Að ala upp klámkynslóð Erla Björg Gunnarsdóttir skrifar 1. desember 2015 09:00 Eftir umræðuna síðustu vikur um mikilvægi þess að fá já í kynlífi hef ég hugsað mikið til unglinganna okkar og klámvæðingarinnar sem tröllríður hinum sítengdu snjallsímum. Ég áttaði mig á því að þetta er hin stóra áskorun foreldra. Þið vitið – unglingavandamálið með greini. Þegar ég var unglingur var alltaf verið að tala um unglingadrykkju. Hvort, hvenær og hvernig unglingurinn drykki. Miðbæjarhangs, slagsmál og áfengisdauði í kuldanum voru unglingavandamál. Foreldrar fengu senda bæklinga, fóru á foreldrarölt og höfðu samráð um strangan útivistartíma. Sumir voru alltaf á vaktinni og þefuðu af börnunum þegar þau komu heim úr félagsmiðstöðinni. Einhverjir fóru þá leið að leiðbeina í stað þess að banna. Keyptu bjór svo unglingurinn drykki ekki landa – og yrði blindur. Flestir foreldrar voru með einhverja stefnu. Kerfi eða taktík. Það var umræða og meðvitund. Samkvæmt rannsóknum er unglingadrykkja á undanhaldi og nú horfast foreldrar í augu við hið hyldjúpa internet í stað Gold Coast og landa. En að berjast við klám á netinu er eins og að berjast við kokteilbarþjón sem gefur smakk á skólalóðinni. Hvað gerir maður? Skilvirkt eftirlit er valkostur fyrir þá sem ætla að hætta í vinnunni og horfa yfir öxl unglingsins allar stundir. Netsíur og stillingar duga skammt. Þeir sem eru æðislega líbó gætu beint unglingnum í mýkra efni í stað þess að banna. Horft með og útskýrt. Hér er skapast þó töluverð hætta á að unglingurinn verði fyrir ævilöngum skaða. Það sem mér finnst mikilvægast er að foreldrar taki afstöðu. Setji mörk, fræði og spjalli. Klám er jú bannað börnum, alveg eins og áfengi. Og það má banna börnum að horfa á það. Og það má tala umbúðalaust um muninn á kynlífi og klámi – þau lifa það af. Það er ekki þar með sagt að unglingar hætti að horfa á klám. En við sendum að minnsta kosti skýr skilaboð. Ég hef heyrt því fleygt fram að það hefði átt að dæma drengina fimm sem ákærðir voru fyrir hópnauðgun til samskipta. Ágætis punktur. Að mínu mati þarf líka að dæma foreldra til uppeldis. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Erla Björg Gunnarsdóttir Mest lesið Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir Skoðun Þingmenn auðvaldsins Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Af hverju er verðbólga ennþá svona há? Ólafur Margeirsson Skoðun Sósíalistaflokkurinn heimilislaus - hvað næst? Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Málþófið er séríslenskt Bryndís Haraldsdóttir Skoðun Listin að verða fullkomlega ósammála sjálfri sér á mettíma Þórður Snær Júlíusson Skoðun Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun Klerkaveldi, trú og stjórnmál Sigurður Árni Þórðarson Skoðun
Eftir umræðuna síðustu vikur um mikilvægi þess að fá já í kynlífi hef ég hugsað mikið til unglinganna okkar og klámvæðingarinnar sem tröllríður hinum sítengdu snjallsímum. Ég áttaði mig á því að þetta er hin stóra áskorun foreldra. Þið vitið – unglingavandamálið með greini. Þegar ég var unglingur var alltaf verið að tala um unglingadrykkju. Hvort, hvenær og hvernig unglingurinn drykki. Miðbæjarhangs, slagsmál og áfengisdauði í kuldanum voru unglingavandamál. Foreldrar fengu senda bæklinga, fóru á foreldrarölt og höfðu samráð um strangan útivistartíma. Sumir voru alltaf á vaktinni og þefuðu af börnunum þegar þau komu heim úr félagsmiðstöðinni. Einhverjir fóru þá leið að leiðbeina í stað þess að banna. Keyptu bjór svo unglingurinn drykki ekki landa – og yrði blindur. Flestir foreldrar voru með einhverja stefnu. Kerfi eða taktík. Það var umræða og meðvitund. Samkvæmt rannsóknum er unglingadrykkja á undanhaldi og nú horfast foreldrar í augu við hið hyldjúpa internet í stað Gold Coast og landa. En að berjast við klám á netinu er eins og að berjast við kokteilbarþjón sem gefur smakk á skólalóðinni. Hvað gerir maður? Skilvirkt eftirlit er valkostur fyrir þá sem ætla að hætta í vinnunni og horfa yfir öxl unglingsins allar stundir. Netsíur og stillingar duga skammt. Þeir sem eru æðislega líbó gætu beint unglingnum í mýkra efni í stað þess að banna. Horft með og útskýrt. Hér er skapast þó töluverð hætta á að unglingurinn verði fyrir ævilöngum skaða. Það sem mér finnst mikilvægast er að foreldrar taki afstöðu. Setji mörk, fræði og spjalli. Klám er jú bannað börnum, alveg eins og áfengi. Og það má banna börnum að horfa á það. Og það má tala umbúðalaust um muninn á kynlífi og klámi – þau lifa það af. Það er ekki þar með sagt að unglingar hætti að horfa á klám. En við sendum að minnsta kosti skýr skilaboð. Ég hef heyrt því fleygt fram að það hefði átt að dæma drengina fimm sem ákærðir voru fyrir hópnauðgun til samskipta. Ágætis punktur. Að mínu mati þarf líka að dæma foreldra til uppeldis.
Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir Skoðun
Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun
Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir Skoðun
Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun