Neyðarkall Arnar Már Eyfells Davíðsson skrifar 1. apríl 2021 09:00 Áður en lengra er haldið vil ég ítreka að ég er ekki sjálfskipaður sófasérfræðingur á sviði landamæramála eða sóttvarna, ráðinn af nýgotneskum feigðarkrákum sitjandi í sínum steypta sessi fyrir ofan lyklaborðin sín að fylgjast með á ljósvakamiðlum áður en þau hella sér yfir alla og allt sem á sér stað í samfélaginu. Þvert á móti. Ég vil meira að segja meina að ég gefi mig ekki út fyrir að hafa skoðanir á hlutum sem ég hef ekkert sérstakt vit á. En að þessu sinni, þar sem geðheilsa mín og margra nánustu vina og vandamanna minna hefur hrörnað undanfarið ár, fann ég mig knúinn til þess að setjast niður, fá mér rótsterkt kaffi sem bragðast frekar eins og útþynnt mold heldur en kaffi og þannig auka dópamín flæðið mitt allhressilega, áður en ég opna á samtal við æðstu stjórnendur landsins um stöðu okkar Íslendinga í þessum heimsfaraldri. Við höfum nefnilega dansað í takt við fyrirskipanir keisarans í meira en tólf mánuði og höfum í gríð og erg sýnt þeim tilskipunum sem hafa verið bornar upp skilning og fylgt þeim í einu og öllu, enda ekkert óeðlilegt við það. Svo því sé haldið til haga er ég ekki að fara mæta í Bónus og bölva því að vera með grímu eða fara í kröfugöngu gegn bólusetningu. Ég er með almannavörnum í liði og verð það áfram. En þessa dagana eru einu alvöru áhrifavaldar landsins farnir að hljóma eins og jarðfræðingarnir þegar þeir gefa sitt mat á gosstöðvunum í Fagradal. Hringavitleysan í hringleikahúsinu virðist ekki ætla að enda. Í fyrra áttum við ekki að fara í sumarbústað yfir páskana. Nú erum við hvött, beint og óbeint, að finna okkur griðarstað í faðmi „páskaeggsins“ rétt eins og í „jólakúlunni“ í desember og læsa okkur inni með þeim sem standa okkur næst, hvort sem það er í bústað eða ekki. Skólahald er stöðvað, en samt bara rétt fyrir páska til þess að þyrla upp eins miklu ryki og mögulega hægt er, en svo verður „eðlilegt“ skólahald aftur tekið upp með einhverjum hætti beint eftir páska. Skemmtistaðir mega ekki vera opnir á meðan aðrir skemmtistaðir selja samlokur til þess að geta haldið sínum rekstri við að einhverju leyti. Einn fer í þrot, annar umbreytist í Sómasamlokusölu með Aperol Spritz til hliðar í staðinn fyrir Frissa Fríska. Veitingastöðum er skipt upp eins og menntaskólamatsali í amerískri þroskasögu. Við megum ekki mæta á æfingar með félagsliðunum okkar en megum safna saman í hóp sem samanstendur af tíu félagsliðum til þess að skoða froðufellandi fjall á Suðurnesinu frussa sínu fegursta og búa til nýja nýlendu innan Íslands daglega. Í ofanálag megum við ekki heimsækja ættingja sem liggja veikir fyrir á Landspítalanum nema í klukkustund í senn. Þrátt fyrir alla hringavitleysuna þá held ég áfram að fylgja þeim reglum sem eru settar þótt ég sé ekkert allt of kátur með þær. En þegar hertar aðgerðir voru kynntar í fjórðu bylgju gat ég ekki annað en hrópað, öskrað, bölvað og blöskrað. Heyrðist þá neyðarkallið. Við eigum öll að standa saman, vera í sama liði og vera almannavarnir. En það virðist ekki eiga við um landamærin. Því langar mig að spyrja: Hversu lengi ætlar æðsta vald landsins að hampa einni atvinnugrein umfram öllum öðrum? Hversu lengi ætlar æðsta vald landsins að horfa frekar til ferðaþorsta erlendra einstaklinga umfram andlegrar heilsu sinnar eigin þjóðar? Hversu oft þarf íslenska þjóðin að loka sig af og kyngja nýjum og hertum aðgerðum á meðan erlendir ferðamenn svala forvitnisþörf sinni og þykjast fara í sóttkví þess á milli? Hversu mörg afbrigði þurfa að hrókerast framhjá yfirvöldum í gegnum landamærin til þess að við loksins áttum okkur á því að það sé skæður heimsfaraldur í gangi? Við erum mjög greinilega ekki í þessu saman. En ekki misskilja mig, ég hef ekkert gegn endurreisn efnahagskerfisins innanlands og þrái ekkert meira en að sjá fleiri lundabúðir spretta upp í mínu nánasta nágrenni, fá frændfólk mitt af erlendum uppruna að ferðast til landsins aftur og kenna þeim að segja Eyjafjallajökull og skál. En það er staður og stund fyrir allt og einmitt núna er það mitt auma, amatör-mat að íslenska ríkið ætti með einu og öllu að loka landamærunum tímabundið. Byggja upp „hype“ hjá öllum eldgosaáhugamönnum og markaðssetja okkur sem áhugaverðasta stað í heimi - þegar - landamærin opna. Stay tuned. Like and subscribe for more news. Öll sú gleði. Við gætum samhliða því náð stjórn á faraldrinum. Er það ekki? Eða var Nýja-Sjálands dæmið bara hluti af hinni nýju öldu falsfrétta sem allir tala um? Við gætum þá einnig veitt þeim fyrirtækjum innan ferðaþjónustunnar sem verða verst úti (þrátt fyrir gullgrafaraæði síðastliðin ár) sambærilega styrki og við þekkjum frá því í fyrra á meðan við náum tökum á vandanum innanlands, í stað þess að skipa alla þá sem koma til landsins í stofufangelsi í fimm daga á þeirra kostnað, sem mun eflaust einungis skilja fólk eftir með meira óbragð í munninum eftir Íslandsför sína heldur en ella. En hvað veit ég. Þetta er náttúrulega bara mat áhugamanns um vellíðan og geðheilsu Íslendinga. Ég er hvorki faglærður né þykist ég vera sérfræðingur í þessum málum. Fyrir mér er þetta bara Football Fantasy. Ég þarf aldrei að takast beint á við þessi verkefni en maður veltir þessu fyrir sér. Ætli þetta sé ekki bara ákall á hjálp? Þangað til held ég áfram að ofanda yfir því að geta ekki heimsótt ömmu mína nema í klukkustund annan eða þriðja hvern dag upp á Landspítala á meðan John og Jane Doe dúlla sér í sinni ferð um Reykjanesið eftir að hafa brotið sér leið úr sinni sóttkví, án eftirlits. Höfundur er framleiðandi á sviði íslenskrar kvikmyndagerðar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Faraldur kórónuveiru (COVID-19) Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Halldór 18.05.2024 Halldór Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands - Tími fyrir lausnir! Victor Gudmundsson Skoðun Birni Bjarnasyni svarað Arnar Þór Jónsson Skoðun Kjósum Katrínu Kjartan Ragnarsson Skoðun Ég kýs Helgu Þórisdóttur Gerður Rún Guðlaugsdóttir Skoðun Opið bréf til landsliðsmanna Íslands í blaki Guðbergur Egill Eyjólfsson Skoðun Formaður húsfélagsins Guðmundur Andri Thorsson Skoðun Baldur Þórhallsson er vitur og vís Bryndís Friðgeirsdóttir Skoðun Mesti stjórnmálamaðurinn? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Ég kýs Helgu Þórisdóttur Gerður Rún Guðlaugsdóttir skrifar Skoðun Yfirborðskenndur stríðsáróður og McCarthýismi hjá háskólaprófessor Tjörvi Schiöth skrifar Skoðun Formaður húsfélagsins Guðmundur Andri Thorsson skrifar Skoðun Opið bréf til landsliðsmanna Íslands í blaki Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Kosningum frestað Ása Berglind Hjálmarsdóttir,Hrönn Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Mesti stjórnmálamaðurinn? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Birni Bjarnasyni svarað Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Því miður ekkert annað í stöðunni en að fresta atkvæðagreiðslu um verkefni Heidelberg Gestur Þór Kristjánsson,Erla Sif Markúsdóttir,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson skrifar Skoðun Baldur Þórhallsson er vitur og vís Bryndís Friðgeirsdóttir skrifar Skoðun Kjósum Katrínu Kjartan Ragnarsson skrifar Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar Skoðun Nýtt sveitarfélag Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stafrænn ójöfnuður á upplýsingaöld Stella Samúelsdóttir,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Varfærnisleg fagnaðarlæti Berglind Sunna Bragadóttir skrifar Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon skrifar Skoðun Daðrað við sölu Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Rannsóknir á söfnum skapa dýrmæta þekkingu Arndís Bergsdóttr skrifar Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal skrifar Skoðun Nýsköpun innviða Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Fjöldi fyrirtækja hætta með Rapyd Oddný Björg Rafnsdóttir skrifar Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon skrifar Skoðun Bréf frá móður Berglind Fríða Viggósdóttir skrifar Skoðun Vill ekki lengur íslenzkan her? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hafa íslensk fjarskiptafélög málað sig út í horn? Aron Heiðar Steinsson skrifar Skoðun Á Ísland framtíð í NATO? Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Fjallkonan nýja, hún Katrín Þorvaldur Logason skrifar Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar Skoðun Njótum reynslu Katrínar Valgerður Bjarnadóttir skrifar Skoðun Katrínu á Bessastaði Brynja Þorbjörnsdóttir skrifar Sjá meira
Áður en lengra er haldið vil ég ítreka að ég er ekki sjálfskipaður sófasérfræðingur á sviði landamæramála eða sóttvarna, ráðinn af nýgotneskum feigðarkrákum sitjandi í sínum steypta sessi fyrir ofan lyklaborðin sín að fylgjast með á ljósvakamiðlum áður en þau hella sér yfir alla og allt sem á sér stað í samfélaginu. Þvert á móti. Ég vil meira að segja meina að ég gefi mig ekki út fyrir að hafa skoðanir á hlutum sem ég hef ekkert sérstakt vit á. En að þessu sinni, þar sem geðheilsa mín og margra nánustu vina og vandamanna minna hefur hrörnað undanfarið ár, fann ég mig knúinn til þess að setjast niður, fá mér rótsterkt kaffi sem bragðast frekar eins og útþynnt mold heldur en kaffi og þannig auka dópamín flæðið mitt allhressilega, áður en ég opna á samtal við æðstu stjórnendur landsins um stöðu okkar Íslendinga í þessum heimsfaraldri. Við höfum nefnilega dansað í takt við fyrirskipanir keisarans í meira en tólf mánuði og höfum í gríð og erg sýnt þeim tilskipunum sem hafa verið bornar upp skilning og fylgt þeim í einu og öllu, enda ekkert óeðlilegt við það. Svo því sé haldið til haga er ég ekki að fara mæta í Bónus og bölva því að vera með grímu eða fara í kröfugöngu gegn bólusetningu. Ég er með almannavörnum í liði og verð það áfram. En þessa dagana eru einu alvöru áhrifavaldar landsins farnir að hljóma eins og jarðfræðingarnir þegar þeir gefa sitt mat á gosstöðvunum í Fagradal. Hringavitleysan í hringleikahúsinu virðist ekki ætla að enda. Í fyrra áttum við ekki að fara í sumarbústað yfir páskana. Nú erum við hvött, beint og óbeint, að finna okkur griðarstað í faðmi „páskaeggsins“ rétt eins og í „jólakúlunni“ í desember og læsa okkur inni með þeim sem standa okkur næst, hvort sem það er í bústað eða ekki. Skólahald er stöðvað, en samt bara rétt fyrir páska til þess að þyrla upp eins miklu ryki og mögulega hægt er, en svo verður „eðlilegt“ skólahald aftur tekið upp með einhverjum hætti beint eftir páska. Skemmtistaðir mega ekki vera opnir á meðan aðrir skemmtistaðir selja samlokur til þess að geta haldið sínum rekstri við að einhverju leyti. Einn fer í þrot, annar umbreytist í Sómasamlokusölu með Aperol Spritz til hliðar í staðinn fyrir Frissa Fríska. Veitingastöðum er skipt upp eins og menntaskólamatsali í amerískri þroskasögu. Við megum ekki mæta á æfingar með félagsliðunum okkar en megum safna saman í hóp sem samanstendur af tíu félagsliðum til þess að skoða froðufellandi fjall á Suðurnesinu frussa sínu fegursta og búa til nýja nýlendu innan Íslands daglega. Í ofanálag megum við ekki heimsækja ættingja sem liggja veikir fyrir á Landspítalanum nema í klukkustund í senn. Þrátt fyrir alla hringavitleysuna þá held ég áfram að fylgja þeim reglum sem eru settar þótt ég sé ekkert allt of kátur með þær. En þegar hertar aðgerðir voru kynntar í fjórðu bylgju gat ég ekki annað en hrópað, öskrað, bölvað og blöskrað. Heyrðist þá neyðarkallið. Við eigum öll að standa saman, vera í sama liði og vera almannavarnir. En það virðist ekki eiga við um landamærin. Því langar mig að spyrja: Hversu lengi ætlar æðsta vald landsins að hampa einni atvinnugrein umfram öllum öðrum? Hversu lengi ætlar æðsta vald landsins að horfa frekar til ferðaþorsta erlendra einstaklinga umfram andlegrar heilsu sinnar eigin þjóðar? Hversu oft þarf íslenska þjóðin að loka sig af og kyngja nýjum og hertum aðgerðum á meðan erlendir ferðamenn svala forvitnisþörf sinni og þykjast fara í sóttkví þess á milli? Hversu mörg afbrigði þurfa að hrókerast framhjá yfirvöldum í gegnum landamærin til þess að við loksins áttum okkur á því að það sé skæður heimsfaraldur í gangi? Við erum mjög greinilega ekki í þessu saman. En ekki misskilja mig, ég hef ekkert gegn endurreisn efnahagskerfisins innanlands og þrái ekkert meira en að sjá fleiri lundabúðir spretta upp í mínu nánasta nágrenni, fá frændfólk mitt af erlendum uppruna að ferðast til landsins aftur og kenna þeim að segja Eyjafjallajökull og skál. En það er staður og stund fyrir allt og einmitt núna er það mitt auma, amatör-mat að íslenska ríkið ætti með einu og öllu að loka landamærunum tímabundið. Byggja upp „hype“ hjá öllum eldgosaáhugamönnum og markaðssetja okkur sem áhugaverðasta stað í heimi - þegar - landamærin opna. Stay tuned. Like and subscribe for more news. Öll sú gleði. Við gætum samhliða því náð stjórn á faraldrinum. Er það ekki? Eða var Nýja-Sjálands dæmið bara hluti af hinni nýju öldu falsfrétta sem allir tala um? Við gætum þá einnig veitt þeim fyrirtækjum innan ferðaþjónustunnar sem verða verst úti (þrátt fyrir gullgrafaraæði síðastliðin ár) sambærilega styrki og við þekkjum frá því í fyrra á meðan við náum tökum á vandanum innanlands, í stað þess að skipa alla þá sem koma til landsins í stofufangelsi í fimm daga á þeirra kostnað, sem mun eflaust einungis skilja fólk eftir með meira óbragð í munninum eftir Íslandsför sína heldur en ella. En hvað veit ég. Þetta er náttúrulega bara mat áhugamanns um vellíðan og geðheilsu Íslendinga. Ég er hvorki faglærður né þykist ég vera sérfræðingur í þessum málum. Fyrir mér er þetta bara Football Fantasy. Ég þarf aldrei að takast beint á við þessi verkefni en maður veltir þessu fyrir sér. Ætli þetta sé ekki bara ákall á hjálp? Þangað til held ég áfram að ofanda yfir því að geta ekki heimsótt ömmu mína nema í klukkustund annan eða þriðja hvern dag upp á Landspítala á meðan John og Jane Doe dúlla sér í sinni ferð um Reykjanesið eftir að hafa brotið sér leið úr sinni sóttkví, án eftirlits. Höfundur er framleiðandi á sviði íslenskrar kvikmyndagerðar.
Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Skoðun Yfirborðskenndur stríðsáróður og McCarthýismi hjá háskólaprófessor Tjörvi Schiöth skrifar
Skoðun Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Því miður ekkert annað í stöðunni en að fresta atkvæðagreiðslu um verkefni Heidelberg Gestur Þór Kristjánsson,Erla Sif Markúsdóttir,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson skrifar
Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar
Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar
Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun