Innlent

Minnast Árna Johnsen með hlýju: Bón­góður vinur sem sat aldrei auðum höndum

Kristinn Haukur Guðnason skrifar
Guðni Ágústsson, Ómar Ragnarsson, Geir H. Haarde og Bjarni Benediktsson eru meðal þeirra sem minnast Árna.
Guðni Ágústsson, Ómar Ragnarsson, Geir H. Haarde og Bjarni Benediktsson eru meðal þeirra sem minnast Árna.

Árni Johnsen, þingmaður, tónlistarmaður og blaðamaður, var jarðsunginn í dag frá Landakirkju í Vestmannaeyjum. Samferðamenn hans í pólitík og öðrum störfum minnast hans með hlýju.

„Ung­ur nam ég að orðið „vin­ur“ þýddi að maður gæti rætt mál­in í hrein­skilni. Vin­ur er vin­ur í raun. Við yf­ir­gef­um ekki! Addi fór oft­ast betri leiðir en flest­ir en stund­um inn í brot­sjó. Þótt mér hafi sárnað fjór­um sinn­um þá fyr­ir­gaf ég hon­um fjöru­tíu sinn­um. Það var ekki hægt að erfa neitt við hann frænda minn. Hann var mér svo kær og alltaf til reiðu,“ segir Árni Sigfússon, frændi Árna Johnsen og fyrrverandi borgarstjóri, í minningargrein í Morgunblaðinu í dag.

Árni er einn af fjölmörgum samferðamönnum Árna sem minnast hans á þessum degi í minningargreinum blaðsins þar sem Árni starfaði um langt skeið. En Árni lést þann 7. júní á Heilbrigðisstofnun Suðurlands í Vestmannaeyjum, 79 ára að aldri.

Hasar á Grænlandi

„Ég tel hann hafa verið þing­mann fjög­urra eyja, Vest­manna­eyja, Íslands, Fær­eyja og Græn­lands,“ segir Guðni Ágústsson, fyrrverandi ráðherra Framsóknarflokksins. „Í öll­um þess­um eyj­um var hann á heima­velli og fagnað sem vini og vel­gjörðar­manni. Það var unun að sjá vin­sæld­ir hans í Fær­eyj­um, en þar var ég með hon­um í fræg­um ferðum og ein­stök­um. Árni var alltaf öðru­vísi fund­vís á lausn­ir mála í kjör­dæm­inu, þegar allt var strand kom lausn­in eins og leift­ur úr kolli hans.“

Guðni Ágústsson segir Árna mann fjögurra eyja.

Ljósmyndarinn Ragnar Axelsson, góður vinur Árna, rifjar einmitt upp sögu af háska þeirra félaga á Grænlandi. Þegar þeir voru ásamt veiðimönnum á hafísnum utan við Thule, nyrstu byggð heims.

„Skyndi­lega vöknuðum við upp við það að haf­ís­inn hafði brotnað upp í sterk­um straumi og jak­ar úti um allt. Litla jak­ann okk­ar rak frá land­fasta ísn­um. Ólg­andi hafið var við tjaldskör­ina,“ segir Ragnar. „Eina leiðin til að bjarga líf­inu var að stökkva á milli ís­jak­anna til að ná yfir á land­fasta ís­inn. Það var bar­átta upp á líf og dauða.“

Þegar kom að einni vökinni hafði bilið breikkað en Árni stökk og náði yfir.

Ragnar og Árni lentu í ævintýrum á Grænlandi.RAX

„ Vök­in stækkaði og ég sá að ég mundi ekki ná yfir og horfði á ískalt græn­golandi hafið á milli jak­anna. Árni kallaði: „Stökktu!“ Ég kallaði til baka að ég myndi ekki ná yfir. „Stökktu strax,“ kallaði Árni þá ákveðið. Ég hafði alltaf treyst hon­um og það var ekk­ert um annað að ræða en að láta vaða,“ segir Ragnar.

Tók hann langt tilhlaup og hljóp eins og fætur toguðu.

„Ég skildi ekk­ert í Árna sem hljóp í hálf­hring á hinum ís­jak­an­um og kom á fleygi­ferð eft­ir brún­inni þar sem ég ætla að lenda. Ég lenti með tærn­ar á blá­brún­inni og var við það að missa jafn­vægið þegar Árni kom og kippti mér upp á ís­jak­ann. Við dutt­um kylliflat­ir á ís­inn, stóðum svo upp og horfðumst í augu. Árni glotti og sagði: „Van­ir menn“ eins og þetta væri ekk­ert mál.“

Hjálpsemi í blóð borin

Fjölmiðlamaðurinn kunni Ómar Ragnarsson minnist Árna og þess tíma þegar þeir heimsóttu einsetumanninn Gísla á Uppsölum og tóku við hann viðtöl, Árni fyrir blað en Ómar fyrir sjónvarp.

Ómar og Árni hittu fyrir Gísla á Uppsölum.Vísir/Vilhelm

„Hjálp­semi var Árna í blóð bor­in og var ein­hver eft­ir­minni­leg­asti eig­in­leiki hans; dugnaður­inn við að leggja góðum mál­um lið var ein­stak­ur,“ segir Ómar. „Erfitt er að ímynda sér nokk­urn sem var jafn ger­sneydd­ur því fyr­ir­bæri sem kallað er að vera verkkvíðinn. Eft­ir meira en sex ára­tuga vináttu er því of­ar­lega í huga djúp þökk fyr­ir það að hafa átt hann að við svo ótal fjöl­breytt og gef­andi viðfangs­efni. Það síðasta var að bjarga hús­inu á Upp­söl­um frá eyðilegg­ingu.“

Bóngóður og kom mörgu í verk

Fjölmargir samferðamenn Árna í stjórnmálum, einkum fyrrverandi og núverandi Sjálfstæðismenn, minnast hans með hlýju.

Fyrirlestur hjá Varðberg

„Árni Johnsen sat aldrei auðum hönd­um. Hann var alltaf á þönum. Kannski sást hann ekki alltaf fyr­ir, en hann kom mörgu í verk. Ekk­ert mann­legt var hon­um óviðkom­andi,“ segir Þorsteinn Pálsson fyrrverandi forsætisráðherra.

Bjarni kallar Árna sendiherra Vestmannaeyja.Vísir/Vilhelm

Bjarni Benediktsson, fjármálaráðherra, lýsir kynnum sínum af Árna sem stjórnmálamanni.

„Þekkt var að Árni var bóngóður maður og gekkst fús­lega við því að vera fyr­ir­greiðslupóli­tík­us, um­bjóðend­um sín­um inn­an hand­ar um alls kon­ar er­indi í bæn­um. Sendi­herra Vest­manna­eyja, eins og gant­ast var með. Hann var einnig liðleg­ur inni í þingi ef þar mátti leggja fram­fara­mál­um lið, en kunni líka að segja nei ef hon­um leist mátu­lega á málið eða fram­gang þess,“ segir Bjarni.

Árni í Eldey um kringdur sjófuglunum.RAX

Annar fyrrverandi forsætisráðherra, Geir H. Haarde, nefnir sérstaklega eyjuna hans Árna, Bjarnarey.

„Í Bjarn­arey var hann á heima­velli, glaður í bragði með gít­ar­inn á lofti og frá hon­um stafaði hlýja og góðvild. Þá var gam­an að vera til og þannig vil ég muna hann,“ segir Geir.

Eitthvað óskýranlegt

Árni gekk í gegnum margar áskoranir í sínu lífi. Sonarmissi tveggja sona á skömmum tíma, heilsubrest og fangelsisdóm. Eru þessar sorgir til umfjöllunar í greinunum.

Eitt listaverka Árna.RAX

„Ég átti op­in­bert er­indi í Duus-hús í Kefla­vík 12. fe­brú­ar 2004. Óvænt hitti ég þar Árna Johnsen við að setja upp sýn­ingu á stein­verk­um, sem hann hafði gert á meðan hann sat inni á Kvía­bryggju. Skoðaði ég verk­in und­ir hressi­legri leiðsögn hans. Þenn­an dag losnaði hann ein­mitt úr fanga­vist­inni,“ segir Björn Bjarnason, fyrrverandi ráðherra. „Yfir sam­skipt­um okk­ar var oft eitt­hvað óskýr­an­legt.“

Ólíkindatól í músík

Þrátt fyrir langan feril í stjórnmálum og blaðamennsku verður að teljast líklegt að flestir Íslendingar þekki Árna Johnsen sem tónlistarmann. Með gítarinn á lofti í Brekkusöngnum á Þjóðhátíð, ár eftir ár, frammi fyrir tugþúsundum.

Árni var blaðamaður Morgunblaðsins um áratuga skeið.RAX

Margir minnast Árna fyrir tónlistina.

„Og fyr­ir utan dæg­ur­lög­in skellti hann sér líka í að semja sin­fón­ískt tón­verk – og fékk Sin­fón­íu­hljóm­sveit Úkraínu til að leika það inn á plötu. Því­líkt ólík­indatól! Ég hef heyrt snjalla tón­list­ar­menn ríf­ast um það hvað Árni Johnsen kunni mörg grip á gít­ar og hvort hann héldi alltaf lagi í söngn­um, en eft­ir hann ligg­ur meira á þessu sviði en flesta þá sem kunna þó fleiri grip!“ segir Páll Magnússon, fyrrverandi útvarpsstjóri og þingmaður.




Fleiri fréttir

Sjá meira


×