Það er ekki hægt að lifa við þetta Gunnar Smári Egilsson skrifar 6. maí 2021 06:20 Brask- og okurvæðing húsnæðiskerfisins er mesta ógnin við lífskjör og frelsi almennings. Hinn ótamdi húsnæðismarkaður heldur þúsundum fjölskyldna um og undir fátækramörkum, þröngar þúsundir út í vinnuþrælkun til að ná endum saman, rænir foreldra stundum með börnum sínum, rænir fólk hvíld og sálarró. Við þetta er ekki búandi. Það er fyrir löngu kominn tími til að umbreyta húsnæðiskerfinu. Núverandi kerfi er ekki sniðið að þörfum almennings heldur braskara. Braskið nær því tvöfaldar verðið Tökum dæmi. Um það leyti sem gengið var til kosninga vorið 1991, kosninga sem leiddu til sigurs nýfrjálshyggjunnar með ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks og Alþýðuflokks, voru auglýstar í Morgunblaðinu 2ja herbergja blokkaríbúðir í Hólahverfi á 4,8 til 5,2 milljónir króna. Það jafngildir um 14,9 til 17,3 m.kr. á verðlagi dagsins miðað við neysluvísitölu. Haldið þið að hægt sé að kaupa 2ja herbergja íbúð á því verði í dag? En er ekki eðlilegra að miða við byggingarvísitölu sem tekur einnig mið af launakostnaði við húsbyggingar? Miðað við byggingarvísitölu jafngildir verðið á 2ja herbergja íbúðunum vorið 1991 því að þær myndu í dag kosta 19,0 til 20,6 m.kr. Haldið þið að hægt sé að fá 2ja herbergja íbúð á því verði í dag? Samkvæmt fasteignavef mbl.is er verð á 2ja herbergja íbúðum í Hólahverfi í dag frá 34,5 til 38,9 m.kr. Verð á þessum íbúðum hefur því hækkað um 85% umfram byggingarkostnað. Hvernig skyldi standa á því? Hvert fara peningarnir, tæplega 17 m.kr. sem fólk borgar meira fyrir 2ja herbergja íbúð í dag en fyrir þrjátíu árum? Því er fljót svarað. Einstaklingar og fjölskyldur taka enga peninga út af húsnæðismarkaðnum. Almenningur þarf að búa einhvers staðar og ef fólk selur dýrt þarf það að kaupa næstu íbúð líka dýrt. En það eru aðrir sem taka fé út af húsnæðismarkaðnum; lóðabraskarar, verktakar, okurleigusalar, braskara og bankar sem lána til húsnæðiskaupa. Braskið stigmagnast Tökum annað dæmi. Fasteignamat Þjóðskrár skráir söluverð fasteigna samkvæmt þinglýstum kaupsamningum. Gögnin ná aftur til 2010. Miðað við meðalverð á smærri íbúðum kostaði 65 fermetra 2ja herbergja íbúð um 15,2 m.kr. í janúar 2010 en um 39,0 m.kr. í mars í ár. Þetta er hækkun upp á 157% á rúmum ellefu árum. Á sama tíma hækkaði byggingarvísitalan um 53%. Ef íbúðin hefði hækkað samkvæmt framleiðslukostnaði myndi hún kosta 23,3 m.kr. í dag en ekki 39,0 m.kr. Mismunurinn er 15,7 m.kr. á aðeins rúmum ellefu árum. Á þessum tíma hefur 15,7 m.kr. aukagjald fallið á fólk sem vill kaupa sér litla íbúð. Á sama tíma hefur launavísitalan hækkað um 114%. Hækkun húsnæðisverðs hefur því farið langt fram úr auknum kaupmætti. Með öðrum orðum: Húsnæðiskaupmáttur almennings hefur fallið á þessum tíma. Braskið á húsnæðismarkaði, sem fóðrað er með skipulögðum skorti örfárra fyrirtækja, hefur hækkað íbúðaverð langt umfram hækkun launa. Bröskurunum hefur tekist að rífa fasteignaverðið úr samhengi við framleiðslukostnað. Með skorti hefur þeim tekist að láta verðið elta kaupgetu fólksins sem verður að búa einhvers staðar. Og græðgin hefur síðan keyrt verðið fram úr kaupgetunni. Stærri hópar ráða ekki við verðið, fleiri búa við íþyngjandi húsnæðiskostnað. Braskarar efnast Tökum þriðja dæmið. Eftir glórulausa fasteignabólu var Eykt, eitt af fákeppnisfyrirtækjunum á byggingarmarkaði, tæknilega gjaldþrota í árslok 2008. Móðurfyrirtæki Eyktar var með neikvætt eigið fé upp á 19,6 milljarða króna á þávirði, sem eru um 29,4 milljarðar króna á núvirði. Samt var þetta fyrirtæki ekki gert upp. Pétur Guðmundsson, eigandi Eyktar og fjölmargra fyrirtækja sem tengjast starfsemi þess, fékk stuðning banka til að halda fyrirtækjunum. Og eftir ellefu góð ár í braskinu var eigið fé móðurfélags Eyktar og tengdra félaga 13,7 milljarðar króna í árslok 2019, sem gera 14,6 milljarðar króna á núvirði. Á ellefu árum hafði eigið fé þessara fyrirtækja vaxið um 44 milljarða króna. Það er hækkun eigin fjár upp á 11 m.kr. hvern einasta dag í ellefu ár, líka um helgar. Eykt er einkafyrirtæki eins manns. Eins ÞG verktakar, sem er annað af 4-5 verktakafyrirtækjum sem drottna yfir byggingamarkaðnum og stýra í raun framboði á íbúðarhúsnæði. Síðustu fjögur ár hefur Þorvaldur Gissurarson, eigandi ÞG-verktaka, greitt sér 700 m.kr. á núvirði í arð. Það eru 14,5 m.kr. á mánuði að meðaltali. Þær greiðslur leggjast ofan á 4,6 m.kr. launatekjur Þorvaldar sem forstjóra fyrirtækisins. Tekjur Þorvaldar eftir skatta eru því um 14,2 m.kr. á mánuði. Það er fimmtíu sinnum meira en verkamaður á lágmarkslaunum fær útborgað. Og tekjurnar Þorvaldar segja í raun minnst um stöðu hans því verðmæti fyrirtækis hans vex enn hraðar. Hann auðgast á húsnæðismarkaði sem er helvíti fyrir tugi þúsunda fjölskyldna. Niðurbrot nýfrjálshyggjunnar Á eftirstríðsárunum og fram að nýfrjálshyggju var íslenski byggingamarkaðurinn valddreifður. Einstaklingar og fjölskyldur fengu lóðum úthlutað og byggðu sjálfar eða í gegnum byggingarsamvinnufélög, félagsskap jafningja. Íbúðalánasjóður lánaði til nýbygginga og síðar til kaupa á eldra húsnæði. Verkamannabústaðir og félagslegt leiguhúsnæði sveitarfélaga og félagasamtaka byggðist upp, ekki í sama mæli og í nágrannalöndunum, en náði samt að vera skjól fyrir hin tekjulægri fyrir grimmd hins óhefta markaðar. Skipulag var ákvarðað af sveitastjórnum í samráði við fagfólk, byggði á spám um hvernig samfélögin gætu best þróast. Eftir nýfrjálshyggjuna er í raun búið að markaðs- og arðsemisvæða byggingar- og íbúðamarkaðinn. Eins og í öðrum geirum á Íslandi drottna fá stór fyrirtæki yfir þessum markaði; kannski fjögur til fimm verktakafyrirtæki og tvö leigufélög í skjóli þriggja banka. Verkamannabústaðakerfið var eyðilagt á nýfrjálshyggjuárunum og félagslegt leiguhúsnæði sveitarfélaganna veikt. Stjórnvöld hættu að byggja fyrir fólk í vanda og létu hinum svokallaða markaði eftir uppbyggingu húsnæðis, sölu og leigu. Fókus stjórnvalda fór af þörfum almennings yfir á þarfir verktaka, aðgerðir beindust að því að örva markaðinn með því að ýta undir kaupgetu almennings með aukinni veðheimild, vaxtalækkunum eða öðrum leiðum. Það eina sem þessar aðgerðir leiddu til var hærra húsnæðisverð og aukinn gróði braskara. Niðurstaða þessara grimmu byltingar nýfrjálshyggjuáranna er versta húsnæðiskreppa frá því í fólksflutningunum miklu kringum seinna stríð. Kórónafaraldurinn sló lítillega á hækkanir á leigumarkaði, en það er viðbúið að húsnæðiskreppan bíta enn fastar þegar faraldrinum linnir. Eins og ætíð í samdrætti hafa gróðafyrirtæki haldið að sér höndunum undanfarið og því er fyrirsjáanlegur enn grimmari húsnæðisskortur næstu misserin. Það er því jafn áríðandi núna og mörg undanfarin ár að snúa af braut nýfrjálshyggjunnar í húsnæðismálum. Sú stefna virkar þar ekki fremur en nokkurs staðar, færir linnulaust fé frá almenningi til fárra auðmanna. Það þarf því aðra byltingu í húsnæðismálum, ekki byltingu grimmdar heldur byltingu samstöðu, samkenndar, samvinnu og kærleika. Næsta húsnæðisbylting Sósíalistaflokkur kallar annað tilboð sitt til kjósenda vegna þingkosninganna 25. september næstkomandi Stóru húsnæðisbyltinguna: 30 þúsund íbúðir á tíu árum (sjá hér: https://sosialistaflokkurinn.is/2021/05/04/stora-husnaedisbyltingin-30-thusund-ibudir-a-tiu-arum/). Tilboðið snýst um að brjóta niður tök braskaranna á húsnæðismarkaðnum, ekki bara lóðabraskara og verktaka, okurleigusala og bankanna, heldur líka þeirra sem flytja inn byggingarefni og leggja á það fráleita álagningu. Þetta er verkefni sem ekki er aðeins ætlað að útvega almenningi öruggt, gott og ódýrt húsnæði heldur að endurskapa íslenskan húsnæðismarkað svo hann þjóni fjöldanum en ekki aðeins hinum fáu ríku. Nýfrjálshyggjan er dauð og við eigum að fagna því. Fagna með því að ganga glöð til góðra verka við að byggja upp miklu betra samfélag. Og eitt það allra mikilvægasta á þeirri leið er að umbreyta húsnæðiskerfinu, brjóta niður braskið og byggja yfir allt fólk í vanda. Höfundur er félagi í Sósíalistaflokknum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Húsnæðismál Skoðun: Kosningar 2021 Gunnar Smári Egilsson Leigumarkaður Mest lesið Daði Már týnir sjálfum sér Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir Skoðun Hamas og átökin við Ísrael – hvað er ekki sagt upphátt? Einar G Harðarson Skoðun Opið bréf til stjórnvalda Elín Ýr Arnar Hafdísardóttir Skoðun Stöðvum Hamas. Einungis þannig getum við stöðvað hryllinginn á Gaza BIrgir Finnsson Skoðun „Litla stúlkan og ruddarnir“ - Hugleiðing um stöðu Íslands á alþj.vettv. Flosi Þorgeirsson Skoðun Við skuldum þeim að hlusta Ólafur Adolfsson Skoðun Næstu sólarhringar á Gaza skipta sköpum Hlynur Már Vilhjálmsson Skoðun Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hvers virði er lambakjöt? Hafliði Halldórsson skrifar Skoðun Lífið er eins og konfektkassi, þú veist aldrei hvernig mola þú færð Elín Íris Fanndal skrifar Skoðun Þjóðareign, trú og skattar Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Hamas og átökin við Ísrael – hvað er ekki sagt upphátt? Einar G Harðarson skrifar Skoðun Gjaldfrjálsar máltíðir fyrir leikskólabörn Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Næstu sólarhringar á Gaza skipta sköpum Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Huglæg réttlætiskennd og skattar á verðmætasköpun Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Loksins fær þyrlan heimili fyrir norðan Njáll Trausti Friðbertsson skrifar Skoðun Opið bréf til stjórnvalda Elín Ýr Arnar Hafdísardóttir skrifar Skoðun Við skuldum þeim að hlusta Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun „Litla stúlkan og ruddarnir“ - Hugleiðing um stöðu Íslands á alþj.vettv. Flosi Þorgeirsson skrifar Skoðun Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir skrifar Skoðun Alvarleg staða í umhverfi fréttamiðla Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun Stéttarkerfi Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Stöðvum Hamas. Einungis þannig getum við stöðvað hryllinginn á Gaza BIrgir Finnsson skrifar Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Æfingin skapar meistarann! Sigurjón Már Fox Gunnarsson skrifar Skoðun 140 sinnum líklegra að verða fyrir eldingu Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar Skoðun Traust í húfi Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Verðmætasköpun án virðingar Berglind Harpa Svavarsdóttir skrifar Skoðun Daði Már týnir sjálfum sér Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Samhljómur við náttúruna og sjálfbæra þróun Anna María Ágústsdóttir skrifar Skoðun Aðgerðir gegn mansali í forgangi Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson skrifar Skoðun Framtíðin fær húsnæði Ingunn Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Börnin sem deyja á Gaza Elín Pjetursdóttir skrifar Skoðun Brýr, sýkingar og börn Jón Pétur Zimsen skrifar Sjá meira
Brask- og okurvæðing húsnæðiskerfisins er mesta ógnin við lífskjör og frelsi almennings. Hinn ótamdi húsnæðismarkaður heldur þúsundum fjölskyldna um og undir fátækramörkum, þröngar þúsundir út í vinnuþrælkun til að ná endum saman, rænir foreldra stundum með börnum sínum, rænir fólk hvíld og sálarró. Við þetta er ekki búandi. Það er fyrir löngu kominn tími til að umbreyta húsnæðiskerfinu. Núverandi kerfi er ekki sniðið að þörfum almennings heldur braskara. Braskið nær því tvöfaldar verðið Tökum dæmi. Um það leyti sem gengið var til kosninga vorið 1991, kosninga sem leiddu til sigurs nýfrjálshyggjunnar með ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks og Alþýðuflokks, voru auglýstar í Morgunblaðinu 2ja herbergja blokkaríbúðir í Hólahverfi á 4,8 til 5,2 milljónir króna. Það jafngildir um 14,9 til 17,3 m.kr. á verðlagi dagsins miðað við neysluvísitölu. Haldið þið að hægt sé að kaupa 2ja herbergja íbúð á því verði í dag? En er ekki eðlilegra að miða við byggingarvísitölu sem tekur einnig mið af launakostnaði við húsbyggingar? Miðað við byggingarvísitölu jafngildir verðið á 2ja herbergja íbúðunum vorið 1991 því að þær myndu í dag kosta 19,0 til 20,6 m.kr. Haldið þið að hægt sé að fá 2ja herbergja íbúð á því verði í dag? Samkvæmt fasteignavef mbl.is er verð á 2ja herbergja íbúðum í Hólahverfi í dag frá 34,5 til 38,9 m.kr. Verð á þessum íbúðum hefur því hækkað um 85% umfram byggingarkostnað. Hvernig skyldi standa á því? Hvert fara peningarnir, tæplega 17 m.kr. sem fólk borgar meira fyrir 2ja herbergja íbúð í dag en fyrir þrjátíu árum? Því er fljót svarað. Einstaklingar og fjölskyldur taka enga peninga út af húsnæðismarkaðnum. Almenningur þarf að búa einhvers staðar og ef fólk selur dýrt þarf það að kaupa næstu íbúð líka dýrt. En það eru aðrir sem taka fé út af húsnæðismarkaðnum; lóðabraskarar, verktakar, okurleigusalar, braskara og bankar sem lána til húsnæðiskaupa. Braskið stigmagnast Tökum annað dæmi. Fasteignamat Þjóðskrár skráir söluverð fasteigna samkvæmt þinglýstum kaupsamningum. Gögnin ná aftur til 2010. Miðað við meðalverð á smærri íbúðum kostaði 65 fermetra 2ja herbergja íbúð um 15,2 m.kr. í janúar 2010 en um 39,0 m.kr. í mars í ár. Þetta er hækkun upp á 157% á rúmum ellefu árum. Á sama tíma hækkaði byggingarvísitalan um 53%. Ef íbúðin hefði hækkað samkvæmt framleiðslukostnaði myndi hún kosta 23,3 m.kr. í dag en ekki 39,0 m.kr. Mismunurinn er 15,7 m.kr. á aðeins rúmum ellefu árum. Á þessum tíma hefur 15,7 m.kr. aukagjald fallið á fólk sem vill kaupa sér litla íbúð. Á sama tíma hefur launavísitalan hækkað um 114%. Hækkun húsnæðisverðs hefur því farið langt fram úr auknum kaupmætti. Með öðrum orðum: Húsnæðiskaupmáttur almennings hefur fallið á þessum tíma. Braskið á húsnæðismarkaði, sem fóðrað er með skipulögðum skorti örfárra fyrirtækja, hefur hækkað íbúðaverð langt umfram hækkun launa. Bröskurunum hefur tekist að rífa fasteignaverðið úr samhengi við framleiðslukostnað. Með skorti hefur þeim tekist að láta verðið elta kaupgetu fólksins sem verður að búa einhvers staðar. Og græðgin hefur síðan keyrt verðið fram úr kaupgetunni. Stærri hópar ráða ekki við verðið, fleiri búa við íþyngjandi húsnæðiskostnað. Braskarar efnast Tökum þriðja dæmið. Eftir glórulausa fasteignabólu var Eykt, eitt af fákeppnisfyrirtækjunum á byggingarmarkaði, tæknilega gjaldþrota í árslok 2008. Móðurfyrirtæki Eyktar var með neikvætt eigið fé upp á 19,6 milljarða króna á þávirði, sem eru um 29,4 milljarðar króna á núvirði. Samt var þetta fyrirtæki ekki gert upp. Pétur Guðmundsson, eigandi Eyktar og fjölmargra fyrirtækja sem tengjast starfsemi þess, fékk stuðning banka til að halda fyrirtækjunum. Og eftir ellefu góð ár í braskinu var eigið fé móðurfélags Eyktar og tengdra félaga 13,7 milljarðar króna í árslok 2019, sem gera 14,6 milljarðar króna á núvirði. Á ellefu árum hafði eigið fé þessara fyrirtækja vaxið um 44 milljarða króna. Það er hækkun eigin fjár upp á 11 m.kr. hvern einasta dag í ellefu ár, líka um helgar. Eykt er einkafyrirtæki eins manns. Eins ÞG verktakar, sem er annað af 4-5 verktakafyrirtækjum sem drottna yfir byggingamarkaðnum og stýra í raun framboði á íbúðarhúsnæði. Síðustu fjögur ár hefur Þorvaldur Gissurarson, eigandi ÞG-verktaka, greitt sér 700 m.kr. á núvirði í arð. Það eru 14,5 m.kr. á mánuði að meðaltali. Þær greiðslur leggjast ofan á 4,6 m.kr. launatekjur Þorvaldar sem forstjóra fyrirtækisins. Tekjur Þorvaldar eftir skatta eru því um 14,2 m.kr. á mánuði. Það er fimmtíu sinnum meira en verkamaður á lágmarkslaunum fær útborgað. Og tekjurnar Þorvaldar segja í raun minnst um stöðu hans því verðmæti fyrirtækis hans vex enn hraðar. Hann auðgast á húsnæðismarkaði sem er helvíti fyrir tugi þúsunda fjölskyldna. Niðurbrot nýfrjálshyggjunnar Á eftirstríðsárunum og fram að nýfrjálshyggju var íslenski byggingamarkaðurinn valddreifður. Einstaklingar og fjölskyldur fengu lóðum úthlutað og byggðu sjálfar eða í gegnum byggingarsamvinnufélög, félagsskap jafningja. Íbúðalánasjóður lánaði til nýbygginga og síðar til kaupa á eldra húsnæði. Verkamannabústaðir og félagslegt leiguhúsnæði sveitarfélaga og félagasamtaka byggðist upp, ekki í sama mæli og í nágrannalöndunum, en náði samt að vera skjól fyrir hin tekjulægri fyrir grimmd hins óhefta markaðar. Skipulag var ákvarðað af sveitastjórnum í samráði við fagfólk, byggði á spám um hvernig samfélögin gætu best þróast. Eftir nýfrjálshyggjuna er í raun búið að markaðs- og arðsemisvæða byggingar- og íbúðamarkaðinn. Eins og í öðrum geirum á Íslandi drottna fá stór fyrirtæki yfir þessum markaði; kannski fjögur til fimm verktakafyrirtæki og tvö leigufélög í skjóli þriggja banka. Verkamannabústaðakerfið var eyðilagt á nýfrjálshyggjuárunum og félagslegt leiguhúsnæði sveitarfélaganna veikt. Stjórnvöld hættu að byggja fyrir fólk í vanda og létu hinum svokallaða markaði eftir uppbyggingu húsnæðis, sölu og leigu. Fókus stjórnvalda fór af þörfum almennings yfir á þarfir verktaka, aðgerðir beindust að því að örva markaðinn með því að ýta undir kaupgetu almennings með aukinni veðheimild, vaxtalækkunum eða öðrum leiðum. Það eina sem þessar aðgerðir leiddu til var hærra húsnæðisverð og aukinn gróði braskara. Niðurstaða þessara grimmu byltingar nýfrjálshyggjuáranna er versta húsnæðiskreppa frá því í fólksflutningunum miklu kringum seinna stríð. Kórónafaraldurinn sló lítillega á hækkanir á leigumarkaði, en það er viðbúið að húsnæðiskreppan bíta enn fastar þegar faraldrinum linnir. Eins og ætíð í samdrætti hafa gróðafyrirtæki haldið að sér höndunum undanfarið og því er fyrirsjáanlegur enn grimmari húsnæðisskortur næstu misserin. Það er því jafn áríðandi núna og mörg undanfarin ár að snúa af braut nýfrjálshyggjunnar í húsnæðismálum. Sú stefna virkar þar ekki fremur en nokkurs staðar, færir linnulaust fé frá almenningi til fárra auðmanna. Það þarf því aðra byltingu í húsnæðismálum, ekki byltingu grimmdar heldur byltingu samstöðu, samkenndar, samvinnu og kærleika. Næsta húsnæðisbylting Sósíalistaflokkur kallar annað tilboð sitt til kjósenda vegna þingkosninganna 25. september næstkomandi Stóru húsnæðisbyltinguna: 30 þúsund íbúðir á tíu árum (sjá hér: https://sosialistaflokkurinn.is/2021/05/04/stora-husnaedisbyltingin-30-thusund-ibudir-a-tiu-arum/). Tilboðið snýst um að brjóta niður tök braskaranna á húsnæðismarkaðnum, ekki bara lóðabraskara og verktaka, okurleigusala og bankanna, heldur líka þeirra sem flytja inn byggingarefni og leggja á það fráleita álagningu. Þetta er verkefni sem ekki er aðeins ætlað að útvega almenningi öruggt, gott og ódýrt húsnæði heldur að endurskapa íslenskan húsnæðismarkað svo hann þjóni fjöldanum en ekki aðeins hinum fáu ríku. Nýfrjálshyggjan er dauð og við eigum að fagna því. Fagna með því að ganga glöð til góðra verka við að byggja upp miklu betra samfélag. Og eitt það allra mikilvægasta á þeirri leið er að umbreyta húsnæðiskerfinu, brjóta niður braskið og byggja yfir allt fólk í vanda. Höfundur er félagi í Sósíalistaflokknum.
Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir Skoðun
Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun
Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir Skoðun
Skoðun Lífið er eins og konfektkassi, þú veist aldrei hvernig mola þú færð Elín Íris Fanndal skrifar
Skoðun Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir skrifar
Skoðun „Litla stúlkan og ruddarnir“ - Hugleiðing um stöðu Íslands á alþj.vettv. Flosi Þorgeirsson skrifar
Skoðun Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir skrifar
Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir skrifar
Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar
Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar
Skoðun Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson skrifar
Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir Skoðun
Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun
Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir Skoðun