Eru peningar okkar að viðhalda stríðum? Eiríkur Ingi Magnússon skrifar 15. október 2023 07:01 Öll stríð ganga á og hrifsa burt eignir fólks. Í þeim heimi sem við lifum við í dag er ofbeldi og líkamleg valdbeiting þeir þættir sem hvað mest vega þegar yfirráðum skal náð yfir tilteknum landsvæðum á kostnað þeirra sem búa á þeim. Stríðum er svo viðhaldið með því að hrifsa burt tiltekinn eignarflokk af fólki utan stríðsátaka, nánar tiltekið pening þess til að fjármagna og viðhalda þeim. Sökum þess hve gríðarmikill fórnarkostnaður fylgir stríðum er þeim ekki viðhaldið nema þau beri með sér mögulegan efnahagstengdan ágóða, sjaldnast eru stríð otin til þess eins að drepa annað fólk, þau eru otin til þess að koma upp hagstæðum varnarsvæðum eða til að ná yfirráðum og valdi á landsvæðum sem og auðlindum þess. Í slíkum aðgerðum er eignarréttur fólks gjörsamlega vanvirtur þar sem eignir þess eru hrifsaðar af þeim eða skemmdar á kostnað fjölmargra mannslífa. Síðan úr fyrri heimsstyrjöld er auðveldara fyrir ríki heimsins að viðhalda stríðum þar sem fjármögnun þeirra er mun einfaldari en þegar peningur okkar var beintengdur við gull. Gull kom í veg fyrir að ríki gátu fjármagnað stríð umfram gullforða sinn og þegna sinna, sem neyddi þau til að leita til sáttarmiðla fyrr en nú er gert. Með tilkomu valdboðsgjaldmiðla eru engin efri mörk fyrir því hversu miklu er hægt að eyða í stríðsrekstur því alltaf er hægt að ræsa peningaprentarann til að fjármagna næsta stríð eða viðhalda þeim núverandi á kostnað almennings, hvort sem það er með lífi þeirra, í gegnum aukna skattinnheimtu eða með útþynningu gjaldmiðilsins. Stríð eru fjármögnuð á kostnað almennings án leyfis, því allt það fjármagn sem kemur frá sérhverju ríki er beinn ávöxtur þegna þess. Ef það kemur ekki beint frá almennri skattinnheimtu, sem það gerir sjaldnast, kemur það framm í útþynningu kaupmátts vegna aukinnar skuldasöfnunar tiltekins ríkis sem leiðir af sér aukna verðbólgu. Sprengjur og hríðskotavopna eru því ekki einu stríðsvopnin heldur er peningaprentarinn það sömuleiðis, hann fjármagnar stríðsglæpi á kostnað almennra borgara án þess að spurja þá um leyfi fyrir því. Eignarréttur peninga okkar er ekki til staðar sökum þess hve miðstýrður hann er. Á meðan ríki hafa einkarétt, útgáfuvald og fullkomna stjórn á gjaldmiðlinum er ekkert sem almenningur getur gert til að mótmæla fjármögnun stríða. Mótmæli ein og sér gegn stríðsaðgerðum og fjármögnun þeirra breyta því ekki hversu miðstýrðir gjaldmiðlar heimsins eru, það eina sem er til ráða er að taka upp nýtt form penings. Að mínu mati er sá þáttur sem helst skortir er sá eiginleiki að eignarréttur peningsins færist í hendur fólksins, ekki í hendur ríkisins og þeirra sem því stýra hverju sinni sem oft búa yfir valdagræðgi og eiginhagsmunahyggju. Fólk skortir frjálsann, óútþynnanlegan og ómiðstýrðan eignarflokk, slíkur eignarflokkur þarf að vera óáþreifanlegur svo ekki sé hægt að handsama hann af fólki með valdi. Slíkur eignarflokkur kann að hljóma sem tæknileg bylting í okkar augum því aldrei nokkurntíman hefur fólk búið yfir þeim möguleika að geta flutt landsvæðana á milli með þann eignarflokk geymdan í huga sér, og sem