Krefjumst frelsis, réttlætis og friðar fyrir Palestínu Þórunn Ólafsdóttir skrifar 28. nóvember 2014 19:37 Án vonarinnar væri Palestína ekki lengur til, sagði palestínskur vinur minn við mig á dögunum og ég held að hann hafi rétt fyrir sér. 29. nóvember er alþjóðlegur dagur samstöðu með palestínsku þjóðinni og fyrir ári síðan samþykkti allsherjarþing Sameinuðu þjóðanna ályktun þess efnis að árið 2014 skyldi tileinkað málsstaðnum. Sjö ríki greiddu atkvæði gegn tillögunni; Bandaríkin, Ísrael, Kanada, Ástralía, Marshall eyjar, Palau og Míkrónesía. 56 ríki sátu hjá við atkvæðagreiðsluna. Ályktunin glæddi eflaust von í hjarta margra. Þó svo að palestínska þjóðin hafi verið rænd ýmsu frá því að hernám Ísraela hófst árið 1948, þá hefur mörgum þrátt fyrir allt tekist að halda í vonina um að komandi kynslóðir geti notið þess að draga andann í frjálsri Palestínu.Blóði drifið árÁr samstöðunnar er senn á enda og ef við lítum yfir farin veg má sjá blóði drifna slóð Ísraelshers um land allt. Á þriðja þúsund manns hafa verið myrtir af ísraelska hernum á þessu hörmungaári í landinu, þar af langflestir í fjöldamorðunum á Gaza í sumar. Á tímum samfélags- og netmiðla gat heimurinn fylgst með fjöldamorðunum í beinni. Í fimmtíu og einn dag rigndi sprengjum nánast viðstöðulaust yfir Gaza á meðan heimurinn horfði á. Kvöld eftir kvöld varaði Bogi Ágústsson viðkvæmar sálir við myndum af raunveruleikanum. Því er ekki að neita að myndirnar sem Bogi og varaði okkur svo samviskulega við hvert sumarkvöldið á fætur öðru hreyfðu við fólki og vöktu hörð viðbrögð. Já, heimurinn grét með Gaza og marseraði um stræti og torg í mótmælaskyni. Samstaðan var sýnileg og sterk, nánast áþreifanleg. Alveg þar til sprengjunum hætti að rigna. Þá tók þögnin við. Martröðinni var nefnilega langt því frá lokið daginn sem fréttastofan hætti að vara okkur við myndbirtingum af sundursprengdum líkömum í kvöldfréttatíma sjónvarpsins. Ísraelsher eirði engu. Sjúkrahús, skólar og heimili eru rústir einar og vetur konungur hefur nú hafið innreið sína í herkvína á Gaza. Á ári samstöðunnar með Palestínu heldur Ísraelsher 1,8 milljón manns föngnum á vígvellinum, þar sem fórnarlömb hans eru án húsaskjóls, matar og öryggis.Versnandi ástand í allri PalestínuÞótt ástandið sé allra verst á Gaza, þá finnst í raun enginn griðastaður í Palestínu. Á Vesturbakkanum vaxa landtökubyggðirnar dag frá degi, fólk verður daglega fyrir ofbeldi af hálfu ísraelska hersins og landtökufólks, heimili eru lögð í rúst, börn jafnt sem fullorðnir eru fangelsuð án dóms og laga og allri mótspyrnu gegn hernáminu er mætt af vopnuðum hermönnum. Ástandið í Austur-Jerúsalem fer versnandi dag frá degi, nýlega tilkynnti Ísraelsstjórn að byggja ætti þúsund nýjar íbúðir fyrir landtökufólk í palestínska hluta borgarinnar, og íbúum Vesturbakkans er meinaður aðgangur að Jerúsalem. Hér í Hebron er ég í hópi alþjóðlegra sjálfboðaliða sem sitja daglega vaktir við landamærastöðvar sem hundruð palestínsk börn neyðast til að ganga í gegnum á leið sinni til og frá skóla. Börnin eiga það til að kasta steinum að vopnuðum hermönnunum og slíku er nær undantekningalaust svarað af hörku. Flestir skóladagar hefjast því og enda á táragasregni, hljóðsprengjum og oft og tíðum gúmmíhúðuðum stálkúlum. Vera alþjóðlegra sjálfboðaliða á staðnum mun þó seint koma í veg fyrir að ísraelskir hermenn skjóti á palestínsk skólabörn. Okkar hlutverk er að skrásetja þessa daglegu atburði og vona að einhvern daginn muni þeir ná eyrum og augum alþjóðasamfélagsins. Sú bið er orðin löng og ár samstöðunnar virðist ekki ætla að breyta neinu þar um. Ég ætla ekki að reyna að lýsa tilfinningunni sem fylgir því að horfa upp á sex ára gömul skólabörn með alltof stóru Spiderman-skólatöskurnar sínar á bakinu hlaupandi á flótta undan táragasskýi. Ringulreiðina sem skapast þegar þessi litlu stýri reyna að forða sér undan illsku heimsins. Örvæntinguna sem fylgir því þegar herinn nær þeim og handtekur, því sex ára gamlir fætur duga oft skammt þegar á hælum þeirra er fullvaxinn, vopnaður hermaður með hefndarglampa í augum. Sýnum Palestínu samstöðu!Það er löngu kominn tími til að alþjóðasamfélagið taki málin í sínar hendur og bindi enda á þetta lengsta hernám okkar tíma. Ár samstöðunnar er ekki liðið og vonin er enn til staðar, en þrýstingurinn verður að koma alls staðar frá. Hættum að versla við Ísrael og setjum þrýsting á stjórnmálafólkið sem sum okkar kusu til þess að tala máli okkar allra. Sýnum ábyrgð, bregðumst við og neitum að lifa í heimi sem lætur hernámið í Palestínu viðgangast. Ef einstaklingar geta breytt heiminum, ímyndið ykkur þá hvað þrjúhundruð þúsund manns geta gert. Nei annars, látið vera að ímynda ykkur það, gerum það. Tileinkum ekki bara daginn í dag, heldur alla aðra daga frjálsri Palestínu. Palestínska þjóðin hefur sterka rödd og mætir hernámi Ísraels með mótspyrnu alla ársins daga. En það þjónar litlum tilgangi að hafa rödd ef áheyrendurnir eru ekki til staðar. Opnum eyrun, leggjum við hlustir og öskrum í kór með palestínskum systrum okkar og bræðrum. Mótmælum, þrýstum og teygjum okkur langt út fyrir þægindaramma vestrænna bjúrókrata og öskrum svo bara hærra ef með þarf. Krefjumst þess sem er réttur okkar allra. Krefjumst frelsis, réttlætis og friðar. Þórunn Ólafsdóttir, sjálfboðaliði á Vesturbakkanum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun Mest lesið Halldór 18.05.2024 Halldór Kjósum Katrínu Kjartan Ragnarsson Skoðun Baldur Þórhallsson er vitur og vís Bryndís Friðgeirsdóttir Skoðun Birni Bjarnasyni svarað Arnar Þór Jónsson Skoðun Því miður ekkert annað í stöðunni en að fresta atkvæðagreiðslu um verkefni Heidelberg Gestur Þór Kristjánsson,Erla Sif Markúsdóttir,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon Skoðun Mesti stjórnmálamaðurinn? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon Skoðun Ráðherra Kári Stefánsson Skoðun Skoðun Skoðun Kosningum frestað Ása Berglind Hjálmarsdóttir,Hrönn Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Mesti stjórnmálamaðurinn? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Birni Bjarnasyni svarað Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Því miður ekkert annað í stöðunni en að fresta atkvæðagreiðslu um verkefni Heidelberg Gestur Þór Kristjánsson,Erla Sif Markúsdóttir,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson skrifar Skoðun Baldur Þórhallsson er vitur og vís Bryndís Friðgeirsdóttir skrifar Skoðun Kjósum Katrínu Kjartan Ragnarsson skrifar Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar Skoðun Nýtt sveitarfélag Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stafrænn ójöfnuður á upplýsingaöld Stella Samúelsdóttir,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Varfærnisleg fagnaðarlæti Berglind Sunna Bragadóttir skrifar Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon skrifar Skoðun Daðrað við sölu Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Rannsóknir á söfnum skapa dýrmæta þekkingu Arndís Bergsdóttr skrifar Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal skrifar Skoðun Nýsköpun innviða Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Fjöldi fyrirtækja hætta með Rapyd Oddný Björg Rafnsdóttir skrifar Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon skrifar Skoðun Bréf frá móður Berglind Fríða Viggósdóttir skrifar Skoðun Vill ekki lengur íslenzkan her? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hafa íslensk fjarskiptafélög málað sig út í horn? Aron Heiðar Steinsson skrifar Skoðun Á Ísland framtíð í NATO? Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Fjallkonan nýja, hún Katrín Þorvaldur Logason skrifar Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar Skoðun Njótum reynslu Katrínar Valgerður Bjarnadóttir skrifar Skoðun Katrínu á Bessastaði Brynja Þorbjörnsdóttir skrifar Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar Skoðun Er ungum mönnum sama um sjófólk? Kjartan Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Þörfin fyrir heimilislækna Bjarni Jónsson skrifar Sjá meira
Án vonarinnar væri Palestína ekki lengur til, sagði palestínskur vinur minn við mig á dögunum og ég held að hann hafi rétt fyrir sér. 29. nóvember er alþjóðlegur dagur samstöðu með palestínsku þjóðinni og fyrir ári síðan samþykkti allsherjarþing Sameinuðu þjóðanna ályktun þess efnis að árið 2014 skyldi tileinkað málsstaðnum. Sjö ríki greiddu atkvæði gegn tillögunni; Bandaríkin, Ísrael, Kanada, Ástralía, Marshall eyjar, Palau og Míkrónesía. 56 ríki sátu hjá við atkvæðagreiðsluna. Ályktunin glæddi eflaust von í hjarta margra. Þó svo að palestínska þjóðin hafi verið rænd ýmsu frá því að hernám Ísraela hófst árið 1948, þá hefur mörgum þrátt fyrir allt tekist að halda í vonina um að komandi kynslóðir geti notið þess að draga andann í frjálsri Palestínu.Blóði drifið árÁr samstöðunnar er senn á enda og ef við lítum yfir farin veg má sjá blóði drifna slóð Ísraelshers um land allt. Á þriðja þúsund manns hafa verið myrtir af ísraelska hernum á þessu hörmungaári í landinu, þar af langflestir í fjöldamorðunum á Gaza í sumar. Á tímum samfélags- og netmiðla gat heimurinn fylgst með fjöldamorðunum í beinni. Í fimmtíu og einn dag rigndi sprengjum nánast viðstöðulaust yfir Gaza á meðan heimurinn horfði á. Kvöld eftir kvöld varaði Bogi Ágústsson viðkvæmar sálir við myndum af raunveruleikanum. Því er ekki að neita að myndirnar sem Bogi og varaði okkur svo samviskulega við hvert sumarkvöldið á fætur öðru hreyfðu við fólki og vöktu hörð viðbrögð. Já, heimurinn grét með Gaza og marseraði um stræti og torg í mótmælaskyni. Samstaðan var sýnileg og sterk, nánast áþreifanleg. Alveg þar til sprengjunum hætti að rigna. Þá tók þögnin við. Martröðinni var nefnilega langt því frá lokið daginn sem fréttastofan hætti að vara okkur við myndbirtingum af sundursprengdum líkömum í kvöldfréttatíma sjónvarpsins. Ísraelsher eirði engu. Sjúkrahús, skólar og heimili eru rústir einar og vetur konungur hefur nú hafið innreið sína í herkvína á Gaza. Á ári samstöðunnar með Palestínu heldur Ísraelsher 1,8 milljón manns föngnum á vígvellinum, þar sem fórnarlömb hans eru án húsaskjóls, matar og öryggis.Versnandi ástand í allri PalestínuÞótt ástandið sé allra verst á Gaza, þá finnst í raun enginn griðastaður í Palestínu. Á Vesturbakkanum vaxa landtökubyggðirnar dag frá degi, fólk verður daglega fyrir ofbeldi af hálfu ísraelska hersins og landtökufólks, heimili eru lögð í rúst, börn jafnt sem fullorðnir eru fangelsuð án dóms og laga og allri mótspyrnu gegn hernáminu er mætt af vopnuðum hermönnum. Ástandið í Austur-Jerúsalem fer versnandi dag frá degi, nýlega tilkynnti Ísraelsstjórn að byggja ætti þúsund nýjar íbúðir fyrir landtökufólk í palestínska hluta borgarinnar, og íbúum Vesturbakkans er meinaður aðgangur að Jerúsalem. Hér í Hebron er ég í hópi alþjóðlegra sjálfboðaliða sem sitja daglega vaktir við landamærastöðvar sem hundruð palestínsk börn neyðast til að ganga í gegnum á leið sinni til og frá skóla. Börnin eiga það til að kasta steinum að vopnuðum hermönnunum og slíku er nær undantekningalaust svarað af hörku. Flestir skóladagar hefjast því og enda á táragasregni, hljóðsprengjum og oft og tíðum gúmmíhúðuðum stálkúlum. Vera alþjóðlegra sjálfboðaliða á staðnum mun þó seint koma í veg fyrir að ísraelskir hermenn skjóti á palestínsk skólabörn. Okkar hlutverk er að skrásetja þessa daglegu atburði og vona að einhvern daginn muni þeir ná eyrum og augum alþjóðasamfélagsins. Sú bið er orðin löng og ár samstöðunnar virðist ekki ætla að breyta neinu þar um. Ég ætla ekki að reyna að lýsa tilfinningunni sem fylgir því að horfa upp á sex ára gömul skólabörn með alltof stóru Spiderman-skólatöskurnar sínar á bakinu hlaupandi á flótta undan táragasskýi. Ringulreiðina sem skapast þegar þessi litlu stýri reyna að forða sér undan illsku heimsins. Örvæntinguna sem fylgir því þegar herinn nær þeim og handtekur, því sex ára gamlir fætur duga oft skammt þegar á hælum þeirra er fullvaxinn, vopnaður hermaður með hefndarglampa í augum. Sýnum Palestínu samstöðu!Það er löngu kominn tími til að alþjóðasamfélagið taki málin í sínar hendur og bindi enda á þetta lengsta hernám okkar tíma. Ár samstöðunnar er ekki liðið og vonin er enn til staðar, en þrýstingurinn verður að koma alls staðar frá. Hættum að versla við Ísrael og setjum þrýsting á stjórnmálafólkið sem sum okkar kusu til þess að tala máli okkar allra. Sýnum ábyrgð, bregðumst við og neitum að lifa í heimi sem lætur hernámið í Palestínu viðgangast. Ef einstaklingar geta breytt heiminum, ímyndið ykkur þá hvað þrjúhundruð þúsund manns geta gert. Nei annars, látið vera að ímynda ykkur það, gerum það. Tileinkum ekki bara daginn í dag, heldur alla aðra daga frjálsri Palestínu. Palestínska þjóðin hefur sterka rödd og mætir hernámi Ísraels með mótspyrnu alla ársins daga. En það þjónar litlum tilgangi að hafa rödd ef áheyrendurnir eru ekki til staðar. Opnum eyrun, leggjum við hlustir og öskrum í kór með palestínskum systrum okkar og bræðrum. Mótmælum, þrýstum og teygjum okkur langt út fyrir þægindaramma vestrænna bjúrókrata og öskrum svo bara hærra ef með þarf. Krefjumst þess sem er réttur okkar allra. Krefjumst frelsis, réttlætis og friðar. Þórunn Ólafsdóttir, sjálfboðaliði á Vesturbakkanum.
Því miður ekkert annað í stöðunni en að fresta atkvæðagreiðslu um verkefni Heidelberg Gestur Þór Kristjánsson,Erla Sif Markúsdóttir,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson Skoðun
Skoðun Því miður ekkert annað í stöðunni en að fresta atkvæðagreiðslu um verkefni Heidelberg Gestur Þór Kristjánsson,Erla Sif Markúsdóttir,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson skrifar
Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar
Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar
Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar
Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar
Því miður ekkert annað í stöðunni en að fresta atkvæðagreiðslu um verkefni Heidelberg Gestur Þór Kristjánsson,Erla Sif Markúsdóttir,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson Skoðun