Baksýnisspegill nýju fata keisarans Helga Hlín Hákonardóttir skrifar 26. apríl 2017 11:00 „Old boys club“ stjórnarmenn – með virðingarstöðu og tiltölulega gagnrýnislausa stimplun á tillögum forstjóra og viðkvæðið um að „svona hefur þetta alltaf verið gert“ eru á hröðu undanhaldi. Hið sama á við um einráða forstjóra sem nýta sér völd til hins ýtrasta til ákvarðanatöku. Nú til dags vekja ákvarðanir stjórna almennt litla athygli og er það ekki fyrr en ákvörðun reynist röng, mistök eiga sér stað eða markmið nást ekki – að athyglin beinist að viðkomandi stjórn. Baksýnisspegillinn er sjaldnast örlátur á fyrirgefningu syndanna – hvort heldur syndirnar eru raunverulegar eða um er að ræða réttlætanleg mistök miðað við það sem menn gátu vitað á þeim tíma sem ákvörðun var tekin. Í nokkrum hrunmálanna er fjallað um óvenjulegar og mikilsháttar ákvarðanir. Í hæstaréttardómi nr. 456/2015 var gerð krafa um að stjórnandi færði „sönnur á að hann hafi verulega vikið frá þeim starfsháttum sem honum hlaut að vera ljóst að af honum væri krafist“. Þar fór baksýnisspegillinn fram á fáheyrða öfuga sönnunarbyrði sakbornings. En þessi pistill dugar ekki til að ræða um hrunmálin. Tilgangurinn er miklu heldur sá að minna stjórnarmenn á að í vandaðri ákvarðanatöku getur falist að rýna í og viðurkenna takmarkanir stjórnarinnar. Kalla til hagaðila og sérfróða aðila sem geta lagt lóð á vogarskálarnar, deilt þekkingu og afstöðu sinni – og veitt þannig betri forsendur fyrir ákvörðun. Meðvirkni tengd nýju fötum keisarans er á hröðu undanhaldi. Skipuleg kortlagning á þekkingu og reynslu stjórnarmanna og takmörkunum þar á er mikilvægt fyrsta skref. Sjálfsmat stjórnar er eðli málsins samkvæmt takmarkað og líklegt til að viðhalda gömlum vinnubrögðum. Árangursríkara er reglubundið árangursmat utanaðkomandi ráðgjafa á störfum stjórnar og einstakra stjórnarmanna. Að ógleymdum utanaðkomandi sérfræðingum sem kallaðir eru til á einstökum sviðum s.s. varðandi upplýsingaöryggi, stafræna þróun, lögfræði frá a-ö, fjárfestatengsl og svo má lengi telja. En í upphafi skyldi endinn skoða. Samkvæmt starfsreglum stjórna ættu einstakir stjórnarmenn að eiga rétt á að leita utanaðkomandi ráðgjafar á kostnað félagsins vegna málefna stjórnar. Álit manna á klæðaburði keisarans kann nefnilega að vera mismunandi og ekki verra ef gengið er óhikað eftir því að hann standist skoðun þegar á reynir og bent á ef svo er ekki. Ekki síst ef spegla þarf sig í baksýnisspeglinum.Greinin birtist fyrst í Markaðnum, fylgiriti Fréttablaðsins um viðskipti og efnahagsmál. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Ójafn leikur á Atlantshafi Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun Eingreiðsla til öryrkja í desember bundin við lögheimili á Íslandi Jón Frímann Jónsson Skoðun Sykursýki snýst ekki bara um tölur Erla Kristófersdóttir,Kristín Linnet Einarsdóttir Skoðun Ef eitthvað væri að marka Bjarna Gunnar Smári Egilsson Skoðun Ég á þetta ég má þetta Arnar Atlason Skoðun Olnbogabörn ríkisins góðan dag Vigdís Gunnarsdóttir,Stefanía Hulda Marteinsdóttir,Þuríður Sverrisdóttir,Júnía Kristín Sigurðardóttir Skoðun „Samræði“ við barn er ekki til - það er alltaf ofbeldi Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Fúsk eða laumuspil? Eva Hauksdóttir Skoðun Íslenska módelið í forvörnum – leiðarljós sem við erum að slökkva á Árni Guðmundsson Skoðun Leikskólar sem virka: Garðabær í fremstu röð Almar Guðmundsson,Margrét Bjarnadóttir Skoðun
„Old boys club“ stjórnarmenn – með virðingarstöðu og tiltölulega gagnrýnislausa stimplun á tillögum forstjóra og viðkvæðið um að „svona hefur þetta alltaf verið gert“ eru á hröðu undanhaldi. Hið sama á við um einráða forstjóra sem nýta sér völd til hins ýtrasta til ákvarðanatöku. Nú til dags vekja ákvarðanir stjórna almennt litla athygli og er það ekki fyrr en ákvörðun reynist röng, mistök eiga sér stað eða markmið nást ekki – að athyglin beinist að viðkomandi stjórn. Baksýnisspegillinn er sjaldnast örlátur á fyrirgefningu syndanna – hvort heldur syndirnar eru raunverulegar eða um er að ræða réttlætanleg mistök miðað við það sem menn gátu vitað á þeim tíma sem ákvörðun var tekin. Í nokkrum hrunmálanna er fjallað um óvenjulegar og mikilsháttar ákvarðanir. Í hæstaréttardómi nr. 456/2015 var gerð krafa um að stjórnandi færði „sönnur á að hann hafi verulega vikið frá þeim starfsháttum sem honum hlaut að vera ljóst að af honum væri krafist“. Þar fór baksýnisspegillinn fram á fáheyrða öfuga sönnunarbyrði sakbornings. En þessi pistill dugar ekki til að ræða um hrunmálin. Tilgangurinn er miklu heldur sá að minna stjórnarmenn á að í vandaðri ákvarðanatöku getur falist að rýna í og viðurkenna takmarkanir stjórnarinnar. Kalla til hagaðila og sérfróða aðila sem geta lagt lóð á vogarskálarnar, deilt þekkingu og afstöðu sinni – og veitt þannig betri forsendur fyrir ákvörðun. Meðvirkni tengd nýju fötum keisarans er á hröðu undanhaldi. Skipuleg kortlagning á þekkingu og reynslu stjórnarmanna og takmörkunum þar á er mikilvægt fyrsta skref. Sjálfsmat stjórnar er eðli málsins samkvæmt takmarkað og líklegt til að viðhalda gömlum vinnubrögðum. Árangursríkara er reglubundið árangursmat utanaðkomandi ráðgjafa á störfum stjórnar og einstakra stjórnarmanna. Að ógleymdum utanaðkomandi sérfræðingum sem kallaðir eru til á einstökum sviðum s.s. varðandi upplýsingaöryggi, stafræna þróun, lögfræði frá a-ö, fjárfestatengsl og svo má lengi telja. En í upphafi skyldi endinn skoða. Samkvæmt starfsreglum stjórna ættu einstakir stjórnarmenn að eiga rétt á að leita utanaðkomandi ráðgjafar á kostnað félagsins vegna málefna stjórnar. Álit manna á klæðaburði keisarans kann nefnilega að vera mismunandi og ekki verra ef gengið er óhikað eftir því að hann standist skoðun þegar á reynir og bent á ef svo er ekki. Ekki síst ef spegla þarf sig í baksýnisspeglinum.Greinin birtist fyrst í Markaðnum, fylgiriti Fréttablaðsins um viðskipti og efnahagsmál.
Olnbogabörn ríkisins góðan dag Vigdís Gunnarsdóttir,Stefanía Hulda Marteinsdóttir,Þuríður Sverrisdóttir,Júnía Kristín Sigurðardóttir Skoðun
Olnbogabörn ríkisins góðan dag Vigdís Gunnarsdóttir,Stefanía Hulda Marteinsdóttir,Þuríður Sverrisdóttir,Júnía Kristín Sigurðardóttir Skoðun