Innlent

Skil­orðs­bundið fangelsi fyrir að senda kyn­ferðis­legt efni af fyrr­verandi

Árni Sæberg skrifar
Héraðsdómur Reykjavíkur sakfelldi karlmann á dögunum fyrir að hafa sent kynferðislegt myndefni af fyrrverandi unnustu sinni en sýknaði af öðrum ákæruliðum.
Héraðsdómur Reykjavíkur sakfelldi karlmann á dögunum fyrir að hafa sent kynferðislegt myndefni af fyrrverandi unnustu sinni en sýknaði af öðrum ákæruliðum. Vísir/Vilhelm

Karlmaður var á dögunum dæmdur til sex mánaða fangelsisvistar sem frestað verður til tveggja ára, haldi hann almennt skilorð. Hann var einnig ákærður fyrir margvísleg meint brot gegn fyrrverandi unnustu sinni, þar á meðal nauðgun, en sýknaður af þeim öllum.

Maðurinn var ákærður fyrir kynferðisbrot, stórfelldar ærumeiðingar og brot í nánu sambandi gegn fyrrverandi unnustu sinni með því að hafa endurtekið og á alvarlegan hátt ógnað heilsu og velferð hennar með því að hafa sent fyrrverandi mági konunnar smáskilaboð með myndbandi sem sýndi karlmann hafa samfarir við konuna, sent fyrrverandi eiginmanni hennar smáskilaboð sem innihéldu kynferðislegar myndir af henni og myndband sem sýndi hana í kynferðislegum athöfnum, sent henni myndir sem sýndu hana meðal annars veita honum munnmök, og loks fyrir að hafa sent tveimur einstaklingum nákomnum konunni myndir og myndskeið af henni sem sýndu hana í kynferðislegum athöfnum.

Fyrrverandi mágur bar fyrir sig minnisleysi

Einn þeirra sem maðurinn var ákærður fyrir að hafa sent myndefni af konunni af kynferðislegum toga til var fyrrverandi maki systur hennar. Fyrir dómi bar hann fyrir sig algjört minnisleysi án nokkurra skýringa, þá fékkst hann ekki til að gefa vitnaskýrslu í málinu en í skýrslutöku hjá lögreglu kvaðst hann kannast við að hafa fengið myndirnar sendar. 

„Framganga hans fyrir dómi var ótraustvekjandi og ótrúverðug og er ekki ástæða til að ætla að skýringar hans um meint minnisleysi eigi við rök að styðjast,“ segir í dómi Héraðsdóms Reykjavíkur.

Þá varð ráðið af skýrslu mágsins að vitneskja hans um umrætt atvik hafi að einhverju leyti byggst á upplýsingum sem hann hafði frá konunni.

Af ofangreindum ástæðum var maðurinn sýknaður af þeim hluta ákærunnar sem sneri að myndsendingu til mágs konunnar. Hann var sakfelldur fyrir myndsendingar að öðru leyti og dæmdur til sex mánaða skilorðsbundinnar fangelsisvistar.

Sýknaður fyrir meint brot í nánu sambandi, meinta nauðgun og meint brot gegn nálgunarbanni

Maðurinn var ákærður fyrir að hafa nauðgað konunni en hún sakaði hann um að hafa brotist inn á heimili hennar, rifið hana úr fötum og nauðgað. Maðurinn kvaðst kannast við að hafa komið á heimili konunnar umræddan dag en neitaði sök að öllu leyti. 

Konan gaf skýrslu á neyðarmóttöku og gaf sömu frásögn og fyrir dómi. Í skýrslu segir að konan verið titrandi þegar hún gaf frásögn, grúft sig oft niður og stunið þegar hún sagði frá. Hún hafi talað um að vera uppgefin og að hún vissi ekki hvað hún ætti að gera.

Við réttarlæknisfræðilega skoðun á manninum sýndu sýni af forhúð hans að þar var blanda DNA-sniða frá að minnsta kosti tveimur einstaklingum. Annars vegar hafi verið um að ræða snið sem var í meirihluta eins og DNA-snið hins, og hins vegar snið sem var í minnihluta eins og DNA-snið konunnar. 

Fyrir dómi sagði maðurinn að DNA-snið konunnar væri að finna í forhúð hans eftir kynferðisleg samskipti milli þeirra nokkru áður en umrædd meint nauðgun átti að hafa farið fram. Þá sagði hann að vegna húðsjúkdóms baðaði hann sig sjaldnar en gengur og gerist og nokkrir dagar gætu liðið þar á milli.

Dómurinn mat það svo að framburðir konunnar og mannsins væru jafntrúverðugir og að ekki væri sannað svo hafið væri yfir skynsamlegan vafa að maðurinn hefði gerst sekur um meinta nauðgun.

Samkvæmt framburði ákærða og brotaþola voru þau hvorki í skráðri sambúð né með sameiginlegan fjárhag eða sameiginlegan rekstur heimilis. Þá verður ráðið af vætti konunnar að samband þeirra hafi í raun aldrei náð því að vera sérstaklega náið og ekki hafi verið um að ræða eiginlegar trúlofanir. Því taldi dómurinn ekki unnt að meta refsinæma háttsemi mannsins með því að hafa sent myndefni kynferðislegs efnis af konunni sem brot í nánu sambandi í skilningi hegningarlaga.

Að lokum var maðurinn ákærður fyrir að hafa rofið nálgunarbann sem konan hafði fengið gegn honum í tveimur ákæruliðum. Maðurinn var sýknaður af þeim báðum, annars vegar þar sem brot hans töldust fyrnd og hins vegar vegna þess að dómurinn taldi konuna hafa samþykkt tölvupóstsamskipti þeirra á milli og að maðurinn hafi ekki haft ásetning til að brjóta gegn nálgunarbanni.

Dóm Héraðsdóms Reykjavíkur má lesa í heild sinni hér.




Fleiri fréttir

Sjá meira


×