Vatnið sótt yfir lækinn Páll Magnús Pálsson skrifar 29. júní 2020 13:19 Um hver mánaðamót eru vinnandi landsmenn krafðir um greiðslu að lágmarki rúmlega þriðjungs hluta launa sinna í almenningssjóð en sæta refsingu ella. Á móti gerum við sem greiðum í sjóðinn þá eðlilegu kröfu að þeim sem fengið hefur verið lýðræðislegt umboð til að sýsla með hann geri það af skynsemi og ábyrgð. Eitt þýðingarmesta hlutverk stjórnmálamanna er að ganga úr skugga um að vel sé farið með almannafé. Því miður hefur heilbrigðisráðherra brugðist þessu hlutverki sínu. Á undanförnum árum hefur vágestur herjað á þjóðina í vaxandi mæli. Vágesturinn er í formi sjúkdóms í brjóski í hnjám og mjöðmum sem veldur fólki angist og skertri líkamlegri færni með þeim afleiðingum að reynst getur nauðsynlegt að framkvæma svokallaða liðskiptaaðgerð. Aðgerðin felst í stuttu máli í því að náttúrulegum liðflötum sjúklings er skipt út fyrir íhluti úr ólífrænu efni, svo sem málmblöndu eða slitsterkt plast. Þörf fyrir liðskiptaaðgerðir á Íslandi hefur aukist verulega á undanförnum árum og myndast hafa gríðarlangir biðlistar. Líklegar skýringar á þessari auknu þörf eru fjölgun í efri aldurshópum ogvaxandi ofþyngd og offita. Það er ekkert minna en skelfilegt hvernig ráðherrann lengir biðtíma sjúklinga sem nauðsynlega þurfa að komast í aðgerð og dælir peningum úr ríkissjóði að óþörfu á grundvelli afdankaðra flokkspólitískra sjónarmiða. Ófremdarástand Samkvæmt nýjustu upplýsingum frá landlækni er biðtími á Landspítala eftir mjaðmaaðgerð um 13 og hálfur mánuður en tæpir 16 mánuðir eftir aðgerð á hné. Í desember 2019 voru samtals 1,148 einstaklingar á biðlista eftir liðskiptaaðgerðum hjá þeim þremur sjúkrastofnunum á Íslandi sem framkvæma slíkar aðgerðir. Samkvæmt viðmiðunarmörkum embættis landlæknis frá árinu 2016 skulu 80% komast í aðgerð innan þriggja mánaða frá greiningu, eftir mánaðar hámarksbið eftir skoðun bæklunarlæknis, en aðeins u.þ.b. 37% falla innan þeirra marka á Landspítalanum. Tæp 65% þurfa því að bíða lengur, og margir talsvert lengur, en embætti landlæknis telur ásættanlegt. Fyrir utan þær þjáningar sem biðin veldur fólki eru einnig vísbendingar um að lengri bið en sex mánuðir geti haft verulega skaðleg áhrif á árangur af liðskiptaaðgerð. Hefur þetta í för með sér mikinn samfélagskostnað, svo ekki sé minnst á lífsgæði þeirra sem bíða. Annar valmöguleiki Þó eðlismunur sé á stjórnvöldum og einkaaðilum er ekki loku fyrir það skotið að samstarf geti verið þeirra á milli. Færst hefur í aukana á undanförnum árum að einkaaðilum sé falin framkvæmd opinberra verkefna á grundvelli svokallaðra þjónustusamninga. Þjónustusamningur er viðskiptasamband milli stjórnvalda og einkaaðila um þjónustu við einstakling eða viðskiptavin gegn greiðslu. Einkaaðilinn getur verið einstaklingur, sjálfseignarstofnun eða einkafyrirtæki Önnur sjúkrastofnun en þær þrjár opinberu stofnanir, sem framkvæma liðskiptaaðgerðir, uppfyllir þær faglegu gæðakröfur sem landlæknir gerir og hefur hlotið staðfestingu þess efnis frá embættinu. Það er læknastofan Klínikin Ármúla. Þar starfa 18 læknar og býr stofan yfir fullkomnum skurðstofum og fimm daga legudeild. Á Klíníkinni býðst einstaklingum að gangast undir liðskiptaaðgerðir á mjöðmum og hnjám en greiða fyrir að fullu úr eigin vasa, þar sem Sjúkratryggingar Íslands hafa ekki gert þjónustusamning við Klíníkina um slíkar aðgerðir. En það er ekki á allra færi, enda kosta aðgerðirnar 1.200.000 krónur. Eins og fram kemur í lögum um heilbrigðisþjónustu fer ráðherra með yfirstjórn heilbrigðismála. Þá segir í reglugerð um samninga um heilbrigðisþjónustu sem veitt er utan heilbrigðisstofnana sem ríkið rekur að samningar um slíka þjónustu skuli gerðir í samræmi við stefnumörkun ráðherra. Sitjandi heilbrigðisráðherra, úr Vinstrihreyfingunni- grænu framboði, hugnast ekki útvistun verkefna á borð við liðskiptaaðgerðir til einkaaðila. Í samtali við Ríkisútvarpið árið 2018 sagðist ráðherrann halda að mjög langt væri í að ríkið niðurgreiddi liðskiptaaðgerðir á einkastofum, þrátt fyrir að hún teldi ástandið óviðunandi. Pólitískar hugsjónir ráðherrans virðast því vega þyngra en það sem bersýnilega er rétt í stöðunni. Stjórnandi verður að vera reiðubúinn að skipta um skoðun á þeim málefnum sem hann tekur afstöðu til ef nýjar upplýsingar eða röksemdir birtast honum. Hann þarf að reyna af einlægum huga að taka þá afstöðu sem best er. Meira verður ekki krafist af honum, en alls ekki minna. Útflutningur sjúklinga Ef nauðsynleg heilbrigðisþjónusta er ekki veitt á Íslandi innan tímamarka sem réttlæta má læknisfræðilega greiða Sjúkratryggingar Íslands meðferð sjúklingsins erlendis, sbr. reglugerð um brýna læknismeðferð erlendis þegar ekki er unnt að veita nauðsynlega aðstoð á Íslandi. Líkt og fram hefur komið er samanlagður biðtími, þ.e. eftir skoðun og síðan eftir atvikum aðgerð, nær einu og hálfu ári en þeim fjórum mánuðum sem landlæknir telur ásættanlega. Af þessum sökum hefur fjöldinn allur af Íslendingum leitað til Svíþjóðar í liðskiptaaðgerðir á kostnað Sjúkratrygginga Íslands. Kostnaður við eina slíka aðgerð í Svíþjóð er u.þ.b. þrjár milljónir króna, þar sem greiða þarf fyrir aðgerðina sjálfa, fargjald, dagpeninga og gistingu fyrir sjúkling og eftir atvikum fylgdarmann líka.Fáránleikinn við núverandi fyrirkomulag kristallast þegar læknar á Klíníkinni fylgjaíslenskum sjúklingum á einkasjúkrahús í Svíþjóð og framkvæma liðskiptaaðgerð þar, og Sjúkratryggingar Íslands sitja uppi með þrefalt hærri reikning en ef samið væri og aðgerðin framkvæmd í Ármúla. Ætli meðferð á skattfé geti orðið mikið verri? Höfðinu barið við steininn Við skulum öll skilja að heilbrigðisráðherra gæti stytt biðtíma sárþjáðra svo um munar, og á sama tíma sparað fúlgu fjár sem annars streymir úr almenningssjóði vegna liðskiptaaðgerða á sjúkrahúsum erlendis, en neitar að gera það vegna illskiljanlegra sjónarmiða um að allir sem framkvæmi skurðaðgerðir á Íslandi skuli vera starfsmenn ríkisins. Ráðherrann ber höfðinu við steininn á meðan úrræði sem gæti stórbætt ástandið blasir við. Læknir úr íslenska einkageiranum flýgur með íslenskan sjúkling á einkasjúkrahús í Svíþjóð, framkvæmir liðskiptaaðgerð og flýgur svo aftur með sjúklinginn heim. Fyrir þessi herlegheit greiðum við skattgreiðendur. Nú get ég vel skilið ef lesendur snúa sér til veggjar. Það er þingmönnum Sjálfstæðisflokksins til vansa að þessi fásinna sé látin viðgangast í ríkisstjórn sem flokkurinn á aðild að. Við hljótum að verðskulda ábyrgari stjórnendur en þetta. Höfundur er varaformaður SUS. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Heilbrigðismál Ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur Alþingi Stjórnsýsla Landspítalinn Svíþjóð Mest lesið Halldór 27.03.2024 Halldór Yfirgangur, yfirlæti og endastöð Strætó Axel Hall Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir Skoðun Tímamót í sjálfsvígsforvörnum Ingibjörg Isaksen Skoðun Hættur heimsins virða engin landamæri Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun Mansalsmál á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson Skoðun Við viljum tala íslensku, en hvernig Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir Skoðun Sumt er bara ekki hægt að rökræða Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Þvílíkt „plan“ fyrir íslensk heimili Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Við viljum tala íslensku, en hvernig Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Mansalsmál á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Hættur heimsins virða engin landamæri Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Tímamót í sjálfsvígsforvörnum Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Yfirgangur, yfirlæti og endastöð Strætó Axel Hall skrifar Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar Skoðun Skapandi menntun skilar raunverulegum árangri Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Sex ára sáttmáli Davíð Þorláksson skrifar Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar Skoðun Stjórnendur sem mega ekki stjórna Stefán Vagn Stefánsson skrifar Skoðun Stokkhólmseinkenni sem við ættum að forðast Aðalsteinn Júlíus Magnússon skrifar Skoðun Eflum iðnlöggjöfina og stöðvum brotin Hilmar Harðarson skrifar Skoðun Pjattkratar taka til Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Sumt er bara ekki hægt að rökræða Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Vaxtamunarviðskipti láta aftur á sér kræla Jökull Sólberg Auðunsson skrifar Skoðun Áskorun til ríkisstjórnarinnar: Innleiðum birgðaskyldu á eldsneyti Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Rétt skal vera rétt um gatnamót við Höfðabakka og Bæjarháls Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir skrifar Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir skrifar Skoðun NATO riðar til falls en hvað þýðir það fyrir skilnaðarbarnið Ísland? Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Græðgin í forgrunni Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Greiningar eða lausnir – hvort vegur þyngra? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Sterk staða Hafnarfjarðar Orri Björnsson skrifar Skoðun Bless bless jafnlaunavottun Sigríður Margrét Oddsdóttir skrifar Skoðun Miðstýrt skólakerfi eða fjölbreytni með samræmdu gæðamati? Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Heiðursgestur Viðreisnar vill heimsveldi Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Veðmál barna – hættulegur leikur sem hægt er að stöðva Jóhann Steinar Ingimundarson skrifar Skoðun Allt leikur í umburðarlyndi – eða hvað? Sigurður Eyjólfur Sigurjónsson skrifar Sjá meira
Um hver mánaðamót eru vinnandi landsmenn krafðir um greiðslu að lágmarki rúmlega þriðjungs hluta launa sinna í almenningssjóð en sæta refsingu ella. Á móti gerum við sem greiðum í sjóðinn þá eðlilegu kröfu að þeim sem fengið hefur verið lýðræðislegt umboð til að sýsla með hann geri það af skynsemi og ábyrgð. Eitt þýðingarmesta hlutverk stjórnmálamanna er að ganga úr skugga um að vel sé farið með almannafé. Því miður hefur heilbrigðisráðherra brugðist þessu hlutverki sínu. Á undanförnum árum hefur vágestur herjað á þjóðina í vaxandi mæli. Vágesturinn er í formi sjúkdóms í brjóski í hnjám og mjöðmum sem veldur fólki angist og skertri líkamlegri færni með þeim afleiðingum að reynst getur nauðsynlegt að framkvæma svokallaða liðskiptaaðgerð. Aðgerðin felst í stuttu máli í því að náttúrulegum liðflötum sjúklings er skipt út fyrir íhluti úr ólífrænu efni, svo sem málmblöndu eða slitsterkt plast. Þörf fyrir liðskiptaaðgerðir á Íslandi hefur aukist verulega á undanförnum árum og myndast hafa gríðarlangir biðlistar. Líklegar skýringar á þessari auknu þörf eru fjölgun í efri aldurshópum ogvaxandi ofþyngd og offita. Það er ekkert minna en skelfilegt hvernig ráðherrann lengir biðtíma sjúklinga sem nauðsynlega þurfa að komast í aðgerð og dælir peningum úr ríkissjóði að óþörfu á grundvelli afdankaðra flokkspólitískra sjónarmiða. Ófremdarástand Samkvæmt nýjustu upplýsingum frá landlækni er biðtími á Landspítala eftir mjaðmaaðgerð um 13 og hálfur mánuður en tæpir 16 mánuðir eftir aðgerð á hné. Í desember 2019 voru samtals 1,148 einstaklingar á biðlista eftir liðskiptaaðgerðum hjá þeim þremur sjúkrastofnunum á Íslandi sem framkvæma slíkar aðgerðir. Samkvæmt viðmiðunarmörkum embættis landlæknis frá árinu 2016 skulu 80% komast í aðgerð innan þriggja mánaða frá greiningu, eftir mánaðar hámarksbið eftir skoðun bæklunarlæknis, en aðeins u.þ.b. 37% falla innan þeirra marka á Landspítalanum. Tæp 65% þurfa því að bíða lengur, og margir talsvert lengur, en embætti landlæknis telur ásættanlegt. Fyrir utan þær þjáningar sem biðin veldur fólki eru einnig vísbendingar um að lengri bið en sex mánuðir geti haft verulega skaðleg áhrif á árangur af liðskiptaaðgerð. Hefur þetta í för með sér mikinn samfélagskostnað, svo ekki sé minnst á lífsgæði þeirra sem bíða. Annar valmöguleiki Þó eðlismunur sé á stjórnvöldum og einkaaðilum er ekki loku fyrir það skotið að samstarf geti verið þeirra á milli. Færst hefur í aukana á undanförnum árum að einkaaðilum sé falin framkvæmd opinberra verkefna á grundvelli svokallaðra þjónustusamninga. Þjónustusamningur er viðskiptasamband milli stjórnvalda og einkaaðila um þjónustu við einstakling eða viðskiptavin gegn greiðslu. Einkaaðilinn getur verið einstaklingur, sjálfseignarstofnun eða einkafyrirtæki Önnur sjúkrastofnun en þær þrjár opinberu stofnanir, sem framkvæma liðskiptaaðgerðir, uppfyllir þær faglegu gæðakröfur sem landlæknir gerir og hefur hlotið staðfestingu þess efnis frá embættinu. Það er læknastofan Klínikin Ármúla. Þar starfa 18 læknar og býr stofan yfir fullkomnum skurðstofum og fimm daga legudeild. Á Klíníkinni býðst einstaklingum að gangast undir liðskiptaaðgerðir á mjöðmum og hnjám en greiða fyrir að fullu úr eigin vasa, þar sem Sjúkratryggingar Íslands hafa ekki gert þjónustusamning við Klíníkina um slíkar aðgerðir. En það er ekki á allra færi, enda kosta aðgerðirnar 1.200.000 krónur. Eins og fram kemur í lögum um heilbrigðisþjónustu fer ráðherra með yfirstjórn heilbrigðismála. Þá segir í reglugerð um samninga um heilbrigðisþjónustu sem veitt er utan heilbrigðisstofnana sem ríkið rekur að samningar um slíka þjónustu skuli gerðir í samræmi við stefnumörkun ráðherra. Sitjandi heilbrigðisráðherra, úr Vinstrihreyfingunni- grænu framboði, hugnast ekki útvistun verkefna á borð við liðskiptaaðgerðir til einkaaðila. Í samtali við Ríkisútvarpið árið 2018 sagðist ráðherrann halda að mjög langt væri í að ríkið niðurgreiddi liðskiptaaðgerðir á einkastofum, þrátt fyrir að hún teldi ástandið óviðunandi. Pólitískar hugsjónir ráðherrans virðast því vega þyngra en það sem bersýnilega er rétt í stöðunni. Stjórnandi verður að vera reiðubúinn að skipta um skoðun á þeim málefnum sem hann tekur afstöðu til ef nýjar upplýsingar eða röksemdir birtast honum. Hann þarf að reyna af einlægum huga að taka þá afstöðu sem best er. Meira verður ekki krafist af honum, en alls ekki minna. Útflutningur sjúklinga Ef nauðsynleg heilbrigðisþjónusta er ekki veitt á Íslandi innan tímamarka sem réttlæta má læknisfræðilega greiða Sjúkratryggingar Íslands meðferð sjúklingsins erlendis, sbr. reglugerð um brýna læknismeðferð erlendis þegar ekki er unnt að veita nauðsynlega aðstoð á Íslandi. Líkt og fram hefur komið er samanlagður biðtími, þ.e. eftir skoðun og síðan eftir atvikum aðgerð, nær einu og hálfu ári en þeim fjórum mánuðum sem landlæknir telur ásættanlega. Af þessum sökum hefur fjöldinn allur af Íslendingum leitað til Svíþjóðar í liðskiptaaðgerðir á kostnað Sjúkratrygginga Íslands. Kostnaður við eina slíka aðgerð í Svíþjóð er u.þ.b. þrjár milljónir króna, þar sem greiða þarf fyrir aðgerðina sjálfa, fargjald, dagpeninga og gistingu fyrir sjúkling og eftir atvikum fylgdarmann líka.Fáránleikinn við núverandi fyrirkomulag kristallast þegar læknar á Klíníkinni fylgjaíslenskum sjúklingum á einkasjúkrahús í Svíþjóð og framkvæma liðskiptaaðgerð þar, og Sjúkratryggingar Íslands sitja uppi með þrefalt hærri reikning en ef samið væri og aðgerðin framkvæmd í Ármúla. Ætli meðferð á skattfé geti orðið mikið verri? Höfðinu barið við steininn Við skulum öll skilja að heilbrigðisráðherra gæti stytt biðtíma sárþjáðra svo um munar, og á sama tíma sparað fúlgu fjár sem annars streymir úr almenningssjóði vegna liðskiptaaðgerða á sjúkrahúsum erlendis, en neitar að gera það vegna illskiljanlegra sjónarmiða um að allir sem framkvæmi skurðaðgerðir á Íslandi skuli vera starfsmenn ríkisins. Ráðherrann ber höfðinu við steininn á meðan úrræði sem gæti stórbætt ástandið blasir við. Læknir úr íslenska einkageiranum flýgur með íslenskan sjúkling á einkasjúkrahús í Svíþjóð, framkvæmir liðskiptaaðgerð og flýgur svo aftur með sjúklinginn heim. Fyrir þessi herlegheit greiðum við skattgreiðendur. Nú get ég vel skilið ef lesendur snúa sér til veggjar. Það er þingmönnum Sjálfstæðisflokksins til vansa að þessi fásinna sé látin viðgangast í ríkisstjórn sem flokkurinn á aðild að. Við hljótum að verðskulda ábyrgari stjórnendur en þetta. Höfundur er varaformaður SUS.
Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir Skoðun
Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar
Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar
Skoðun Áskorun til ríkisstjórnarinnar: Innleiðum birgðaskyldu á eldsneyti Halla Hrund Logadóttir skrifar
Skoðun Rétt skal vera rétt um gatnamót við Höfðabakka og Bæjarháls Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir skrifar
Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir skrifar
Skoðun NATO riðar til falls en hvað þýðir það fyrir skilnaðarbarnið Ísland? Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar
Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir Skoðun