Makindaleg á frottésloppnum Guðmundur Hrafn Arngrímsson skrifar 20. maí 2022 08:30 Á síðasta áratug hefur ástand á leigumarkaði farið síversnandi. Leiguverð á Íslandi hefur hækkað 104% eða sjö sinnum meira en leiguverð á meginlandi Evrópu. Frá árinu 2005 hafa 67% af öllu fasteignum farið til eignafólks og fyrirtækja sem sækja sem aldrei fyrr inn á leigumarkaðinn í leit að góðri ávöxtun. Við þetta hefur séreignarhlutfall á Íslandi hrapað niður í 70%. Þrefalt fleiri ungmenni búa í foreldrahúsum á Íslandi en í Danmörku og íslenskir námsmenn borga þrefalt hærri leigu en námsmenn þar í landi. Leigjendur á íslenskum leigumarkaði eldri en 34 ára hafa 0,5 – 1.4% líkur á að sleppa af leigumarkaði. Hlutfall óhagnaðardrifins leiguhúsnæðis á almennum markað á Íslandi er með því allra minnsta sem gerist í Evrópu. Samkvæmt mælingum HMS borga 45% leigjenda yfir 45% af öllum ráðstöfunartekjum sínum í húsaleigu, á meðan að 9% íbúa á meginlandi Evrópu borga yfir 40% af ráðstöfunartekjum. Ástandið er því nærri því fimmfalt verra meðal leigjenda á Íslandi. Íslenskir leigjendur flytja líka búferlum margfalt oftar en leigjendur í öðrum löndum. Íslenskur leigumarkaður ekki boðlegur siðuðu samfélagi Í öllum öðrum löndum Evrópu þar sem séreignarhlutfallið fer undir 80% kemur til annaðhvort regluvæddur leigumarkaður sem ver leigjendur eða umfangsmikill óhagnaðardrifinn almennur leigumarkaður. Siðuð samfélög hafa áttað sig á því að leigjendur þurfa vernd frá fjármagnsöflunum og/eða þjónustu frá samfélaginu. Í siðuðum löndum eru leigjendur ekki álitnir auðlind fyrir fjármagnseigendur. Ríki og sveitarfélög hafa slíka kyldum að gegna gagnvart íbúum. Skv lögum hafa yfirvöld frumkvæðisskyldu gagnvart þeim sem eru á leigumarkaði. Það er þeirra að útvega húsnæði og að tryggja velferð leigjenda. Umboðsmaður barna hefur einnig áréttað þetta í áliti sínum um hnignandi velferð barna á leigumarkaði. Það blasir við öllum að ástandið á íslenskum leigumarkaði er ekki boðlegt neinu samfélagi. Ekkert samfélag sem festir fólk í ánauð á fasteignamarkaði og lætur það skapa öðrum auð getur kallað sig velferðarsamfélag. Það er sannarlega vítaverð vanræksla að sitja hjá á meðan að peningaöflunum er hleypt inn á húsnæðismarkaðinn og leyfa þeim að athafna sig í fullkomnu skeytingarleysi gagnvart þeim sem sitja föst og geta ekki varið sig. Leigumarkaðurinn er hamfarsvæði þar sem réttindi leigjenda eru lítil og illa varin, þar sem öryggi þeirra er fyrir borð borið og þar sem afkomuótti, streita, fátækt og heilsubrestur ríkja sem bein afleiðing af ástandinu. Fátækt á leigumarkaði er alvarlegt vandamál sem kostar þá sem búa við hana gríðarlega mikla streitu sem bæði erfist og dregur úr heilbrigði og lífslíkum. Að slökkva bálið með hitamæli Það er því blaut tuska í andlit leigjenda og alveg ferleg gaslýsing þegar stjórnvöld koma makindaleg með stillingu, hógværð og tómlæti á frottéslopp inn á hið félagslega hamfarasvæði sem leigumarkaðurinn er og boða engar breytingar á velferð leigjenda. Leigjendur sem hafa búið við sífellt verri og íþyngjandi skilyrði og verðlagningu á leigumarkaði í rúman áratug geta bara haldið áfram að éta það sem úti frýs á meðan ráðamenn vilja safna tölum, tölum sem hugsanlega munu upplýsa stjórnvöld um breytingar á leigumarkaði á komandi misserum.Það er til marks um forrétindablindu þeirra sem ekki búa á leigumarkaði en hafa örlög leigjenda í höndum sér þegar svona aðgerðarleysi er lagt til. Það er líka gagnrýnivert að ráðherra húsnæðismála taki við slíkum tillögum úr átakshópi um úrbætur á húsnæðismarkaði í annað skipti á 3 árum án þess að í þeim felist nokkur umræða um hvernig velferð leigjenda skuli tryggð. Hann mælist þó til þess að því er virðist að við reynum að slökkva bálið á leigumarkaði með því að mæla hitann á eldinum. Sigurður Ingi Jóhannsson Innviðaráðherra hefur jú boðað breytingar á húsaleigulögunum, breytingar sem hann segir að eigi að auka húsnæðisöryggi og réttarstöðu leigjenda. Í frumvarpinu sem hann lagði fram 17. maí síðastliðinn mælir hann fyrir um skráningarskyldu á leigusamningum, sem er gott og gilt. En hann segir jafnframt að sú framkvæmd muni tryggja húsnæðisöryggi og réttarstöðu leigjenda sem er langsótt firra svo ekki sé dýpra í árinni tekið. Starfshópur Þjóðhagsráðs um umbætur á húsnæðismarkaði sem Sigurður Ingi vísar til og byggir tillögur sínar á hefur starfað í tvígang frá árinu 2019. Á því ári skrifuðu stjórnvöld undir yfirlýsingu til að tryggja lífskjarasamninginn. Í skýrslu starfshópsins og í áðurnefndum lífskjarasamning var að finna tillögur að alvöru réttarbótum fyrir leigjendur. Þetta voru loforð sem núverandi stjórnvöld undirgengust og mæltu fyrir og þau loforð þarf að efna. Það vantaði heldur ekki tillögur um úrbætur á leigumarkaði inn í þá vinnu sem var að ljúka núna í vikunni og kynnt var í gær þ. 19. maí. Undirritaður sat tvo fundi sem fulltrúi leigjenda í 23 manna undirhópi um málefni leigumarkaðarins sem eini fulltrúi leigjenda. Lagði ég fram fjölda atriða um það sem betur mætti fara á leigumarkaði, sem sá eini sem hafði innsýn og skilning á verunni þar, þeim var öllum hafnað eða hunsað. Loforð svikin af mikilli elju. Í frumvarpi að breytingum á húsaleigulögum sem var lagt inn á samráðsgátt alþingis í febrúar 2020 var að finna ákvæði um leigubremsu, en leigubremsa takmarkar möguleika leigusala á að hækka leigu umfram vísitölu. Þetta var eitt af þeim atriðum sem ASÍ, BHM og BSRB börðust hvað harðast fyrir í lífskjarasamningnum og er umfram allt eitt stærsta hagsmunamál leigjenda. Það skýtur því skökku við að þetta loforð hafi verið svikið að undirlagi embættismanna í ráðuneytunum og þau svik samþykkt af þeim sem fara fyrir þessum málaflokki. Að sama skapi var loforð nr. 13 í yfirlýsingu stjórnvalda í tengslum við lífskjarasamninginn svohljóðandi: „Stuðningur við hagsmunasamtök leigjenda verði aukinn og þau gerð að virkum málsvara leigjenda”. Það loforð hefur ekki verið efnt, þrátt fyrir ítrekaðar óskir Samtaka leigjenda á Íslandi sem nú þegar sinna umfangsmikilli hagsmunagæslu og þjónustu við leigjendur. Það er ekki mikils að vænta frá stjórnvöldum sem fara fram með slíku taktleysi og tómlæti og svíkja loforð sín hægri vinstri. Það er greinilegt að leigjendur eru dæmdir til þess að vera áfram auðlind fyrir fjármagnseigendur á fasteignamarkaði. Hnignandi velferð þeirra sem búa á leigumarkaði, hvort sem er barna, ungmenna, fullorðinna og eldri borgara, telja stjórnvöld réttmætan fórnarkostnað. En þrátt fyrir hrópandi dugleysi stjórnvalda ætti að vera hægt að krefjast þess að þau efni þau loforð sem þau hafa þegar undirritað, og að þeir sem hvöttu til réttarbóta fyrir leigjendur styðji við kröfur um efndir. Leigjendur er lagðir af stað í hagsmunabaráttu, langferð sem mun enda með því að þeirra kröfum um velferð og réttlæti verður mætt. Leigjendur alls staðar í heiminum hafa nánast undantekningarlaust haft sigur og náð sínum kröfum fram. Það skyldi því enginn vanmeta mátt og þrautseigju heimilisfólks þeirra 40.000 heimila sem eru á leigumarkaði. Höfundur er formaður Samtaka leigjenda á Íslandi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Guðmundur Hrafn Arngrímsson Leigumarkaður Mest lesið Daði Már týnir sjálfum sér Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun 140 sinnum líklegra að verða fyrir eldingu Sigurður G. Guðjónsson Skoðun Traust í húfi Eyjólfur Ármannsson Skoðun Verðmætasköpun án virðingar Berglind Harpa Svavarsdóttir Skoðun Stöðvum Hamas. Einungis þannig getum við stöðvað hryllinginn á Gaza BIrgir Finnsson Skoðun Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson Skoðun Æfingin skapar meistarann! Sigurjón Már Fox Gunnarsson Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Aðgerðir gegn mansali í forgangi Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun Samhljómur við náttúruna og sjálfbæra þróun Anna María Ágústsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Stéttarkerfi Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Stöðvum Hamas. Einungis þannig getum við stöðvað hryllinginn á Gaza BIrgir Finnsson skrifar Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Æfingin skapar meistarann! Sigurjón Már Fox Gunnarsson skrifar Skoðun 140 sinnum líklegra að verða fyrir eldingu Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar Skoðun Traust í húfi Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Verðmætasköpun án virðingar Berglind Harpa Svavarsdóttir skrifar Skoðun Daði Már týnir sjálfum sér Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Samhljómur við náttúruna og sjálfbæra þróun Anna María Ágústsdóttir skrifar Skoðun Aðgerðir gegn mansali í forgangi Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson skrifar Skoðun Framtíðin fær húsnæði Ingunn Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Börnin sem deyja á Gaza Elín Pjetursdóttir skrifar Skoðun Brýr, sýkingar og börn Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar Skoðun Hvað er lýðskóli eiginlega? Margrét Gauja Magnúsdóttir skrifar Skoðun Búum til pláss fyrir framtíðina Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Hættuleg ofnotkun svefnlyfja á Íslandi Drífa Sigfúsdóttir skrifar Skoðun Kveikjum neistann um allt land Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Ætlar Ísland að fara sömu leið og Evrópa í útlendingamálum? Kári Allansson skrifar Skoðun Samtökin 78 verðlauna sögufölsun Böðvar Björnsson skrifar Skoðun Afstaða – á vaktinni í 20 ár Arndís Vilhjálmsdóttir,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Menntun sem mannréttindi – ekki forréttindi París Anna Bergmann,Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Varað við embætti sérstaks saksóknara Gestur Jónsson skrifar Skoðun Út af sporinu en ekki týnd að eilífu María Helena Mazul skrifar Skoðun Meira að segja formaður Viðreisnar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Gaza sveltur til dauða - Tími bréfaskrifta er löngu liðinn Magnús Magnússon,Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Steypuklumpablætið í borginni Ragnhildur Alda María Vilhjálmsdóttir skrifar Skoðun Kærum og beitum Ísrael viðskiptabanni! Pétur Heimisson skrifar Sjá meira
Á síðasta áratug hefur ástand á leigumarkaði farið síversnandi. Leiguverð á Íslandi hefur hækkað 104% eða sjö sinnum meira en leiguverð á meginlandi Evrópu. Frá árinu 2005 hafa 67% af öllu fasteignum farið til eignafólks og fyrirtækja sem sækja sem aldrei fyrr inn á leigumarkaðinn í leit að góðri ávöxtun. Við þetta hefur séreignarhlutfall á Íslandi hrapað niður í 70%. Þrefalt fleiri ungmenni búa í foreldrahúsum á Íslandi en í Danmörku og íslenskir námsmenn borga þrefalt hærri leigu en námsmenn þar í landi. Leigjendur á íslenskum leigumarkaði eldri en 34 ára hafa 0,5 – 1.4% líkur á að sleppa af leigumarkaði. Hlutfall óhagnaðardrifins leiguhúsnæðis á almennum markað á Íslandi er með því allra minnsta sem gerist í Evrópu. Samkvæmt mælingum HMS borga 45% leigjenda yfir 45% af öllum ráðstöfunartekjum sínum í húsaleigu, á meðan að 9% íbúa á meginlandi Evrópu borga yfir 40% af ráðstöfunartekjum. Ástandið er því nærri því fimmfalt verra meðal leigjenda á Íslandi. Íslenskir leigjendur flytja líka búferlum margfalt oftar en leigjendur í öðrum löndum. Íslenskur leigumarkaður ekki boðlegur siðuðu samfélagi Í öllum öðrum löndum Evrópu þar sem séreignarhlutfallið fer undir 80% kemur til annaðhvort regluvæddur leigumarkaður sem ver leigjendur eða umfangsmikill óhagnaðardrifinn almennur leigumarkaður. Siðuð samfélög hafa áttað sig á því að leigjendur þurfa vernd frá fjármagnsöflunum og/eða þjónustu frá samfélaginu. Í siðuðum löndum eru leigjendur ekki álitnir auðlind fyrir fjármagnseigendur. Ríki og sveitarfélög hafa slíka kyldum að gegna gagnvart íbúum. Skv lögum hafa yfirvöld frumkvæðisskyldu gagnvart þeim sem eru á leigumarkaði. Það er þeirra að útvega húsnæði og að tryggja velferð leigjenda. Umboðsmaður barna hefur einnig áréttað þetta í áliti sínum um hnignandi velferð barna á leigumarkaði. Það blasir við öllum að ástandið á íslenskum leigumarkaði er ekki boðlegt neinu samfélagi. Ekkert samfélag sem festir fólk í ánauð á fasteignamarkaði og lætur það skapa öðrum auð getur kallað sig velferðarsamfélag. Það er sannarlega vítaverð vanræksla að sitja hjá á meðan að peningaöflunum er hleypt inn á húsnæðismarkaðinn og leyfa þeim að athafna sig í fullkomnu skeytingarleysi gagnvart þeim sem sitja föst og geta ekki varið sig. Leigumarkaðurinn er hamfarsvæði þar sem réttindi leigjenda eru lítil og illa varin, þar sem öryggi þeirra er fyrir borð borið og þar sem afkomuótti, streita, fátækt og heilsubrestur ríkja sem bein afleiðing af ástandinu. Fátækt á leigumarkaði er alvarlegt vandamál sem kostar þá sem búa við hana gríðarlega mikla streitu sem bæði erfist og dregur úr heilbrigði og lífslíkum. Að slökkva bálið með hitamæli Það er því blaut tuska í andlit leigjenda og alveg ferleg gaslýsing þegar stjórnvöld koma makindaleg með stillingu, hógværð og tómlæti á frottéslopp inn á hið félagslega hamfarasvæði sem leigumarkaðurinn er og boða engar breytingar á velferð leigjenda. Leigjendur sem hafa búið við sífellt verri og íþyngjandi skilyrði og verðlagningu á leigumarkaði í rúman áratug geta bara haldið áfram að éta það sem úti frýs á meðan ráðamenn vilja safna tölum, tölum sem hugsanlega munu upplýsa stjórnvöld um breytingar á leigumarkaði á komandi misserum.Það er til marks um forrétindablindu þeirra sem ekki búa á leigumarkaði en hafa örlög leigjenda í höndum sér þegar svona aðgerðarleysi er lagt til. Það er líka gagnrýnivert að ráðherra húsnæðismála taki við slíkum tillögum úr átakshópi um úrbætur á húsnæðismarkaði í annað skipti á 3 árum án þess að í þeim felist nokkur umræða um hvernig velferð leigjenda skuli tryggð. Hann mælist þó til þess að því er virðist að við reynum að slökkva bálið á leigumarkaði með því að mæla hitann á eldinum. Sigurður Ingi Jóhannsson Innviðaráðherra hefur jú boðað breytingar á húsaleigulögunum, breytingar sem hann segir að eigi að auka húsnæðisöryggi og réttarstöðu leigjenda. Í frumvarpinu sem hann lagði fram 17. maí síðastliðinn mælir hann fyrir um skráningarskyldu á leigusamningum, sem er gott og gilt. En hann segir jafnframt að sú framkvæmd muni tryggja húsnæðisöryggi og réttarstöðu leigjenda sem er langsótt firra svo ekki sé dýpra í árinni tekið. Starfshópur Þjóðhagsráðs um umbætur á húsnæðismarkaði sem Sigurður Ingi vísar til og byggir tillögur sínar á hefur starfað í tvígang frá árinu 2019. Á því ári skrifuðu stjórnvöld undir yfirlýsingu til að tryggja lífskjarasamninginn. Í skýrslu starfshópsins og í áðurnefndum lífskjarasamning var að finna tillögur að alvöru réttarbótum fyrir leigjendur. Þetta voru loforð sem núverandi stjórnvöld undirgengust og mæltu fyrir og þau loforð þarf að efna. Það vantaði heldur ekki tillögur um úrbætur á leigumarkaði inn í þá vinnu sem var að ljúka núna í vikunni og kynnt var í gær þ. 19. maí. Undirritaður sat tvo fundi sem fulltrúi leigjenda í 23 manna undirhópi um málefni leigumarkaðarins sem eini fulltrúi leigjenda. Lagði ég fram fjölda atriða um það sem betur mætti fara á leigumarkaði, sem sá eini sem hafði innsýn og skilning á verunni þar, þeim var öllum hafnað eða hunsað. Loforð svikin af mikilli elju. Í frumvarpi að breytingum á húsaleigulögum sem var lagt inn á samráðsgátt alþingis í febrúar 2020 var að finna ákvæði um leigubremsu, en leigubremsa takmarkar möguleika leigusala á að hækka leigu umfram vísitölu. Þetta var eitt af þeim atriðum sem ASÍ, BHM og BSRB börðust hvað harðast fyrir í lífskjarasamningnum og er umfram allt eitt stærsta hagsmunamál leigjenda. Það skýtur því skökku við að þetta loforð hafi verið svikið að undirlagi embættismanna í ráðuneytunum og þau svik samþykkt af þeim sem fara fyrir þessum málaflokki. Að sama skapi var loforð nr. 13 í yfirlýsingu stjórnvalda í tengslum við lífskjarasamninginn svohljóðandi: „Stuðningur við hagsmunasamtök leigjenda verði aukinn og þau gerð að virkum málsvara leigjenda”. Það loforð hefur ekki verið efnt, þrátt fyrir ítrekaðar óskir Samtaka leigjenda á Íslandi sem nú þegar sinna umfangsmikilli hagsmunagæslu og þjónustu við leigjendur. Það er ekki mikils að vænta frá stjórnvöldum sem fara fram með slíku taktleysi og tómlæti og svíkja loforð sín hægri vinstri. Það er greinilegt að leigjendur eru dæmdir til þess að vera áfram auðlind fyrir fjármagnseigendur á fasteignamarkaði. Hnignandi velferð þeirra sem búa á leigumarkaði, hvort sem er barna, ungmenna, fullorðinna og eldri borgara, telja stjórnvöld réttmætan fórnarkostnað. En þrátt fyrir hrópandi dugleysi stjórnvalda ætti að vera hægt að krefjast þess að þau efni þau loforð sem þau hafa þegar undirritað, og að þeir sem hvöttu til réttarbóta fyrir leigjendur styðji við kröfur um efndir. Leigjendur er lagðir af stað í hagsmunabaráttu, langferð sem mun enda með því að þeirra kröfum um velferð og réttlæti verður mætt. Leigjendur alls staðar í heiminum hafa nánast undantekningarlaust haft sigur og náð sínum kröfum fram. Það skyldi því enginn vanmeta mátt og þrautseigju heimilisfólks þeirra 40.000 heimila sem eru á leigumarkaði. Höfundur er formaður Samtaka leigjenda á Íslandi.
Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson Skoðun
Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar
Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar
Skoðun Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson skrifar
Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar
Skoðun Menntun sem mannréttindi – ekki forréttindi París Anna Bergmann,Sigurður Kári Harðarson skrifar
Skoðun Gaza sveltur til dauða - Tími bréfaskrifta er löngu liðinn Magnús Magnússon,Hjálmtýr Heiðdal skrifar
Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson Skoðun
Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun