Hvað kostar gjaldfrjáls grunnmenntun í raun? Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar 3. september 2020 08:00 Við lifum á viðsjárverðum tímum og víða kreppir að í samfélaginu. Flest erum við sammála um að mikilvægast sé að standa vörð um grunnstoðir samfélagsins og að áhersla sé lögð á að halda daglegu lífi gangandi. Það þýðir meðal annars að skólar starfi með sem eðlilegustum hætti. Ljóst er að mörg heimili eru undir miklu álagi þessa dagana og þá skiptir enn meira máli að börnum líði vel í skólanum. Skólinn er besta jöfnunartækið, þar eiga allir að hafa jöfn tækifæri og við eigum að leita allra leiða til að koma í veg fyrir stéttaskiptingu í skólum. Sitja allir nemendur við sama borð? Grunnmenntun á að vera gjaldfrjáls en er hún það í raun? Innkaup á skólagögnum í grunnskóla eru sem betur fer ekki lengur í höndum foreldra en sá kostnaður var bæði íþyngjandi og afar mismunandi eftir skólum. Skólanum ber að útvega öll gögn sem gert er ráð fyrir að nemandinn noti til grunnmenntunar og skyldunáms og er það í takt við grunnskólalög og Barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna. Skólastarfið er hins vegar umfangsmeira en svo að kostnaður sé einungis bundinn við skólagögn. Aðstöðumunur barna kemur líka fram þegar kemur að því að greiða fyrir skólamáltíðir og félagsstarf og við það bætist kostnaður við frístundaheimili og tómstundir sem eru einnig mikilvægur hluti af degi barnsins þótt sú starfsemi heyri ekki beint undir skólana. Fátækt á Íslandi Fátækt er til staðar á Íslandi og samkvæmt skýrslu um þróun lífskjara og fátækt barna á Íslandi 2004-2016 eru börn jafnvel líklegri til að búa við fátækt en fullorðnir. Félagsráðgjafi hjá Hjálparstarfi kirkjunnar sagði á dögunum að áberandi væri hversu mörg börn skortir föt í upphafi nýs skólaárs og að umsóknum um efnislega aðstoð innan hjálparstarfsins hafi fjölgað um næstum helming á fimm mánuðum. Fjölskylduhjálp hafði svipaða sögu að segja og að mikil ásókn væri í skólatöskur og skólaföt auk þess sem matargjöfum hefði fjölgað. Nýlega bárust fregnir af því að börnum yrði mögulega vísað úr leikskólum borgarinnar vegna skuldavanda foreldra þeirra og það þrátt fyrir að verklagsreglur Reykjavíkurborgar kveði á um að tryggt skuli að börn verði ekki af nauðsynlegri grunnþjónustu vegna erfiðrar fjárhagsstöðu foreldra eða skuldavanda. Í samræmi við réttindi barna á hvert barn rétt á leikskólaplássi þótt foreldrar hafi af einhverjum ástæðum ekki sinnt því að greiða skólatengd gjöld eða eins og Fanný Heimisdóttir Maríudóttir, leikskólastjóri á Sunnufold í Grafarvogi, minnti á fyrir skömmu: „Þarna hafa börn rétt sem nær yfir rétt sveitarfélags til að þjarma að foreldrum þeirra.“ Umboðsmaður barna sendi erindi til skrifstofu borgarstjóra þar sem bent var á að samkvæmt leikskólalögum væri leikskólinn fyrsta skólastigið í skólakerfinu og tíundaði meðal annars mikilvægi leikskólans fyrir lífsgæði og þroska barna. Á að vera hægt að svipta börn rétti til náms? Svarið liggur í augum uppi: nei, það á ekki að vera möguleiki. Aðgreining í skólamötuneytum Það var mikið framfaraskref á sínum tíma þegar farið var að bjóða upp á skólamáltíðir í hádeginu. Því miður eru margir skólar og sveitarfélög enn að innheimta gjöld fyrir mataráskrift þótt aðrir hafi lengi boðið gjaldfrjálsar skólamáltíðir. Má þar nefna sveitarfélögin Voga á Vatnsleysuströnd og Þingeyjarsveit. Afar mismunandi er eftir heimilum hversu þungt þessi kostnaður vegur í heimilisbókhaldinu en hjá foreldrum á lágmarkslaunum telur allt sem til fellur. Víða upplifa grunnskólabörn aðgreiningu eftir efnahag í skólamötuneytum og er það ótækt ástand. Skólamáltíðir ættu að standa öllum skólabörnum til boða og eru í raun mikilvægt lýðheilsumál, ekki hvað síst á krepputímum. Svíþjóð og Finnland bjóða öllum börnum í grunnskólum landsins fríar skólamáltíðir og hafa gert lengi. Ættum við ekki að geta gert slíkt hið sama? Í þessu samhengi má spyrja sig í hvað skattpeningarnir okkar fara. Á grunnskólinn líkt og heilbrigðiskerfið ekki að vera fjármagnaður með sköttum og útsvari? Almennt ríkir sá skilningur að skattpeningar eigi að standa straum af kostnaði við menntun, heilbrigðisþjónustu, samgöngur og stuðla að réttlæti og vernd borgaranna. Hafa skattgreiðendur þá ekki nú þegar greitt fyrir þessa grunnþjónustu? Þegar einungis hluti skólabarna hefur aðgang að skólamáltíðum ríkir ekki raunverulegt jafnrétti til náms. Aldrei ætti að mismuna börnum á grundvelli efnahagslegrar stöðu foreldra þeirra og mikilvægt er að létta undir með barnafjölskyldum. Hvers konar samfélag viljum við? Páll Skúlason heitinn, prófessor í heimspeki og fyrrverandi háskólarektor, spurði þessarar spurningar skömmu eftir hrun þegar hann reifaði nokkrar hugmyndir og hugsjónir sem hann taldi að hafa ætti að leiðarljósi við uppbyggingu íslensks samfélags eftir áfallið. Þar nefndi hann meðal annars að allir samfélagsþegnar þurfi að hugsa um réttlætið í samfélaginu burtséð frá eigin hagsmunum. Hann gagnrýndi enn fremur markaðshyggjuna og lagði meðal annars áherslu á að við ættum ,,að hugsa um sameignir okkar, landið og auðlindir þess, tunguna, söguna og stofnanirnar sem bera uppi samfélagið, fjölskylduna, skólana, dómstólana, sjúkrahúsin,“ og ,,að temja okkur samstarfsanda í stað þess að kynda undir samkeppni eins og mannlífið sé ekki annað en kappleikur.“ Hann velti einnig fyrir sér hverjir okkar sameiginlegu hagsmunir væru? Hver er almannaheill? Við því er ekkert einfalt svar en ef við viljum búa í góðu samfélagi þarf það að vera réttlátt samfélag. Réttlætið felst í því hvernig við deilum lífsgæðum á sanngjarnan hátt og til þess að jafnvægi ríki í samfélaginu þurfum við að stuðla að jöfnuði. Skólinn er hornsteinn jöfnuðar í samfélaginu og ef við getum ekki stuðlað að jöfnuði og jafnvægi þar hvernig getum við þá gert það yfir höfuð? Höfundur er framkvæmdastjóri Heimilis og skóla. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skóla - og menntamál Hrefna Sigurjónsdóttir Réttindi barna Mest lesið Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir Skoðun Þingmenn auðvaldsins Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Af hverju er verðbólga ennþá svona há? Ólafur Margeirsson Skoðun Sósíalistaflokkurinn heimilislaus - hvað næst? Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Málþófið er séríslenskt Bryndís Haraldsdóttir Skoðun Listin að verða fullkomlega ósammála sjálfri sér á mettíma Þórður Snær Júlíusson Skoðun Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun Klerkaveldi, trú og stjórnmál Sigurður Árni Þórðarson Skoðun Skoðun Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Listin að verða fullkomlega ósammála sjálfri sér á mettíma Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Þingmenn auðvaldsins Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Arðgreiðslur í sjávarútvegi: Staðreyndir gegn fullyrðingum Elliði Vignisson skrifar Skoðun Verðugur bandamaður? Steinar Harðarson skrifar Skoðun Við þurfum nýja sýn á stjórnmál okkar - Mamdani-sýn Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Sósíalistaflokkurinn heimilislaus - hvað næst? Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Rán um hábjartan dag Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Af hverju er verðbólga ennþá svona há? Ólafur Margeirsson skrifar Skoðun Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Uppbygging hjúkrunarheimila Jónína Björk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Jafnrétti grundvallarforsenda friðar og öryggis í heiminum Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Með skynsemina að vopni Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Af hverju er ekki 100 klst. málþóf á Alþingi um alvarlega stöðu barna? Grímur Atlason skrifar Skoðun Knattspyrna kvenna í hálfa öld – þakkir til Eggerts Magnússonar Ingibjörg Hinriksdóttir skrifar Skoðun 80.000 manna klóakrennsli í Dýrafjörð í boði Arctic Fish Jón Kaldal skrifar Skoðun Malað dag eftir dag eftir dag Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Að velja friðinn fram yfir réttlætið Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Af nashyrningum og færni - hvernig sköpum við verðmæti til framtíðar? Guðrún Högnadóttir skrifar Skoðun Hvað er þetta græna? Karlinn er að spræna Jóhanna Jakobsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðisþjónusta á krossgötum? Einar Magnússon,Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Frestur til að skila athugasemdum við nýtt deiliskipulag Heiðmerkur að renna út Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Stjórnarandstaðan hindrar kjarabætur Rúnar Sigurjónsson skrifar Skoðun Af hverju útiloka Ísrael frá Eurovision eins og Rússland? Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Lífeyrir skal fylgja launum Jónína Björk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Fánar, tákn og blómabreiður: „Enginn bjó á Íslandi fyrr en einhver kom“ Meyvant Þórólfsson skrifar Skoðun Hvernig er staða lesblindra á Íslandi? Guðmundur S. Johnsen skrifar Sjá meira
Við lifum á viðsjárverðum tímum og víða kreppir að í samfélaginu. Flest erum við sammála um að mikilvægast sé að standa vörð um grunnstoðir samfélagsins og að áhersla sé lögð á að halda daglegu lífi gangandi. Það þýðir meðal annars að skólar starfi með sem eðlilegustum hætti. Ljóst er að mörg heimili eru undir miklu álagi þessa dagana og þá skiptir enn meira máli að börnum líði vel í skólanum. Skólinn er besta jöfnunartækið, þar eiga allir að hafa jöfn tækifæri og við eigum að leita allra leiða til að koma í veg fyrir stéttaskiptingu í skólum. Sitja allir nemendur við sama borð? Grunnmenntun á að vera gjaldfrjáls en er hún það í raun? Innkaup á skólagögnum í grunnskóla eru sem betur fer ekki lengur í höndum foreldra en sá kostnaður var bæði íþyngjandi og afar mismunandi eftir skólum. Skólanum ber að útvega öll gögn sem gert er ráð fyrir að nemandinn noti til grunnmenntunar og skyldunáms og er það í takt við grunnskólalög og Barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna. Skólastarfið er hins vegar umfangsmeira en svo að kostnaður sé einungis bundinn við skólagögn. Aðstöðumunur barna kemur líka fram þegar kemur að því að greiða fyrir skólamáltíðir og félagsstarf og við það bætist kostnaður við frístundaheimili og tómstundir sem eru einnig mikilvægur hluti af degi barnsins þótt sú starfsemi heyri ekki beint undir skólana. Fátækt á Íslandi Fátækt er til staðar á Íslandi og samkvæmt skýrslu um þróun lífskjara og fátækt barna á Íslandi 2004-2016 eru börn jafnvel líklegri til að búa við fátækt en fullorðnir. Félagsráðgjafi hjá Hjálparstarfi kirkjunnar sagði á dögunum að áberandi væri hversu mörg börn skortir föt í upphafi nýs skólaárs og að umsóknum um efnislega aðstoð innan hjálparstarfsins hafi fjölgað um næstum helming á fimm mánuðum. Fjölskylduhjálp hafði svipaða sögu að segja og að mikil ásókn væri í skólatöskur og skólaföt auk þess sem matargjöfum hefði fjölgað. Nýlega bárust fregnir af því að börnum yrði mögulega vísað úr leikskólum borgarinnar vegna skuldavanda foreldra þeirra og það þrátt fyrir að verklagsreglur Reykjavíkurborgar kveði á um að tryggt skuli að börn verði ekki af nauðsynlegri grunnþjónustu vegna erfiðrar fjárhagsstöðu foreldra eða skuldavanda. Í samræmi við réttindi barna á hvert barn rétt á leikskólaplássi þótt foreldrar hafi af einhverjum ástæðum ekki sinnt því að greiða skólatengd gjöld eða eins og Fanný Heimisdóttir Maríudóttir, leikskólastjóri á Sunnufold í Grafarvogi, minnti á fyrir skömmu: „Þarna hafa börn rétt sem nær yfir rétt sveitarfélags til að þjarma að foreldrum þeirra.“ Umboðsmaður barna sendi erindi til skrifstofu borgarstjóra þar sem bent var á að samkvæmt leikskólalögum væri leikskólinn fyrsta skólastigið í skólakerfinu og tíundaði meðal annars mikilvægi leikskólans fyrir lífsgæði og þroska barna. Á að vera hægt að svipta börn rétti til náms? Svarið liggur í augum uppi: nei, það á ekki að vera möguleiki. Aðgreining í skólamötuneytum Það var mikið framfaraskref á sínum tíma þegar farið var að bjóða upp á skólamáltíðir í hádeginu. Því miður eru margir skólar og sveitarfélög enn að innheimta gjöld fyrir mataráskrift þótt aðrir hafi lengi boðið gjaldfrjálsar skólamáltíðir. Má þar nefna sveitarfélögin Voga á Vatnsleysuströnd og Þingeyjarsveit. Afar mismunandi er eftir heimilum hversu þungt þessi kostnaður vegur í heimilisbókhaldinu en hjá foreldrum á lágmarkslaunum telur allt sem til fellur. Víða upplifa grunnskólabörn aðgreiningu eftir efnahag í skólamötuneytum og er það ótækt ástand. Skólamáltíðir ættu að standa öllum skólabörnum til boða og eru í raun mikilvægt lýðheilsumál, ekki hvað síst á krepputímum. Svíþjóð og Finnland bjóða öllum börnum í grunnskólum landsins fríar skólamáltíðir og hafa gert lengi. Ættum við ekki að geta gert slíkt hið sama? Í þessu samhengi má spyrja sig í hvað skattpeningarnir okkar fara. Á grunnskólinn líkt og heilbrigðiskerfið ekki að vera fjármagnaður með sköttum og útsvari? Almennt ríkir sá skilningur að skattpeningar eigi að standa straum af kostnaði við menntun, heilbrigðisþjónustu, samgöngur og stuðla að réttlæti og vernd borgaranna. Hafa skattgreiðendur þá ekki nú þegar greitt fyrir þessa grunnþjónustu? Þegar einungis hluti skólabarna hefur aðgang að skólamáltíðum ríkir ekki raunverulegt jafnrétti til náms. Aldrei ætti að mismuna börnum á grundvelli efnahagslegrar stöðu foreldra þeirra og mikilvægt er að létta undir með barnafjölskyldum. Hvers konar samfélag viljum við? Páll Skúlason heitinn, prófessor í heimspeki og fyrrverandi háskólarektor, spurði þessarar spurningar skömmu eftir hrun þegar hann reifaði nokkrar hugmyndir og hugsjónir sem hann taldi að hafa ætti að leiðarljósi við uppbyggingu íslensks samfélags eftir áfallið. Þar nefndi hann meðal annars að allir samfélagsþegnar þurfi að hugsa um réttlætið í samfélaginu burtséð frá eigin hagsmunum. Hann gagnrýndi enn fremur markaðshyggjuna og lagði meðal annars áherslu á að við ættum ,,að hugsa um sameignir okkar, landið og auðlindir þess, tunguna, söguna og stofnanirnar sem bera uppi samfélagið, fjölskylduna, skólana, dómstólana, sjúkrahúsin,“ og ,,að temja okkur samstarfsanda í stað þess að kynda undir samkeppni eins og mannlífið sé ekki annað en kappleikur.“ Hann velti einnig fyrir sér hverjir okkar sameiginlegu hagsmunir væru? Hver er almannaheill? Við því er ekkert einfalt svar en ef við viljum búa í góðu samfélagi þarf það að vera réttlátt samfélag. Réttlætið felst í því hvernig við deilum lífsgæðum á sanngjarnan hátt og til þess að jafnvægi ríki í samfélaginu þurfum við að stuðla að jöfnuði. Skólinn er hornsteinn jöfnuðar í samfélaginu og ef við getum ekki stuðlað að jöfnuði og jafnvægi þar hvernig getum við þá gert það yfir höfuð? Höfundur er framkvæmdastjóri Heimilis og skóla.
Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir Skoðun
Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun
Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar
Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar
Skoðun Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal skrifar
Skoðun Jafnrétti grundvallarforsenda friðar og öryggis í heiminum Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju er ekki 100 klst. málþóf á Alþingi um alvarlega stöðu barna? Grímur Atlason skrifar
Skoðun Knattspyrna kvenna í hálfa öld – þakkir til Eggerts Magnússonar Ingibjörg Hinriksdóttir skrifar
Skoðun Af nashyrningum og færni - hvernig sköpum við verðmæti til framtíðar? Guðrún Högnadóttir skrifar
Skoðun Frestur til að skila athugasemdum við nýtt deiliskipulag Heiðmerkur að renna út Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Fánar, tákn og blómabreiður: „Enginn bjó á Íslandi fyrr en einhver kom“ Meyvant Þórólfsson skrifar
Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir Skoðun
Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun