Opið bréf til heilbrigðisráðherra og sóttvarnalæknis Jón Þór Þorvaldsson skrifar 5. nóvember 2021 11:32 Nú hefur íslenska þjóðin búið við gríðarlegar samkomutakmarkanir og á tíðum þurft að sæta frelsisskerðingum og óþarfa inngripum af hálfu ríkisvaldssins í vel á annað ár. Ástæðan er öllum kunn - það mun vera kórónuveiran. Í upphafi átti þetta ástand að vara stutt og stefnt var að því að „fletja út kúrvuna”. Annað hefur komið á daginn og 18 mánuðum síðar eru hér enn höft og inngrip orðin hluti af daglegu lífi einkennalausra og ósmitaðra. Grímulaus áróður hefur verið rekinn af yfirvöldum gagnvart „landamærunum”. Þar er átt við alla sem ferðast um þau, bæði íslenska ríkisborgara sem og erlenda gesti. Við landamærin eru allir sem þar fara um skimaðir og þannig er öllum borgurum gert að gefa lífssýni, ellegar sæta farbanni og / eða frelsissviptingu í formi stofufangelsis. Réttlætingin fyrir því sem líkja má við ofbeldi er að það sé verið að vernda borgarana og standa vörð um heilbrigðiskerfið. Slík réttlæting stenst auðvitað enga skoðun. Komið hefur fram í fjölmiðlum að undirliggjandi vandi Landspítalans sé starfsumhverfi og launamál. Slíkan vanda þarf að leysa þar sem lausna er að leita en ekki með frelsisskerðingum og inngripum í líf almennra borgara. Við erum ekki öll í þessu saman, þó að öðru hafi verið haldið fram. Ekki enn sem komið er að minnsta kosti. Um 30% þjóðarinnar hafa goldið dýrum dómi með atvinnumissi og tekjuskerðingum. Fjöldi fyrirtækja er og hefur allan þennan tíma verið í meiri rekstrarvandræðum en þörf var á. Það er ekki fyrr en heildarmyndin mun birtast, stjórnlaus hallarekstur ríkissjóðs, vaxandi verðbólga, hækkandi vöruverð osfrv. að við verðum öll í þeirri súpu saman. Ráðherrar og ríkisstjórnin hafa fallið á prófinu um lögmætisregluna, sem í grunninn er sú að ríkið sé bundið en borgarinn frjáls. Það er hægt að hugsa sér dæmi sem skýra fáránleika þessara ákvarðana. Væri t.a.m. réttlætanlegt að setja hér á útgöngubann til að koma í veg fyrir of mikið álag á lögregluna ? Hvað með að banna akstur til að koma í veg fyrir umferðarslys ? Auðvitað ekki, þetta eru fáránlegar vangaveltur og um þær yrði engin samstaða. Ef heilbrigðiðskerfið getur ekki höndlað 5-50 auka tilfelli af innlögnum er þá svarið frelsisskerðingar hjá heilbrigðu fólki ? Getur verið að ákveðnir aðilar séu bara úr hófi fram stjórnlindir og kannski vanhæfir í starfi þar sem þeim hefur mistekist í vel á annað ár að sjá heildarsamhengi hlutanna. Þegar hinum sömu verður ljóst að þeir eru orðnir margsaga og framsett rök halda ekki vatni þá er línan færð og markmiðin sögð önnur en í fyrstu var og ítrekað að við séum öll í þessu saman ! Möguleg tilfelli af Inflúensu og RS vírus eru nú sögð ástæða þess að ekki sé hægt að aflétta höftum á landamærum. Þetta hefur m.ö.o ekkert með kórónuveiruna að gera. Hvað ætla sóttvarnalæknir og heilbrigðisráðherra að gera þegar það kemur hálka og fólk fer að renna til og slasast ? Fjöldi fólks gæti þurft að leita aðhlynningar og þurft á sjúkrahúsvist að halda vegna beinbrota. Það ástand gæti varað í marga mánuði. Hvað ætla þessir aðilar að gera ef 70 manna rúta með erlendum ferðamönnum lendir í alvarlegu umferðarslysi ? Eða ef flugvél hlekkist á í lendingu eða flugtaki. Er svarið að loka landamærum til að verja heilbrigðiskerfið ? Þessar aðgerðir hafa kostað okkur skattborgara hundruð milljarða sem hefði verið betur varið í innviði og betra heilbrigðiskefi. Það væri þó fjárfesting til framtíðar. Nú er kominn tími til að aflétta höftum ekki bara innanlands heldur líka á landamærunum og koma lífinu þannig í réttara horf. Staðreyndin er sú að veikindi af völdum kórónuveirunnar eru sem betur fer sjaldgæf og flestir sem smitast finna ekki fyrir teljandi einkennum eða eftirköstum. Afleiðingar langvarandi aðgerða á venjulegt fólk og fyrirtæki eru hinsvegar víðtækar og verða þegar fram líður gríðarlega kostnaðarsamar. Fólk er orðið langþreytt á ómarkvissum og misvísandi skilboðum um meintar ,, bylgjur” sem eru í raun ekki annað en skimunarfaraldur. Sóttvarnayfirvöld og ráðherra eru með aðgerðum sínum orðin ómarktæk til langframa litið ef ekki verður látið af núverandi viðhorfi sem einkennist af afturhaldi og stjórnlyndi. Það er kominn tími til að horfa á samhengi hlutanna með víðsýni, heildarhagsmuni og vísindalega nálgun að leiðarljósi. Hér með er skorað á ráðherra og sóttvarnayfirvöld að gangast við mistökunum sem felast í of þungum og langvarandi takmörkunum á frelsi. Breyta um stefnu, treysta fólki og leyfa íbúum þessa lands að lifa eðlilegu lífi. Ef ekki er vilji til þess, væri réttast að stíga til hliðar og afhenda öðrum keflið. Höfundur er formaður Félags íslenskra atvinnuflugmanna. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Faraldur kórónuveiru (COVID-19) Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Samt kýs ég Katrínu Jökull Sólberg Auðunsson Skoðun Mýtan um launin Elsa Nore Skoðun Forysta til framtíðar Hópur presta Skoðun Gummi Kalli, einlægur, skemmtilegur og frábær leiðtogi Arnar Ragnarsson Skoðun Átt þú rétt á sumarbústað? Unnur Hrefna Jóhannsdóttir Skoðun Katrín Jakobsdóttir forseti Viðar Pálsson Skoðun Forsetinn minn 2024 Ágústa Árnadóttir Skoðun Ræstingafyrirtæki og starfsmannaleigur í jafnréttisparadísinni Valgerður Árnadóttir Skoðun Baldur Þórhallsson er minn forseti! Sara Dögg Svanhildardóttir Skoðun Tíminn að renna út Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Skoðun Skoðun Öll með? – 4.020 kr. hækkun fyrir skatt eftir 16 mánuði! Unnur Helga Óttarsdóttir skrifar Skoðun Látum hjartað ráða för Sigrún Traustadóttir skrifar Skoðun Vekjum risann Guðmundur Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Katrín Jakobsdóttir forseti Viðar Pálsson skrifar Skoðun Þjóðarsátt líka fyrir fatlað fólk Geirdís Hanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Í ker eða kistu Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Gummi Kalli er rétti kosturinn sem biskup Íslands Áslaug Helga Hálfdánardóttir,Dís Gylfadóttir,Guðni Már Harðarson skrifar Skoðun Gummi Kalli, einlægur, skemmtilegur og frábær leiðtogi Arnar Ragnarsson skrifar Skoðun Ræstingafyrirtæki og starfsmannaleigur í jafnréttisparadísinni Valgerður Árnadóttir skrifar Skoðun Forysta til framtíðar Hópur presta skrifar Skoðun Fyrir hverja eru skoðanakannanir? Einar Jóhannes Guðnason skrifar Skoðun Án varna, ekkert frelsi Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Mýtan um launin Elsa Nore skrifar Skoðun Samt kýs ég Katrínu Jökull Sólberg Auðunsson skrifar Skoðun Viltu vera memm? Birna Dröfn Birgisdóttir skrifar Skoðun Tíminn að renna út Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Átt þú rétt á sumarbústað? Unnur Hrefna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Vonbrigði fyrir þá verst settu Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Fögnum unnum sigrum og aðlögumst nýjum tímum Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Baldur Þórhallsson er minn forseti! Sara Dögg Svanhildardóttir skrifar Skoðun Baráttan heldur áfram Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Forsetinn minn 2024 Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Vanefndir Flugakademíu Íslands Gunnar Hjörtur Hagbarðsson skrifar Skoðun Hippókratesareiðurinn þarf að verða að veruleika Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Ólafur og Katrín á RÚV Þorvaldur Logason skrifar Skoðun Úthvíld ríkisstjórn? Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Raforkan er auðlind þjóðarinnar Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Að velja forseta Stefán Bogi Sveinsson skrifar Skoðun Biskupskjör: Stuðningsyfirlýsing Hákon Leifsson,Sigrid Rolof skrifar Skoðun Kennslustund í „selfies“ Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Sjá meira
Nú hefur íslenska þjóðin búið við gríðarlegar samkomutakmarkanir og á tíðum þurft að sæta frelsisskerðingum og óþarfa inngripum af hálfu ríkisvaldssins í vel á annað ár. Ástæðan er öllum kunn - það mun vera kórónuveiran. Í upphafi átti þetta ástand að vara stutt og stefnt var að því að „fletja út kúrvuna”. Annað hefur komið á daginn og 18 mánuðum síðar eru hér enn höft og inngrip orðin hluti af daglegu lífi einkennalausra og ósmitaðra. Grímulaus áróður hefur verið rekinn af yfirvöldum gagnvart „landamærunum”. Þar er átt við alla sem ferðast um þau, bæði íslenska ríkisborgara sem og erlenda gesti. Við landamærin eru allir sem þar fara um skimaðir og þannig er öllum borgurum gert að gefa lífssýni, ellegar sæta farbanni og / eða frelsissviptingu í formi stofufangelsis. Réttlætingin fyrir því sem líkja má við ofbeldi er að það sé verið að vernda borgarana og standa vörð um heilbrigðiskerfið. Slík réttlæting stenst auðvitað enga skoðun. Komið hefur fram í fjölmiðlum að undirliggjandi vandi Landspítalans sé starfsumhverfi og launamál. Slíkan vanda þarf að leysa þar sem lausna er að leita en ekki með frelsisskerðingum og inngripum í líf almennra borgara. Við erum ekki öll í þessu saman, þó að öðru hafi verið haldið fram. Ekki enn sem komið er að minnsta kosti. Um 30% þjóðarinnar hafa goldið dýrum dómi með atvinnumissi og tekjuskerðingum. Fjöldi fyrirtækja er og hefur allan þennan tíma verið í meiri rekstrarvandræðum en þörf var á. Það er ekki fyrr en heildarmyndin mun birtast, stjórnlaus hallarekstur ríkissjóðs, vaxandi verðbólga, hækkandi vöruverð osfrv. að við verðum öll í þeirri súpu saman. Ráðherrar og ríkisstjórnin hafa fallið á prófinu um lögmætisregluna, sem í grunninn er sú að ríkið sé bundið en borgarinn frjáls. Það er hægt að hugsa sér dæmi sem skýra fáránleika þessara ákvarðana. Væri t.a.m. réttlætanlegt að setja hér á útgöngubann til að koma í veg fyrir of mikið álag á lögregluna ? Hvað með að banna akstur til að koma í veg fyrir umferðarslys ? Auðvitað ekki, þetta eru fáránlegar vangaveltur og um þær yrði engin samstaða. Ef heilbrigðiðskerfið getur ekki höndlað 5-50 auka tilfelli af innlögnum er þá svarið frelsisskerðingar hjá heilbrigðu fólki ? Getur verið að ákveðnir aðilar séu bara úr hófi fram stjórnlindir og kannski vanhæfir í starfi þar sem þeim hefur mistekist í vel á annað ár að sjá heildarsamhengi hlutanna. Þegar hinum sömu verður ljóst að þeir eru orðnir margsaga og framsett rök halda ekki vatni þá er línan færð og markmiðin sögð önnur en í fyrstu var og ítrekað að við séum öll í þessu saman ! Möguleg tilfelli af Inflúensu og RS vírus eru nú sögð ástæða þess að ekki sé hægt að aflétta höftum á landamærum. Þetta hefur m.ö.o ekkert með kórónuveiruna að gera. Hvað ætla sóttvarnalæknir og heilbrigðisráðherra að gera þegar það kemur hálka og fólk fer að renna til og slasast ? Fjöldi fólks gæti þurft að leita aðhlynningar og þurft á sjúkrahúsvist að halda vegna beinbrota. Það ástand gæti varað í marga mánuði. Hvað ætla þessir aðilar að gera ef 70 manna rúta með erlendum ferðamönnum lendir í alvarlegu umferðarslysi ? Eða ef flugvél hlekkist á í lendingu eða flugtaki. Er svarið að loka landamærum til að verja heilbrigðiskerfið ? Þessar aðgerðir hafa kostað okkur skattborgara hundruð milljarða sem hefði verið betur varið í innviði og betra heilbrigðiskefi. Það væri þó fjárfesting til framtíðar. Nú er kominn tími til að aflétta höftum ekki bara innanlands heldur líka á landamærunum og koma lífinu þannig í réttara horf. Staðreyndin er sú að veikindi af völdum kórónuveirunnar eru sem betur fer sjaldgæf og flestir sem smitast finna ekki fyrir teljandi einkennum eða eftirköstum. Afleiðingar langvarandi aðgerða á venjulegt fólk og fyrirtæki eru hinsvegar víðtækar og verða þegar fram líður gríðarlega kostnaðarsamar. Fólk er orðið langþreytt á ómarkvissum og misvísandi skilboðum um meintar ,, bylgjur” sem eru í raun ekki annað en skimunarfaraldur. Sóttvarnayfirvöld og ráðherra eru með aðgerðum sínum orðin ómarktæk til langframa litið ef ekki verður látið af núverandi viðhorfi sem einkennist af afturhaldi og stjórnlyndi. Það er kominn tími til að horfa á samhengi hlutanna með víðsýni, heildarhagsmuni og vísindalega nálgun að leiðarljósi. Hér með er skorað á ráðherra og sóttvarnayfirvöld að gangast við mistökunum sem felast í of þungum og langvarandi takmörkunum á frelsi. Breyta um stefnu, treysta fólki og leyfa íbúum þessa lands að lifa eðlilegu lífi. Ef ekki er vilji til þess, væri réttast að stíga til hliðar og afhenda öðrum keflið. Höfundur er formaður Félags íslenskra atvinnuflugmanna.
Skoðun Gummi Kalli er rétti kosturinn sem biskup Íslands Áslaug Helga Hálfdánardóttir,Dís Gylfadóttir,Guðni Már Harðarson skrifar