Sköpum vel launuð og umhverfisvæn gjaldeyrisskapandi störf Vilhjálmur Birgisson skrifar 24. september 2021 12:46 Nú þegar einungis einn sólarhringur er þar til kjörstaðir opna þá veltur maður því eðlilega fyrir sér hvað maður á að kjósa og hvað það sé sem skiptir mestu máli fyrir heimilin, launafólk og sveitarfélagið sem maður býr í. Að sjálfsögðu skiptir heilsa fólks ætíð mestu um það verður ekki deilt og því skiptir gríðarlega miklu máli að vera með öfluga og trausta heilbrigðisþjónustu ekki bara á höfuðborgarsvæðinu heldur einnig vítt og breitt um landsbyggðina. Það er sjálfsögð mannréttindi að hafa aðgengi að læknisþjónustu í sinni heimabyggð. Það sem ég tel að skipti einnig gríðarlega miklu máli er atvinnuöryggi og fólk hafi atvinnu þar sem laun séu með þeim hætti að þau dugi til að framfleyta sér og sinni fjölskyldu og það geti haldið mannlegri reisn. Það er lýðheilsumál að fólk hafi atvinnu sem tryggir þeim lífsviðurværi sem dugar til að endar nái saman. Mér finnst þessi kosningabarátta snúast alltof mikið um annað en það sem skiptir máli. Mitt mat er að þessar kosningar eigi að snúast um að tryggja hér öflug vel launuð gjaldeyrisskapandi störf. En með auknum gjaldeyristekjum stækkar þjóðarkakan sem gerir það að verkum að við verðum í betur stakk búin að standa undir því að efla heilbrigðiskerfið, rétta hag öryrkja og aldraða, bæta vegasamgöngur, efla löggæsluna og framvegis. Munum að reka ríkissjóð er ekkert öðruvísi en að reka heimilisbókhaldið og við sem skattgreiðendur eigum að láta okkar það miklu meira varða hvernig stjórnmálamenn og sveitarstjórnamenn eyða okkar skattfé. Hugsið ykkur að hjón sem eru með samsvarar meðallaunum á Íslandi greiða saman á 5 milljón í skatta á ári og því skiptir máli að almenningur sýni stjórnmálamönnum aðhald í að forgangsraða skattfé almennings af skynsemi og tryggja um leið að gera samfélagið enn betra, öllum til hagsbóta ekki bara sumum. Atvinnuöryggi er lýðheilsumál Við Akurnesingar þekkjum vel að missa öflug fyrirtæki úr okkar samfélagi en árið 2011 hætti Sementsverksmiðjan en þar störfuðu þegar mest var upp undir 200 manns. Árið 2017 lagðist sjávarútvegur á Akranesi af en hjá HB Granda störfuðu upp undir 400 manns þegar mest var. Allt þetta er farið sem hefur eðli málsins samkvæmt haft gríðarleg áhrif á lífsafkomu þeirra sem byggðu afkomu sína á þessum atvinnutækifærum. Við höfum ennþá fyrirtækin á Grundartanga sem eru lífæð okkar Akurnesinga og nærsveitunga, fyrirtæki sem skila milljarða tugi eftir í okkar nærsamfélagi. Á þeirri forsendu mun ég persónulega aldrei getað stutt stjórnmálaflokka sem af vanþekkingu tala niður þessa mikilvægu starfsemi, starfsemi sem er ekki bara mikilvæg okkar samfélagi heldur þjóðhagslega mikilvægt. Það má stundum skilja á málflutningi nokkra stjórnmálaflokka að þeir myndu helst vilja loka þessari starfsemi. Vanþekking gagnvart orkusæknum iðnaði ríður ekki við einteyming, en þessi vanþekking endurspeglast t.d. í ummælum um að stóriðjan sé ekki að borga „neitt“ fyrir raforkuna, menga svo rosalega og skila engu til samfélagsins. Staðreyndin er hins vegar sú að á síðustu 7 árum hefur t.d. Norðurál greitt fyrir raforkuna samanlagt um 100 milljarða til Landsvirkjunar, Orkuveitu Reykjavíkur og HS orku en þessi orkufyrirtæki eru í eigu almennings. 60 milljarða hefur NA greitt í laun, tekjuskatt fyrir 14 milljarða, fyrirtækjaskatt fyrir 9 milljarða hafnar-og fasteignagjöld fyrir 3 milljarða og svona mæti lengi telja. Bara Norðurál og Elkem á Grundartanga greiða um 20 milljarða fyrir raforkuna á ári. Þessu til viðbótar liggur fyrir að okkar stærsta framlag til umhverfismála er að nota vistvæna græna orku, en álverið á Norðuráli skilur eftir sig eitt af minnstu kolefnissporum álvera í heiminum. Álver í Kína menga tífalt meira en álver á Íslandi en yfir 50% af áli er framleitt í Kína. Við höfum síðan gríðarleg tækifæri til að vera frumkvöðlar í orkuskiptum í heiminum með því að framleiða hér vetni en til þess að framleiða umhverfisvænan orkugjafa eins og vetni þá þarf að nýta möguleika okkar til að framleiða hér rafmagn og það getum við með því að ráðast í að virkja þá kosti sem liggja fyrir samkvæmt rammaáætlun og reisa hér vindmyllugarða. Það liggur t.d. fyrir hugmyndir um að reisa vetnisverksmiðju á Grundartanga sem myndi framleiða vetni sem myndi spara losun á co2 sem nemur allri losun Íslands, en til að þetta verkefni getur orðið að veruleika þarf að skapa vistvæna græna orku. Hvaða umhverfissinni getur verið á móti slíkri vetnisverksmiðju sem sparar sem nemur allri losun Íslands? Ég mun ekki styðja stjórnmálaflokka sem átta sig ekki á því að við þurfum að elfa og skapa vel launuð gjaldeyrisskapandi störf sem skila tugum milljörðum í þjóðarbúið. Með slíkri gjaldeyrisskapandi atvinnuuppbyggingu er síðan hægt að styðja við að byggja enn frekar upp okkar velferðarkerfi og tryggja að þeir sem höllustum fæti standa í íslensku samfélagi geti haft næga framfærslu handa sér og sínum og haldið mannlegri reisn. Til að auðvelda okkar að tryggja það, þá er lykilinn að stækka þjóðarkökuna með vel launuðum og umhverfisvænum gjaldeyrisskapandi atvinnutækifærum. Höfundur er formaður Verkalýðsfélags Akraness. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Vilhjálmur Birgisson Skoðun: Kosningar 2021 Vinnumarkaður Mest lesið Staðreyndir um móttöku flóttafólks í Hafnarfirði Margrét Vala Marteinsdóttir Skoðun Fiktið byrjar ekki sem sjúkdómur Gunnar Salvarsson Skoðun „Fullkominn fjandskapur í garð smáríkis“ Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Hvers vegna heyra yfirvöld á Íslandi ekki grátbeiðni Sameinuðu þjóðanna og yfir 200 hjálparsamtaka um aðgerðir gegn Ísrael? Björn B. Björnsson Skoðun Borgar það sig að panta mat á netinu? Jóhann Már Helgason Skoðun Jólagjöf ríkisstjórnarinnar Guðrún Hafsteinsdóttir Skoðun Þetta varð í alvöru að lögum! Snorri Másson Skoðun Siðferðileg reiði er ekki staðreynd Hilmar Kristinsson Skoðun Jarðvegstilskipun Evrópu Anna María Ágústsdóttir Skoðun Réttaröryggi nemenda og framkvæmd inntöku í framhaldsskóla Karen María Jónsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Siðferðileg reiði er ekki staðreynd Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Fiktið byrjar ekki sem sjúkdómur Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Jólagjöf ríkisstjórnarinnar Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Einfaldlega íslenskt, líka um jólin Hafliði Halldórsson skrifar Skoðun Hvers vegna heyra yfirvöld á Íslandi ekki grátbeiðni Sameinuðu þjóðanna og yfir 200 hjálparsamtaka um aðgerðir gegn Ísrael? Björn B. Björnsson skrifar Skoðun Réttaröryggi nemenda og framkvæmd inntöku í framhaldsskóla Karen María Jónsdóttir skrifar Skoðun Vönduð lagasetning á undanhaldi Diljá Matthíasardóttir skrifar Skoðun Borgar það sig að panta mat á netinu? Jóhann Már Helgason skrifar Skoðun Staðreyndir um móttöku flóttafólks í Hafnarfirði Margrét Vala Marteinsdóttir skrifar Skoðun „Fullkominn fjandskapur í garð smáríkis“ Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Þegar Hr. X bjargaði jólunum Anna Bergþórsdóttir skrifar Skoðun Öll lífsins gæði mynda skattstofn Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Þegar lögheimilið verður að útilokunartæki Jack Hrafnkell Daníelsson skrifar Skoðun Vandfýsin og útilokandi samstaða: Ólýðræðislegir tilburðir íslensku elítunnar gegn réttindabaráttu verkaðlýðsins Armando Garcia skrifar Skoðun Mýtuvaxtarækt loftslagsafneitunar Sveinn Atli Gunnarsson skrifar Skoðun Hvað ætlið þið að gera fyrir okkur Seyðfirðinga? Júlíana Björk Garðarsdóttir skrifar Skoðun Jarðvegstilskipun Evrópu Anna María Ágústsdóttir skrifar Skoðun Jólagjöfin í ár Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Samsköttun, samnýting eða skattahækkun? Kristófer Már Maronsson skrifar Skoðun Framkvæmdir við gatnamót Höfðabakka Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Á krossgötum í Atlantshafi Gunnar Pálsson skrifar Skoðun Börnin fyrst – er framtíðarsýn Vestmannaeyja að fjara út? Jóhann Ingi Óskarsson skrifar Skoðun Jólahugvekja trans konu Arna Magnea Danks skrifar Skoðun Erum við sérstökust í heimi? Jean-Rémi Chareyre skrifar Skoðun Gerum betur í borgarstjórn. Endurheimtum traust og bætum þjónustu við borgarbúa á öllum aldri Magnea Marinósdóttir skrifar Skoðun Stóra myndin í fjárlögum Daði Már Kristófersson skrifar Skoðun „Rússland hefur hins vegar ráðist inn í 19 ríki“ Einar Ólafsson skrifar Skoðun Blessuð jólin, bókhaldið og börnin Kristín Lúðvíksdóttir skrifar Skoðun Þetta varð í alvöru að lögum! Snorri Másson skrifar Skoðun Er pláss fyrir unga karlmenn í kvennaheimi? Hnikarr Bjarmi Franklínsson skrifar Sjá meira
Nú þegar einungis einn sólarhringur er þar til kjörstaðir opna þá veltur maður því eðlilega fyrir sér hvað maður á að kjósa og hvað það sé sem skiptir mestu máli fyrir heimilin, launafólk og sveitarfélagið sem maður býr í. Að sjálfsögðu skiptir heilsa fólks ætíð mestu um það verður ekki deilt og því skiptir gríðarlega miklu máli að vera með öfluga og trausta heilbrigðisþjónustu ekki bara á höfuðborgarsvæðinu heldur einnig vítt og breitt um landsbyggðina. Það er sjálfsögð mannréttindi að hafa aðgengi að læknisþjónustu í sinni heimabyggð. Það sem ég tel að skipti einnig gríðarlega miklu máli er atvinnuöryggi og fólk hafi atvinnu þar sem laun séu með þeim hætti að þau dugi til að framfleyta sér og sinni fjölskyldu og það geti haldið mannlegri reisn. Það er lýðheilsumál að fólk hafi atvinnu sem tryggir þeim lífsviðurværi sem dugar til að endar nái saman. Mér finnst þessi kosningabarátta snúast alltof mikið um annað en það sem skiptir máli. Mitt mat er að þessar kosningar eigi að snúast um að tryggja hér öflug vel launuð gjaldeyrisskapandi störf. En með auknum gjaldeyristekjum stækkar þjóðarkakan sem gerir það að verkum að við verðum í betur stakk búin að standa undir því að efla heilbrigðiskerfið, rétta hag öryrkja og aldraða, bæta vegasamgöngur, efla löggæsluna og framvegis. Munum að reka ríkissjóð er ekkert öðruvísi en að reka heimilisbókhaldið og við sem skattgreiðendur eigum að láta okkar það miklu meira varða hvernig stjórnmálamenn og sveitarstjórnamenn eyða okkar skattfé. Hugsið ykkur að hjón sem eru með samsvarar meðallaunum á Íslandi greiða saman á 5 milljón í skatta á ári og því skiptir máli að almenningur sýni stjórnmálamönnum aðhald í að forgangsraða skattfé almennings af skynsemi og tryggja um leið að gera samfélagið enn betra, öllum til hagsbóta ekki bara sumum. Atvinnuöryggi er lýðheilsumál Við Akurnesingar þekkjum vel að missa öflug fyrirtæki úr okkar samfélagi en árið 2011 hætti Sementsverksmiðjan en þar störfuðu þegar mest var upp undir 200 manns. Árið 2017 lagðist sjávarútvegur á Akranesi af en hjá HB Granda störfuðu upp undir 400 manns þegar mest var. Allt þetta er farið sem hefur eðli málsins samkvæmt haft gríðarleg áhrif á lífsafkomu þeirra sem byggðu afkomu sína á þessum atvinnutækifærum. Við höfum ennþá fyrirtækin á Grundartanga sem eru lífæð okkar Akurnesinga og nærsveitunga, fyrirtæki sem skila milljarða tugi eftir í okkar nærsamfélagi. Á þeirri forsendu mun ég persónulega aldrei getað stutt stjórnmálaflokka sem af vanþekkingu tala niður þessa mikilvægu starfsemi, starfsemi sem er ekki bara mikilvæg okkar samfélagi heldur þjóðhagslega mikilvægt. Það má stundum skilja á málflutningi nokkra stjórnmálaflokka að þeir myndu helst vilja loka þessari starfsemi. Vanþekking gagnvart orkusæknum iðnaði ríður ekki við einteyming, en þessi vanþekking endurspeglast t.d. í ummælum um að stóriðjan sé ekki að borga „neitt“ fyrir raforkuna, menga svo rosalega og skila engu til samfélagsins. Staðreyndin er hins vegar sú að á síðustu 7 árum hefur t.d. Norðurál greitt fyrir raforkuna samanlagt um 100 milljarða til Landsvirkjunar, Orkuveitu Reykjavíkur og HS orku en þessi orkufyrirtæki eru í eigu almennings. 60 milljarða hefur NA greitt í laun, tekjuskatt fyrir 14 milljarða, fyrirtækjaskatt fyrir 9 milljarða hafnar-og fasteignagjöld fyrir 3 milljarða og svona mæti lengi telja. Bara Norðurál og Elkem á Grundartanga greiða um 20 milljarða fyrir raforkuna á ári. Þessu til viðbótar liggur fyrir að okkar stærsta framlag til umhverfismála er að nota vistvæna græna orku, en álverið á Norðuráli skilur eftir sig eitt af minnstu kolefnissporum álvera í heiminum. Álver í Kína menga tífalt meira en álver á Íslandi en yfir 50% af áli er framleitt í Kína. Við höfum síðan gríðarleg tækifæri til að vera frumkvöðlar í orkuskiptum í heiminum með því að framleiða hér vetni en til þess að framleiða umhverfisvænan orkugjafa eins og vetni þá þarf að nýta möguleika okkar til að framleiða hér rafmagn og það getum við með því að ráðast í að virkja þá kosti sem liggja fyrir samkvæmt rammaáætlun og reisa hér vindmyllugarða. Það liggur t.d. fyrir hugmyndir um að reisa vetnisverksmiðju á Grundartanga sem myndi framleiða vetni sem myndi spara losun á co2 sem nemur allri losun Íslands, en til að þetta verkefni getur orðið að veruleika þarf að skapa vistvæna græna orku. Hvaða umhverfissinni getur verið á móti slíkri vetnisverksmiðju sem sparar sem nemur allri losun Íslands? Ég mun ekki styðja stjórnmálaflokka sem átta sig ekki á því að við þurfum að elfa og skapa vel launuð gjaldeyrisskapandi störf sem skila tugum milljörðum í þjóðarbúið. Með slíkri gjaldeyrisskapandi atvinnuuppbyggingu er síðan hægt að styðja við að byggja enn frekar upp okkar velferðarkerfi og tryggja að þeir sem höllustum fæti standa í íslensku samfélagi geti haft næga framfærslu handa sér og sínum og haldið mannlegri reisn. Til að auðvelda okkar að tryggja það, þá er lykilinn að stækka þjóðarkökuna með vel launuðum og umhverfisvænum gjaldeyrisskapandi atvinnutækifærum. Höfundur er formaður Verkalýðsfélags Akraness.
Hvers vegna heyra yfirvöld á Íslandi ekki grátbeiðni Sameinuðu þjóðanna og yfir 200 hjálparsamtaka um aðgerðir gegn Ísrael? Björn B. Björnsson Skoðun
Skoðun Hvers vegna heyra yfirvöld á Íslandi ekki grátbeiðni Sameinuðu þjóðanna og yfir 200 hjálparsamtaka um aðgerðir gegn Ísrael? Björn B. Björnsson skrifar
Skoðun Réttaröryggi nemenda og framkvæmd inntöku í framhaldsskóla Karen María Jónsdóttir skrifar
Skoðun Vandfýsin og útilokandi samstaða: Ólýðræðislegir tilburðir íslensku elítunnar gegn réttindabaráttu verkaðlýðsins Armando Garcia skrifar
Skoðun Gerum betur í borgarstjórn. Endurheimtum traust og bætum þjónustu við borgarbúa á öllum aldri Magnea Marinósdóttir skrifar
Hvers vegna heyra yfirvöld á Íslandi ekki grátbeiðni Sameinuðu þjóðanna og yfir 200 hjálparsamtaka um aðgerðir gegn Ísrael? Björn B. Björnsson Skoðun