Það er víst hægt að semja um aðildarskilmála! Mörg dæmi sanna það! Ole Anton Bieltvedt skrifar 14. júlí 2024 16:30 Hjörtur J. Guðmundsson, sennilega ákafasti ESB-, Evru- og Evrópuandstæðingur landsins, og um leið landsins mesti og hollasti stuðningsmaður Boris Johnson og Brexit, notar sem titil hér á Vísi:Höfundur er sagnfræðingur og alþjóðastjórnmálafræðingur (MA í alþjóðasamskiptum með áherzlu á Evrópufræði og öryggis- og varnarmál). Svona titlar vekja upp spurningar. Hví er hann svona langur og ítarlegur? Á hann kannske að sýna, sanna, að viðkomandi sé einstaklega vel að sér og fróður á sínu sviði? Slá ryki í augu manna með það? Venjulega sýnir það, sem menn segja og skrifa, það bezt, hvaða mann þeir hafa að geyma og hversu fróðir, sannsöglir og heiðarlegir í málflutningi þeir eru. Af hverju titlar Hjörtur J. sig ekki einfaldlega með því, sem hann er í raun að gera, með sínum rétta starfstitli, eða er raunverulegur starfstitill kannske enginn? Eru óhróðursskrif um ESB, Evru og Evrópu það, sem Hjörtur lifir á? Og, ef svo er, hver borgar þá? Á einhverju verður Hjörtur að lifa. Þetta eru í raun mínar eigin hugleiðingar, sem ég þó opinbera hér og set á blað af gefnu tilefni. Hjörtur J. hefur reyndar gefið mér mörg tilefni til að fjalla um hans málflutning um ESB og tengd mál, en akkúrat núna er tilefnið grein hans hér á Vísi, nú í dag, með fyrirsögninni: „Reglurnar eru óumsemjanlegar“. Þar fullyrðir hann, að ný aðildarríki hafi í reynd enga möguleika á að semja um eitt eða neitt við mögulega inngöngu í ESB, annað hvort gangi þau að stöðluðum reglum og skilmálum ESB, eða, að þau geta bara átt sig utan ríkjasambandsins. Hlutasannleikur, hálfsannleikur, í málflutningi er þekkt aðferð til að reyna að sannfæra menn, þó að því sem satt er og rétt, sannleikanum, sé í raun hallað og í heildina sé dregin upp röng mynd; rangfærslum beitt. Skrif Hjartar J. um ESB og tengd mál einkennast fyrir mér nokkuð af þessari aðferðafræði. Hjörtur fullyrðir, að ekki sé hægt að semja við ESB um séróskir eða sérlausnir. Þetta er rangt! Það er hægt að semja um hvoru tveggja. Undanþágur og sérlausnir hafa meira að segja sína eigin nafngift. Þær eru kallaðar „Opting outs“. Bezta dæmið um undanþágur og sérlausnir eru frændur okkar, Danir. Þegar Europa-Magazin birtu frétt af því, að Danir hefðu gengið í ESB skrifuðu þeir: „ESB aðild Dana er eins og svissneskur ostur. Allur í götum“. Danir fengu nánast hverju því framgengt, sem þeir vildu. Þeir vildu ekki Evruna beint, heldur dulbúna, þeir vildu ekki taka þátt í varnar- eða hernaðarstarfssemi ESB, þó að það hafi svo breytzt, þeir vildu ekki taka þátt í dómsmálasamvinnunni og innri öryggismálum ESB, þeir fengu því líka framgengt, að Færeyjar og Grænland væri ekki með í aðildinni o.s.frv. Finnar og Svíar sömdu um sérlausnir fyrir þeirra landbúnað, en hann hefur síðan verið kallaður „norðurslóðalandbúnaður“ til aðgreiningar frá öðrum ESB-landbúnaði. Malta, lítið eyríki eins og við, er þó allra bezta og sambærilegasta dæmið: Hún fékk fjölmargar sérlausnir við inngöngu í ESB. Héldu