villuráfandi og stefnulaus í frumskógi kerfisins hvort heldur þau eru íslensk eða af erlendum uppruna, af fyrstu kynslóð eða af annarri sem hafa komið hingað til lands. Á þeim þrjátíu árum sem ég hef unnið á vettvangi ungra afbrotamanna og olnbogabarna samfélagsins þá er það nýtt að við mig séu að hafa samband áhyggjufullir foreldrar af því að ungmenni þeirra sé orðið flækt í heim skipulagðra glæpasamtaka og þau tengsl ná alveg niður til Suður-Ameríku og um alla Evrópu. Hvort heldur þau eru að flytja fíkniefni eða þvo peninga fyrir þessa glæpahringi, hér á landi eða annars staðar í Evrópu. Ekki trúum við því að þessi veruleiki gæti ekki gerst hér á landi og það sem meira er að það er kominn vísir að slíkri starfsemi hér í dag og hún nær langt út fyrir okkar aumu landamæri. Hvað er þá til ráða? Jú, herða landamæragæslu og styrkja stafrænu deild lögreglunnar, og styrkja tengsl við önnur lönd því skipulögð glæpasamtök virða engin landamæri. Hvað er það annað en skipulögð glæpastarfsemi þegar ungmenni hér á landi eru send til Evrópu í þeim eina tilgangi að bera fíkniefni yfir landamæri innan Evrópu og þvo peninga hérna innan lands sem eru svo sendir út í formi rafmyntar sem er nánast órekjanlegt? Jú, þetta kallast skipulögð glæpastarfsemi þegar þetta er komið á þetta stig og þarna er engin miskunn í boði eða skilningur. Við erum ekki að tala eingöngu um innflytjendur eða hælisleitendur heldur íslensk ungmenni sem eru orðin flækt inn í þennan heim og hvað ætlum við að gera í því? Sænska ástandið Þegar það er búið að veiða þau í net skipulagðra glæpasamtaka og þau eru komin á vald slíkra samtaka þá er ekkert sem heitir elsku mamma og við þurfum ekki nema að horfa til Svíþjóðar í því samhengi og vitna ég enn og aftur í ályktun formanna lögreglufélaga á Norðurlöndum og grein í Vísi með heitinu „Sænska ástandið“ orðið að norrænu. Ef við setjum þetta í íslenskt samhengi þá hefur ofbeldi verið að aukast til muna hér á landi innan ákveðins hóps. Ekki heldur fólk að það sé tilviljunin ein sem ræður því og það er ekki eingöngu hægt að kenna samfélagsmiðlum um. Er þá ekki um að gera að stofna fleiri ráð og nefndir með fólki sem er í engum tengslum við þennan veruleika eins og alltaf, í staðinn fyrir að leita til fólks sem hefur áratuga reynslu á gólfinu. Hnífaburður, skotárásir og jafnvel morð er orðinn íslenskur veruleiki hjá ungmennum. Það er heldur engin tilviljun. Vopnuðum útköllum sérsveitar ríkislögreglustjóra fjölgaði tólffalt á tíu ára tímabili. Þetta kemur fram í svari dómsmálaráðherra við fyrirspurn á Alþingi. Fæst voru útköll sérsveitarinnar árið 2014, eða 38 talsins. Þeim hefur fjölgað ört síðan og voru tólf sinnum fleiri í fyrra eða 461 talsins. Alls voru 2.141 vopnuð útköll á árunum 2013-2023. Þetta gerðist ekki út af engu! Aðferðin Ef við skoðum þau stóru fíkniefnamál sem hafa verið að koma upp síðustu ár þá hefur verið hægt að rekja mörg þeirra til Suður-Ameríku og er það engin tilviljun sem ræður því? Hvernig er farið að svo að, jú, þér er boðið gull og grænir skór með því að gefa þér kost á því að lifa hátt og hafa aðgang að nógu af fíkniefnum? Stefnulaust ungmenni sem hefur tapað og er ekki að sjá fram á bjarta framtíð. Ungmenni með takmarkaðan lesskilning sem á ekki mikla möguleika í vélvæðingu framtíðar og fellur auðveldlega fyrir slíku gylliboði. Þegar kemur að skuldadögum þá er jafnvel búin til skuld á þig sem þú átt að endurgreiða með því að bera fíkniefnin milli landamæra annars staðar í Evrópu til að greiða til baka þessa uppgerðu skuld og ef þú gerir það ekki áttu á hættu að vera beittur grófu ofbeldi. Það kemur að því að við förum að horfa upp á það að menn borgi með sínu lífi. Ef það er ekki hafið nú þegar, gleymum því ekki að það hafa verið að fara ungmenni alla leið niður til Suður-Ameríku og hafa setið inni í hættulegum fangelsum og hafa jafnvel þurft að verja sig með tálkaðan tannbursta að vopni eða hreinlega horfið þar og það hefur aldrei spurst til þeirra aftur! Höfundur er áhugamaður um betra samfélag og Miðflokksmaður.
Lág laun og álag í starfsumhverfi valda skorti á fagfólki Laufey Elísabet Gissurardóttir,Steinunn Bergmann,Þóra Leósdóttir Skoðun
Hvítþvottur í skugga samstöðu – þegar lögreglan mótmælir því sem hún sjálf reynir að þagga niður Daníel Þór Bjarnason Skoðun
Skoðun Lág laun og álag í starfsumhverfi valda skorti á fagfólki Laufey Elísabet Gissurardóttir,Steinunn Bergmann,Þóra Leósdóttir skrifar
Skoðun Hvítþvottur í skugga samstöðu – þegar lögreglan mótmælir því sem hún sjálf reynir að þagga niður Daníel Þór Bjarnason skrifar
Skoðun Pólitískt ofbeldi, fasismi og tvískinnungur valdsins Davíð Aron Routley,Karl Héðinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Örugg heilbrigðisþjónusta fyrir öll börn frá upphafi - Alþjóðlegur dagur sjúklingaöryggis 2025 María Heimisdóttir skrifar
Lág laun og álag í starfsumhverfi valda skorti á fagfólki Laufey Elísabet Gissurardóttir,Steinunn Bergmann,Þóra Leósdóttir Skoðun
Hvítþvottur í skugga samstöðu – þegar lögreglan mótmælir því sem hún sjálf reynir að þagga niður Daníel Þór Bjarnason Skoðun