Sæmó úrslit Guðmundur Steingrímsson skrifar 28. maí 2018 07:00 Kosningar eru alltaf heilmikil æfing fyrir mann. Í hvert skipti sem niðurstöður kosninga blasa við er nauðsynlegt að taka sig taki, anda djúpt og reyna að finna fegurðina í því að Íslendingar eru semsagt ekki allir sammála mér og mínum skoðunum. Alls konar öfl fá atkvæði, sem ég botna ekkert í að fólk skuli kjósa. Það hlýtur til dæmis að blasa við, að ég sem heimspekimenntaður Vesturbæingur á 14 ára gömlum Toyota Prius, nýbúinn að ferma ungling í borgaralegri fermingu, á í mjög djúpstæðum erfiðleikum með að skilja af hverju fólk kýs Sjálfstæðisflokkinn eða Miðflokkinn. Ég spóla bara í huganum. Um þessa staðreynd, að þessir flokkar njóta fylgis, gæti ég talað endalaust í hringi, með mjög flottum hugtökum og alls konar sannfærandi handahreyfingum yfir latté eða IPA bjór á Kaffi Vest, en ég yrði samt engu nær.Fjölbreytileikinn En þetta er einmitt fegurðin. Fólk er ekki eins. Sumir fíla sykrað Kók og aðrir Pepsi Max. Sumir hata myndir sem gerast úti í geimnum, en aðrir elska þær. Konan mín fæst ekki til að horfa á mynd sem gerist úti í geimnum nema ég ljúgi því að henni að um sé að ræða matreiðsluþátt, úti í geimnum. Reyndar hefur þetta aldrei tekist, en hvað um það. Ég fer einn með börnin á geimmyndir. Maður getur auðvitað ekki fagnað fjölbreytileikanum, talið hann vera grundvöll heilbrigðis lýðræðissamfélags, og farið svo í fýlu yfir því að fólk sé ekki eins og maður sjálfur. Ég fell auðvitað ítrekað í þá gryfju að telja fullt af fólki sem ég horfi á í sjónvarpinu vera erkifávita. Hver gerir það ekki? Ég vil þó samt reyna að trúa því að í fjölbreytaleika mannlífsins, ólíkum skoðunum fólks, búi beinlínis kraftur. Góðar hugmyndir verða betri eftir því sem fleiri koma að þeim. Maður sjálfur verður betri eftir því sem maður lærir meira af öðrum um þær hliðar tilverunnar sem manni voru áður huldar. Ég óska því Sjálfstæðisflokknum til hamingju með góðan árangur í borginni. Og til hamingju, Vigdís Hauks, með kjörið. Já, og fyrst ég er byrjaður, til hamingju, Kolbrún Baldurs og Sanna Magdalena. Megi sjónarmið og verk ykkar allra bæta samfélagið og lifi fjölbreytnin. Nýir flokkar, nýtt umboð Verð ég nú að hafa nokkur orð um restina, áður en ég óska henni til hamingju líka. Eins og vanalegt er orðið, leiða kosningar á Íslandi til lærðrar umræðu um krísu á vinstri væng. Þetta er orðin klisja, sem vinstra fólk tekur yfirleitt lúmskt fagnandi, held ég, enda virðist mér stundum vinstra fólk þykja fátt skemmtilegra en naflaskoðun. En væri kannski ástæða til að sleppa naflaskoðun núna? Ég hallast að því. Staðreyndin er sú, að hvað telst sigur og ósigur flokka, í hinu nýja og síbreytilega umhverfi stjórnmálanna, er svolítið afstætt dæmi. Sjálfstæðisflokkurinn fær eina sína verstu útreið í borginni frá upphafi, en er samt talinn sigurvegari. Gott og vel. Ég skil það. Samfylkingin fékk um 5% í alþingiskosningum fyrir tveimur árum og þurrkaðist næstum því út, en fær nú 25% í borginni. Hún er samt álitin tapari. Þetta er smá skrítið. Meirihlutinn fallinn, segja stjórnmálaskýrendur. Þeir skauta þægilega fram hjá því að einn flokkurinn í þeim meirihluta, Björt framtíð, bauð ekki fram. Meirihlutinn var því í sjálfu sér fallinn um leið og kjörtímabilið var búið. Engin tíðindi í því. Nýtt umboð þurfti og nýir flokkar sóttu það. Lengi má gott bæta Hver er þá staðan í borginni? Jú, hún er þannig að ég sé fulla ástæðu til að óska mér sjálfum og mínu frjálslynda hugarþeli til hamingju með niðurstöðuna þrátt fyrir allt. Ég hef vissulega þurft að rýna örlítið í tölurnar á náttbuxunum, eftir langa kosninganótt, til að fatta að þær eru gleðiefni. Nú finnst mér þetta blasa við. Frjálslyndur flokkur á miðjunni, Viðreisn, fær mjög góða kosningu. Til hamingju með það, Þórdís og Pawel. Sú niðurstaða ásamt auknu fylgi Pírata – til hamingju, Dóra og Sigurborg – gerir það að verkum að samstarf flokkanna frá miðju yfir til vinstri, CPSV, er einkar álitlegur kostur. Stefna núverandi meirihluta – eins og hún birtist til dæmis í stórmerkilegu Aðalskipulagi – hlaut hljómgrunn meirihluta kjósenda í öllum grundvallaratriðum. Til hamingju með það, Samfó og VG. Hins vegar kom upp úr kjörkössunum líka kærkomið tækifæri til að gera meirihlutasamstarf frá miðju til vinstri enn betra. Áherslur á beint lýðræði, kerfisbreytingar, einfaldari stjórnsýslu, fjölbreytta atvinnustarfsemi og markaðslausnir fengu aukið fylgi, með góðri kosningu Pírata og Viðreisnar. Þessar áherslur mega mjög gjarnan koma sterkari inn í núverandi meirihlutasamstarf og tvinnast við sameiginlegar áherslur allra þessara flokka á þéttingu byggðar, umhverfisvernd, húsnæðisuppbyggingu og almenningssamgöngur. Þetta er það sem gerðist í kosningunum. Um þá skoðun mína hljóta allir borgarbúar að vera mér sammála. Djók. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Guðmundur Steingrímsson Kosningar 2018 Mest lesið Land rutt fyrir þúsundir íbúða í Úlfarsárdal Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Hver er þessi Davíð Oddsson? Daði Freyr Ólafsson Skoðun Hvað gerir brjóstakrabbamein að ólæknandi brjóstakrabbameini? Helga Tryggvadóttir,Ólöf Kristjana Bjarnadóttir Skoðun Hugsanlega löglegt, en siðlaust og grimmt — af hundsráni í GOGG Kristinn Ka. Nína Sigríðarson Skoðun „Lánin hækka – framtíðin minnkar“ Sveinn Óskar Sigurðsson Skoðun Dýrmæt þjóðfélagsgerð Eva Björk Valdimarsdóttir Skoðun Þjóðkirkjan engu svarar – hylur sig í fræðilegri þoku Hilmar Kristinsson Skoðun Geymt en ekki gleymt Ástþór Ólafsson Skoðun Tvöföld mismunun kvenna í hópi innflytjenda Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Hey Pawels í harðindunum Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Minna tal, meiri uppbygging Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Tvöföld mismunun kvenna í hópi innflytjenda Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Ný nálgun – sama markmið: Heimili fyrir fólkið í borginni Heiða Björg Hilmisdóttir skrifar Skoðun Geymt en ekki gleymt Ástþór Ólafsson skrifar Skoðun Tækni og ungmenni: Hvar liggur ábyrgðin og hvað getum við gert? Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun Hvað gerir brjóstakrabbamein að ólæknandi brjóstakrabbameini? Helga Tryggvadóttir,Ólöf Kristjana Bjarnadóttir skrifar Skoðun „Lánin hækka – framtíðin minnkar“ Sveinn Óskar Sigurðsson skrifar Skoðun Hey Pawels í harðindunum Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Land rutt fyrir þúsundir íbúða í Úlfarsárdal Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Dýrmæt þjóðfélagsgerð Eva Björk Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Hver er þessi Davíð Oddsson? Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Hugsanlega löglegt, en siðlaust og grimmt — af hundsráni í GOGG Kristinn Ka. Nína Sigríðarson skrifar Skoðun Þjóðkirkjan engu svarar – hylur sig í fræðilegri þoku Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Borgarstefna kallar á aðgerðir og fjármagn Ásthildur Sturludóttir skrifar Skoðun Skjáheimsókn getur dimmu í dagsljós breytt Auður Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Eru álverin á Íslandi útlensk? Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Öryggisgæslu í Mjódd, núna, takk fyrir! Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Erum við ennþá hrædd við Davíð Oddsson? Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Saman getum við komið í veg fyrir slag Alma D. Möller skrifar Skoðun Lýðræði eða hópeinelti? Margrét Pétursdóttir,Þórarinn Haraldsson,Þórdís Guðjónsdóttir,Sigurveig Benediktsdóttir skrifar Skoðun Blóðtaka er ekki landbúnaður Guðrún Scheving Thorsteinsson,Rósa Líf Darradóttir skrifar Skoðun Svar til stjórnunarlegs ábyrgðarmanns frá Keflavík Soffía Sigurðardóttir skrifar Skoðun Ríkisstjórnin ræðst gegn launafólki og atvinnulausum Finnbjörn A. Hermannson skrifar Skoðun 764/O9A: Kannt þú að vernda barnið á netinu? Anna Bergþórsdóttir skrifar Skoðun Opinberir starfsmenn kjósa síður áminningarskyldu Ísak Einar Rúnarsson skrifar Skoðun Einkavæðing orkunnar, skattasniðganga og lífeyrissjóðir Ögmundur Jónasson skrifar Skoðun Er gervigreindarprestur trúlaus eða trúaður? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Skattaferðalandið Ísland Björn Ragnarsson skrifar Skoðun Til hamingju Víkingur Heiðar! Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Sjálfbærni með í för – Vegagerðin stígur skref í átt að loftslagsvænni framkvæmdum Hólmfríður Bjarnadóttir skrifar Sjá meira
Kosningar eru alltaf heilmikil æfing fyrir mann. Í hvert skipti sem niðurstöður kosninga blasa við er nauðsynlegt að taka sig taki, anda djúpt og reyna að finna fegurðina í því að Íslendingar eru semsagt ekki allir sammála mér og mínum skoðunum. Alls konar öfl fá atkvæði, sem ég botna ekkert í að fólk skuli kjósa. Það hlýtur til dæmis að blasa við, að ég sem heimspekimenntaður Vesturbæingur á 14 ára gömlum Toyota Prius, nýbúinn að ferma ungling í borgaralegri fermingu, á í mjög djúpstæðum erfiðleikum með að skilja af hverju fólk kýs Sjálfstæðisflokkinn eða Miðflokkinn. Ég spóla bara í huganum. Um þessa staðreynd, að þessir flokkar njóta fylgis, gæti ég talað endalaust í hringi, með mjög flottum hugtökum og alls konar sannfærandi handahreyfingum yfir latté eða IPA bjór á Kaffi Vest, en ég yrði samt engu nær.Fjölbreytileikinn En þetta er einmitt fegurðin. Fólk er ekki eins. Sumir fíla sykrað Kók og aðrir Pepsi Max. Sumir hata myndir sem gerast úti í geimnum, en aðrir elska þær. Konan mín fæst ekki til að horfa á mynd sem gerist úti í geimnum nema ég ljúgi því að henni að um sé að ræða matreiðsluþátt, úti í geimnum. Reyndar hefur þetta aldrei tekist, en hvað um það. Ég fer einn með börnin á geimmyndir. Maður getur auðvitað ekki fagnað fjölbreytileikanum, talið hann vera grundvöll heilbrigðis lýðræðissamfélags, og farið svo í fýlu yfir því að fólk sé ekki eins og maður sjálfur. Ég fell auðvitað ítrekað í þá gryfju að telja fullt af fólki sem ég horfi á í sjónvarpinu vera erkifávita. Hver gerir það ekki? Ég vil þó samt reyna að trúa því að í fjölbreytaleika mannlífsins, ólíkum skoðunum fólks, búi beinlínis kraftur. Góðar hugmyndir verða betri eftir því sem fleiri koma að þeim. Maður sjálfur verður betri eftir því sem maður lærir meira af öðrum um þær hliðar tilverunnar sem manni voru áður huldar. Ég óska því Sjálfstæðisflokknum til hamingju með góðan árangur í borginni. Og til hamingju, Vigdís Hauks, með kjörið. Já, og fyrst ég er byrjaður, til hamingju, Kolbrún Baldurs og Sanna Magdalena. Megi sjónarmið og verk ykkar allra bæta samfélagið og lifi fjölbreytnin. Nýir flokkar, nýtt umboð Verð ég nú að hafa nokkur orð um restina, áður en ég óska henni til hamingju líka. Eins og vanalegt er orðið, leiða kosningar á Íslandi til lærðrar umræðu um krísu á vinstri væng. Þetta er orðin klisja, sem vinstra fólk tekur yfirleitt lúmskt fagnandi, held ég, enda virðist mér stundum vinstra fólk þykja fátt skemmtilegra en naflaskoðun. En væri kannski ástæða til að sleppa naflaskoðun núna? Ég hallast að því. Staðreyndin er sú, að hvað telst sigur og ósigur flokka, í hinu nýja og síbreytilega umhverfi stjórnmálanna, er svolítið afstætt dæmi. Sjálfstæðisflokkurinn fær eina sína verstu útreið í borginni frá upphafi, en er samt talinn sigurvegari. Gott og vel. Ég skil það. Samfylkingin fékk um 5% í alþingiskosningum fyrir tveimur árum og þurrkaðist næstum því út, en fær nú 25% í borginni. Hún er samt álitin tapari. Þetta er smá skrítið. Meirihlutinn fallinn, segja stjórnmálaskýrendur. Þeir skauta þægilega fram hjá því að einn flokkurinn í þeim meirihluta, Björt framtíð, bauð ekki fram. Meirihlutinn var því í sjálfu sér fallinn um leið og kjörtímabilið var búið. Engin tíðindi í því. Nýtt umboð þurfti og nýir flokkar sóttu það. Lengi má gott bæta Hver er þá staðan í borginni? Jú, hún er þannig að ég sé fulla ástæðu til að óska mér sjálfum og mínu frjálslynda hugarþeli til hamingju með niðurstöðuna þrátt fyrir allt. Ég hef vissulega þurft að rýna örlítið í tölurnar á náttbuxunum, eftir langa kosninganótt, til að fatta að þær eru gleðiefni. Nú finnst mér þetta blasa við. Frjálslyndur flokkur á miðjunni, Viðreisn, fær mjög góða kosningu. Til hamingju með það, Þórdís og Pawel. Sú niðurstaða ásamt auknu fylgi Pírata – til hamingju, Dóra og Sigurborg – gerir það að verkum að samstarf flokkanna frá miðju yfir til vinstri, CPSV, er einkar álitlegur kostur. Stefna núverandi meirihluta – eins og hún birtist til dæmis í stórmerkilegu Aðalskipulagi – hlaut hljómgrunn meirihluta kjósenda í öllum grundvallaratriðum. Til hamingju með það, Samfó og VG. Hins vegar kom upp úr kjörkössunum líka kærkomið tækifæri til að gera meirihlutasamstarf frá miðju til vinstri enn betra. Áherslur á beint lýðræði, kerfisbreytingar, einfaldari stjórnsýslu, fjölbreytta atvinnustarfsemi og markaðslausnir fengu aukið fylgi, með góðri kosningu Pírata og Viðreisnar. Þessar áherslur mega mjög gjarnan koma sterkari inn í núverandi meirihlutasamstarf og tvinnast við sameiginlegar áherslur allra þessara flokka á þéttingu byggðar, umhverfisvernd, húsnæðisuppbyggingu og almenningssamgöngur. Þetta er það sem gerðist í kosningunum. Um þá skoðun mína hljóta allir borgarbúar að vera mér sammála. Djók.
Hvað gerir brjóstakrabbamein að ólæknandi brjóstakrabbameini? Helga Tryggvadóttir,Ólöf Kristjana Bjarnadóttir Skoðun
Hugsanlega löglegt, en siðlaust og grimmt — af hundsráni í GOGG Kristinn Ka. Nína Sigríðarson Skoðun
Tvöföld mismunun kvenna í hópi innflytjenda Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun
Skoðun Tvöföld mismunun kvenna í hópi innflytjenda Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar
Skoðun Tækni og ungmenni: Hvar liggur ábyrgðin og hvað getum við gert? Stefán Þorri Helgason skrifar
Skoðun Hvað gerir brjóstakrabbamein að ólæknandi brjóstakrabbameini? Helga Tryggvadóttir,Ólöf Kristjana Bjarnadóttir skrifar
Skoðun Hugsanlega löglegt, en siðlaust og grimmt — af hundsráni í GOGG Kristinn Ka. Nína Sigríðarson skrifar
Skoðun Lýðræði eða hópeinelti? Margrét Pétursdóttir,Þórarinn Haraldsson,Þórdís Guðjónsdóttir,Sigurveig Benediktsdóttir skrifar
Skoðun Sjálfbærni með í för – Vegagerðin stígur skref í átt að loftslagsvænni framkvæmdum Hólmfríður Bjarnadóttir skrifar
Hvað gerir brjóstakrabbamein að ólæknandi brjóstakrabbameini? Helga Tryggvadóttir,Ólöf Kristjana Bjarnadóttir Skoðun
Hugsanlega löglegt, en siðlaust og grimmt — af hundsráni í GOGG Kristinn Ka. Nína Sigríðarson Skoðun
Tvöföld mismunun kvenna í hópi innflytjenda Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun