Er þetta það sem við viljum sjálf í ellinni? Signa Hrönn Stefánsdóttir skrifar 7. ágúst 2019 12:01 Þann 4. ágúst átti konan sem ég lít hvað mest upp til afmæli. Þessi kona er amma mín hún Signa. Hún er fædd 1933 og er því 86 ára. Hún er ekta íslensk kona, eignaðist þrjú börn og mann. Hún vann úti og var 150% móðir og síđar amma og langamma. Afmælisdagar eru gleđidagar en þann 4. ágúst var ég og er ég samt sorgmædd og barasta reið. Ég er sorgmædd yfir því að amma er horfin inn í heim heilabilunar. Èg er reið þegar ég sé hvað mamma, systir mömmu og ađstandendur allir eru áhyggfullir þegar þađ er bara einn á vakt á deildinni hennar ömmu. Amma mín og afi unnu alla sína hunds og kattar tíð, máttu ekkert aumt sjá og voru alltaf reiđubúin til rétta hjálparhönd ef eitthvađ bjátađi á. Hver svo sem átti í hlut. Í dag býr amma á öldrunarheimili á Akureyri. Heilabilunin veldur þvì að hún er algjörlega ósjálfbjarga varđandi daglegar þarfir, hvort sem það er að borða eđa annað. Á hennar deild eru níu einstaklingar. Fjórir eru bundnir viđ hjólastól og/eđa rúmliggjandi. Tveir geta ekki matast sjálfir auk þriggja sem þurfa mikla ađstođ viđ matarborđiđ, allir einstaklingarnir þurfa aðstoð. Langflest starfsfólk deildarinnar stendur sig óađfinnanlega. Þađ gerir sitt allra besta til ađ ìbùum líđi sem best. Verkefni starfsfólksins, auk þess ađ sinna íbúunum, er ađ þvo allan þvott heimilisins, halda heimilinu snyrtilegu, halda íbúunun hreinum, elda allar máltíđir (nema hádegis) og ganga frá. Þađ eru, eða eiga að vera tveir starfsmenn á vakt međ þessa nìu eistaklinga og þađ segir sig sjálft ađ öll félagsleg umönnun verđur fremur lítil og oft engin. Veikindi starfsmanna eru mikil og þegar starfsmađur er veikur þá má ađeins kalla út afleysingu ì 5 klst. Þannig ađ ađeins einn starfsmađur á ađ vinna þessa 3 klst sem upp á vantar. Þađ eru jú hjúkrunarfræđingar á vakt í húsinu en þeir eru ađ sinna 5 deildum eđa 45 íbúum og meiri hluta sólarhringsins og um helgar er ađeins einn hjùkrunarfræđingur á vakt. Þetta bara getur ekki veriđ löglegt. Allavega ekki siđferđislega rétt. Hvorki gagnvart íbúunum né starfsfólkinu.- EIN manneskja á vakt já ég sagði EIN manneskja, allir sem eitthvað vit hafa sjá að þetta gengur ekki upp. Hvernig á EIN manneskja að geta sinnt öllu þessu fólki og þeirra þörfum, klósettferðum, baðferðum, gefa þessum 2 sem þurfa 100% þjónustu við matarborðið að borða og á meðan að þjónusta hina við matartímann, hvernig á eina manneskj að geta veitt þeim félagsskap og þar fram eftir götunum. Þetta er einfaldlega EKKI hægt. Og ekki einu sinni hægt þó að vaktin sé fullmönnuð, því fullmönnuð vakt telur aðeins tvo starfsmenn. Um daginn kom móðursystir mín í heimsókn til móður sinnar, og hvað var það sem blasti við henni ?? Amma hágrét ein í hjólastólnum sínum. Hvar var starfsfólkið? Starfmaðurinn var jú að vinna sína vinnu eins vel og hann gat, kófsveittur og mjög þreyttur. En eins og ég segi að ofan þá sjá það allir, nema (sorry orðbragðið sem ég nota) fávitarnir sem stjórna þessu batteryi að þetta gengur ekki upp. Þetta er ekki í fyrsta, annað eða þriðja skiptið sem svona ástand er, ég veit ekki hversu oft mamma mín, systir hennar eða aðrir aðstandendur íbúa þarna hafa græjað kaffitímana eða annað á heimilinu því þessi EINI sem er á vakt er upptekinn við að sinna íbúa, því fólkið vill jú fá að borða á réttum tíma, það á ekki að þurfa að bíða endalaust eftir öllu.... Er fólk svo hissa á að starfsólk fari í svokallað burn out? þetta er engum bjóðandi, starfsfólkið á „gólfinu“ gerir allt sitt besta og ég get ekki sett út á neitt sem þau gera, þau eru undir sjúklegu álagi og pressu, og svo ef einhver vogar sér að skrifa svona eins og ég geri eða tala um þetta þá bitnar þetta því miður á fólkinu sem á allt það besta skilið en þeir sem virkilega eiga taka þetta til sín er svo drullusama. Því miður hef ég litla trú á að þetta muni breytast í náinni framtíð og ljótt að segja það að ég vona að ég fari á næsta afmælisdegi elsku ömmu Signu uppí kirkjugarð að kveikja á kerti þar fyrir hana heldur en að verða reið og sár yfir því sem ég sé upp á öldrunarheimili. Svo til að bæta gráu ofaná svart heyrir gamla fólkiđ í hverjum fréttatíma ađ þjóđin standi fyrir þeim mikla vanda ađ gamla fólkiđ lifi of lengi og þađ sé allt of dýrt fyrir þjóðfélagið. Og að heyra íbúa á heimilinu segja, ætlli það væri nú ekki best fyrir alla að lóga okkur bara, já þetta sagði einn íbúi, hversu sárt ætli það sé að heyra daglega að þú sért byrði á þjóðfélagið. En áður en ég hleypi þessu út í kosmósið vil ég endurtaka að ALLT það starfsfólk sem ég hef haft samskipti af þegar ég er hjá ömmu og var hjá afa eru fullkomin og EKKERT við þau að sakast því þau eru því miður bara lítil peð og fá engu ráðið og verða bara að hlíđa, (afsakið aftur orðbragðið) fávitunum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Akureyri Mest lesið Hamas og átökin við Ísrael – hvað er ekki sagt upphátt? Einar G Harðarson Skoðun Opið bréf til stjórnvalda Elín Ýr Arnar Hafdísardóttir Skoðun „Litla stúlkan og ruddarnir“ - Hugleiðing um stöðu Íslands á alþj.vettv. Flosi Þorgeirsson Skoðun Næstu sólarhringar á Gaza skipta sköpum Hlynur Már Vilhjálmsson Skoðun Þjóðareign, trú og skattar Svanur Guðmundsson Skoðun Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir Skoðun Við skuldum þeim að hlusta Ólafur Adolfsson Skoðun Lífið er eins og konfektkassi, þú veist aldrei hvernig mola þú færð Elín Íris Fanndal Skoðun Hvers virði er lambakjöt? Hafliði Halldórsson Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hvers virði er lambakjöt? Hafliði Halldórsson skrifar Skoðun Lífið er eins og konfektkassi, þú veist aldrei hvernig mola þú færð Elín Íris Fanndal skrifar Skoðun Þjóðareign, trú og skattar Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Hamas og átökin við Ísrael – hvað er ekki sagt upphátt? Einar G Harðarson skrifar Skoðun Gjaldfrjálsar máltíðir fyrir leikskólabörn Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Næstu sólarhringar á Gaza skipta sköpum Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Huglæg réttlætiskennd og skattar á verðmætasköpun Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Loksins fær þyrlan heimili fyrir norðan Njáll Trausti Friðbertsson skrifar Skoðun Opið bréf til stjórnvalda Elín Ýr Arnar Hafdísardóttir skrifar Skoðun Við skuldum þeim að hlusta Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun „Litla stúlkan og ruddarnir“ - Hugleiðing um stöðu Íslands á alþj.vettv. Flosi Þorgeirsson skrifar Skoðun Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir skrifar Skoðun Alvarleg staða í umhverfi fréttamiðla Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun Stéttarkerfi Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Stöðvum Hamas. Einungis þannig getum við stöðvað hryllinginn á Gaza BIrgir Finnsson skrifar Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Æfingin skapar meistarann! Sigurjón Már Fox Gunnarsson skrifar Skoðun 140 sinnum líklegra að verða fyrir eldingu Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar Skoðun Traust í húfi Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Verðmætasköpun án virðingar Berglind Harpa Svavarsdóttir skrifar Skoðun Daði Már týnir sjálfum sér Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Samhljómur við náttúruna og sjálfbæra þróun Anna María Ágústsdóttir skrifar Skoðun Aðgerðir gegn mansali í forgangi Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson skrifar Skoðun Framtíðin fær húsnæði Ingunn Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Börnin sem deyja á Gaza Elín Pjetursdóttir skrifar Skoðun Brýr, sýkingar og börn Jón Pétur Zimsen skrifar Sjá meira
Þann 4. ágúst átti konan sem ég lít hvað mest upp til afmæli. Þessi kona er amma mín hún Signa. Hún er fædd 1933 og er því 86 ára. Hún er ekta íslensk kona, eignaðist þrjú börn og mann. Hún vann úti og var 150% móðir og síđar amma og langamma. Afmælisdagar eru gleđidagar en þann 4. ágúst var ég og er ég samt sorgmædd og barasta reið. Ég er sorgmædd yfir því að amma er horfin inn í heim heilabilunar. Èg er reið þegar ég sé hvað mamma, systir mömmu og ađstandendur allir eru áhyggfullir þegar þađ er bara einn á vakt á deildinni hennar ömmu. Amma mín og afi unnu alla sína hunds og kattar tíð, máttu ekkert aumt sjá og voru alltaf reiđubúin til rétta hjálparhönd ef eitthvađ bjátađi á. Hver svo sem átti í hlut. Í dag býr amma á öldrunarheimili á Akureyri. Heilabilunin veldur þvì að hún er algjörlega ósjálfbjarga varđandi daglegar þarfir, hvort sem það er að borða eđa annað. Á hennar deild eru níu einstaklingar. Fjórir eru bundnir viđ hjólastól og/eđa rúmliggjandi. Tveir geta ekki matast sjálfir auk þriggja sem þurfa mikla ađstođ viđ matarborđiđ, allir einstaklingarnir þurfa aðstoð. Langflest starfsfólk deildarinnar stendur sig óađfinnanlega. Þađ gerir sitt allra besta til ađ ìbùum líđi sem best. Verkefni starfsfólksins, auk þess ađ sinna íbúunum, er ađ þvo allan þvott heimilisins, halda heimilinu snyrtilegu, halda íbúunun hreinum, elda allar máltíđir (nema hádegis) og ganga frá. Þađ eru, eða eiga að vera tveir starfsmenn á vakt međ þessa nìu eistaklinga og þađ segir sig sjálft ađ öll félagsleg umönnun verđur fremur lítil og oft engin. Veikindi starfsmanna eru mikil og þegar starfsmađur er veikur þá má ađeins kalla út afleysingu ì 5 klst. Þannig ađ ađeins einn starfsmađur á ađ vinna þessa 3 klst sem upp á vantar. Þađ eru jú hjúkrunarfræđingar á vakt í húsinu en þeir eru ađ sinna 5 deildum eđa 45 íbúum og meiri hluta sólarhringsins og um helgar er ađeins einn hjùkrunarfræđingur á vakt. Þetta bara getur ekki veriđ löglegt. Allavega ekki siđferđislega rétt. Hvorki gagnvart íbúunum né starfsfólkinu.- EIN manneskja á vakt já ég sagði EIN manneskja, allir sem eitthvað vit hafa sjá að þetta gengur ekki upp. Hvernig á EIN manneskja að geta sinnt öllu þessu fólki og þeirra þörfum, klósettferðum, baðferðum, gefa þessum 2 sem þurfa 100% þjónustu við matarborðið að borða og á meðan að þjónusta hina við matartímann, hvernig á eina manneskj að geta veitt þeim félagsskap og þar fram eftir götunum. Þetta er einfaldlega EKKI hægt. Og ekki einu sinni hægt þó að vaktin sé fullmönnuð, því fullmönnuð vakt telur aðeins tvo starfsmenn. Um daginn kom móðursystir mín í heimsókn til móður sinnar, og hvað var það sem blasti við henni ?? Amma hágrét ein í hjólastólnum sínum. Hvar var starfsfólkið? Starfmaðurinn var jú að vinna sína vinnu eins vel og hann gat, kófsveittur og mjög þreyttur. En eins og ég segi að ofan þá sjá það allir, nema (sorry orðbragðið sem ég nota) fávitarnir sem stjórna þessu batteryi að þetta gengur ekki upp. Þetta er ekki í fyrsta, annað eða þriðja skiptið sem svona ástand er, ég veit ekki hversu oft mamma mín, systir hennar eða aðrir aðstandendur íbúa þarna hafa græjað kaffitímana eða annað á heimilinu því þessi EINI sem er á vakt er upptekinn við að sinna íbúa, því fólkið vill jú fá að borða á réttum tíma, það á ekki að þurfa að bíða endalaust eftir öllu.... Er fólk svo hissa á að starfsólk fari í svokallað burn out? þetta er engum bjóðandi, starfsfólkið á „gólfinu“ gerir allt sitt besta og ég get ekki sett út á neitt sem þau gera, þau eru undir sjúklegu álagi og pressu, og svo ef einhver vogar sér að skrifa svona eins og ég geri eða tala um þetta þá bitnar þetta því miður á fólkinu sem á allt það besta skilið en þeir sem virkilega eiga taka þetta til sín er svo drullusama. Því miður hef ég litla trú á að þetta muni breytast í náinni framtíð og ljótt að segja það að ég vona að ég fari á næsta afmælisdegi elsku ömmu Signu uppí kirkjugarð að kveikja á kerti þar fyrir hana heldur en að verða reið og sár yfir því sem ég sé upp á öldrunarheimili. Svo til að bæta gráu ofaná svart heyrir gamla fólkiđ í hverjum fréttatíma ađ þjóđin standi fyrir þeim mikla vanda ađ gamla fólkiđ lifi of lengi og þađ sé allt of dýrt fyrir þjóðfélagið. Og að heyra íbúa á heimilinu segja, ætlli það væri nú ekki best fyrir alla að lóga okkur bara, já þetta sagði einn íbúi, hversu sárt ætli það sé að heyra daglega að þú sért byrði á þjóðfélagið. En áður en ég hleypi þessu út í kosmósið vil ég endurtaka að ALLT það starfsfólk sem ég hef haft samskipti af þegar ég er hjá ömmu og var hjá afa eru fullkomin og EKKERT við þau að sakast því þau eru því miður bara lítil peð og fá engu ráðið og verða bara að hlíđa, (afsakið aftur orðbragðið) fávitunum.
Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir Skoðun
Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir Skoðun
Skoðun Lífið er eins og konfektkassi, þú veist aldrei hvernig mola þú færð Elín Íris Fanndal skrifar
Skoðun Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir skrifar
Skoðun „Litla stúlkan og ruddarnir“ - Hugleiðing um stöðu Íslands á alþj.vettv. Flosi Þorgeirsson skrifar
Skoðun Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir skrifar
Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir skrifar
Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar
Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar
Skoðun Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson skrifar
Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir Skoðun
Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir Skoðun