2030 Gunnar Dan Wiium skrifar 3. desember 2021 07:01 Ímyndið ykkur einkavætt afl svo stórt að það í raun sé búið að gleypa allt sem er einhvers virði. Við höfum öll heyrt að 1% jarðarbúa eigi 99% orkunar. Við tökum þessum upplýsingum léttvægilega og segjum bara „svei mér þá, það er aldeilis.” En ef svo er í rauninni þá gerist það ekkert bara fyrir rælni. Fámennur hópur manna sem stendur á bakvið tvö stærstu eignarhaldsfélög jarðarinnar eiga ekki stærsta hlut í öllum stærstu fyrirtækjum heims bara fyrir tilviljun. Og þegar ég segi öllum þá meina ég öllum. Matvæli, hreinsivörur, bankar, tryggingar, lyfja og heilbrigðiskerfi, fréttaveitur, fréttamiðlar, hráefni, tölvur og hugbúnaður, samfélagsmiðlar, eldsneyti, vopn, ferðaþjónusta og ég gæti lengi haldið áfram, allt draslið. Við höfum þessar upplýsingar fyrir framan okkur og við erum bara „svei mér þá.” Er okkur alveg sama svo lengi sem Teslan sé að hlaða í innkeyrslunni og nýjasti Iphóninn helst með óbrotin skjá í vasanum. Er metnaður okkar hvað varðar mennsku og samkennd ekki meiri en svo. Ég er hér til að færa ykkur skilaboð. Skilaboðin eru eftirfarandi: Þessi gígantísku öfl sem liggja á stærstum hluta orku jarðar hafa ekki náð öllu af okkur. Við erum enn í hinum vestræna heimi með sterka millistétt ásamt því að hún hefur einnig verið í veldisvexti í austrinu. Með öðrum orðum, við eigum eitthvað sem svartholið, Golíat, girnist. Við eigum hús og íbúðir, eignir og bankainnistæður, bíla og rétt til kjósa, rétt til að velja til og frá okkar neyslu, rétt til tala upphátt og rétt til að segja nei við lyfjarannsóknum svo dæmi sé tekið. Við sem sagt höfum orku, power, ekki mikið en smá. Markmið Golíats er að sanka að sér öllu, skilja okkur eftir í ánauð, valdlaus með öllu. Við höfum öll sé þessa senu í kvikmyndum og bókmenntum, þetta er í eðli einkavæðingar og rísandi efnishyggju, græðgi, siðleysi, samkenndarskortur og síkósa. Ekkert er bara tilviljunum háð, covid19 er ekki bara út af því, bóluefni og aðskilnaðarstefnan sem er að myndast í kringum það allt er ekki bara af því bara og líður svo bara hjá í tíð og tíma. Þetta er allt hluti af hinu stóra plani, vissri endurræsingu. Enduræsing sem felur í sér hina loka valdeflingu þeirra sem telja sig vera elítuna gegn almúganum. „Þeir segja”, og hverjir eru þeir? Álhattarnir, þeir halda því fram að samkvæmt planinu sé nú verið að skapa fjármálabólu svo stóra að hún muni springa með katóstrófískum afleiðingum. Ríki munu fara í gjaldþrot og verða tekin yfir af Golíat. Álhattarnir segja að nú sé verið að berja liðið, lýðinn til hlýðni og sigta frá þau sem ekki hlýða Víði. Réttur þeirra verði smátt og smátt skertur og hið endanlega takmark sé að standa uppi með einungis meðvitundarlaust afl sem nærist af því sem Golíat dælir í það, einskonar umbun gegn því að þjóna hinum eina flokki, svokallaður uber kommunismi. Álhattarnir segja að planið sé að á næstu átta árum eða svo muni Golíat takast að hirða af okkur allan rétt, allar eigur, allt fjármagn. Þú munt ekkert eiga en þú munt verða hamingjusamur segja þeir samt sem áður. Upptaka af öllu fjármagni mun verða í nafni þess að skapa jafnvægi allra jarðarbúa. Allir munu starfa fyrir kerfið sem er allt í eigu Golíat. Engin miskunn og ekkert rými er fyrir frávik, mótmælendum verður eytt eins og hverjum öðrum vírus. Ef einhver hefur náð svo langt að lesa sig hingað niður segir hann eflaust, „ruglaður hann Gunnar smíðakennari,” eða „nú er hann alveg farin í endanlegt geðrof.” Það má vel vera að svo sé eða að einhverjum finnist það en vitiði hvað, mér er fökk sama hvað ykkur finnst um mig og mín viðhorf. Mér er hinsvegar er ekki fökk sama um framtíð barnsins mín, eða framtíð þeirra tvö hundruð barna ég umgengst í gegn um mína vinnu alla daga. Ég óska þeim sem og öllu mínu samferðafólki farsællar og frjálsrar framtíðar þar sem þau geta lifað í náttúru, samkennd og ást en ekki í aðskilnaði, ánauð og ofbeldi. Svo skilaboðin eru þessi. Ef brotabrot af því sem ég er að segja í þessum pistli er rétt, hvað er þá til bragðs. Ég get ekki sagt ykkur hvað þið eigið að gera en ég get sagt ykkur hvað ég ætla að gera. Ég ætla, til að byrja með ekki að þiggja boð ríkis að vera með í lyfjatilraun í nafni lífheilsu. Ég ætla tala gegn aðskilnaði með boðskap sem snýr að náungakærleik, boðskap sem undirstrikar að við séum í raun aðeins líkami burtséð frá skoðunum, tungu, trú og húðlit. Ég ætla að forðast næringu sem elur af sér sjúkdóma sem krefjast lyfja. Ég ætla að iðka núvitund sem gerir mig tilfinningalega og félagslega sjálfbæran. Ég ætla að alltaf að segja sannleikann þó ég muni mögulega vera fordæmdur fyrir vikið. Ég ætla að biðja alheimsandann um það hugrekki sem þarf til, því núna þurfum við hugrekki. Við þurfum hugrekki til að standa teinrétt frammi fyrir fasisma og valdníðslu, við þurfum hugrekki til að bjóða hinn vangann. Ég elska aðeins eitt og megi mátturinn vera með okkur! Höfundur starfar sem smíðakennari. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gunnar Dan Wiium Orkumál Mest lesið Ósýnilegur veruleiki – Alvarlegt ME og baráttan fyrir skilningi Helga Edwardsdóttir Skoðun 37 milljarðar gefins á silfurfati Gunnlaugur Stefánsson Skoðun Aukum faglegan stuðning í skólum borgarinnar Þorleifur Örn Gunnarsson Skoðun Lagaleg réttindi skipta máli Kári Garðarsson Skoðun Þurfum við virkilega „leyniþjónustu”? Helen Ólafsdóttir Skoðun Næturstrætó um helgar í og úr Hafnarfirði Katrín Ósk Ásgeirsdóttir Skoðun Halldór 09.08.2025 Halldór Er nóg að starfsfólkið sé gott? Sigrún Huld Þorgrímsdóttir Skoðun Úr skotgröfum í netkerfin: Netárásir á innviði Vesturlanda Ýmir Vigfússon Skoðun Sjö staðreyndir í útlendingamálum Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Ósýnilegur veruleiki – Alvarlegt ME og baráttan fyrir skilningi Helga Edwardsdóttir skrifar Skoðun Baráttan um þjóðarsálina Alexandra Briem skrifar Skoðun Lagaleg réttindi skipta máli Kári Garðarsson skrifar Skoðun Pride and Progress: Advancing Equality Through Unity Clara Ganslandt skrifar Skoðun Hver rödd skiptir máli! Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Sýnum þeim frelsið Þorbjörg Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Endurhæfing skiptir öllu máli í Parkinson Helga G Halldórsdóttir skrifar Skoðun Hinsegin í vinnunni Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Við stöndum þeim næst en fáum ekki rödd Svava Bjarnadóttir skrifar Skoðun Sumarorlofið fór í baráttuna fyrir barni - er það sanngjarnt? Sigríður Auðunsdóttir skrifar Skoðun Sjálfstæðisstefnan og frelsið Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Sjö staðreyndir í útlendingamálum Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þegar fjölbreytileikinn verður ógn: Afneitun, andstaða og ótti við hið mannlega Haukur Logi Jóhannsson skrifar Skoðun Einmanaleiki: Skortir þig tengsl við þig eða aðra? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Svargrein: Ísland á víst að íhuga aðild að ESB Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Fjölbreytni í endurhæfingu skiptir máli Hólmfríður Einarsdóttir skrifar Skoðun Sumarfríinu aflýst Sigurður Helgi Pálmason skrifar Skoðun Úr skotgröfum í netkerfin: Netárásir á innviði Vesturlanda Ýmir Vigfússon skrifar Skoðun Fordómar gagnvart hinsegin fólki – Reynslusaga Geir Gunnar Markússon skrifar Skoðun „Er allt í lagi?“ Olga Björt Þórðardóttir skrifar Skoðun Göngum í Haag hópinn Þórhildur Sunna Ævarsdóttir skrifar Skoðun Kirkjuklukkur hringja Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Gerir háskólanám þig að grunnskólakennara? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Stríð skapar ekki frið Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Íslenska stóðhryssan og Evrópa Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Hvammsvirkjun – Skyldur ráðherra og réttur samfélagsins Eggert Valur Guðmundsson skrifar Skoðun Norska leiðin er fasismi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Um mýkt, menntun og von Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Höfum alla burði til þess Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Tímabær rannsókn dómsmálaráðuneytisins Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar Sjá meira
Ímyndið ykkur einkavætt afl svo stórt að það í raun sé búið að gleypa allt sem er einhvers virði. Við höfum öll heyrt að 1% jarðarbúa eigi 99% orkunar. Við tökum þessum upplýsingum léttvægilega og segjum bara „svei mér þá, það er aldeilis.” En ef svo er í rauninni þá gerist það ekkert bara fyrir rælni. Fámennur hópur manna sem stendur á bakvið tvö stærstu eignarhaldsfélög jarðarinnar eiga ekki stærsta hlut í öllum stærstu fyrirtækjum heims bara fyrir tilviljun. Og þegar ég segi öllum þá meina ég öllum. Matvæli, hreinsivörur, bankar, tryggingar, lyfja og heilbrigðiskerfi, fréttaveitur, fréttamiðlar, hráefni, tölvur og hugbúnaður, samfélagsmiðlar, eldsneyti, vopn, ferðaþjónusta og ég gæti lengi haldið áfram, allt draslið. Við höfum þessar upplýsingar fyrir framan okkur og við erum bara „svei mér þá.” Er okkur alveg sama svo lengi sem Teslan sé að hlaða í innkeyrslunni og nýjasti Iphóninn helst með óbrotin skjá í vasanum. Er metnaður okkar hvað varðar mennsku og samkennd ekki meiri en svo. Ég er hér til að færa ykkur skilaboð. Skilaboðin eru eftirfarandi: Þessi gígantísku öfl sem liggja á stærstum hluta orku jarðar hafa ekki náð öllu af okkur. Við erum enn í hinum vestræna heimi með sterka millistétt ásamt því að hún hefur einnig verið í veldisvexti í austrinu. Með öðrum orðum, við eigum eitthvað sem svartholið, Golíat, girnist. Við eigum hús og íbúðir, eignir og bankainnistæður, bíla og rétt til kjósa, rétt til að velja til og frá okkar neyslu, rétt til tala upphátt og rétt til að segja nei við lyfjarannsóknum svo dæmi sé tekið. Við sem sagt höfum orku, power, ekki mikið en smá. Markmið Golíats er að sanka að sér öllu, skilja okkur eftir í ánauð, valdlaus með öllu. Við höfum öll sé þessa senu í kvikmyndum og bókmenntum, þetta er í eðli einkavæðingar og rísandi efnishyggju, græðgi, siðleysi, samkenndarskortur og síkósa. Ekkert er bara tilviljunum háð, covid19 er ekki bara út af því, bóluefni og aðskilnaðarstefnan sem er að myndast í kringum það allt er ekki bara af því bara og líður svo bara hjá í tíð og tíma. Þetta er allt hluti af hinu stóra plani, vissri endurræsingu. Enduræsing sem felur í sér hina loka valdeflingu þeirra sem telja sig vera elítuna gegn almúganum. „Þeir segja”, og hverjir eru þeir? Álhattarnir, þeir halda því fram að samkvæmt planinu sé nú verið að skapa fjármálabólu svo stóra að hún muni springa með katóstrófískum afleiðingum. Ríki munu fara í gjaldþrot og verða tekin yfir af Golíat. Álhattarnir segja að nú sé verið að berja liðið, lýðinn til hlýðni og sigta frá þau sem ekki hlýða Víði. Réttur þeirra verði smátt og smátt skertur og hið endanlega takmark sé að standa uppi með einungis meðvitundarlaust afl sem nærist af því sem Golíat dælir í það, einskonar umbun gegn því að þjóna hinum eina flokki, svokallaður uber kommunismi. Álhattarnir segja að planið sé að á næstu átta árum eða svo muni Golíat takast að hirða af okkur allan rétt, allar eigur, allt fjármagn. Þú munt ekkert eiga en þú munt verða hamingjusamur segja þeir samt sem áður. Upptaka af öllu fjármagni mun verða í nafni þess að skapa jafnvægi allra jarðarbúa. Allir munu starfa fyrir kerfið sem er allt í eigu Golíat. Engin miskunn og ekkert rými er fyrir frávik, mótmælendum verður eytt eins og hverjum öðrum vírus. Ef einhver hefur náð svo langt að lesa sig hingað niður segir hann eflaust, „ruglaður hann Gunnar smíðakennari,” eða „nú er hann alveg farin í endanlegt geðrof.” Það má vel vera að svo sé eða að einhverjum finnist það en vitiði hvað, mér er fökk sama hvað ykkur finnst um mig og mín viðhorf. Mér er hinsvegar er ekki fökk sama um framtíð barnsins mín, eða framtíð þeirra tvö hundruð barna ég umgengst í gegn um mína vinnu alla daga. Ég óska þeim sem og öllu mínu samferðafólki farsællar og frjálsrar framtíðar þar sem þau geta lifað í náttúru, samkennd og ást en ekki í aðskilnaði, ánauð og ofbeldi. Svo skilaboðin eru þessi. Ef brotabrot af því sem ég er að segja í þessum pistli er rétt, hvað er þá til bragðs. Ég get ekki sagt ykkur hvað þið eigið að gera en ég get sagt ykkur hvað ég ætla að gera. Ég ætla, til að byrja með ekki að þiggja boð ríkis að vera með í lyfjatilraun í nafni lífheilsu. Ég ætla tala gegn aðskilnaði með boðskap sem snýr að náungakærleik, boðskap sem undirstrikar að við séum í raun aðeins líkami burtséð frá skoðunum, tungu, trú og húðlit. Ég ætla að forðast næringu sem elur af sér sjúkdóma sem krefjast lyfja. Ég ætla að iðka núvitund sem gerir mig tilfinningalega og félagslega sjálfbæran. Ég ætla að alltaf að segja sannleikann þó ég muni mögulega vera fordæmdur fyrir vikið. Ég ætla að biðja alheimsandann um það hugrekki sem þarf til, því núna þurfum við hugrekki. Við þurfum hugrekki til að standa teinrétt frammi fyrir fasisma og valdníðslu, við þurfum hugrekki til að bjóða hinn vangann. Ég elska aðeins eitt og megi mátturinn vera með okkur! Höfundur starfar sem smíðakennari.
Skoðun Ósýnilegur veruleiki – Alvarlegt ME og baráttan fyrir skilningi Helga Edwardsdóttir skrifar
Skoðun Sumarorlofið fór í baráttuna fyrir barni - er það sanngjarnt? Sigríður Auðunsdóttir skrifar
Skoðun Þegar fjölbreytileikinn verður ógn: Afneitun, andstaða og ótti við hið mannlega Haukur Logi Jóhannsson skrifar