Guðmundur Gunnarsson, fyrrverandi bæjarstjóri á Ísafirði sem lét af störfum í janúar, segir ekkert annað í stöðunni fyrir sig og fjölskyldu sína en að flytja úr bænum. Þetta segir hann í færslu á Facebook sem sjá má að neðan.

Tíðindin af uppsögn Guðmundar þann 27. janúar vöktu nokkra athygli. Hann hafði verið áberandi í fréttum vikurnar tvær á undan eftir að snjóflóð féllu á Flateyri sem ollu miklu tjóni og munaði mjóu að manntjón yrði af.

Í tilkynningu frá bæjarstjórn vegna uppsagnarinnar sagði að báðir aðilar teldu best fyrir alla að leiðir skildu. Guðmundur sagði starfslokin ekki hafa átt sér langan aðdraganda. Það hefði verið draumur fjölskyldunnar að flytja heim á Vestfirði en Guðmundur er sjálfur Bolvíkingur.

Hvorki hann né bæjarfulltrúar vildu ræða starfslokin á öðrum nótum en um ólíka sýn aðila væri að ræða. Hann væri þó þakklátur fyrir eitt og hálft ár í starfi bæjarstjóra.

„Þetta er skemmtilegasti vinnustaður sem ég hef unnið á. Ég lagði hjarta og sál í þetta starf. Það tekur enginn frá mér.“

Telja sig ekki velkomin í bænum

Nú er komið annað hljóð í strokkinn og segir Guðmundur að fjölskyldunni líði ekki vel. Þeim finnist þau ekki velkomin í samfélaginu.

„Við höfum ákveðið að flytja frá Ísafirði. Það var ekkert endilega augljósasti kosturinn í stöðunni eftir starfslokin í janúar. Hér hefur okkur liðið mjög vel, keypt okkur hús, börnin hafa aðlagast og við notið þess að vera nálægt vinum, fjölskyldu, fjöllum og heimahögum,“ segir Guðmundur.

Sjá einnig: Daníel segist örugglega vera frekur karl

„Það er sannarlega skrítin tilfinning að finnast maður ekki lengur velkominn í samfélaginu sem ól mann upp. En þannig er það nú samt. Hér líður okkur ekki lengur vel. Atburðir síðustu vikna hafa gert það að verkum. Ekki síst þær furðuskýringar sem grasserað hafa í kjölfar starfslokanna.“

Guðmundur segir að staðan sé einfaldlega svona.

„Við sjáum okkar sæng upp reidda og viljum ekki vera hluti af samfélagi þar sem fyrirferðamiklar stjórnmálahreyfingar umbera fantabrögð freka kallsins og dreifa svo rógburði til að réttlæta þau.“

Skilja dökku minningarnar eftir

Þau séu því á leiðinni í burtu frá Ísafirði.

„Við flytjum því að heiman öðru sinni á lífsleiðinni en förum héðan með stútfullan bakpoka af skínandi góðum minningum. Hér eigum við marga góða vini og fyrrverandi samstarfsfélaga. Fólk sem við treystum, vitum að skilur málavexti og þekkir okkur. Við erum reynslunni ríkari og höfum lært heilmikið um mannlegt eðli og innræti. Bæði dökkar hliðar og ljósar. Dökku minningarnar ætlum við að skilja eftir fyrir vestan. Flokka þær sem spilliefni. Þær ljósu tökum við með okkur á nýjan stað. Til moltugerðar og næringar.“

Vestfirðir muni samt alltaf eiga hjörtu þeirra. Það breytist ekki. Framtíðin sé björt.

„Sjáumst síðar. Takk og bless.“