einir yfirráðum yfir sinni fiskveiðilögsögu (25 mílur í stað 12), takmörkun á kaupum annarra ESB-íbúa á fasteignum á Malta, fóstureyðingar fengust áfram bannaðar á Möltu, Malta var skilgreind sem harðbýlt land, sem tryggði ákveðin sérréttindi, og eyjunni Gozo voru áfram tryggð þau sérstöku réttindi, að hún væri „fríríki“, þar sem vöru mætti selja án virðisaukaskatts. Hér má líka nefna, að Pólland fékk undanþágu frá að taka upp regluverk ESB um grunn mannréttindi (EU Charter of Fundamental Rights), Svíþjóð tók sér undanþágu frá upptöku Evru og Írland fékk mikið sömu sérlausnir og Danir. Í september 2008 fór svokölluð 12 manna Evrópunefnd forsætisráðuneytisins til Brussel til fundar við Olli Rehn, þá kommissar stækkunarmála, o.fl. ráðamenn. Í skýrslunni, sem gerð var um þessi fundahöld, segir m.a. „Viðmælendur nefndarinnar töldu líkur á, að Ísland gæti náð fram sérlausnum í fiskveiðistjórnun. Íslendingar hafi sérþekkingu á sviðinu og geti sýnt fram á árangur við verndun fiskistofna, stjórnun veiða og sjálfbæra þróun“. Eilífar úrtölur andstæðinga ESB og rangfærslur um, að ekki sé hægt að semja við ESB um sérlausnir, eru því ógrundaðar og út í hött. Varðandi fiskveiðilögsögu má aftur minna á, að Malta hélt óskoruðum rétti yfir sinni fiskveiðilögsögu við inngöngu, og, þó að fiskveiðar Maltverja séu miklu minni að umfangi, en fiskveiðar okkar Íslendinga, þá er sérlausn Maltverja mikilvæg fyrir okkur, því þessi sérlausn er spurning um prinsip, ekki umfang sérlausnarinnar. Á 38. landsfundi Sjálfstæðisflokksins 2009, var ítarlega fjallað um mögulega aðild Íslands að ESB og upptöku Evru. Var um þetta gerð ítarleg skýrsla. Á bls. 14-15 er fjallað um „Samningsmarkmið varðandi aðildarviðræður við ESB“. Eru þar listuð upp þau 7 helztu mál, sem Ísland stefndi á sérlausnir fyrir: Aðlögunartíma fyrir úrvinnsluiðnað landbúnaðarins, nýtingu vatns- og jarðhitaauðlinda, loftslagsmál, vörn íslenzks velferðarkerfis, viðurkenningu á byggðavanda, Norðurslóðalandbúnaður gildi, trygging sögulegra réttinda Íslendinga til veiða innan 200 mílna. Skyldi Hjörtur J., sérfræðingurinn og sagnfræðingurinn mikli, ekkert um þetta vita, eða vill hann fullyrða, að helztu sérfræðingar Sjálfstæðisflokksins í ESB- og Evrópumálum hafi ekkert vitað, hvað þeir voru að segja; fjalla um og stefna á!? Var þetta bara ein loftbóla hjá D? Höfundur er samfélagsrýnir og dýraverndarsinni Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ole Anton Bieltvedt Evrópusambandið Mest lesið „Akademísk sniðganga“: gaslýsingar og hnignun háskólasamfélagsins Birgir Finnsson Skoðun Framtíð villta laxins hangir á bláþræði Elvar Örn Friðriksson Skoðun Hver lifir á strípuðum bótum? Harpa Sævarsdóttir Skoðun Fíknisjúkdómur – samfélagsleg ábyrgð sem við þurfum að takast á við Halldór Þór Svavarsson Skoðun Hvaða framtíð bíður barna okkar árið 2050? Hafdís Hanna Ægisdóttir Skoðun Aldin er fyrir alla Ágúst Freyr Ingason Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson Skoðun Ekki sprengja börn! Ellen Calmon Skoðun Réttur barna versus veruleiki Matthildur Björnsdóttir Skoðun Göngum í Haag hópinn Þórhildur Sunna Ævarsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Réttur barna versus veruleiki Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Framtíð villta laxins hangir á bláþræði Elvar Örn Friðriksson skrifar Skoðun „Akademísk sniðganga“: gaslýsingar og hnignun háskólasamfélagsins Birgir Finnsson skrifar Skoðun Við lifum ekki á tíma fasisma Hjörvar Sigurðsson skrifar Skoðun Fíknisjúkdómur – samfélagsleg ábyrgð sem við þurfum að takast á við Halldór Þór Svavarsson skrifar Skoðun Ætlar ríkið að stuðla að aukinni tóbaksneyslu á Íslandi? Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar Skoðun Bílastæðavandi í Reykjavík – tími til aðgerða Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Þakkir til Sivjar Arnar Sigurðsson skrifar Skoðun Fráleit túlkun á fornum texta breytir ekki staðreyndum Ómar Torfason skrifar Skoðun Betri strætó strax í dag Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Viltu skilja bílinn eftir heima? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Hvaða framtíð bíður barna okkar árið 2050? Hafdís Hanna Ægisdóttir skrifar Skoðun Metabolic Psychiatry: Ný nálgun í geðlækningum Vigdís M. Jónsdóttir skrifar Skoðun Af hverju skiptir vökvagjöf okkur svona miklu máli? Hanna Birna Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Gervigreindin kolfellur á öllum prófum. Er bólan að bresta? Brynjólfur Þorvarðsson skrifar Skoðun Kerfisbundið afnám réttinda kvenna — Staða afganskra kvenna 4 árum eftir valdatöku talíbana Ólafur Elínarson,Anna Steinsen skrifar Skoðun Hér er það sem Ágúst sagði ykkur ekki Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Framtíð íslensks menntakerfis – lærum af Buffalo og leiðandi háskólum heims Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Öryggismenning – hjartað í ábyrgri ferðaþjónustu Ólína Laxdal,Sólveig Nikulásdóttir skrifar Skoðun Nýsamþykkt aðgerðaáætlun í krabbameinsmálum – aldrei mikilvægari en nú Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Falið heimsveldi Al Thani-fjölskyldunnar Finnur Th. Eiríksson skrifar Skoðun Við styðjum Ingólf Gíslason og annað starfsfólk í akademískri sniðgöngu Elía Hörpu og Önundarbur,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Íris Ellenberger,Sjöfn Asare skrifar Skoðun Hið landlæga fúsk Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Þetta þarftu að vita: 12 atriði Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Ég frétti af konu Gunnhildur Sveinsdóttir skrifar Skoðun Rangfærslur ESB-sinna leiðréttar Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Eineltið endaði með örkumlun Davíð Bergmann skrifar Skoðun Akademísk kurteisi á tímum þjóðarmorðs Finnur Ulf Dellsén skrifar Skoðun Við megum ekki tapa leiknum utan vallar Eysteinn Pétur Lárusson skrifar Skoðun Börnin heyra bara sprengjugnýinn Hjálmtýr Heiðdal skrifar Sjá meira
Hjörtur J. Guðmundsson, sennilega ákafasti ESB-, Evru- og Evrópuandstæðingur landsins, og um leið landsins mesti og hollasti stuðningsmaður Boris Johnson og Brexit, notar sem titil hér á Vísi:Höfundur er sagnfræðingur og alþjóðastjórnmálafræðingur (MA í alþjóðasamskiptum með áherzlu á Evrópufræði og öryggis- og varnarmál). Svona titlar vekja upp spurningar. Hví er hann svona langur og ítarlegur? Á hann kannske að sýna, sanna, að viðkomandi sé einstaklega vel að sér og fróður á sínu sviði? Slá ryki í augu manna með það? Venjulega sýnir það, sem menn segja og skrifa, það bezt, hvaða mann þeir hafa að geyma og hversu fróðir, sannsöglir og heiðarlegir í málflutningi þeir eru. Af hverju titlar Hjörtur J. sig ekki einfaldlega með því, sem hann er í raun að gera, með sínum rétta starfstitli, eða er raunverulegur starfstitill kannske enginn? Eru óhróðursskrif um ESB, Evru og Evrópu það, sem Hjörtur lifir á? Og, ef svo er, hver borgar þá? Á einhverju verður Hjörtur að lifa. Þetta eru í raun mínar eigin hugleiðingar, sem ég þó opinbera hér og set á blað af gefnu tilefni. Hjörtur J. hefur reyndar gefið mér mörg tilefni til að fjalla um hans málflutning um ESB og tengd mál, en akkúrat núna er tilefnið grein hans hér á Vísi, nú í dag, með fyrirsögninni: „Reglurnar eru óumsemjanlegar“. Þar fullyrðir hann, að ný aðildarríki hafi í reynd enga möguleika á að semja um eitt eða neitt við mögulega inngöngu í ESB, annað hvort gangi þau að stöðluðum reglum og skilmálum ESB, eða, að þau geta bara átt sig utan ríkjasambandsins. Hlutasannleikur, hálfsannleikur, í málflutningi er þekkt aðferð til að reyna að sannfæra menn, þó að því sem satt er og rétt, sannleikanum, sé í raun hallað og í heildina sé dregin upp röng mynd; rangfærslum beitt. Skrif Hjartar J. um ESB og tengd mál einkennast fyrir mér nokkuð af þessari aðferðafræði. Hjörtur fullyrðir, að ekki sé hægt að semja við ESB um séróskir eða sérlausnir. Þetta er rangt! Það er hægt að semja um hvoru tveggja. Undanþágur og sérlausnir hafa meira að segja sína eigin nafngift. Þær eru kallaðar „Opting outs“. Bezta dæmið um undanþágur og sérlausnir eru frændur okkar, Danir. Þegar Europa-Magazin birtu frétt af því, að Danir hefðu gengið í ESB skrifuðu þeir: „ESB aðild Dana er eins og svissneskur ostur. Allur í götum“. Danir fengu nánast hverju því framgengt, sem þeir vildu. Þeir vildu ekki Evruna beint, heldur dulbúna, þeir vildu ekki taka þátt í varnar- eða hernaðarstarfssemi ESB, þó að það hafi svo breytzt, þeir vildu ekki taka þátt í dómsmálasamvinnunni og innri öryggismálum ESB, þeir fengu því líka framgengt, að Færeyjar og Grænland væri ekki með í aðildinni o.s.frv. Finnar og Svíar sömdu um sérlausnir fyrir þeirra landbúnað, en hann hefur síðan verið kallaður „norðurslóðalandbúnaður“ til aðgreiningar frá öðrum ESB-landbúnaði. Malta, lítið eyríki eins og við, er þó allra bezta og sambærilegasta dæmið: Hún fékk fjölmargar sérlausnir við inngöngu í ESB. Héldu einir yfirráðum yfir sinni fiskveiðilögsögu (25 mílur í stað 12), takmörkun á kaupum annarra ESB-íbúa á fasteignum á Malta, fóstureyðingar fengust áfram bannaðar á Möltu, Malta var skilgreind sem harðbýlt land, sem tryggði ákveðin sérréttindi, og eyjunni Gozo voru áfram tryggð þau sérstöku réttindi, að hún væri „fríríki“, þar sem vöru mætti selja án virðisaukaskatts. Hér má líka nefna, að Pólland fékk undanþágu frá að taka upp regluverk ESB um grunn mannréttindi (EU Charter of Fundamental Rights), Svíþjóð tók sér undanþágu frá upptöku Evru og Írland fékk mikið sömu sérlausnir og Danir. Í september 2008 fór svokölluð 12 manna Evrópunefnd forsætisráðuneytisins til Brussel til fundar við Olli Rehn, þá kommissar stækkunarmála, o.fl. ráðamenn. Í skýrslunni, sem gerð var um þessi fundahöld, segir m.a. „Viðmælendur nefndarinnar töldu líkur á, að Ísland gæti náð fram sérlausnum í fiskveiðistjórnun. Íslendingar hafi sérþekkingu á sviðinu og geti sýnt fram á árangur við verndun fiskistofna, stjórnun veiða og sjálfbæra þróun“. Eilífar úrtölur andstæðinga ESB og rangfærslur um, að ekki sé hægt að semja við ESB um sérlausnir, eru því ógrundaðar og út í hött. Varðandi fiskveiðilögsögu má aftur minna á, að Malta hélt óskoruðum rétti yfir sinni fiskveiðilögsögu við inngöngu, og, þó að fiskveiðar Maltverja séu miklu minni að umfangi, en fiskveiðar okkar Íslendinga, þá er sérlausn Maltverja mikilvæg fyrir okkur, því þessi sérlausn er spurning um prinsip, ekki umfang sérlausnarinnar. Á 38. landsfundi Sjálfstæðisflokksins 2009, var ítarlega fjallað um mögulega aðild Íslands að ESB og upptöku Evru. Var um þetta gerð ítarleg skýrsla. Á bls. 14-15 er fjallað um „Samningsmarkmið varðandi aðildarviðræður við ESB“. Eru þar listuð upp þau 7 helztu mál, sem Ísland stefndi á sérlausnir fyrir: Aðlögunartíma fyrir úrvinnsluiðnað landbúnaðarins, nýtingu vatns- og jarðhitaauðlinda, loftslagsmál, vörn íslenzks velferðarkerfis, viðurkenningu á byggðavanda, Norðurslóðalandbúnaður gildi, trygging sögulegra réttinda Íslendinga til veiða innan 200 mílna. Skyldi Hjörtur J., sérfræðingurinn og sagnfræðingurinn mikli, ekkert um þetta vita, eða vill hann fullyrða, að helztu sérfræðingar Sjálfstæðisflokksins í ESB- og Evrópumálum hafi ekkert vitað, hvað þeir voru að segja; fjalla um og stefna á!? Var þetta bara ein loftbóla hjá D? Höfundur er samfélagsrýnir og dýraverndarsinni
Fíknisjúkdómur – samfélagsleg ábyrgð sem við þurfum að takast á við Halldór Þór Svavarsson Skoðun
Skoðun Fíknisjúkdómur – samfélagsleg ábyrgð sem við þurfum að takast á við Halldór Þór Svavarsson skrifar
Skoðun Kerfisbundið afnám réttinda kvenna — Staða afganskra kvenna 4 árum eftir valdatöku talíbana Ólafur Elínarson,Anna Steinsen skrifar
Skoðun Framtíð íslensks menntakerfis – lærum af Buffalo og leiðandi háskólum heims Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Öryggismenning – hjartað í ábyrgri ferðaþjónustu Ólína Laxdal,Sólveig Nikulásdóttir skrifar
Skoðun Nýsamþykkt aðgerðaáætlun í krabbameinsmálum – aldrei mikilvægari en nú Halla Þorvaldsdóttir skrifar
Skoðun Við styðjum Ingólf Gíslason og annað starfsfólk í akademískri sniðgöngu Elía Hörpu og Önundarbur,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Íris Ellenberger,Sjöfn Asare skrifar
Fíknisjúkdómur – samfélagsleg ábyrgð sem við þurfum að takast á við Halldór Þór Svavarsson Skoðun