Freknóttir fagna Ragnheiður Tryggvadóttir skrifar 3. september 2014 07:00 Konum um og yfir þrítugu er sérstaklega ráðlagt að stúdera freknuförðun, þar sem tæknin geti gert þær unglegri, frísklegri og fallegri allt um leið.“ Ég las þetta í gær. Þetta fylgdi frétt á hun.is sem freknóttir vinir mínir á Facebook deildu grimmt. Freknur eru nefnilega komnar í tísku. Ég er með freknur. Ég var ekki alltaf sátt við freknurnar. Einhvern veginn skildist mér sem krakka að þær þættu ekki til prýði og var hreint ekki sátt þegar þær tóku að dreifa sér víðar en um nef og kinnar. Huggunarorð eins og að freknur væru hraustleikamerki höfðu lítið að segja, það var ekkert töff að vera hraust. Ekki einu sinni Lína Langsokkur gat sannfært mig um það. Ég reyndi meira að segja að plokka þær af! Ég ætla samt ekki að láta sem freknurnar hafi haft afgerandi áhrif á líf mitt og líðan. Nema þær hafi orðið til þess að ég gekkst óþarflega mikið upp í hlutverki freknótta hrekkjusvínsins. Þær hættu alveg að angra mig. Með árunum fóru þær jafnvel að gera gagn en á því tímabili í lífi mínu þegar bóla á kinn gat þýtt heimsendi, virkuðu þær sem felubúningur. Að ég tali nú ekki um þegar hrukkurnar komu. Ekki að ég hengi mig í niðurnjörvaða útlitsstaðla og kröfur, um að vera „unglegri, frísklegri og fallegri allt um leið“. Hreint ekki! Óx upp úr því fyrir löngu. Fegurðin kemur að innan og allt það, að innan nefnilega. Viðbrögð mín við freknufréttinni komu mér því á óvart. Á sama tíma og ég gat ekki annað en glaðst í laumi yfir því að nú væri ekki bara orðið samfélagslega ásættanlegt að vera freknóttur heldur töff, leið mér eins og búið væri að ljóstra upp leyndarmáli sem aðeins ég og aðrir útvaldir höfðum átt fyrir okkur. „Unglegri, frísklegri og fallegri allt um leið.“ Ég kærði mig hreint ekkert um að nú gæti hver sem er „stúderað freknuförðun“. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ragnheiður Tryggvadóttir Mest lesið Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir Skoðun Er loftslagskvíðinn horfinn? Sonja Huld Guðjónsdóttir Skoðun Hagsmunir flugrekstrar á Íslandi eru miklir Jóhannes Bjarni Guðmundsson Skoðun Betri hellir, stærri kylfur? Ingvar Þóroddsson Skoðun Aðförin að einkabílnum eða bara meira frelsi? Kristín Hrefna Halldórsdóttir Skoðun Kvöld sem er ekki bara fyrir börnin Alicja Lei Skoðun Málið er dautt (A Modest Proposal) Skoðun Líttupp - ertu að missa af einhverju? Skúli Bragi Geirdal Skoðun Börn eiga ekki heima í fangelsi Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun Kvennabarátta á tímum bakslags Tatjana Latinovic Skoðun
Konum um og yfir þrítugu er sérstaklega ráðlagt að stúdera freknuförðun, þar sem tæknin geti gert þær unglegri, frísklegri og fallegri allt um leið.“ Ég las þetta í gær. Þetta fylgdi frétt á hun.is sem freknóttir vinir mínir á Facebook deildu grimmt. Freknur eru nefnilega komnar í tísku. Ég er með freknur. Ég var ekki alltaf sátt við freknurnar. Einhvern veginn skildist mér sem krakka að þær þættu ekki til prýði og var hreint ekki sátt þegar þær tóku að dreifa sér víðar en um nef og kinnar. Huggunarorð eins og að freknur væru hraustleikamerki höfðu lítið að segja, það var ekkert töff að vera hraust. Ekki einu sinni Lína Langsokkur gat sannfært mig um það. Ég reyndi meira að segja að plokka þær af! Ég ætla samt ekki að láta sem freknurnar hafi haft afgerandi áhrif á líf mitt og líðan. Nema þær hafi orðið til þess að ég gekkst óþarflega mikið upp í hlutverki freknótta hrekkjusvínsins. Þær hættu alveg að angra mig. Með árunum fóru þær jafnvel að gera gagn en á því tímabili í lífi mínu þegar bóla á kinn gat þýtt heimsendi, virkuðu þær sem felubúningur. Að ég tali nú ekki um þegar hrukkurnar komu. Ekki að ég hengi mig í niðurnjörvaða útlitsstaðla og kröfur, um að vera „unglegri, frísklegri og fallegri allt um leið“. Hreint ekki! Óx upp úr því fyrir löngu. Fegurðin kemur að innan og allt það, að innan nefnilega. Viðbrögð mín við freknufréttinni komu mér því á óvart. Á sama tíma og ég gat ekki annað en glaðst í laumi yfir því að nú væri ekki bara orðið samfélagslega ásættanlegt að vera freknóttur heldur töff, leið mér eins og búið væri að ljóstra upp leyndarmáli sem aðeins ég og aðrir útvaldir höfðum átt fyrir okkur. „Unglegri, frísklegri og fallegri allt um leið.“ Ég kærði mig hreint ekkert um að nú gæti hver sem er „stúderað freknuförðun“.