krefst ekki aðkomu miðstýrðs aðila til að samþykkja. Slíkur eignarflokkur getur því skipt sköpun bæði fyrir fólk sem flýr hræðileg átakasvæði, sem og fólk utan þeirra til að sporna við fjármögnun endalausra stríðsátaka. Öll viljum við minni spillingu og friðsælara einstaklingsfrelsi, en á meðan við höfum ekki eignarrétt á þeim flokki sem veitir okkur hvað mesta frelsið er ósk okkar jafn vonlaus og ákvarðanir og stefnur þjóðarleiðtoga heimsins eru óútreiknanlegar. Þó svo að nútíminn virðist svartur og ljótur er hægt að horfa björtum augum framm á veginn því miklir möguleikar búa í tækniframförum framtíðarinnar, möguleikar sem færa valdið í hendur fólksins og burt frá miðstýrðum aðilum sem hafa heljargrip á mikilvægasta eignarflokki mannsins, peningnum. Ég vil því enda á þeirri persónulegu skoðun að Bitcoin er dæmi um eignarflokk sem uppfyllir öll þessi skilyrði sem ég nefni hér að ofan. Ómiðstýrður og óútþynnalegur peningur sem gefur sérhverjum einstaklingi sem á honum heldur sitt frelsi til að nota eftir eigin hentusemi Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hernaður Rafmyntir Mest lesið Kyn og vægi líkamans Gunnar Snorri Árnason Skoðun Skólinn er ekki verksmiðja Kristinn Jón Ólafsson,Halldóra Mogensen Skoðun Bakslag í skoðanafrelsi? Kári Allansson Skoðun 60.000 auðir fermetrar Dagur B. Eggertsson Skoðun 76 dagar sem koma aldrei aftur Einar Guðnason Skoðun Að útrýma menningu og þjóð Dagrún Ósk Jónsdóttir,Esther Ösp Valdimarsdóttir,Snædís Sunna Thorlacius Skoðun Hvar er pabbi? Og aðrir stríðsglæpir Ísraels Þórhildur Sunna Ævarsdóttir Skoðun Umfjöllun Kastljóss Þorgrímur Sigmundsson Skoðun Kristinn átrúnaður á tímum þjóðarmorðs Bjarni Karlsson Skoðun Þjóð gegn þjóðarmorði – stéttarfélög hvetja til þátttöku Hópur formanna stéttarfélaga Skoðun Skoðun Skoðun Akademískt frelsi og grátur í draumum Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Skóli án aðgreiningar - tékklisti fyrir stjórnvöld til að gera betur Unnur Helga Óttarsdóttir,Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Fjöldi kynja – treystir þú þér í samtalið með velferð barna að leiðarljósi? Böðvar Ingi Guðbjartsson skrifar Skoðun Ókeypis minnisblað fyrir Alþingi: Jafnrétti er ekki skoðun- en umræðan er það Sigríður Ásta Hauksdóttir skrifar Skoðun Segðu skilið við sektarkenndina Finnur Th. Eiríksson skrifar Skoðun Að útrýma menningu og þjóð Dagrún Ósk Jónsdóttir,Esther Ösp Valdimarsdóttir,Snædís Sunna Thorlacius skrifar Skoðun Lög um vinnu og virknimiðstöðvar Atli Már Haraldsson skrifar Skoðun Áfram Breiðholt og Kjalarnes! Skúli Helgason skrifar Skoðun Austurland situr eftir þrátt fyrir fjórðung vöruútflutningstekna Berglind Harpa Svavarsdóttir skrifar Skoðun Vesturlönd mega ekki leyfa Pútín að skrifa leikreglurnar Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Umfjöllun Kastljóss Þorgrímur Sigmundsson skrifar Skoðun Gulur september María Heimisdóttir skrifar Skoðun Kyn og vægi líkamans Gunnar Snorri Árnason skrifar Skoðun Sakborningur hjá saksóknara Páll Steingrímsson skrifar Skoðun Reiði á tímum allsnægta Jökull Gíslason skrifar Skoðun 60.000 auðir fermetrar Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Kristinn átrúnaður