Þú hefur verið valin 4. apríl 2013 07:00 Tryggvadóttir!" Sagði einkennisklædd konan þegar hún ég rétti henni skilríkin eins og hún hafði beðið mig um. Ég játti því þótt hún hafi hálfpartinn ekki ætlast til svars. Hún hallaði sér að samstarfskonu sinni með orðunum: „Þetta er konan!" Sú tók við skilríkjunum mínum og flugmiðanum og bað mig að gjöra svo vel að fylgja sér. Ég elti hana auðvitað eins og hlýðinn hundur og hjartað hamaðist í brjóstinu. Ég vissi ekki hvaðan á mig stóð veðrið. „Þú hefur verið valin í öryggisleit," sagði hún mér meðan hún teymdi mig á bak við spjald til hliðar við röðina. Þar beið fleira einkennisklætt fólk og fyrir því kynnti hún mig með sömu orðum og hin hafði gert: „Þetta er konan." Fyrr um daginn höfðum við hjónin reynt að tékka okkur inn í flugið á netinu. Hann gat það en ekki ég. Þegar ég hringdi til að vita hvað olli fletti sú í símanum nafninu mínu upp, Tryggvadóttir? Svo kom smá þögn. „Jaá, heyrðu, hafðu engar áhyggjur af þessu Ragnheiður. Þú tékkar þig bara inn hér á vellinum." Nú skildi ég af hverju, ég hafði verið „valin". Þar sem ég stóð skjálfandi bak við spjaldið bað eldri kona mig vinsamlegast um að afhenda sér handtöskuna sem ég ríghélt í. Ég gerði það. Svo sagði hún eitthvað meira, sem ég í angist minni heyrði ekki svo hún þurfti að endurtaka það. Viltu fara úr yfirhöfninni, Ragnheiður! Ég gerði það. Ég reyndi að afsaka fátið á mér með einhverri aulafyndni meðan hún fór gegnum hólf og vasa en henni stökk ekki bros. Hjartað barðist enn hraðar, hvað fyndi hún í töskunni minni? Hún fann ekkert og sneri sér því næst að mér sjálfri. Ég rétti þegjandi út þá skanka sem hún bað um og hún leitaði af sér allan grun. Ég var enn svo stressuð þegar þessu lauk, eða svo fegin, að hún þurfti aftur að endurtaka það sem hún sagði: „Þú mátt fara í yfirhöfnina, Ragnheiður. Taktu töskuna þína." Eldrauð í kinnum hraðaði ég mér fram fyrir spjaldið og fór aftur í röðina. Ég fann augu allra hvíla á mér meðan ég reyndi skjálfhent að koma mér í kápuna. Ég vissi alveg hvað þau voru að hugsa: Þetta er konan. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ragnheiður Tryggvadóttir Mest lesið Við höfum ekki efni á norsku leiðinni Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Fólkið sem gleymdist í Grindavík Bryndís Gunnlaugsdóttir Skoðun Hver er viðskiptalegur ávinningur af EES-samningnum? Sigurbjörn Svavarsson Skoðun Ríkisstjórn sem skeytir engu Diljá Matthíasardóttir Skoðun Styðjum þá sem bjarga okkur Jens Garðar Helgason Skoðun Elsku ASÍ, bara… Nei Sunna Arnardóttir Skoðun Rússar pyntuðu og myrtu úkraínsku blaðakonuna Viktoriiu Roshchyna Erlingur Erlingsson Skoðun Áskorun til ráðherra mennta- og barnamála og ráðherra menningarmála Anna Klara Georgsdóttir Skoðun Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty Skoðun Gigtarmaí 2025 – Stuðlum að forvörnum, fræðslu og vitundarvakningu Hrönn Stefánsdóttir Skoðun
Tryggvadóttir!" Sagði einkennisklædd konan þegar hún ég rétti henni skilríkin eins og hún hafði beðið mig um. Ég játti því þótt hún hafi hálfpartinn ekki ætlast til svars. Hún hallaði sér að samstarfskonu sinni með orðunum: „Þetta er konan!" Sú tók við skilríkjunum mínum og flugmiðanum og bað mig að gjöra svo vel að fylgja sér. Ég elti hana auðvitað eins og hlýðinn hundur og hjartað hamaðist í brjóstinu. Ég vissi ekki hvaðan á mig stóð veðrið. „Þú hefur verið valin í öryggisleit," sagði hún mér meðan hún teymdi mig á bak við spjald til hliðar við röðina. Þar beið fleira einkennisklætt fólk og fyrir því kynnti hún mig með sömu orðum og hin hafði gert: „Þetta er konan." Fyrr um daginn höfðum við hjónin reynt að tékka okkur inn í flugið á netinu. Hann gat það en ekki ég. Þegar ég hringdi til að vita hvað olli fletti sú í símanum nafninu mínu upp, Tryggvadóttir? Svo kom smá þögn. „Jaá, heyrðu, hafðu engar áhyggjur af þessu Ragnheiður. Þú tékkar þig bara inn hér á vellinum." Nú skildi ég af hverju, ég hafði verið „valin". Þar sem ég stóð skjálfandi bak við spjaldið bað eldri kona mig vinsamlegast um að afhenda sér handtöskuna sem ég ríghélt í. Ég gerði það. Svo sagði hún eitthvað meira, sem ég í angist minni heyrði ekki svo hún þurfti að endurtaka það. Viltu fara úr yfirhöfninni, Ragnheiður! Ég gerði það. Ég reyndi að afsaka fátið á mér með einhverri aulafyndni meðan hún fór gegnum hólf og vasa en henni stökk ekki bros. Hjartað barðist enn hraðar, hvað fyndi hún í töskunni minni? Hún fann ekkert og sneri sér því næst að mér sjálfri. Ég rétti þegjandi út þá skanka sem hún bað um og hún leitaði af sér allan grun. Ég var enn svo stressuð þegar þessu lauk, eða svo fegin, að hún þurfti aftur að endurtaka það sem hún sagði: „Þú mátt fara í yfirhöfnina, Ragnheiður. Taktu töskuna þína." Eldrauð í kinnum hraðaði ég mér fram fyrir spjaldið og fór aftur í röðina. Ég fann augu allra hvíla á mér meðan ég reyndi skjálfhent að koma mér í kápuna. Ég vissi alveg hvað þau voru að hugsa: Þetta er konan.
Áskorun til ráðherra mennta- og barnamála og ráðherra menningarmála Anna Klara Georgsdóttir Skoðun
Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty Skoðun
Áskorun til ráðherra mennta- og barnamála og ráðherra menningarmála Anna Klara Georgsdóttir Skoðun
Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty Skoðun