Bráðum kemur (vonandi) betri tíð Álfrún Pálsdóttir skrifar 22. apríl 2014 07:00 Það bregst ekki, mín árlega útþrá er byrjuð að láta á sér kræla. Alltaf á þessum tíma árs leitar hugurinn út fyrir landsteinana. Ekkert til fjarlægra og exótískra slóða, heldur bara á meginlandið. Þar sem trén eru farin að blómstra og rykföllnu strigaskórnir viðraðir. Þar sem búið er að setja dúnúlpuna niður í geymslu og pumpa í hjóladekkin. Þar sem sólgleraugun eru pússuð og freknunum á nefinu fjölgar í takt við hækkandi sól. Þaðer ekki þannig að ég þrái sólarstrendur eða pálmatré. Mér í raun sama hvort ég eyði tíma mínum í að sleikja sólina á sundlaugarbakka á Spáni eða á Seltjarnarnesi. Mig langar bara óstjórnlega mikið í þetta sem kallast vor. Peysuveður, smá sól, bláan himin og frískandi vinda. Ekki rok, bara smá blástur. Já, það má láta sig dreyma um roklausan dag. Páskahretiðsem gekk yfir höfuðborgarsvæðið um helgina var punkturinn yfir i-ið á sólarsvelti mínu. Líkaminn öskrar á D-vítamín og afleiðingarnar eru pistill á borð við þennan. Auðvitað geri ég mér grein fyrir að Ísland hefur upp á margt annað að bjóða en gott veður. En nú er þolinmæði mín fyrir éljagangi, úrkomusamri og daufri tíð á þrotum. Dóttirmín náði að fanga hinn fullkomna sumardag á mynd sem hún teiknaði í leikskólanum þriggja ára gömul. Myndin var af henni hoppandi á trampólíni og ég sat fyrir aftan. Útskýringartextinn við myndina var: „Við pabbi að hoppa í garðinum og mamma í sólbaði.“ Draumasumardagur sem vonandi verður að veruleika áður en langt um líður. Bless, vorhret, og komdu nú fljótt, kæra sumar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Álfrún Pálsdóttir Mest lesið Snorri Másson er ekki vandinn – hann er viðvörun Helen Ólafsdóttir Skoðun 90 milljarða vannýtt útflutningstækifæri Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Grunnstoðir sveitarfélagsins efldar til muna Sandra Sigurðardóttir Skoðun Laugarnestangi - til allrar framtíðar Líf Magneudóttir Skoðun Rangfærslur um atburðina á Gaza Egill Þ. Einarsson Skoðun Öryggi geðheilbrigðis Guðrún Karls Helgudóttir Skoðun Okkar eigin Don Kíkóti Kjartan Jónsson Skoðun Drúsar og hörmungarnar í Suwayda Armando Garcia Skoðun Að vera séður og heyrður getur bjargað lífi – Gulur september minnir okkur á að hlúa að hjartanu Kristín Magdalena Ágústsdóttir Skoðun Öflugt atvinnulíf í Hafnarfirði Valdimar Víðisson Skoðun
Það bregst ekki, mín árlega útþrá er byrjuð að láta á sér kræla. Alltaf á þessum tíma árs leitar hugurinn út fyrir landsteinana. Ekkert til fjarlægra og exótískra slóða, heldur bara á meginlandið. Þar sem trén eru farin að blómstra og rykföllnu strigaskórnir viðraðir. Þar sem búið er að setja dúnúlpuna niður í geymslu og pumpa í hjóladekkin. Þar sem sólgleraugun eru pússuð og freknunum á nefinu fjölgar í takt við hækkandi sól. Þaðer ekki þannig að ég þrái sólarstrendur eða pálmatré. Mér í raun sama hvort ég eyði tíma mínum í að sleikja sólina á sundlaugarbakka á Spáni eða á Seltjarnarnesi. Mig langar bara óstjórnlega mikið í þetta sem kallast vor. Peysuveður, smá sól, bláan himin og frískandi vinda. Ekki rok, bara smá blástur. Já, það má láta sig dreyma um roklausan dag. Páskahretiðsem gekk yfir höfuðborgarsvæðið um helgina var punkturinn yfir i-ið á sólarsvelti mínu. Líkaminn öskrar á D-vítamín og afleiðingarnar eru pistill á borð við þennan. Auðvitað geri ég mér grein fyrir að Ísland hefur upp á margt annað að bjóða en gott veður. En nú er þolinmæði mín fyrir éljagangi, úrkomusamri og daufri tíð á þrotum. Dóttirmín náði að fanga hinn fullkomna sumardag á mynd sem hún teiknaði í leikskólanum þriggja ára gömul. Myndin var af henni hoppandi á trampólíni og ég sat fyrir aftan. Útskýringartextinn við myndina var: „Við pabbi að hoppa í garðinum og mamma í sólbaði.“ Draumasumardagur sem vonandi verður að veruleika áður en langt um líður. Bless, vorhret, og komdu nú fljótt, kæra sumar.
Að vera séður og heyrður getur bjargað lífi – Gulur september minnir okkur á að hlúa að hjartanu Kristín Magdalena Ágústsdóttir Skoðun
Að vera séður og heyrður getur bjargað lífi – Gulur september minnir okkur á að hlúa að hjartanu Kristín Magdalena Ágústsdóttir Skoðun