Blessaðir peningarnir Karen Kjartansdóttir skrifar 13. apríl 2013 07:00 Sumir vilja meina að Ísland hafi byggst upp fyrir misskilning. Landnám hafi hafist á hlýindaskeiði og þar sem landið var gróið gat hér þrifist blómlegt mannlíf með menntastofnunum og heilbrigðisstofnunum í klaustrum og miklum samskiptum við útlönd. Ísland var enginn útnári í menningarlegum skilningi enda hefðu Íslendingar ekki eignast jafn stórfengleg verk og Íslendingasögurnar við slíkar aðstæður. Velmegun, virðing fyrir listum og víðsýni skapaði forsendur fyrir slíkri sköpun. En það tók að kólna og trjágróður að minnka sem gerði það að verkum að Íslendingar gátu ekki smíðað skip og einangruðust. Þá reið hver pestin á fætur annarri yfir þjóðina og með þessu tapaðist þekking og reynsla. Í örvæntingu reyndi fólk að friða forlögin sem skapaði jarðveg fyrir hindurvitni og forheimskun. Íslendingar urðu ein fátækasta þjóð Evrópu og um langt skeið virðist fólk aðeins hafa hugsað um það eitt að tóra. Það segir sig sjálft að í örbirgð er hvorki hægt að skapa þekkingu né hafa áhyggjur af ofbeit eða öðrum þáttum sem hafa áhrif á framtíðina. Uppblásturinn var því ekki bara landfræðilegur heldur líka menningarlegur. Í upphafi 20. aldar tók hagur Íslendinga svo nokkuð að vænkast með vélvæðingunni í Bretlandi sem gerði þjóðinni kleift að vélvæða skipin sín og nýta auðlindina hafið, sem fram til þess hafði aðallega verið til bölvunar þar sem svo ógnvænlegur fjöldi sjómanna drukknaði ár hvert. Heimsstyrjöldin síðari reyndist svo mikil blessun fyrir Íslendinga. Blessuð Marshall-aðstoðin sem Bandaríkjamenn veittu Evrópulöndum gerði þjóðinni svo kleift að byggja upp efnahagskerfi sitt og verða í raun sjálfstæð. Íslendingar þekkja því manna best hve mikilvægt það getur verið að hjálpa fólki að geta hjálpað sér sjálft. Þróunaraðstoð Íslendinga hefur að miklu leyti verið á því formi að hingað gefst nemum frá fátækum ríkjum kostur á að koma til að bæta við þekkingu sína sem svo nýtist í heimalandinu. Til dæmis hefur fjöldi nemenda útskrifast héðan úr Landgræðslu- og Sjávarútvegsskólanum. Þetta nám var greitt með þróunaraðstoð Íslendinga. Þekkingin gerir þjóðunum kleift að bjarga sér og í framtíðinni kaupa vörur af öðrum löndum. Íslendingar, sem er í nöp við þróunaraðstoð, geta ef til vill huggað sig við markaðslegu sjónarmiðin nú eða landkynninguna. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Karen Kjartansdóttir Mest lesið Verri framkoma en hjá Trump Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Ísrael – brostnir draumar og lygar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir Skoðun Við tölum um vöxt — en gleymum því sem vex Þórdís Hólm Filipsdóttir Skoðun GPT‑5 kemur í ágúst – áskoranir og tækifæri fyrir Ísland Sigvaldi Einarsson Skoðun Ætla þau að halda áfram að grafa sína eigin gröf? Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir Skoðun Þú ert búin að eyðileggja líf mitt!!! Sandra Ósk Jóhannsdóttir Skoðun Landið talar Davíð Arnar Oddgeirsson Skoðun Þegar hið smáa verður risastórt Sigurjón Þórðarson Skoðun Halldór 26.07.2025 Halldór
Sumir vilja meina að Ísland hafi byggst upp fyrir misskilning. Landnám hafi hafist á hlýindaskeiði og þar sem landið var gróið gat hér þrifist blómlegt mannlíf með menntastofnunum og heilbrigðisstofnunum í klaustrum og miklum samskiptum við útlönd. Ísland var enginn útnári í menningarlegum skilningi enda hefðu Íslendingar ekki eignast jafn stórfengleg verk og Íslendingasögurnar við slíkar aðstæður. Velmegun, virðing fyrir listum og víðsýni skapaði forsendur fyrir slíkri sköpun. En það tók að kólna og trjágróður að minnka sem gerði það að verkum að Íslendingar gátu ekki smíðað skip og einangruðust. Þá reið hver pestin á fætur annarri yfir þjóðina og með þessu tapaðist þekking og reynsla. Í örvæntingu reyndi fólk að friða forlögin sem skapaði jarðveg fyrir hindurvitni og forheimskun. Íslendingar urðu ein fátækasta þjóð Evrópu og um langt skeið virðist fólk aðeins hafa hugsað um það eitt að tóra. Það segir sig sjálft að í örbirgð er hvorki hægt að skapa þekkingu né hafa áhyggjur af ofbeit eða öðrum þáttum sem hafa áhrif á framtíðina. Uppblásturinn var því ekki bara landfræðilegur heldur líka menningarlegur. Í upphafi 20. aldar tók hagur Íslendinga svo nokkuð að vænkast með vélvæðingunni í Bretlandi sem gerði þjóðinni kleift að vélvæða skipin sín og nýta auðlindina hafið, sem fram til þess hafði aðallega verið til bölvunar þar sem svo ógnvænlegur fjöldi sjómanna drukknaði ár hvert. Heimsstyrjöldin síðari reyndist svo mikil blessun fyrir Íslendinga. Blessuð Marshall-aðstoðin sem Bandaríkjamenn veittu Evrópulöndum gerði þjóðinni svo kleift að byggja upp efnahagskerfi sitt og verða í raun sjálfstæð. Íslendingar þekkja því manna best hve mikilvægt það getur verið að hjálpa fólki að geta hjálpað sér sjálft. Þróunaraðstoð Íslendinga hefur að miklu leyti verið á því formi að hingað gefst nemum frá fátækum ríkjum kostur á að koma til að bæta við þekkingu sína sem svo nýtist í heimalandinu. Til dæmis hefur fjöldi nemenda útskrifast héðan úr Landgræðslu- og Sjávarútvegsskólanum. Þetta nám var greitt með þróunaraðstoð Íslendinga. Þekkingin gerir þjóðunum kleift að bjarga sér og í framtíðinni kaupa vörur af öðrum löndum. Íslendingar, sem er í nöp við þróunaraðstoð, geta ef til vill huggað sig við markaðslegu sjónarmiðin nú eða landkynninguna.
Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir Skoðun
Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir Skoðun