Er þetta það sem við viljum sjálf í ellinni? Signa Hrönn Stefánsdóttir skrifar 7. ágúst 2019 12:01 Þann 4. ágúst átti konan sem ég lít hvað mest upp til afmæli. Þessi kona er amma mín hún Signa. Hún er fædd 1933 og er því 86 ára. Hún er ekta íslensk kona, eignaðist þrjú börn og mann. Hún vann úti og var 150% móðir og síđar amma og langamma. Afmælisdagar eru gleđidagar en þann 4. ágúst var ég og er ég samt sorgmædd og barasta reið. Ég er sorgmædd yfir því að amma er horfin inn í heim heilabilunar. Èg er reið þegar ég sé hvað mamma, systir mömmu og ađstandendur allir eru áhyggfullir þegar þađ er bara einn á vakt á deildinni hennar ömmu. Amma mín og afi unnu alla sína hunds og kattar tíð, máttu ekkert aumt sjá og voru alltaf reiđubúin til rétta hjálparhönd ef eitthvađ bjátađi á. Hver svo sem átti í hlut. Í dag býr amma á öldrunarheimili á Akureyri. Heilabilunin veldur þvì að hún er algjörlega ósjálfbjarga varđandi daglegar þarfir, hvort sem það er að borða eđa annað. Á hennar deild eru níu einstaklingar. Fjórir eru bundnir viđ hjólastól og/eđa rúmliggjandi. Tveir geta ekki matast sjálfir auk þriggja sem þurfa mikla ađstođ viđ matarborđiđ, allir einstaklingarnir þurfa aðstoð. Langflest starfsfólk deildarinnar stendur sig óađfinnanlega. Þađ gerir sitt allra besta til ađ ìbùum líđi sem best. Verkefni starfsfólksins, auk þess ađ sinna íbúunum, er ađ þvo allan þvott heimilisins, halda heimilinu snyrtilegu, halda íbúunun hreinum, elda allar máltíđir (nema hádegis) og ganga frá. Þađ eru, eða eiga að vera tveir starfsmenn á vakt međ þessa nìu eistaklinga og þađ segir sig sjálft ađ öll félagsleg umönnun verđur fremur lítil og oft engin. Veikindi starfsmanna eru mikil og þegar starfsmađur er veikur þá má ađeins kalla út afleysingu ì 5 klst. Þannig ađ ađeins einn starfsmađur á ađ vinna þessa 3 klst sem upp á vantar. Þađ eru jú hjúkrunarfræđingar á vakt í húsinu en þeir eru ađ sinna 5 deildum eđa 45 íbúum og meiri hluta sólarhringsins og um helgar er ađeins einn hjùkrunarfræđingur á vakt. Þetta bara getur ekki veriđ löglegt. Allavega ekki siđferđislega rétt. Hvorki gagnvart íbúunum né starfsfólkinu.- EIN manneskja á vakt já ég sagði EIN manneskja, allir sem eitthvað vit hafa sjá að þetta gengur ekki upp. Hvernig á EIN manneskja að geta sinnt öllu þessu fólki og þeirra þörfum, klósettferðum, baðferðum, gefa þessum 2 sem þurfa 100% þjónustu við matarborðið að borða og á meðan að þjónusta hina við matartímann, hvernig á eina manneskj að geta veitt þeim félagsskap og þar fram eftir götunum. Þetta er einfaldlega EKKI hægt. Og ekki einu sinni hægt þó að vaktin sé fullmönnuð, því fullmönnuð vakt telur aðeins tvo starfsmenn. Um daginn kom móðursystir mín í heimsókn til móður sinnar, og hvað var það sem blasti við henni ?? Amma hágrét ein í hjólastólnum sínum. Hvar var starfsfólkið? Starfmaðurinn var jú að vinna sína vinnu eins vel og hann gat, kófsveittur og mjög þreyttur. En eins og ég segi að ofan þá sjá það allir, nema (sorry orðbragðið sem ég nota) fávitarnir sem stjórna þessu batteryi að þetta gengur ekki upp. Þetta er ekki í fyrsta, annað eða þriðja skiptið sem svona ástand er, ég veit ekki hversu oft mamma mín, systir hennar eða aðrir aðstandendur íbúa þarna hafa græjað kaffitímana eða annað á heimilinu því þessi EINI sem er á vakt er upptekinn við að sinna íbúa, því fólkið vill jú fá að borða á réttum tíma, það á ekki að þurfa að bíða endalaust eftir öllu.... Er fólk svo hissa á að starfsólk fari í svokallað burn out? þetta er engum bjóðandi, starfsfólkið á „gólfinu“ gerir allt sitt besta og ég get ekki sett út á neitt sem þau gera, þau eru undir sjúklegu álagi og pressu, og svo ef einhver vogar sér að skrifa svona eins og ég geri eða tala um þetta þá bitnar þetta því miður á fólkinu sem á allt það besta skilið en þeir sem virkilega eiga taka þetta til sín er svo drullusama. Því miður hef ég litla trú á að þetta muni breytast í náinni framtíð og ljótt að segja það að ég vona að ég fari á næsta afmælisdegi elsku ömmu Signu uppí kirkjugarð að kveikja á kerti þar fyrir hana heldur en að verða reið og sár yfir því sem ég sé upp á öldrunarheimili. Svo til að bæta gráu ofaná svart heyrir gamla fólkiđ í hverjum fréttatíma ađ þjóđin standi fyrir þeim mikla vanda ađ gamla fólkiđ lifi of lengi og þađ sé allt of dýrt fyrir þjóðfélagið. Og að heyra íbúa á heimilinu segja, ætlli það væri nú ekki best fyrir alla að lóga okkur bara, já þetta sagði einn íbúi, hversu sárt ætli það sé að heyra daglega að þú sért byrði á þjóðfélagið. En áður en ég hleypi þessu út í kosmósið vil ég endurtaka að ALLT það starfsfólk sem ég hef haft samskipti af þegar ég er hjá ömmu og var hjá afa eru fullkomin og EKKERT við þau að sakast því þau eru því miður bara lítil peð og fá engu ráðið og verða bara að hlíđa, (afsakið aftur orðbragðið) fávitunum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Akureyri Mest lesið Hver á að fá súrefnisgrímuna fyrst? Davíð Bergmann. Skoðun Elsku Íslendingar, styðjum saman Grindavík Dagmar Valsdóttir Skoðun Þeir sem verja stórútgerðina – og heimsvaldastefnuna Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Betri vegur til Þorlákshafnar er samkeppnismál Ólafur Stephensen Skoðun Óvirðing við lýðræðislegar hefðir, gegn stjórnarskrá, trúnaðarbrot gagnvart kjósendum Arnar Þór Jónsson Skoðun Gervigreindin beisluð Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir Skoðun Baráttan um kjör eldra fólks Jónína Björk Óskarsdóttir Skoðun Orðhengilsháttur og lygar Elín Erna Steinarsdóttir Skoðun Lík brennd í Grafarvogi Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Menntamál íslenskra grunnskólabarna hafa verið til umfjöllunar – sem er vel. Miklu verra er tilefnið Karen Rúnarsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hver á að fá súrefnisgrímuna fyrst? Davíð Bergmann. skrifar Skoðun Baráttan um kjör eldra fólks Jónína Björk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Menntamál íslenskra grunnskólabarna hafa verið til umfjöllunar – sem er vel. Miklu verra er tilefnið Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Elsku Íslendingar, styðjum saman Grindavík Dagmar Valsdóttir skrifar Skoðun Svigrúm Eydísar á fölskum grunni Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Betri vegur til Þorlákshafnar er samkeppnismál Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Óvirðing við lýðræðislegar hefðir, gegn stjórnarskrá, trúnaðarbrot gagnvart kjósendum Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Lík brennd í Grafarvogi Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Er handahlaup valdeflandi? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Á jaðrinum með Jesú Daníel Ágúst Gautason skrifar Skoðun Þeir sem verja stórútgerðina – og heimsvaldastefnuna Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Gervigreindin beisluð Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Kúnstin að vera ósammála sjálfum sér Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson skrifar Skoðun Geislameðferð sem lífsbjörg Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Þetta eru ekki eðlileg vinnubrögð Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Hversu mikið er nóg? Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Til þeirra sem fagna Sigurður Gísli Bond Snorrason skrifar Skoðun Að semja er ekki veikleiki – það er forsenda lýðræðis Elliði Vignisson skrifar Skoðun Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Sumar og sól – en ekki alltaf sátt í sálinni Ellen Calmon skrifar Skoðun Að flokka hver vinnur og hver tapar Tryggvi Rúnar Brynjarsson skrifar Skoðun Hagur hluthafanna alltaf og undantekningarlaust í forgangi Jón Kaldal skrifar Skoðun Má berja blaðamenn? Sigríður Dögg Auðunsdóttir skrifar Skoðun Nýr rektor og 2025 – tímamót í háskólamálum Ástráður Eysteinsson,Magnús Karl Magnússon,Margrét Helga Ögmundsdóttir,Tinna Laufey Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Vonir um vopnahlé eins og hálmstrá Sveinn Rúnar Hauksson skrifar Skoðun Samfélagið innan samfélagsins Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Til hamingju Íslendingar með nýja Óperu Andri Björn Róbertsson skrifar Skoðun Hvers vegna hatar SFS smábáta? Svarið tengist veiðigjöldum Kjartan Páll Sveinsson skrifar Sjá meira
Þann 4. ágúst átti konan sem ég lít hvað mest upp til afmæli. Þessi kona er amma mín hún Signa. Hún er fædd 1933 og er því 86 ára. Hún er ekta íslensk kona, eignaðist þrjú börn og mann. Hún vann úti og var 150% móðir og síđar amma og langamma. Afmælisdagar eru gleđidagar en þann 4. ágúst var ég og er ég samt sorgmædd og barasta reið. Ég er sorgmædd yfir því að amma er horfin inn í heim heilabilunar. Èg er reið þegar ég sé hvað mamma, systir mömmu og ađstandendur allir eru áhyggfullir þegar þađ er bara einn á vakt á deildinni hennar ömmu. Amma mín og afi unnu alla sína hunds og kattar tíð, máttu ekkert aumt sjá og voru alltaf reiđubúin til rétta hjálparhönd ef eitthvađ bjátađi á. Hver svo sem átti í hlut. Í dag býr amma á öldrunarheimili á Akureyri. Heilabilunin veldur þvì að hún er algjörlega ósjálfbjarga varđandi daglegar þarfir, hvort sem það er að borða eđa annað. Á hennar deild eru níu einstaklingar. Fjórir eru bundnir viđ hjólastól og/eđa rúmliggjandi. Tveir geta ekki matast sjálfir auk þriggja sem þurfa mikla ađstođ viđ matarborđiđ, allir einstaklingarnir þurfa aðstoð. Langflest starfsfólk deildarinnar stendur sig óađfinnanlega. Þađ gerir sitt allra besta til ađ ìbùum líđi sem best. Verkefni starfsfólksins, auk þess ađ sinna íbúunum, er ađ þvo allan þvott heimilisins, halda heimilinu snyrtilegu, halda íbúunun hreinum, elda allar máltíđir (nema hádegis) og ganga frá. Þađ eru, eða eiga að vera tveir starfsmenn á vakt međ þessa nìu eistaklinga og þađ segir sig sjálft ađ öll félagsleg umönnun verđur fremur lítil og oft engin. Veikindi starfsmanna eru mikil og þegar starfsmađur er veikur þá má ađeins kalla út afleysingu ì 5 klst. Þannig ađ ađeins einn starfsmađur á ađ vinna þessa 3 klst sem upp á vantar. Þađ eru jú hjúkrunarfræđingar á vakt í húsinu en þeir eru ađ sinna 5 deildum eđa 45 íbúum og meiri hluta sólarhringsins og um helgar er ađeins einn hjùkrunarfræđingur á vakt. Þetta bara getur ekki veriđ löglegt. Allavega ekki siđferđislega rétt. Hvorki gagnvart íbúunum né starfsfólkinu.- EIN manneskja á vakt já ég sagði EIN manneskja, allir sem eitthvað vit hafa sjá að þetta gengur ekki upp. Hvernig á EIN manneskja að geta sinnt öllu þessu fólki og þeirra þörfum, klósettferðum, baðferðum, gefa þessum 2 sem þurfa 100% þjónustu við matarborðið að borða og á meðan að þjónusta hina við matartímann, hvernig á eina manneskj að geta veitt þeim félagsskap og þar fram eftir götunum. Þetta er einfaldlega EKKI hægt. Og ekki einu sinni hægt þó að vaktin sé fullmönnuð, því fullmönnuð vakt telur aðeins tvo starfsmenn. Um daginn kom móðursystir mín í heimsókn til móður sinnar, og hvað var það sem blasti við henni ?? Amma hágrét ein í hjólastólnum sínum. Hvar var starfsfólkið? Starfmaðurinn var jú að vinna sína vinnu eins vel og hann gat, kófsveittur og mjög þreyttur. En eins og ég segi að ofan þá sjá það allir, nema (sorry orðbragðið sem ég nota) fávitarnir sem stjórna þessu batteryi að þetta gengur ekki upp. Þetta er ekki í fyrsta, annað eða þriðja skiptið sem svona ástand er, ég veit ekki hversu oft mamma mín, systir hennar eða aðrir aðstandendur íbúa þarna hafa græjað kaffitímana eða annað á heimilinu því þessi EINI sem er á vakt er upptekinn við að sinna íbúa, því fólkið vill jú fá að borða á réttum tíma, það á ekki að þurfa að bíða endalaust eftir öllu.... Er fólk svo hissa á að starfsólk fari í svokallað burn out? þetta er engum bjóðandi, starfsfólkið á „gólfinu“ gerir allt sitt besta og ég get ekki sett út á neitt sem þau gera, þau eru undir sjúklegu álagi og pressu, og svo ef einhver vogar sér að skrifa svona eins og ég geri eða tala um þetta þá bitnar þetta því miður á fólkinu sem á allt það besta skilið en þeir sem virkilega eiga taka þetta til sín er svo drullusama. Því miður hef ég litla trú á að þetta muni breytast í náinni framtíð og ljótt að segja það að ég vona að ég fari á næsta afmælisdegi elsku ömmu Signu uppí kirkjugarð að kveikja á kerti þar fyrir hana heldur en að verða reið og sár yfir því sem ég sé upp á öldrunarheimili. Svo til að bæta gráu ofaná svart heyrir gamla fólkiđ í hverjum fréttatíma ađ þjóđin standi fyrir þeim mikla vanda ađ gamla fólkiđ lifi of lengi og þađ sé allt of dýrt fyrir þjóðfélagið. Og að heyra íbúa á heimilinu segja, ætlli það væri nú ekki best fyrir alla að lóga okkur bara, já þetta sagði einn íbúi, hversu sárt ætli það sé að heyra daglega að þú sért byrði á þjóðfélagið. En áður en ég hleypi þessu út í kosmósið vil ég endurtaka að ALLT það starfsfólk sem ég hef haft samskipti af þegar ég er hjá ömmu og var hjá afa eru fullkomin og EKKERT við þau að sakast því þau eru því miður bara lítil peð og fá engu ráðið og verða bara að hlíđa, (afsakið aftur orðbragðið) fávitunum.
Óvirðing við lýðræðislegar hefðir, gegn stjórnarskrá, trúnaðarbrot gagnvart kjósendum Arnar Þór Jónsson Skoðun
Menntamál íslenskra grunnskólabarna hafa verið til umfjöllunar – sem er vel. Miklu verra er tilefnið Karen Rúnarsdóttir Skoðun
Skoðun Menntamál íslenskra grunnskólabarna hafa verið til umfjöllunar – sem er vel. Miklu verra er tilefnið Karen Rúnarsdóttir skrifar
Skoðun Óvirðing við lýðræðislegar hefðir, gegn stjórnarskrá, trúnaðarbrot gagnvart kjósendum Arnar Þór Jónsson skrifar
Skoðun Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson skrifar
Skoðun Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Nýr rektor og 2025 – tímamót í háskólamálum Ástráður Eysteinsson,Magnús Karl Magnússon,Margrét Helga Ögmundsdóttir,Tinna Laufey Ásgeirsdóttir skrifar
Óvirðing við lýðræðislegar hefðir, gegn stjórnarskrá, trúnaðarbrot gagnvart kjósendum Arnar Þór Jónsson Skoðun
Menntamál íslenskra grunnskólabarna hafa verið til umfjöllunar – sem er vel. Miklu verra er tilefnið Karen Rúnarsdóttir Skoðun