Taktu myndina úr ferilskránni, þá ertu líklegri til að vera boðaður í viðtal Friðrik Agni Árnason skrifar 16. október 2021 14:00 ...segir vinkona mín við mig þegar hún lítur yfir ferilskrána mína yfir kaffibolla í Stokkhólmi. Var ég svona ofboðslega óaðlaðandi á þessari mynd? Nei nei, það var ekki það. Ég var kannski bara aðeins of brúnn. ,,Þú ert með svo gott íslenskt nafn. Myndin mun bara rugla fólk. Treystu mér. Taktu myndina út ef þú vilt fá meiri séns á viðtali”. Þessi vinkona mín er fædd og uppalin í Svíþjóð en á foreldra sem fæddust í Íran og hún ber þess merki í útliti. Hún er semsagt brún á litinn með kolsvart hár og auk þess gullfalleg en það er önnur saga. Eftir að 40 umsóknir með mynd af mér í ferilskránni höfðu farið um víðan völl án árangurs ákvað ég að hlusta á vinkonu mína og prófa að henda myndinni út. Í þessum 40 umsóknum sem ég hafði sent var ég meira að segja búinn að lækka kröfur mínar og vonir. Ég var farinn að sækja um störf sem ég vissi að ég væri líklega of hæfur í. Viti menn. Fyrsta umsóknin sem ég sendi án myndar fékk viðbrögð. Ég var boðaður í viðtal. Og þetta var fyrir starf sem ég var fullkomlega hæfur í og hentaði mínum hæfileikum, reynslu og menntun. Var þetta tilviljun. Kannski, kannski ekki. En mér fannst þetta allavega umhugsunarvert. Fyrst var mér eiginlega pínu brugðið. Ég var móðgaður og dómharður gagnvart Svíum. Eru þeir svona miklir rasistar? Af hverju þurfti ég að taka myndina af mér út til þess að fá viðtal? Það kom mér líka á óvart hvað vinkonu minni fannst þetta ekkert tiltökumál. Auðvitað er rasismi í Svíþjóð. Hvar hafði ég verið? Í jafnréttisparadís? Þetta var fyrir næstum því 10 árum sem ég var þarna í Svíþjóð. Þá hafði ég þegar búið í Ástralíu og Ítalíu þar sem ég menntaði mig. Síðar átti ég svo eftir að ferðast til Dubai og starfa þar áður en ég sogaðist aftur að hráleikanum, fegurðinni og fjöllunum hér heima. Ég hef menntað mig enn meira. Tekist á við ýmis störf og verkefni undanfarin ár. Þegar ég lít til baka þá sé ég að þetta sem gerðist í Svíþjóð er ekki endilega eitthvað sem heitir rasismi heldur ómeðvituð hlutdrægni. Og við erum örugglega flest með hana, ómeðvitað og gagnvart ólíkum hlutum í lífinu. Við ætlum okkur ekkert að dæma fólk út frá staðlaðri hugmyndafræði um týpugerðir. En við gerum það þó samt. Við sjáum fyrir okkur að fyrir þetta hlutverk eða þetta starf væri best ef týpan væri svona en ekki svona. Og oft er það út frá einhverju ,,normi” sem er auðvitað ekki til. En það er einmitt margra ára ,,norm” uppeldi sem hefur alið af sér ómeðvitaða hlutdrægni. Við spottum frávik frá þessu svokallaða normi og nennum ekki endilega að hafa fyrir því að gefa þessu fráviki sama séns og hinu venjulega. ,,Æ þessi er eitthvað svona öðruvísi og flókinn, það væri betra ef hann væri bara venjulegur.” Á yfirborðinu erum við öll mjög meðvituð og að gera okkar besta. Við þurfum bara að gera betur en okkar besta. Við þurfum að breytast. Í tilfellinu að ofan lýsi ég atvinnuumsóknarferli í Svíþjóð. En það er sama form allsstaðar þar sem við erum að sækja um starf. Í grunninn er þetta vandamál sem snýst um staðlaðar hugmyndir um það hvernig við útbúum ferilskrá og hvaða upplýsingar fara í hana. Ef ég væri ekki dæmdur á húðlit þá væri það aldurinn, brosið eða jafnvel nafnið mitt. Hvaða upplýsingar þurfa að liggja til grundvallar svo fólk geti metið hæfan starfskraft? Þarf raunverulega að vita kyn, nafn, húðlit, hárgerð og aldur til þess að meta það? Hugsið um það grínlaust. Er ekki nóg að sjá reynslubankann, menntunina og hvernig viðkomandi er að nálgast starfið í umsókninni? Ég myndi telja að fyrir sum störf skipti