á tímum þjóðarmorðs Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Tölur segja ekki alla söguna Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Skólinn er ekki verksmiðja Kristinn Jón Ólafsson,Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Enn úr sömu sveitinni Trausti Hjálmarsson skrifar Skoðun Palestínsk börn eiga betra skilið Anna Lúðvíksdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Stjórn Eflingar lýsir yfir samstöðu með palestínsku þjóðinni og fordæmir þjóðarmorð á Gaza Hópur stjórnarmanna í Eflingu skrifar Skoðun Þjóð gegn þjóðarmorði – stéttarfélög hvetja til þátttöku Hópur formanna stéttarfélaga skrifar Skoðun Umferðaröryggi barna í Kópavogi Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Öll dýrin í skóginum eiga að vera vinir Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Hvar er pabbi? Og aðrir stríðsglæpir Ísraels Þórhildur Sunna Ævarsdóttir skrifar Skoðun Meira að segja Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 76 dagar sem koma aldrei aftur Einar Guðnason skrifar Skoðun Er popúlismi kenning um siðferði? Einar Gísli Gunnarsson skrifar Skoðun Umferðaröryggi barna í Kópavogi Eydís Inga Valsdóttir skrifar Sjá meira
Öll stríð ganga á og hrifsa burt eignir fólks. Í þeim heimi sem við lifum við í dag er ofbeldi og líkamleg valdbeiting þeir þættir sem hvað mest vega þegar yfirráðum skal náð yfir tilteknum landsvæðum á kostnað þeirra sem búa á þeim. Stríðum er svo viðhaldið með því að hrifsa burt tiltekinn eignarflokk af fólki utan stríðsátaka, nánar tiltekið pening þess til að fjármagna og viðhalda þeim. Sökum þess hve gríðarmikill fórnarkostnaður fylgir stríðum er þeim ekki viðhaldið nema þau beri með sér mögulegan efnahagstengdan ágóða, sjaldnast eru stríð otin til þess eins að drepa annað fólk, þau eru otin til þess að koma upp hagstæðum varnarsvæðum eða til að ná yfirráðum og valdi á landsvæðum sem og auðlindum þess. Í slíkum aðgerðum er eignarréttur fólks gjörsamlega vanvirtur þar sem eignir þess eru hrifsaðar af þeim eða skemmdar á kostnað fjölmargra mannslífa. Síðan úr fyrri heimsstyrjöld er auðveldara fyrir ríki heimsins að viðhalda stríðum þar sem fjármögnun þeirra er mun einfaldari en þegar peningur okkar var beintengdur við gull. Gull kom í veg fyrir að ríki gátu fjármagnað stríð umfram gullforða sinn og þegna sinna, sem neyddi þau til að leita til sáttarmiðla fyrr en nú er gert. Með tilkomu valdboðsgjaldmiðla eru engin efri mörk fyrir því hversu miklu er hægt að eyða í stríðsrekstur því alltaf er hægt að ræsa peningaprentarann til að fjármagna næsta stríð eða viðhalda þeim núverandi á kostnað almennings, hvort sem það er með lífi þeirra, í gegnum aukna skattinnheimtu eða með útþynningu gjaldmiðilsins. Stríð eru fjármögnuð á kostnað almennings án leyfis, því allt það fjármagn sem kemur frá sérhverju ríki er beinn ávöxtur þegna þess. Ef það kemur ekki beint frá almennri skattinnheimtu, sem það gerir sjaldnast, kemur það framm í útþynningu kaupmátts vegna aukinnar skuldasöfnunar tiltekins ríkis sem leiðir af sér aukna verðbólgu. Sprengjur og hríðskotavopna eru því ekki einu stríðsvopnin heldur er peningaprentarinn það sömuleiðis, hann fjármagnar