Uppreisn gegn undanhaldinu Kristinn H. Gunnarsson skrifar 26. maí 2014 00:00 Vestfirðingar eiga þann eina kost að gera uppreisn gegn undanhaldinu sem þeir hafa mátt þola síðustu 16 ár. Þeir verða að velja sér forystumenn í komandi sveitarstjórnarkosningum sem standa með hagsmunum almennings og þora að bjóða hagsmunaaðilum og forystu stjórnmálaflokkanna á landsvísu birginn. Vandinn er hverjum manni augljós og lausnin blasir við. Sjávarbyggðir sækja afl sitt í hafið. Þaðan kemur efnahagsleg undirstaða samfélaganna. Meðan starfsemin er við lýði og tekjurnar dreifast um byggðirnar gengur vel. En þegar tekjurnar renna að stórum hluta í vasa fárra og koma aldrei inn í hagkerfi fjórðungsins gengur illa og hallar undan fæti. Þannig hefur það verið síðustu 16 ár síðan framsalið í sjávarútveginum fór að segja til sín.Fækkun um 100 manns á ári Í höfuðstað Vestfjarða, Ísafjarðarbæ, hefur fækkað um 100 manns á ári frá ársbyrjun 1999. Um helmingurinn er bein fólksfækkun og hinn helmingurinn er vegna þess að sveitarfélagið fékk ekkert af fólksfjölguninni á landsvísu. Íbúarnir voru þá 4.476 og hefðu átt að vera 5.370 í byrjan þessa árs ef þeim hefði fjölgað í takt við breytingarnar á landsvísu. En íbúafjöldinn var aðeins 3.639. Það vantar um 1.740 manns til þess að halda í horfinu miðað við 1. jan 1999. Þjóðinni hefur fjölgað um 20% en íbúum Ísafjarðarbæjar hefur fækkað um 19%. Að óbreyttu mun áfram fækka um 100 manns á ári.Kvótinn fór 1998 - 2004 Á fáum árum fór stór hluti allra aflaheimilda á norðanverðum Vestfjörðum. Guðbjörgin ásamt öllum kvóta fór til Akureyrar. Kvóti fyrirtækjanna Básafell á Ísafirði og Ósvör í Bolungarvík fór að mestu úr fjórðungnum. Að sama skapi dró úr atvinnustarfsemi á svæðinu. Halldór Jónsson, fyrrverandi bæjarfulltrúi á Ísafirði, telur að með kvótanum hafi farið nálega 300 tekjuhæstu störf sveitarfélagsins (bb.is, 17.5. 2006). Í skýrslu Fjórðungssambands Vestfirðinga frá 2004 kemur fram að störfum hafi fækkað um 7% á árunum 1998-2003. Laun lækkuðu líka í kjölfarið. Þau höfðu lengi verið yfir landsmeðaltali og oft voru meðallaunin á Vestfjörðum þau hæstu á landinu. En árið 2006 var útsvarsstofn á íbúa á Vestfjörðum 14% undir landsmeðaltali (Byggðastofnun 2012).Neikvæður hagvöxtur Efnahagslega breytingin sem varð við kvótamissirinn varð mikil. Á þessum árum 1998 - 2004 varð engin hagvöxtur á Vestfjörðum, þvert á móti þá dróst vestfirska hagkerfið saman um 6%. Á sama tíma varð 23% hagvöxtur á landinu öllu. Frá 2004 hefur haldið áfram að síga á ógæfuhliðina og áfram dregið í sundur með Vestfjörðum og landsþróuninni, þótt munurinn sé miklu minni. Minna hagkerfi þýðir einfaldlega færri störf, lægri kaupmáttur og minni umsvif bæði með beinum hætti og í samanburði við önnur svæði á landinu. Árið 1998 var framleiðslan á Vestfjörðum á mann, svonefndar vergar þáttatekjur, 2% hærri en á höfuðborgarsvæðinu, en árið 2005 var framleiðslan aðeins 82% af framleiðslunni á höfuðborgarsvæðinu það ár. Hún hafði minnkað um 20% (Hagfræðistofnun Háskóla Íslands 2007). Afleiðingin getur ekki orðið önnur en fólksfækkun, að fólk flytur á eftir störfunum enda varð það raunin.Íbúðaverð féll um 28% Ein afleiðing af minnkandi kaupmætti á svæðinu og fólksfækkun var að verð á fasteignum hríðféll. Því eru gerð skil í skýrslu iðnaðarráðuneytisins frá 2005. Verð á íbúðarhúsnæði á Vestfjörðum féll um 28% að raungildi á árunum 1990-2004, en fyrst og fremst frá 1998-2004. Hvergi annars staðar á landinu lækkaði fasteignaverð að raungildi. Það hækkaði til dæmis um 52% á höfuðborgarsvæðinu. Athuga ber að þetta var fyrir fasteignabóluna á höfuðborgarsvæðinu. Segja má að verð á Vestfjörðum hafi að meðaltali fallið um 1/3 af verðinu á höfuðborgarsvæðinu. Þetta verðfall hefur ekki gengið til baka og þótt eitthvað kunni að hafa breyst til batnaðar þá er staðan enn í öllum megindráttum óbreytt frá 2004.33% af þorskveiðum Vestfjarðamiðin er gjöful sem áður, það hefur ekki breyst nema síður sé. Á árunum 1991-2009 voru að meðaltali 33% af öllum þorskveiðunum af miðunum frá Snæfellsnesi að Horni og 25% af ýsuveiðunum. Að magni til eru þetta nærri 60.000 tonn af þorski og 15.000 tonn af ýsu. Hlutur Vestfirðinga í þorskveiðunum hefur minnkað um helming frá 1998. Að auki hefur stór hluti af tekjunum færst frá þjónustu og launum yfir í greiðslu fyrir aðganginn að miðunum. Ætla má að útgerðarmenn greiði um 15 milljarða króna árlega fyrir veiðiréttinn, ýmist í gegnum beina kvótaleigu eða kvótakaupum. Hvort tveggja veldur samdrætti á svæðinu.Yfirráð og tekjur Ef sjávarbyggðir eiga að þrífast og jafnvel að vaxa og dafna verður að vera beint samband milli byggðanna og miðanna sem eru undan ströndinni. Veiðirétturinn á að vera bundinn svæðinu og hver sem hverju sinni aflar sér réttinda til veiða á að vera bundinn því að nýta þessi mið en ekki einhver önnur og sá á að greiða viðkomandi svæði fyrir afnotin. Þær tekjur á síðan nota til uppbyggingar, þjónustu og atvinnusköpunar. Arðurinn í sjávarútvegi er ekki einkaeign fárra kvótahafa né heldur er hann bara fyrir ríkið til þess að byggja upp höfuðborgarsvæðið. Kjörnir fulltrúar í sveitarstjórnir eiga að krefjast breytinga á kvótakerfinu sem verja hagsmuni fólksins sem þeir eiga að þjóna. Þeir verða að hafa kjark til þess að standa á móti útgerðarvaldinu heima í héraði og þeir verða líka að hafa dug í sér til þess að rísa gegn flokksforystunni þegar hún gengur gegn hagsmunum íbúanna. Það er mál að linni undanhaldinu síðustu 16 árin og kjörnir forystumenn verða að rísa upp til varna fyrir umbjóðendur sína. Þeirra hagur er mikilvægari en nokkur flokksbönd. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Forsetakosningar 2016 Skoðun Kristinn H. Gunnarsson Mest lesið Við höfum ekki efni á norsku leiðinni Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Fólkið sem gleymdist í Grindavík Bryndís Gunnlaugsdóttir Skoðun Hver er viðskiptalegur ávinningur af EES-samningnum? Sigurbjörn Svavarsson Skoðun Ríkisstjórn sem skeytir engu Diljá Matthíasardóttir Skoðun Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty Skoðun Elsku ASÍ, bara… Nei Sunna Arnardóttir Skoðun Styðjum þá sem bjarga okkur Jens Garðar Helgason Skoðun Rússar pyntuðu og myrtu úkraínsku blaðakonuna Viktoriiu Roshchyna Erlingur Erlingsson Skoðun Gigtarmaí 2025 – Stuðlum að forvörnum, fræðslu og vitundarvakningu Hrönn Stefánsdóttir Skoðun Áskorun til ráðherra mennta- og barnamála og ráðherra menningarmála Anna Klara Georgsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Ríkisstjórn sem skeytir engu Diljá Matthíasardóttir skrifar Skoðun Áskorun til ráðherra mennta- og barnamála og ráðherra menningarmála Anna Klara Georgsdóttir skrifar Skoðun Fólkið sem gleymdist í Grindavík Bryndís Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Rússar pyntuðu og myrtu úkraínsku blaðakonuna Viktoriiu Roshchyna Erlingur Erlingsson skrifar Skoðun Á að sameina ÍSÍ og UMFÍ? Ómar Stefánsson skrifar Skoðun Elsku ASÍ, bara… Nei Sunna Arnardóttir skrifar Skoðun Gigtarmaí 2025 – Stuðlum að forvörnum, fræðslu og vitundarvakningu Hrönn Stefánsdóttir skrifar Skoðun Við höfum ekki efni á norsku leiðinni Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Sósíalistar á vaktinni í átta ár Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Styðjum þá sem bjarga okkur Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Hver er viðskiptalegur ávinningur af EES-samningnum? Sigurbjörn Svavarsson skrifar Skoðun Embætti þitt geta allir séð Ragnheiður Davíðsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Hver á dómur að vera hjá ungmenni fyrir að fremja alvarlegt afbrot, jafnvel morð? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Sigursaga Evrópu í 21 ár Pawel Bartoszek skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin, Dagbjört og ESB Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Myndir þú ráða fatlað fólk í vinnu? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding skrifar Skoðun Rauðir sokkar á 1. maí Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Heiðrum íslenska hestinn Berglind Margo Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez skrifar Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman skrifar Sjá meira
Vestfirðingar eiga þann eina kost að gera uppreisn gegn undanhaldinu sem þeir hafa mátt þola síðustu 16 ár. Þeir verða að velja sér forystumenn í komandi sveitarstjórnarkosningum sem standa með hagsmunum almennings og þora að bjóða hagsmunaaðilum og forystu stjórnmálaflokkanna á landsvísu birginn. Vandinn er hverjum manni augljós og lausnin blasir við. Sjávarbyggðir sækja afl sitt í hafið. Þaðan kemur efnahagsleg undirstaða samfélaganna. Meðan starfsemin er við lýði og tekjurnar dreifast um byggðirnar gengur vel. En þegar tekjurnar renna að stórum hluta í vasa fárra og koma aldrei inn í hagkerfi fjórðungsins gengur illa og hallar undan fæti. Þannig hefur það verið síðustu 16 ár síðan framsalið í sjávarútveginum fór að segja til sín.Fækkun um 100 manns á ári Í höfuðstað Vestfjarða, Ísafjarðarbæ, hefur fækkað um 100 manns á ári frá ársbyrjun 1999. Um helmingurinn er bein fólksfækkun og hinn helmingurinn er vegna þess að sveitarfélagið fékk ekkert af fólksfjölguninni á landsvísu. Íbúarnir voru þá 4.476 og hefðu átt að vera 5.370 í byrjan þessa árs ef þeim hefði fjölgað í takt við breytingarnar á landsvísu. En íbúafjöldinn var aðeins 3.639. Það vantar um 1.740 manns til þess að halda í horfinu miðað við 1. jan 1999. Þjóðinni hefur fjölgað um 20% en íbúum Ísafjarðarbæjar hefur fækkað um 19%. Að óbreyttu mun áfram fækka um 100 manns á ári.Kvótinn fór 1998 - 2004 Á fáum árum fór stór hluti allra aflaheimilda á norðanverðum Vestfjörðum. Guðbjörgin ásamt öllum kvóta fór til Akureyrar. Kvóti fyrirtækjanna Básafell á Ísafirði og Ósvör í Bolungarvík fór að mestu úr fjórðungnum. Að sama skapi dró úr atvinnustarfsemi á svæðinu. Halldór Jónsson, fyrrverandi bæjarfulltrúi á Ísafirði, telur að með kvótanum hafi farið nálega 300 tekjuhæstu störf sveitarfélagsins (bb.is, 17.5. 2006). Í skýrslu Fjórðungssambands Vestfirðinga frá 2004 kemur fram að störfum hafi fækkað um 7% á árunum 1998-2003. Laun lækkuðu líka í kjölfarið. Þau höfðu lengi verið yfir landsmeðaltali og oft voru meðallaunin á Vestfjörðum þau hæstu á landinu. En árið 2006 var útsvarsstofn á íbúa á Vestfjörðum 14% undir landsmeðaltali (Byggðastofnun 2012).Neikvæður hagvöxtur Efnahagslega breytingin sem varð við kvótamissirinn varð mikil. Á þessum árum 1998 - 2004 varð engin hagvöxtur á Vestfjörðum, þvert á móti þá dróst vestfirska hagkerfið saman um 6%. Á sama tíma varð 23% hagvöxtur á landinu öllu. Frá 2004 hefur haldið áfram að síga á ógæfuhliðina og áfram dregið í sundur með Vestfjörðum og landsþróuninni, þótt munurinn sé miklu minni. Minna hagkerfi þýðir einfaldlega færri störf, lægri kaupmáttur og minni umsvif bæði með beinum hætti og í samanburði við önnur svæði á landinu. Árið 1998 var framleiðslan á Vestfjörðum á mann, svonefndar vergar þáttatekjur, 2% hærri en á höfuðborgarsvæðinu, en árið 2005 var framleiðslan aðeins 82% af framleiðslunni á höfuðborgarsvæðinu það ár. Hún hafði minnkað um 20% (Hagfræðistofnun Háskóla Íslands 2007). Afleiðingin getur ekki orðið önnur en fólksfækkun, að fólk flytur á eftir störfunum enda varð það raunin.Íbúðaverð féll um 28% Ein afleiðing af minnkandi kaupmætti á svæðinu og fólksfækkun var að verð á fasteignum hríðféll. Því eru gerð skil í skýrslu iðnaðarráðuneytisins frá 2005. Verð á íbúðarhúsnæði á Vestfjörðum féll um 28% að raungildi á árunum 1990-2004, en fyrst og fremst frá 1998-2004. Hvergi annars staðar á landinu lækkaði fasteignaverð að raungildi. Það hækkaði til dæmis um 52% á höfuðborgarsvæðinu. Athuga ber að þetta var fyrir fasteignabóluna á höfuðborgarsvæðinu. Segja má að verð á Vestfjörðum hafi að meðaltali fallið um 1/3 af verðinu á höfuðborgarsvæðinu. Þetta verðfall hefur ekki gengið til baka og þótt eitthvað kunni að hafa breyst til batnaðar þá er staðan enn í öllum megindráttum óbreytt frá 2004.33% af þorskveiðum Vestfjarðamiðin er gjöful sem áður, það hefur ekki breyst nema síður sé. Á árunum 1991-2009 voru að meðaltali 33% af öllum þorskveiðunum af miðunum frá Snæfellsnesi að Horni og 25% af ýsuveiðunum. Að magni til eru þetta nærri 60.000 tonn af þorski og 15.000 tonn af ýsu. Hlutur Vestfirðinga í þorskveiðunum hefur minnkað um helming frá 1998. Að auki hefur stór hluti af tekjunum færst frá þjónustu og launum yfir í greiðslu fyrir aðganginn að miðunum. Ætla má að útgerðarmenn greiði um 15 milljarða króna árlega fyrir veiðiréttinn, ýmist í gegnum beina kvótaleigu eða kvótakaupum. Hvort tveggja veldur samdrætti á svæðinu.Yfirráð og tekjur Ef sjávarbyggðir eiga að þrífast og jafnvel að vaxa og dafna verður að vera beint samband milli byggðanna og miðanna sem eru undan ströndinni. Veiðirétturinn á að vera bundinn svæðinu og hver sem hverju sinni aflar sér réttinda til veiða á að vera bundinn því að nýta þessi mið en ekki einhver önnur og sá á að greiða viðkomandi svæði fyrir afnotin. Þær tekjur á síðan nota til uppbyggingar, þjónustu og atvinnusköpunar. Arðurinn í sjávarútvegi er ekki einkaeign fárra kvótahafa né heldur er hann bara fyrir ríkið til þess að byggja upp höfuðborgarsvæðið. Kjörnir fulltrúar í sveitarstjórnir eiga að krefjast breytinga á kvótakerfinu sem verja hagsmuni fólksins sem þeir eiga að þjóna. Þeir verða að hafa kjark til þess að standa á móti útgerðarvaldinu heima í héraði og þeir verða líka að hafa dug í sér til þess að rísa gegn flokksforystunni þegar hún gengur gegn hagsmunum íbúanna. Það er mál að linni undanhaldinu síðustu 16 árin og kjörnir forystumenn verða að rísa upp til varna fyrir umbjóðendur sína. Þeirra hagur er mikilvægari en nokkur flokksbönd.
Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty Skoðun
Áskorun til ráðherra mennta- og barnamála og ráðherra menningarmála Anna Klara Georgsdóttir Skoðun
Skoðun Áskorun til ráðherra mennta- og barnamála og ráðherra menningarmála Anna Klara Georgsdóttir skrifar
Skoðun Rússar pyntuðu og myrtu úkraínsku blaðakonuna Viktoriiu Roshchyna Erlingur Erlingsson skrifar
Skoðun Gigtarmaí 2025 – Stuðlum að forvörnum, fræðslu og vitundarvakningu Hrönn Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty skrifar
Skoðun Hver á dómur að vera hjá ungmenni fyrir að fremja alvarlegt afbrot, jafnvel morð? Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar
Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty Skoðun
Áskorun til ráðherra mennta- og barnamála og ráðherra menningarmála Anna Klara Georgsdóttir Skoðun