dálkarnir Annað og Áhugamál í ferilskránni mun meira máli en jafnvel menntun. Því þeir gefa hugmynd um einstaklinginn. Hvernig fólki viljum við vinna með? Í góðum umsóknum fær manneskjan að skína og segja frá því hver hún er umfram allt það sem hún hefur lært. Auðvitað þarf þekking og kunnátta að vera til staðar. En það er ekki allt. Hvernig væri að fjarlægja þessar persónuupplýsingar úr ferilskrám? Það gerist örugglega of oft að fólk fer á mis við besta kandidatann fyrir starfið sem það er að ráða í því ómeðvitaða hlutdrægnin henti honum beint í Nei skúffuna. Tökum út allt það sem kallar fram okkar ómeðvituðu hlutdrægni og gefum öllum jöfn tækifæri á atvinnumarkaði. Tökum út nöfn, tökum út kennitölur, tökum út kyn, tökum út mynd. Horfum á reynslu, horfum á hvernig ástríða fyrir starfinu skín í gegn. Skoðum virkilega hvaða manneskja er hérna að sækja um. Kannski gerir það úrvinnsluferlið aðeins flóknara en eins og ég sagði: Við þurfum að breyta því hvernig við gerum hlutina ef við ætlum raunverulega að breytast sem samfélag. Þó úrvinnsluferli umsókna verði flóknara þá er á endanum til svo mikils að vinna. Þú ert nefnilega ekki að fara vinna með brúnu skinni, spiki, húðflúri eða skökkum tönnum. Þú ert að fara vinna með manneskju. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Friðrik Agni Árnason Vinnumarkaður Jafnréttismál Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Eru fjölmiðlar vísvitandi að reyna að hafa áhrif á forsetakosningarnar? Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Búum til börn Ingibjörg Isaksen Skoðun Heillandi Halla Hrund Stefán Hilmarsson Skoðun Útrýming mannsins á RÚV Vala Hafstað Skoðun Almenningur á betra skilið en kastljós án upplýsingar Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun „Fyrstur kemur fyrstur fær“: Börnum mismunað í aðgengi að sumarnámskeiðum á vegum Reykjavíkurborgar Foreldrar barna á starfsstöð í Vesturbæ Reykjavíkur Skoðun Kosningar og kíghósti Hanna Katrín Friðriksson Skoðun Stórhættulegir ágallar á örorkufrumvarpi ríkisstjórnarinnar Jóhann Páll Jóhannsson Skoðun Í dag er alþjóðlegi Lupusdagurinn Hrönn Stefánsdóttir Skoðun Baldur fýkur ekki eftir vindi Hjördís Rut Sigurjónsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Búum til börn Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Ákall um aðgerðir í mansalsmálum Hafdís Hrönn Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Holan í kerfinu Jóhann Friðrik Friðriksson skrifar Skoðun Í dag er alþjóðlegi Lupusdagurinn Hrönn Stefánsdóttir skrifar Skoðun Skálkaskjól Gunnlaugur Stefánsson skrifar Skoðun Fimm ástæður fyrir því að Ísland á að taka á móti fólki á flótta Þórhallur Guðmundsson skrifar Skoðun Fá allir sama orlof? Sigríður Auðunsdóttir skrifar Skoðun Flokkur fólksins mun ekki samþykkja að hækka leigu hjá Félagsbústöðum Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Almenningur á betra skilið en kastljós án upplýsingar Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Kosningar og kíghósti Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Eru fjölmiðlar vísvitandi að reyna að hafa áhrif á forsetakosningarnar? Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Grafa skoðanakannanir undan lýðræðinu? Guðlaugur Bragason skrifar Skoðun Hugmyndin sú sama í grunninn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Stutt við barnafjölskyldur Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Er maðurinn í útrýmingarhættu? Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Baldur fýkur ekki eftir vindi Hjördís Rut Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Í tilefni af Alþjóðlega safnadeginum Dagrún Ósk Jónsdóttir skrifar Skoðun Ástþór Magnússon í spádómum? Gunnar Karl Halldórsson skrifar Skoðun Athugasemdir við grein um samgöngumál Þórarinn Hjaltason skrifar Skoðun Riðulaust Ísland! Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun „Fyrstur kemur fyrstur fær“: Börnum mismunað í aðgengi að sumarnámskeiðum á vegum Reykjavíkurborgar Foreldrar barna á starfsstöð í Vesturbæ Reykjavíkur skrifar Skoðun Siðferðileg heilindi Háskóla Íslands á tímum þjóðarmorðs Háskólafólk fyrir Palestínu skrifar Skoðun Stórhættulegir ágallar á örorkufrumvarpi ríkisstjórnarinnar Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Þrír dæmigerðir dagar skemmtiferðaskipafarþega í júlí Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Minnisleysi eða þekkingarskortur? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Dáin og deyjandi dýr en engin neyð? Linda Karen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Dagur til umhugsunar Jón Steindór Valdimarsson skrifar Skoðun Að leysa vandann með quick fix Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Var upplýsingagjöf í covidfaraldrinum upplýsingaóreiða? Steingrímur Atlason skrifar Skoðun Mikilvægi íþróttafélaga Lárus Sigurðsson skrifar Sjá meira
...segir vinkona mín við mig þegar hún lítur yfir ferilskrána mína yfir kaffibolla í Stokkhólmi. Var ég svona ofboðslega óaðlaðandi á þessari mynd? Nei nei, það var ekki það. Ég var kannski bara aðeins of brúnn. ,,Þú ert með svo gott íslenskt nafn. Myndin mun bara rugla fólk. Treystu mér. Taktu myndina út ef þú vilt fá meiri séns á viðtali”. Þessi vinkona mín er fædd og uppalin í Svíþjóð en á foreldra sem fæddust í Íran og hún ber þess merki í útliti. Hún er semsagt brún á litinn með kolsvart hár og auk þess gullfalleg en það er önnur saga. Eftir að 40 umsóknir með mynd af mér í ferilskránni höfðu farið um víðan völl án árangurs ákvað ég að hlusta á vinkonu mína og prófa að henda myndinni út. Í þessum 40 umsóknum sem ég hafði sent var ég meira að segja búinn að lækka kröfur mínar og vonir. Ég var farinn að sækja um störf sem ég vissi að ég væri líklega of hæfur í. Viti menn. Fyrsta umsóknin sem ég sendi án myndar fékk viðbrögð. Ég var boðaður í viðtal. Og þetta var fyrir starf sem ég var fullkomlega hæfur í og hentaði mínum hæfileikum, reynslu og menntun. Var þetta tilviljun. Kannski, kannski ekki. En mér fannst þetta allavega umhugsunarvert. Fyrst var mér eiginlega pínu brugðið. Ég var móðgaður og dómharður gagnvart Svíum. Eru þeir svona miklir rasistar? Af hverju þurfti ég að taka myndina af mér út til þess að fá viðtal? Það kom mér líka á óvart hvað vinkonu minni fannst þetta ekkert tiltökumál. Auðvitað er rasismi í Svíþjóð. Hvar hafði ég verið? Í jafnréttisparadís? Þetta var fyrir næstum því 10 árum sem ég var þarna í Svíþjóð. Þá hafði ég þegar búið í Ástralíu og Ítalíu þar sem ég menntaði mig. Síðar átti ég svo eftir að ferðast til Dubai og starfa þar áður en ég sogaðist aftur að hráleikanum, fegurðinni og fjöllunum hér heima. Ég hef menntað mig enn meira. Tekist á við ýmis störf og verkefni undanfarin ár. Þegar ég lít til baka þá sé ég að þetta sem gerðist í Svíþjóð er ekki endilega eitthvað sem heitir rasismi heldur ómeðvituð hlutdrægni. Og við erum örugglega flest með hana, ómeðvitað og gagnvart ólíkum hlutum í lífinu. Við ætlum okkur ekkert að dæma fólk út frá staðlaðri hugmyndafræði um týpugerðir. En við gerum það þó samt. Við sjáum fyrir okkur að fyrir þetta hlutverk eða þetta starf væri best ef týpan væri svona en ekki svona. Og oft er það út frá einhverju ,,normi” sem er auðvitað ekki til. En það er einmitt margra ára ,,norm” uppeldi sem hefur alið af sér ómeðvitaða hlutdrægni. Við spottum frávik frá þessu svokallaða normi og nennum ekki endilega að hafa fyrir því að gefa þessu fráviki sama séns og hinu venjulega. ,,Æ þessi er eitthvað svona öðruvísi og flókinn, það væri betra ef hann væri bara venjulegur.” Á yfirborðinu erum við öll mjög meðvituð og að gera okkar besta. Við þurfum bara að gera betur en okkar besta. Við þurfum að breytast. Í tilfellinu að ofan lýsi ég atvinnuumsóknarferli í Svíþjóð. En það er sama form allsstaðar þar sem við erum að sækja um starf. Í grunninn er þetta vandamál sem snýst um staðlaðar hugmyndir um það hvernig við útbúum ferilskrá og hvaða upplýsingar fara í hana. Ef ég væri ekki dæmdur á húðlit þá væri það aldurinn, brosið eða jafnvel nafnið mitt. Hvaða upplýsingar þurfa að liggja til grundvallar svo fólk geti metið hæfan starfskraft? Þarf raunverulega að vita kyn, nafn, húðlit, hárgerð og aldur til þess að meta það? Hugsið um það grínlaust. Er ekki nóg að sjá reynslubankann, menntunina og hvernig viðkomandi er að nálgast starfið í umsókninni? Ég myndi telja að fyrir sum störf skipti dálkarnir Annað og Áhugamál í ferilskránni mun meira máli en jafnvel menntun. Því þeir gefa hugmynd um einstaklinginn. Hvernig fólki viljum við vinna með? Í góðum umsóknum fær manneskjan að skína og segja frá því hver hún er umfram allt það sem hún hefur lært. Auðvitað þarf þekking og kunnátta að vera til staðar. En það er ekki allt. Hvernig væri að fjarlægja þessar persónuupplýsingar úr ferilskrám? Það gerist örugglega of oft að fólk fer á mis við besta kandidatann fyrir starfið sem það er að ráða í því ómeðvitaða hlutdrægnin henti honum beint í Nei skúffuna. Tökum út allt það sem kallar fram okkar ómeðvituðu hlutdrægni og gefum öllum jöfn tækifæri á atvinnumarkaði. Tökum út nöfn, tökum út kennitölur, tökum út kyn, tökum út mynd. Horfum á reynslu, horfum á hvernig ástríða fyrir starfinu skín í gegn. Skoðum virkilega hvaða manneskja er hérna að sækja um. Kannski gerir það úrvinnsluferlið aðeins flóknara en eins og ég sagði: Við þurfum að breyta því hvernig við gerum hlutina ef við ætlum raunverulega að breytast sem samfélag. Þó úrvinnsluferli umsókna verði flóknara þá er á endanum til svo mikils að vinna. Þú ert nefnilega ekki að fara vinna með brúnu skinni, spiki, húðflúri eða skökkum tönnum. Þú ert að fara vinna með manneskju.
Eru fjölmiðlar vísvitandi að reyna að hafa áhrif á forsetakosningarnar? Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun
„Fyrstur kemur fyrstur fær“: Börnum mismunað í aðgengi að sumarnámskeiðum á vegum Reykjavíkurborgar Foreldrar barna á starfsstöð í Vesturbæ Reykjavíkur Skoðun
Skoðun Fimm ástæður fyrir því að Ísland á að taka á móti fólki á flótta Þórhallur Guðmundsson skrifar
Skoðun Flokkur fólksins mun ekki samþykkja að hækka leigu hjá Félagsbústöðum Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar
Skoðun Eru fjölmiðlar vísvitandi að reyna að hafa áhrif á forsetakosningarnar? Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar
Skoðun „Fyrstur kemur fyrstur fær“: Börnum mismunað í aðgengi að sumarnámskeiðum á vegum Reykjavíkurborgar Foreldrar barna á starfsstöð í Vesturbæ Reykjavíkur skrifar
Skoðun Siðferðileg heilindi Háskóla Íslands á tímum þjóðarmorðs Háskólafólk fyrir Palestínu skrifar
Skoðun Stórhættulegir ágallar á örorkufrumvarpi ríkisstjórnarinnar Jóhann Páll Jóhannsson skrifar
Eru fjölmiðlar vísvitandi að reyna að hafa áhrif á forsetakosningarnar? Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun
„Fyrstur kemur fyrstur fær“: Börnum mismunað í aðgengi að sumarnámskeiðum á vegum Reykjavíkurborgar Foreldrar barna á starfsstöð í Vesturbæ Reykjavíkur Skoðun