stríðsglæpi á kostnað almennra borgara án þess að spurja þá um leyfi fyrir því. Eignarréttur peninga okkar er ekki til staðar sökum þess hve miðstýrður hann er. Á meðan ríki hafa einkarétt, útgáfuvald og fullkomna stjórn á gjaldmiðlinum er ekkert sem almenningur getur gert til að mótmæla fjármögnun stríða. Mótmæli ein og sér gegn stríðsaðgerðum og fjármögnun þeirra breyta því ekki hversu miðstýrðir gjaldmiðlar heimsins eru, það eina sem er til ráða er að taka upp nýtt form penings. Að mínu mati er sá þáttur sem helst skortir er sá eiginleiki að eignarréttur peningsins færist í hendur fólksins, ekki í hendur ríkisins og þeirra sem því stýra hverju sinni sem oft búa yfir valdagræðgi og eiginhagsmunahyggju. Fólk skortir frjálsann, óútþynnanlegan og ómiðstýrðan eignarflokk, slíkur eignarflokkur þarf að vera óáþreifanlegur svo ekki sé hægt að handsama hann af fólki með valdi. Slíkur eignarflokkur kann að hljóma sem tæknileg bylting í okkar augum því aldrei nokkurntíman hefur fólk búið yfir þeim möguleika að geta flutt landsvæðana á milli með þann eignarflokk geymdan í huga sér, og sem krefst ekki aðkomu miðstýrðs aðila til að samþykkja. Slíkur eignarflokkur getur því skipt sköpun bæði fyrir fólk sem flýr hræðileg átakasvæði, sem og fólk utan þeirra til að sporna við fjármögnun endalausra stríðsátaka. Öll viljum við minni spillingu og friðsælara einstaklingsfrelsi, en á meðan við höfum ekki eignarrétt á þeim flokki sem veitir okkur hvað mesta frelsið er ósk okkar jafn vonlaus og ákvarðanir og stefnur þjóðarleiðtoga heimsins eru óútreiknanlegar. Þó svo að nútíminn virðist svartur og ljótur er hægt að horfa björtum augum framm á veginn því miklir möguleikar búa í tækniframförum framtíðarinnar, möguleikar sem færa valdið í hendur fólksins og burt frá miðstýrðum aðilum sem hafa heljargrip á mikilvægasta eignarflokki mannsins, peningnum. Ég vil því enda á þeirri persónulegu skoðun að Bitcoin er dæmi um eignarflokk sem uppfyllir öll þessi skilyrði sem ég nefni hér að ofan. Ómiðstýrður og óútþynnalegur peningur sem gefur sérhverjum einstaklingi sem á honum heldur sitt frelsi til að nota eftir eigin hentusemi
Að útrýma menningu og þjóð Dagrún Ósk Jónsdóttir,Esther Ösp Valdimarsdóttir,Snædís Sunna Thorlacius Skoðun
Skoðun Skóli án aðgreiningar - tékklisti fyrir stjórnvöld til að gera betur Unnur Helga Óttarsdóttir,Anna Lára Steindal skrifar
Skoðun Fjöldi kynja – treystir þú þér í samtalið með velferð barna að leiðarljósi? Böðvar Ingi Guðbjartsson skrifar
Skoðun Ókeypis minnisblað fyrir Alþingi: Jafnrétti er ekki skoðun- en umræðan er það Sigríður Ásta Hauksdóttir skrifar
Skoðun Að útrýma menningu og þjóð Dagrún Ósk Jónsdóttir,Esther Ösp Valdimarsdóttir,Snædís Sunna Thorlacius skrifar
Skoðun Austurland situr eftir þrátt fyrir fjórðung vöruútflutningstekna Berglind Harpa Svavarsdóttir skrifar
Skoðun Stjórn Eflingar lýsir yfir samstöðu með palestínsku þjóðinni og fordæmir þjóðarmorð á Gaza Hópur stjórnarmanna í Eflingu skrifar
Skoðun Þjóð gegn þjóðarmorði – stéttarfélög hvetja til þátttöku Hópur formanna stéttarfélaga skrifar
Að útrýma menningu og þjóð Dagrún Ósk Jónsdóttir,Esther Ösp Valdimarsdóttir,Snædís Sunna Thorlacius Skoðun