Einföld lausn á umferðarvandanum Pawel Bartoszek skrifar 19. febrúar 2018 05:54 Helstu andstæðingar borgarlínunnar og almenningssamgangna almennt hafa fært sannfærandi rök gegn nýjum sérakreinum. Þau eru þau að, sé miðað við að vagn aki á sérakrein á 7 mínútna fresti þá standi akreinin auð restina af tímanum. Þetta er auðvitað sóun því á meðan gæti vegbúturinn verið að nýtast undir venjulega, heiðarlega umferð venjulegs, heiðarlegs fólks. „Sóun þarf að uppræta!“ segja hinir hagsýnu. En það þarf reyndar ekki að bíða eftir að ný sóun verði til áður en við getum hafist handa við að uppræta þá sem fyrir er! Þegar er ótrúlega mikið um sóun í samgöngukerfinu sem einfalt væri að losna við með tiltölulega ódýrum aðgerðum.Fyrsta skref: Strætóreinar Byrjum á þeim sérakreinum Strætós sem þegar eru til staðar. Á höfuðborgarsvæð- inu er nefnilega búið að leggja marga, marga metra af strætóakreinum sem nýtast einungis fyrir tóma strætisvagna en gætu nýst almenningi. Ætli þetta séu ekki fimm kílómetrar allt í allt! Það væri sjálfsagt og auðvelt að hleypa fólksbílunum á strætóreinarnar. Við gætum til dæmis sagt að allir bílar með yfir ákveðnum fjölda manns gætu notað þær. Spurningin er bara: Hvaða fjölda á að miða við? Líklegast er best að notast við töluna einn þar sem langflestir ferðast einir í bíl. Ef við myndum krefjast þess að menn þyrftu að vera tveir eða fleiri, þá myndi akreinin nýtast illa og það væri sóun. Einnig: ef við myndum segja að strætóakreinin væri fyrir þá sem væru tveir eða fleiri saman í bíl þá værum við að þvinga fólk til að ferðast saman í bíl og ekki viljum við þvinga fólk.Næsta skref: Stígarnir Reykjavík býr núorðið við sæmilegt net göngu- og hjólastíga. Því miður þá nýtist það aðallega á morgnana þegar fólk er að hjóla í vinnuna og seinni partinn þegar það hjólar heim og svo um helgar. Nýtingin er minni utan þess tíma. Kjörið væri að opna þessa stíga fyrir almenningsumferð, þ.e.a.s. umferð einkabíla. Ein hugmynd er þar borðleggjandi. Allir sem keyrt hafa til Reykjavíkur frá Hafnarfirði hafa væntanlega komið auga á skrýtið grænt mannvirki sem liggur yfir Kringlumýrarbrautinni við botn Fossvogarins. Þetta er svokölluð „göngubrú“. Hún er ætluð fólki sem labbar og hjólar en oft er enginn að nota hana. Hví ekki að minnka þessa sóun og opna brúna fyrir umferð léttari fólksbíla á morgnana? Þannig gætu nemendur HR tekið brúna og keyrt svo eftir hjóla- og göngustígnum sem lagður hefur verið Fossvogsmegin Öskjuhlíðar fyrir milljónir króna en stendur oft auður. Þeir gætu keyrt alla leið að skólanum og jafnvel lagt á sjálfri Ylströndinni, sem oftast er tóm..Tillaga að auknu umferðarflæðiLokaskref: Flugvöllurinn En af hverju að stoppa við HR? Af hverju ekki að halda áfram? Stóra tækifærið við lausn umferðarvandans felst nefnilega ekki í því að bæta við örlitlum akreinastúfum á löngu sprungnum stofnbrautum. Í raun blasir lausnin við. Í hjarta Reykjavíkur er risastórt umferðarmannvirki sem er í raunverulegri notkun svona fjóra tíma á dag en stendur autt restina af tímanum. Já, við erum að tala um flugvöllinn. Miklabrautin og Kringlumýrarbrautin eru báðar sprungnar. Norður-suður flugbrautina í Vatnsmýrinni mætti nota til að létta af álaginu. Hún dugar því miður ekki alla leið en það er leysanlegt með litlum tilkostnaði. Það þyrfti bara smá vegbút inn á flugbrautina frá Nauthólsvík annars vegar og Miklubraut hins vegar. Raunar þyrfti ekki einu sinni að fara út á flugbrautina. Samhliða flugbrautinni liggur nefnilega þjónustubraut og bílarnir gætu nýtt hana. Vissulega gætu flugvélar verið að lenda á austur-vestur flugbraut, en það mætti leysa það vandamál með einföldum umferðarljósum og hliðum við þverunina. Þetta hefur þegar verið gert á Gíbraltar, með góðum árangri. Auðvitað gæti einhver leiðindapúki bent á að þessi lausn væri ekki sérstaklega raunhæf. Þótt farþega- eða sjúkraflugvélar noti völlinn ekki hverja mínútu þurfi brautirnar samt að vera til taks öllum stundum, annars geti orðið tafir, til dæmis vegna bílslyss, og slíkt gæti dregið mjög úr notagildi flugvallarins. Þetta eru reyndar ágætisrök að mörgu leyti. Spurning hvort þau eigi ekki líka við þegar kemur að öðrum umferðarmannvirkjum. Eins og til dæmis forgangsakreinum fyrir strætó Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Pawel Bartoszek Mest lesið Sjókvíafúskið mikla Rán Flygenring Skoðun Ég kýs Baldur Guðrún Rögnvaldardóttir Skoðun Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir Skoðun Þráhyggja Björns Bjarnasonar Arnar Þór Jónsson Skoðun Vinkona í Ástralíu fékk þessar línur eftir að hafa skoðað gosið á Reykjanesskaga á tölvunni sinni frá aðila á Facebook Matthildur Björnsdóttir Skoðun Skautadrottningin Katrín Jakobsdóttir Einar Steingrímsson Skoðun Hvaðan kemur fylgi Katrínar? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Þegar ég heyri nafnið Katrín Jakobsdóttir Hans Alexander Margrétarson Hansen Skoðun Almannahagur eða nýfrjálshyggja? Reynir Böðvarsson Skoðun Halla Hrund – forseti fyrir almanna heill Tryggvi Felixson Skoðun Skoðun Skoðun Ég kýs Baldur Guðrún Rögnvaldardóttir skrifar Skoðun Vinkona í Ástralíu fékk þessar línur eftir að hafa skoðað gosið á Reykjanesskaga á tölvunni sinni frá aðila á Facebook Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Ferðaþjónustan og vaskurinn Pétur Óskarsson skrifar Skoðun Þráhyggja Björns Bjarnasonar Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Nálægð við stjórnmálin – Ólafur Ragnar og Katrín Össur Skarphéðinsson skrifar Skoðun Einföld og afgerandi skref í þágu líffræðilegrar fjölbreytni Andrés Ingi Jónsson skrifar Skoðun Hvernig standa sveitarfélögin sig í stafrænni þróun? Sigurjón Ólafsson skrifar Skoðun Vald spillir Anna Magnúsdóttir skrifar Skoðun Af hverju skjólshús? Elín Ebba Ásmundsdóttir skrifar Skoðun Sjókvíafúskið mikla Rán Flygenring skrifar Skoðun Almannahagur eða nýfrjálshyggja? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Halla Hrund – forseti fyrir almanna heill Tryggvi Felixson skrifar Skoðun Hvað veit ég? Ég er bara fangi! Ólafur Ágúst Hraundal skrifar Skoðun Sundtískan Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Olía á eld átaka Hópur fólks í Íslenska náttúruverndarsjóðnum skrifar Skoðun Vanmat á hugvísindum og staða íslenskra fræða Lára Magnúsardóttir skrifar Skoðun Fordæmið Sveinn Flóki Guðmundsson skrifar Skoðun Styrk hönd og fim Torfi H. Tulinius skrifar Skoðun Í dag er dagur líffjölbreytileika Hólmfríður Sigþórsdóttir,Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Sanngjarnt lífeyriskerfi: Það er dýrara að vera fatlaður Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Stéttarfélög í fjötrum meðvirkar stjórnsýslu Indriði Stefánsson skrifar Skoðun Óheiðarleiki gagnvart öryrkjum Svanberg Hreinsson skrifar Skoðun Tveir valkostir Ragnheiður Jónsdóttir skrifar Skoðun Forsetinn sem sameinar Björk Baldursdóttir,Ingvi Stefánsson skrifar Skoðun Hvaðan kemur fylgi Katrínar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað viljum við? skrifar Skoðun Fátækt er ekki blankheit Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Fremst meðal jafningja: Halla Tómasdóttir á Bessastaði Birna Jónsdóttir skrifar Skoðun Skautadrottningin Katrín Jakobsdóttir Einar Steingrímsson skrifar Sjá meira
Helstu andstæðingar borgarlínunnar og almenningssamgangna almennt hafa fært sannfærandi rök gegn nýjum sérakreinum. Þau eru þau að, sé miðað við að vagn aki á sérakrein á 7 mínútna fresti þá standi akreinin auð restina af tímanum. Þetta er auðvitað sóun því á meðan gæti vegbúturinn verið að nýtast undir venjulega, heiðarlega umferð venjulegs, heiðarlegs fólks. „Sóun þarf að uppræta!“ segja hinir hagsýnu. En það þarf reyndar ekki að bíða eftir að ný sóun verði til áður en við getum hafist handa við að uppræta þá sem fyrir er! Þegar er ótrúlega mikið um sóun í samgöngukerfinu sem einfalt væri að losna við með tiltölulega ódýrum aðgerðum.Fyrsta skref: Strætóreinar Byrjum á þeim sérakreinum Strætós sem þegar eru til staðar. Á höfuðborgarsvæð- inu er nefnilega búið að leggja marga, marga metra af strætóakreinum sem nýtast einungis fyrir tóma strætisvagna en gætu nýst almenningi. Ætli þetta séu ekki fimm kílómetrar allt í allt! Það væri sjálfsagt og auðvelt að hleypa fólksbílunum á strætóreinarnar. Við gætum til dæmis sagt að allir bílar með yfir ákveðnum fjölda manns gætu notað þær. Spurningin er bara: Hvaða fjölda á að miða við? Líklegast er best að notast við töluna einn þar sem langflestir ferðast einir í bíl. Ef við myndum krefjast þess að menn þyrftu að vera tveir eða fleiri, þá myndi akreinin nýtast illa og það væri sóun. Einnig: ef við myndum segja að strætóakreinin væri fyrir þá sem væru tveir eða fleiri saman í bíl þá værum við að þvinga fólk til að ferðast saman í bíl og ekki viljum við þvinga fólk.Næsta skref: Stígarnir Reykjavík býr núorðið við sæmilegt net göngu- og hjólastíga. Því miður þá nýtist það aðallega á morgnana þegar fólk er að hjóla í vinnuna og seinni partinn þegar það hjólar heim og svo um helgar. Nýtingin er minni utan þess tíma. Kjörið væri að opna þessa stíga fyrir almenningsumferð, þ.e.a.s. umferð einkabíla. Ein hugmynd er þar borðleggjandi. Allir sem keyrt hafa til Reykjavíkur frá Hafnarfirði hafa væntanlega komið auga á skrýtið grænt mannvirki sem liggur yfir Kringlumýrarbrautinni við botn Fossvogarins. Þetta er svokölluð „göngubrú“. Hún er ætluð fólki sem labbar og hjólar en oft er enginn að nota hana. Hví ekki að minnka þessa sóun og opna brúna fyrir umferð léttari fólksbíla á morgnana? Þannig gætu nemendur HR tekið brúna og keyrt svo eftir hjóla- og göngustígnum sem lagður hefur verið Fossvogsmegin Öskjuhlíðar fyrir milljónir króna en stendur oft auður. Þeir gætu keyrt alla leið að skólanum og jafnvel lagt á sjálfri Ylströndinni, sem oftast er tóm..Tillaga að auknu umferðarflæðiLokaskref: Flugvöllurinn En af hverju að stoppa við HR? Af hverju ekki að halda áfram? Stóra tækifærið við lausn umferðarvandans felst nefnilega ekki í því að bæta við örlitlum akreinastúfum á löngu sprungnum stofnbrautum. Í raun blasir lausnin við. Í hjarta Reykjavíkur er risastórt umferðarmannvirki sem er í raunverulegri notkun svona fjóra tíma á dag en stendur autt restina af tímanum. Já, við erum að tala um flugvöllinn. Miklabrautin og Kringlumýrarbrautin eru báðar sprungnar. Norður-suður flugbrautina í Vatnsmýrinni mætti nota til að létta af álaginu. Hún dugar því miður ekki alla leið en það er leysanlegt með litlum tilkostnaði. Það þyrfti bara smá vegbút inn á flugbrautina frá Nauthólsvík annars vegar og Miklubraut hins vegar. Raunar þyrfti ekki einu sinni að fara út á flugbrautina. Samhliða flugbrautinni liggur nefnilega þjónustubraut og bílarnir gætu nýtt hana. Vissulega gætu flugvélar verið að lenda á austur-vestur flugbraut, en það mætti leysa það vandamál með einföldum umferðarljósum og hliðum við þverunina. Þetta hefur þegar verið gert á Gíbraltar, með góðum árangri. Auðvitað gæti einhver leiðindapúki bent á að þessi lausn væri ekki sérstaklega raunhæf. Þótt farþega- eða sjúkraflugvélar noti völlinn ekki hverja mínútu þurfi brautirnar samt að vera til taks öllum stundum, annars geti orðið tafir, til dæmis vegna bílslyss, og slíkt gæti dregið mjög úr notagildi flugvallarins. Þetta eru reyndar ágætisrök að mörgu leyti. Spurning hvort þau eigi ekki líka við þegar kemur að öðrum umferðarmannvirkjum. Eins og til dæmis forgangsakreinum fyrir strætó
Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir Skoðun
Vinkona í Ástralíu fékk þessar línur eftir að hafa skoðað gosið á Reykjanesskaga á tölvunni sinni frá aðila á Facebook Matthildur Björnsdóttir Skoðun
Skoðun Vinkona í Ástralíu fékk þessar línur eftir að hafa skoðað gosið á Reykjanesskaga á tölvunni sinni frá aðila á Facebook Matthildur Björnsdóttir skrifar
Skoðun Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar
Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir Skoðun
Vinkona í Ástralíu fékk þessar línur eftir að hafa skoðað gosið á Reykjanesskaga á tölvunni sinni frá aðila á Facebook Matthildur Björnsdóttir Skoðun