Ég var með alþingismanni í meðferð Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar 3. október 2024 10:03 Ég fór í meðferð eitt skiptið á Sjúkrahúsinu Vogi eftir að hafa eftir að hafa dottið í það eina helgina eftir fjögurra ára edrúmennsku. Ég var svo staðráðinn í að halda áfram edrúmennskunni út af sjálfum mér náttúrulega og út af börnunum mínum að ég var edrú í 18 daga meðan ég beið eftir meðferðinni á Sjúkrahúsinu Vogi. En flestir ganga þarna inn verulega undir áhrifum því fíknin er svo mikil... Það er nefnilega alltaf „síðasta skiptið“. Og svo aftur „síðasta skiptið“. Vogur er fjársjóður Íslands og er stofnun sem þarf nauðsynlega að fjármagna meira. Sjúkrahúsið Vogur er stjörnumeðferð sem hefur bjargað svo mörgum mannslífum og hjálpað svo mörgum fjölskyldum. En þessi meðferð var eins og bíómynd. Þarna var ég með heimsfrægum tónlistarmanni í meðferð, þá meina ég manni úr heimsfrægri hljómsveit svo það fari ekki á milli mála. Einnig mjög frægum leikara hér á Íslandi og alþingismanni. Einnig var ég með flugmanni og fólki úr öllum stéttum samfélagsins, alveg niður í útigangsmann sem varð mjög mikill vinur minn. Alveg rosalega björt og falleg sál. Alkóhólismi og útigengsmenn Það er hræðilegt hvað margir eru heimilislausir á Íslandi. Þetta þarf ekki að vera svona... Bara alls ekki. En málið er að fólkið við stjórnvölin hér á Íslandi lokar augunum fyrir þessu. Því miður.. Afhverju líður okkur svona illa að við þurfum að deyfa okkur? Sumir segja að þetta sé genatengt og aðrir segja að þetta sé hvernig við erum alin upp og sálfræðilegar ástæður eins og kvíði. Að við drekkum og dópum til að losna við kvíða. Aðrir segja að þetta sé umhverfistengt og svo eru aðrir sem segja að þetta sé blanda af þessu öllu. En það svo sem skiptir ekki öllu. Alkahólismi er líklega algengasti sjúkdómurinn á Íslandi. Það eru nokkrir einstaklingar sem segja við mig að þeir séu ekki alkóhólistar. Að þeir drekka bara um helgar (alla helgina og hverja helgi) og við önnur tækifæri. Það er ekki mitt að dæma það, en þeir ,,fúnkera" allavega í vinnu fimm daga vikunnar. Ég ólst upp á Ólafsfirði sem var sjómannabær mikill á mínum yngri árum og þá fór maður tvo túra og einn í frí. Menningin þá var önnur en í dag og ég til dæmis drakk 15 eða 16 ára gamall með foreldrum vina minna sem væri barnaverndarmál í dag. Skál! En allavega þá fór ég þó nokkra túra á Kleifaberginu og Sigurbjörginni sem eru 30 til 40 daga túrar þegar ég var þá á sjó. Og eftir sjóinn þá keypti maður sér á endanum bíl úr kassanum og var með ,,driver" og var fullur nánast í öllu fríinu, heilan mánuð. Í dag eru svo margir í vef fíkniefna og áfengis.. Það eykst bara og eykst.. Hrikalegt. Ég hef rætt við fólk sem selur fíkniefni og þeir segja að markaðurinn sé hvort sem er til staðar, svo ef þeir selja ekki fíkniefnin að þá gerir bara einhver annar það. Er þetta afsökun til að friða samviskuna? Siðblinda? En samt sem áður er þetta alveg rétt hjá honum. Þessi markaður er til staðar og fer bara stækkandi. En ef ég breyti aðeins umræðuefninu og bæti ,,spillingu og neyslu" saman í flokk hér á Íslandi með þessum hugleiðingum mínum, því fíkniefni eru hugbreytandi efni og hafa gríðarleg sálfræðileg áhrif á ákvarðanatökur sem nálgast siðblindu og narsisisma. Að þá er ekki bara spilling (siðblinda) á alþingi heldur einnig í fjármálaheiminum, hjá lögfræðingum, lögreglunni, bæjarstjórnum og í raun allsstaðar. Nema kannski hjá forseta Íslands. Vona ég allavega. Til að koma þessum orðum í samhengi að þá spjallaði ég einu sinni við mann fyrir mörgum árum síðan í Reykjavík sem selur fólki kókaín að mestu. Hann sagði við mig: ,,Gísli, það er til A+ Kókaín og svo B+ Kókaíni. Lögfræðingar, fólk úr viðskiptaheiminu og aðrir úr hærri stéttum og nokkrir á alþingi sem ég sel fá A+ Kókaín en aðrir B+ fyrir utan VIP vini. Fíkniefni eru hugbreytandi efni og þið getið bara ímyndað ykkur fólk sem ber mikla ábyrgð hér á Íslandi vera að taka þessi efni inn sem hafa gríðarleg áhrif á siðferðið. Jafnvel prestar líka. Þannig þið sjáið að fíkniefnaneysla er ALLSTAÐAR. Meira að segja hjá fólkinu sem á að halda utan um og vernda landið okkar. Það væri pínu fyndið ef forseti Íslands væri með í þessum pakka. Nei ég segi svona. En þá værum við búin að setja punktinn yfir allt stafrófið sem spilltasta landið í heiminum. Við megum nú ekki við því. En allavega, ég er komin fram úr sjálfum mér. Á Vogi var ég bókstaflega með Íslandi í meðferð og þá skrifa ég þetta með smá húmor. Sá eini sem ég var ekki með í meðferð var forseti Íslands. Annars var ég með fólki úr öllum stéttum þjóðfélagsins. En ég vildi skrifa þessa litlu grein til að vekja almenning um raunveruleika fíkniefna hér á Íslandi auk spillingu sem helst í hendur. Hún er ekki bara hjá Kalla og Sigga heldur í öllum stéttum. Ég get borið vitnisburð um það að verða 40 ára gamall og upplifað hluti sem fólk sem er 90 ára hefur ekki upplifað og mun aldrei. Ég vildi líka skrifa hana til að vekja almenning um Sjúkrahúsið Vog. Við þurfum að fjármagna þennan stað sem hefur bjargað svo mörgum lífum. Alþingi þarf að dæla peningum þangað frekar en að sumir aðilar þar fá sér kókaín í nösina. Allt sem ég hef sagt hér er raunveruleikinn á Íslandi. Fyrir suma kann þetta að vera nýjar fréttir en flestir eru meðvitaðir um þetta. En já, ég held ég hafi komið þessum hugleiðingum mínum frá mér og vona að Sjúkrahúsið Vogur verði ennþá uppistandandi næstu áratugina. STYRKJUM SJÚKRAHÚSIÐ VOG SEM BJARGAR MANNSLÍFUM OG HEILUM FJÖLSKYLDUM. ÁFRAM VOGUR! Höfundur er eilífðarstúdent. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Málþófið er séríslenskt Bryndís Haraldsdóttir Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir Skoðun Af hverju er verðbólga ennþá svona há? Ólafur Margeirsson Skoðun Arðgreiðslur í sjávarútvegi: Staðreyndir gegn fullyrðingum Elliði Vignisson Skoðun Þingmenn auðvaldsins Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson Skoðun Listin að verða fullkomlega ósammála sjálfri sér á mettíma Þórður Snær Júlíusson Skoðun Sósíalistaflokkurinn heimilislaus - hvað næst? Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Rán um hábjartan dag Guðbergur Egill Eyjólfsson Skoðun Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun Skoðun Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Listin að verða fullkomlega ósammála sjálfri sér á mettíma Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Þingmenn auðvaldsins Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Arðgreiðslur í sjávarútvegi: Staðreyndir gegn fullyrðingum Elliði Vignisson skrifar Skoðun Verðugur bandamaður? Steinar Harðarson skrifar Skoðun Við þurfum nýja sýn á stjórnmál okkar - Mamdani-sýn Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Sósíalistaflokkurinn heimilislaus - hvað næst? Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Rán um hábjartan dag Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Af hverju er verðbólga ennþá svona há? Ólafur Margeirsson skrifar Skoðun Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Uppbygging hjúkrunarheimila Jónína Björk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Jafnrétti grundvallarforsenda friðar og öryggis í heiminum Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Með skynsemina að vopni Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Af hverju er ekki 100 klst. málþóf á Alþingi um alvarlega stöðu barna? Grímur Atlason skrifar Skoðun Knattspyrna kvenna í hálfa öld – þakkir til Eggerts Magnússonar Ingibjörg Hinriksdóttir skrifar Skoðun 80.000 manna klóakrennsli í Dýrafjörð í boði Arctic Fish Jón Kaldal skrifar Skoðun Malað dag eftir dag eftir dag Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Að velja friðinn fram yfir réttlætið Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Af nashyrningum og færni - hvernig sköpum við verðmæti til framtíðar? Guðrún Högnadóttir skrifar Skoðun Hvað er þetta græna? Karlinn er að spræna Jóhanna Jakobsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðisþjónusta á krossgötum? Einar Magnússon,Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Frestur til að skila athugasemdum við nýtt deiliskipulag Heiðmerkur að renna út Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Stjórnarandstaðan hindrar kjarabætur Rúnar Sigurjónsson skrifar Skoðun Af hverju útiloka Ísrael frá Eurovision eins og Rússland? Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Lífeyrir skal fylgja launum Jónína Björk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Fánar, tákn og blómabreiður: „Enginn bjó á Íslandi fyrr en einhver kom“ Meyvant Þórólfsson skrifar Skoðun Hvernig er staða lesblindra á Íslandi? Guðmundur S. Johnsen skrifar Sjá meira
Ég fór í meðferð eitt skiptið á Sjúkrahúsinu Vogi eftir að hafa eftir að hafa dottið í það eina helgina eftir fjögurra ára edrúmennsku. Ég var svo staðráðinn í að halda áfram edrúmennskunni út af sjálfum mér náttúrulega og út af börnunum mínum að ég var edrú í 18 daga meðan ég beið eftir meðferðinni á Sjúkrahúsinu Vogi. En flestir ganga þarna inn verulega undir áhrifum því fíknin er svo mikil... Það er nefnilega alltaf „síðasta skiptið“. Og svo aftur „síðasta skiptið“. Vogur er fjársjóður Íslands og er stofnun sem þarf nauðsynlega að fjármagna meira. Sjúkrahúsið Vogur er stjörnumeðferð sem hefur bjargað svo mörgum mannslífum og hjálpað svo mörgum fjölskyldum. En þessi meðferð var eins og bíómynd. Þarna var ég með heimsfrægum tónlistarmanni í meðferð, þá meina ég manni úr heimsfrægri hljómsveit svo það fari ekki á milli mála. Einnig mjög frægum leikara hér á Íslandi og alþingismanni. Einnig var ég með flugmanni og fólki úr öllum stéttum samfélagsins, alveg niður í útigangsmann sem varð mjög mikill vinur minn. Alveg rosalega björt og falleg sál. Alkóhólismi og útigengsmenn Það er hræðilegt hvað margir eru heimilislausir á Íslandi. Þetta þarf ekki að vera svona... Bara alls ekki. En málið er að fólkið við stjórnvölin hér á Íslandi lokar augunum fyrir þessu. Því miður.. Afhverju líður okkur svona illa að við þurfum að deyfa okkur? Sumir segja að þetta sé genatengt og aðrir segja að þetta sé hvernig við erum alin upp og sálfræðilegar ástæður eins og kvíði. Að við drekkum og dópum til að losna við kvíða. Aðrir segja að þetta sé umhverfistengt og svo eru aðrir sem segja að þetta sé blanda af þessu öllu. En það svo sem skiptir ekki öllu. Alkahólismi er líklega algengasti sjúkdómurinn á Íslandi. Það eru nokkrir einstaklingar sem segja við mig að þeir séu ekki alkóhólistar. Að þeir drekka bara um helgar (alla helgina og hverja helgi) og við önnur tækifæri. Það er ekki mitt að dæma það, en þeir ,,fúnkera" allavega í vinnu fimm daga vikunnar. Ég ólst upp á Ólafsfirði sem var sjómannabær mikill á mínum yngri árum og þá fór maður tvo túra og einn í frí. Menningin þá var önnur en í dag og ég til dæmis drakk 15 eða 16 ára gamall með foreldrum vina minna sem væri barnaverndarmál í dag. Skál! En allavega þá fór ég þó nokkra túra á Kleifaberginu og Sigurbjörginni sem eru 30 til 40 daga túrar þegar ég var þá á sjó. Og eftir sjóinn þá keypti maður sér á endanum bíl úr kassanum og var með ,,driver" og var fullur nánast í öllu fríinu, heilan mánuð. Í dag eru svo margir í vef fíkniefna og áfengis.. Það eykst bara og eykst.. Hrikalegt. Ég hef rætt við fólk sem selur fíkniefni og þeir segja að markaðurinn sé hvort sem er til staðar, svo ef þeir selja ekki fíkniefnin að þá gerir bara einhver annar það. Er þetta afsökun til að friða samviskuna? Siðblinda? En samt sem áður er þetta alveg rétt hjá honum. Þessi markaður er til staðar og fer bara stækkandi. En ef ég breyti aðeins umræðuefninu og bæti ,,spillingu og neyslu" saman í flokk hér á Íslandi með þessum hugleiðingum mínum, því fíkniefni eru hugbreytandi efni og hafa gríðarleg sálfræðileg áhrif á ákvarðanatökur sem nálgast siðblindu og narsisisma. Að þá er ekki bara spilling (siðblinda) á alþingi heldur einnig í fjármálaheiminum, hjá lögfræðingum, lögreglunni, bæjarstjórnum og í raun allsstaðar. Nema kannski hjá forseta Íslands. Vona ég allavega. Til að koma þessum orðum í samhengi að þá spjallaði ég einu sinni við mann fyrir mörgum árum síðan í Reykjavík sem selur fólki kókaín að mestu. Hann sagði við mig: ,,Gísli, það er til A+ Kókaín og svo B+ Kókaíni. Lögfræðingar, fólk úr viðskiptaheiminu og aðrir úr hærri stéttum og nokkrir á alþingi sem ég sel fá A+ Kókaín en aðrir B+ fyrir utan VIP vini. Fíkniefni eru hugbreytandi efni og þið getið bara ímyndað ykkur fólk sem ber mikla ábyrgð hér á Íslandi vera að taka þessi efni inn sem hafa gríðarleg áhrif á siðferðið. Jafnvel prestar líka. Þannig þið sjáið að fíkniefnaneysla er ALLSTAÐAR. Meira að segja hjá fólkinu sem á að halda utan um og vernda landið okkar. Það væri pínu fyndið ef forseti Íslands væri með í þessum pakka. Nei ég segi svona. En þá værum við búin að setja punktinn yfir allt stafrófið sem spilltasta landið í heiminum. Við megum nú ekki við því. En allavega, ég er komin fram úr sjálfum mér. Á Vogi var ég bókstaflega með Íslandi í meðferð og þá skrifa ég þetta með smá húmor. Sá eini sem ég var ekki með í meðferð var forseti Íslands. Annars var ég með fólki úr öllum stéttum þjóðfélagsins. En ég vildi skrifa þessa litlu grein til að vekja almenning um raunveruleika fíkniefna hér á Íslandi auk spillingu sem helst í hendur. Hún er ekki bara hjá Kalla og Sigga heldur í öllum stéttum. Ég get borið vitnisburð um það að verða 40 ára gamall og upplifað hluti sem fólk sem er 90 ára hefur ekki upplifað og mun aldrei. Ég vildi líka skrifa hana til að vekja almenning um Sjúkrahúsið Vog. Við þurfum að fjármagna þennan stað sem hefur bjargað svo mörgum lífum. Alþingi þarf að dæla peningum þangað frekar en að sumir aðilar þar fá sér kókaín í nösina. Allt sem ég hef sagt hér er raunveruleikinn á Íslandi. Fyrir suma kann þetta að vera nýjar fréttir en flestir eru meðvitaðir um þetta. En já, ég held ég hafi komið þessum hugleiðingum mínum frá mér og vona að Sjúkrahúsið Vogur verði ennþá uppistandandi næstu áratugina. STYRKJUM SJÚKRAHÚSIÐ VOG SEM BJARGAR MANNSLÍFUM OG HEILUM FJÖLSKYLDUM. ÁFRAM VOGUR! Höfundur er eilífðarstúdent.
Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun
Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar
Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar
Skoðun Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal skrifar
Skoðun Jafnrétti grundvallarforsenda friðar og öryggis í heiminum Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju er ekki 100 klst. málþóf á Alþingi um alvarlega stöðu barna? Grímur Atlason skrifar
Skoðun Knattspyrna kvenna í hálfa öld – þakkir til Eggerts Magnússonar Ingibjörg Hinriksdóttir skrifar
Skoðun Af nashyrningum og færni - hvernig sköpum við verðmæti til framtíðar? Guðrún Högnadóttir skrifar
Skoðun Frestur til að skila athugasemdum við nýtt deiliskipulag Heiðmerkur að renna út Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Fánar, tákn og blómabreiður: „Enginn bjó á Íslandi fyrr en einhver kom“ Meyvant Þórólfsson skrifar
Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun