Skólabarinn Lára G. Sigurðardóttir skrifar 1. júlí 2019 07:00 Á grunnskólaárum mínum seldu nemendur áfengi undir borði í skólasjoppunni. Þá var talið töff að vera fullur fjórtán ára. Grunnskólabarinn var vinsæll. Á flugfreyjuárunum óð ég í gegnum reykjarkóf til að þjóna farþegum. Þeir sem reyktu völdu reyklaus sæti en stóðu upp til að reykja aftast. Eftir vinnu þurfti oft að hreinsa tjöruna úr nefinu. Í flugferðunum lifðum við á Frosties því breski maturinn þótti óætur – enda kominn af kynslóð þar sem val á morgunmat stóð á milli Lucky Charms, Trix eða Cocoa Puffs. Mér finnst ég ekki ævagömul en þegar ég hugsa til baka þá finnst mér ég hafa lifað miklar breytingar. Dæmin að ofan minna okkur á starfið sem baráttumenn, foreldrar og þingmenn hafa unnið til að breyta umhverfi okkar og viðhorfum til hins betra. Lýðheilsustarf snýst einmitt um að styðjast við vísindi til að koma í veg fyrir sjúkdóma og bæta heilsu og vellíðan. Hefði ég alist upp í dag þá þykist ég vita að ég væri með betra minni, meira úthald og færri meltingartruflanir. Ég fyllist þakklæti við að hugsa til þess að börnin mín alast ekki upp í umhverfi þar sem það þykir sjálfsagt að vera fullur fjórtán ára, þau eru tilneydd til að anda að sér sígarettureyk og borða aðallega sykur í morgunmat. Og því þakka ég öflugu foreldrastarfi og þingmönnum sem notuðu vald sitt í þágu þjóðarinnar. Valdið er enn í höndum þingmanna. Þeir geta bætt heilsu okkar enn frekar með því að vinna áfram að því að beita aðgerðum gegn áfengis-, tóbaks- og sykurneyslu. Þar er sykurskattur árangursríkt stjórntæki sé hann vel útfærður. Og það getur þurft að fórna eiginhagsmunum fyrir fjöldann. Það er tímabært að loka nammibarnum – eins og grunnskólabarnum forðum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Lára G. Sigurðardóttir Mest lesið Varað við embætti sérstaks saksóknara Gestur Jónsson Skoðun Samtökin 78 verðlauna sögufölsun Böðvar Björnsson Skoðun Út af sporinu en ekki týnd að eilífu María Helena Mazul Skoðun Meira að segja formaður Viðreisnar Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Menntun sem mannréttindi – ekki forréttindi París Anna Bergmann,Sigurður Kári Harðarson Skoðun Ætlar Ísland að fara sömu leið og Evrópa í útlendingamálum? Kári Allansson Skoðun Hroki og hleypidómar - syngur Jónas Sen? Bjarnheiður Hallsdóttir Skoðun Steypuklumpablætið í borginni Ragnhildur Alda María Vilhjálmsdóttir Skoðun Þegar Dagur lét mig hrasa á gangstéttarhellu Björn Teitsson Skoðun Afstaða – á vaktinni í 20 ár Arndís Vilhjálmsdóttir,Guðbjörg Sveinsdóttir Skoðun
Á grunnskólaárum mínum seldu nemendur áfengi undir borði í skólasjoppunni. Þá var talið töff að vera fullur fjórtán ára. Grunnskólabarinn var vinsæll. Á flugfreyjuárunum óð ég í gegnum reykjarkóf til að þjóna farþegum. Þeir sem reyktu völdu reyklaus sæti en stóðu upp til að reykja aftast. Eftir vinnu þurfti oft að hreinsa tjöruna úr nefinu. Í flugferðunum lifðum við á Frosties því breski maturinn þótti óætur – enda kominn af kynslóð þar sem val á morgunmat stóð á milli Lucky Charms, Trix eða Cocoa Puffs. Mér finnst ég ekki ævagömul en þegar ég hugsa til baka þá finnst mér ég hafa lifað miklar breytingar. Dæmin að ofan minna okkur á starfið sem baráttumenn, foreldrar og þingmenn hafa unnið til að breyta umhverfi okkar og viðhorfum til hins betra. Lýðheilsustarf snýst einmitt um að styðjast við vísindi til að koma í veg fyrir sjúkdóma og bæta heilsu og vellíðan. Hefði ég alist upp í dag þá þykist ég vita að ég væri með betra minni, meira úthald og færri meltingartruflanir. Ég fyllist þakklæti við að hugsa til þess að börnin mín alast ekki upp í umhverfi þar sem það þykir sjálfsagt að vera fullur fjórtán ára, þau eru tilneydd til að anda að sér sígarettureyk og borða aðallega sykur í morgunmat. Og því þakka ég öflugu foreldrastarfi og þingmönnum sem notuðu vald sitt í þágu þjóðarinnar. Valdið er enn í höndum þingmanna. Þeir geta bætt heilsu okkar enn frekar með því að vinna áfram að því að beita aðgerðum gegn áfengis-, tóbaks- og sykurneyslu. Þar er sykurskattur árangursríkt stjórntæki sé hann vel útfærður. Og það getur þurft að fórna eiginhagsmunum fyrir fjöldann. Það er tímabært að loka nammibarnum – eins og grunnskólabarnum forðum.