Aðför að menntun bahá'ía í Íran Róbert Badí Baldursson skrifar 30. júní 2011 10:00 „Hvað ætlar þú að verða þegar þú ert orðin(n) stór?" er algeng spurning sem fullorðnir spyrja börnin sín að. Og yfirleitt hafa börn svar á reiðum höndum: „Flugmaður", „lögga", „kennari". Svo byrja unglingsárin og allt breytist. Stundum tekur langan tíma að átta sig á því hvað maður vill gera en aðrir eru nokkuð vissir í sinni sök. Fara í háskóla eða iðnnám og afla sér þeirrar menntunar sem þeir kjósa. Ég er einn af þessum sem ætluðu aldrei að finna „sína hillu" í lífinu en fann hana svo fyrir rest og hafði þá mikla unun af náminu. En hvað ef umsókn minni um skólavist hefði verið hafnað? Það hefði vissulega verið mér áfall. Yfirleitt synja skólar nemendum um skólavist vegna mikillar aðsóknar og ef undanfaraskilyrðum er ekki fullnægt. Sem betur fer gerðist það ekki í mínu tilfelli. En þegar ég tók við viðurkenningu úr hendi rektors Háskólans í Reykjavík fyrir nokkrum árum var mér sterklega hugsað til þrjú hundruð þúsund íranskra trúsystkina minna sem er meinað um skólavist í háskólum í Íran einfaldlega vegna þess að þau eru bahá'íar. Það er gert í samræmi við leynilega stefnu stjórnvalda sem uppgötvaðist árið 1993. Þá var birt leyniskjal frá árinu 1991 frá Æðstaráði menningarbyltingarinnar og staðfest af æðstaklerki landsins þar sem kemur fram sú stefna gagnvart bahá'íum í landinu að framfarir og þróun þeirra skuli stöðvuð. Undir titlinum „Menntunar- og menningarleg staða" kemur fram að bahá'íar skuli „reknir úr háskólum, annað hvort í innritunarferlinu eða á meðan á námi þeirra stendur um leið og uppgötvast að þeir eru bahá'íar". Samkvæmt Alþjóðasamningi um borgaraleg og stjórnmálaleg réttindi sem Íran hefur staðfest segir: „Allir menn skulu frjálsir hugsana sinna, sannfæringar og trúar." Í Alþjóðasamningi um efnahagsleg, félagsleg og menningarleg réttindi segir einnig að „æðri menntun [skuli] gerð öllum jafn aðgengileg á grundvelli hæfni". Íran hefur einnig staðfest þennan samning. Þannig leikur Íran í raun tveimur skjöldum gagnvart alþjóðasamfélaginu, segir eitt en gerir eitthvað allt annað. En bahá'íar í Íran dóu ekki ráðalausir þegar írönsk stjórnvöld meinuðu bahá'íum að afla sér æðri menntunar í háskólum landsins. Bahá'í trúin leggur mikla áherslu á öflun menntunar og þekkingar, lítur svo á að maðurinn sé „náma auðug af ómetanlegum gimsteinum" sem aðeins menntun getur afhjúpað. Bahá'u'lláh, stofnandi bahá'í trúarinnar, segir í ritum sínum: „Hverjum og einum yðar er gert að skyldu, að stunda einhverskonar atvinnu, svo sem iðnir, verslun og þessháttar. Vér höfum náðarsamlega upphafið störf yðar í slíkri atvinnu á svið tilbeiðslu til Guðs, hins sanna." Fljótlega eftir íslömsku byltinguna í Íran kom í ljós að stjórnvöld ætluðu að meina bahá'íum aðgang að háskólum landsins til frambúðar. Bahá'íar brugðust þar af leiðandi við því í ljósi áherslunnar sem trú þeirra leggur á menntun með því að koma á fót kerfi þar sem bahá'í ungmenni gætu fengið æðri menntun. Upphaflega fór kennslan fram bréflega. Síðar voru skipulagðar kennslustundir í heimahúsum og á öðrum stöðum um allt land. Á seinni árum var bætt við fjarnámi á netinu sem bahá'íar víða að komu að. Þar á meðal kenndu tengdaforeldrar mínir írönskum bahá'í ungmennum ensku í gegnum netið, en þau eru búsett í Finnlandi. Í lok níunda áratugarins varð framtakið þekkt sem „Bahá'í stofnun um æðri menntun" (Bahá'í Institute for Higher Education). Nú er svo komið að stofnunin býður upp á kennslu í 17 námsgreinum í þremur deildum á sviði raunvísinda, félagsfræði og í hugvísindum. Einnig býður hún upp á tveggja ára nám í styttra starfsnámi. Um 1.000 bahá'íar sækja um nám við stofnunina á hverju ári og 200-300 manns koma að kennslu, stjórnun og fjármálum hennar. Leiðandi háskólar í Evrópu, Norður-Ameríku, Ástralíu og á Indlandi hafa borið vitni akademískri dýpt og þekkingu útskriftarnemanna og í ljósi sérstakra aðstæðna þeirra hafa þeir boðið útskriftarnemum að leggja stund á framhaldsnám hjá sér. Meirihluti þessara stúdenta hefur snúið aftur til Íran þegar þeir hafa lokið framhaldsnámi við erlenda háskóla og boðist til að kenna við stofnunina sem sjálfboðaliðar og þannig gert henni kleift að viðhalda háum akademískum staðli. Hinn 21. maí síðastliðinn sýndi Íransstjórn sitt nýjasta útspil er hún handtók 16 bahá'ía víðs vegar um landið sem höfðu komið að starfi menntastofnunarinnar. Einnig var gerð húsleit á 30 stöðum. Stjórnvöld hafa reglulega beitt slíkum aðgerðum gegn menntastofnuninni í viðleitni sinni til að þurrka út bahá'í samfélagið sem lífvænlega heild innan landsins og kæfa það efnahagslega. Árið 1998 var t.d. gerð húsleit á 500 heimilum og lagt hald á gögn og tölvur tengdar stofnuninni. Svipaðar aðfarir voru gerðar eftir það, en þar bar hæst aðgerðir árin 2001 og 2003. Bahá'íum og öðrum sem eiga undir högg að sækja í Íran væri styrkur í því ef háskólar hér á landi risu upp til að mótmæla aðgerðum stjórnvalda í Íran og lýstu yfir stuðningi við réttmætar kröfur bahá'ía um að fá aðgang að háskólum landsins til jafns við samlanda sína. Innan skamms munu þeir sem vilja mótmæla þessum aðgerðum stjórnvalda í Íran geta nálgast sérprentuð póstkort á skrifstofu Bahá'í samfélagsins til að senda ráðherra menntamála í Íran þar sem þessu óréttlæti er mótmælt. Nánar má lesa um aðför að menntun bahá'ía á vefnum http://denial.bahai.org Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Okkar lágkúrulega illska Lóa Hlín Hjálmtýsdóttir Skoðun Halldór 23.8.2025 Halldór Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir Skoðun Öndum rólega – á meðan húsið brennur Magnús Magnússon Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir Skoðun Fjárfestum í fyrsta bekk, frekar en fangelsum Hjördís Eva Þórðardóttir Skoðun Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller Skoðun Þjóðarmorð, fálmandi mjálm eða aðgerðir? Viðar Hreinsson Skoðun Skoðun Skoðun Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller skrifar Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi félagasamtaka og magnað maraþon Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Allt sem ég þarf að gera Dagbjartur Kristjánsson skrifar Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson skrifar Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Notkun ökklabanda Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir skrifar Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar Skoðun Ný sókn í menntamálum Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Þjóðarmorð, fálmandi mjálm eða aðgerðir? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Vin í eyðimörkinni – almenningsbókasöfn borgarinnar Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson skrifar Skoðun Tíu staðreyndir um alvarlegustu kvenréttindakrísu heims Stella Samúelsdóttir skrifar Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Mestu aularnir í Vetrarbrautinni Kári Helgason skrifar Skoðun Fjárfestum í fyrsta bekk, frekar en fangelsum Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Eftirlíking vitundar og hætturnar sem henni fylgja Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Gagnvirkni líkama og vitundar til heilbrigðis Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Nýjar lausnir í kennslu – gamlar hindranir Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Kópavogsleiðinn Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Samstarf sem skilar raunverulegum loftslagsaðgerðum Nótt Thorberg skrifar Skoðun Lærum að lesa og reikna Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Loforðið sem borgarstjóri gleymdi Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Kristrún, það er bannað að plata Snorri Másson skrifar Skoðun Öndunaræfingar í boði SFS Vala Árnadóttir skrifar Sjá meira
„Hvað ætlar þú að verða þegar þú ert orðin(n) stór?" er algeng spurning sem fullorðnir spyrja börnin sín að. Og yfirleitt hafa börn svar á reiðum höndum: „Flugmaður", „lögga", „kennari". Svo byrja unglingsárin og allt breytist. Stundum tekur langan tíma að átta sig á því hvað maður vill gera en aðrir eru nokkuð vissir í sinni sök. Fara í háskóla eða iðnnám og afla sér þeirrar menntunar sem þeir kjósa. Ég er einn af þessum sem ætluðu aldrei að finna „sína hillu" í lífinu en fann hana svo fyrir rest og hafði þá mikla unun af náminu. En hvað ef umsókn minni um skólavist hefði verið hafnað? Það hefði vissulega verið mér áfall. Yfirleitt synja skólar nemendum um skólavist vegna mikillar aðsóknar og ef undanfaraskilyrðum er ekki fullnægt. Sem betur fer gerðist það ekki í mínu tilfelli. En þegar ég tók við viðurkenningu úr hendi rektors Háskólans í Reykjavík fyrir nokkrum árum var mér sterklega hugsað til þrjú hundruð þúsund íranskra trúsystkina minna sem er meinað um skólavist í háskólum í Íran einfaldlega vegna þess að þau eru bahá'íar. Það er gert í samræmi við leynilega stefnu stjórnvalda sem uppgötvaðist árið 1993. Þá var birt leyniskjal frá árinu 1991 frá Æðstaráði menningarbyltingarinnar og staðfest af æðstaklerki landsins þar sem kemur fram sú stefna gagnvart bahá'íum í landinu að framfarir og þróun þeirra skuli stöðvuð. Undir titlinum „Menntunar- og menningarleg staða" kemur fram að bahá'íar skuli „reknir úr háskólum, annað hvort í innritunarferlinu eða á meðan á námi þeirra stendur um leið og uppgötvast að þeir eru bahá'íar". Samkvæmt Alþjóðasamningi um borgaraleg og stjórnmálaleg réttindi sem Íran hefur staðfest segir: „Allir menn skulu frjálsir hugsana sinna, sannfæringar og trúar." Í Alþjóðasamningi um efnahagsleg, félagsleg og menningarleg réttindi segir einnig að „æðri menntun [skuli] gerð öllum jafn aðgengileg á grundvelli hæfni". Íran hefur einnig staðfest þennan samning. Þannig leikur Íran í raun tveimur skjöldum gagnvart alþjóðasamfélaginu, segir eitt en gerir eitthvað allt annað. En bahá'íar í Íran dóu ekki ráðalausir þegar írönsk stjórnvöld meinuðu bahá'íum að afla sér æðri menntunar í háskólum landsins. Bahá'í trúin leggur mikla áherslu á öflun menntunar og þekkingar, lítur svo á að maðurinn sé „náma auðug af ómetanlegum gimsteinum" sem aðeins menntun getur afhjúpað. Bahá'u'lláh, stofnandi bahá'í trúarinnar, segir í ritum sínum: „Hverjum og einum yðar er gert að skyldu, að stunda einhverskonar atvinnu, svo sem iðnir, verslun og þessháttar. Vér höfum náðarsamlega upphafið störf yðar í slíkri atvinnu á svið tilbeiðslu til Guðs, hins sanna." Fljótlega eftir íslömsku byltinguna í Íran kom í ljós að stjórnvöld ætluðu að meina bahá'íum aðgang að háskólum landsins til frambúðar. Bahá'íar brugðust þar af leiðandi við því í ljósi áherslunnar sem trú þeirra leggur á menntun með því að koma á fót kerfi þar sem bahá'í ungmenni gætu fengið æðri menntun. Upphaflega fór kennslan fram bréflega. Síðar voru skipulagðar kennslustundir í heimahúsum og á öðrum stöðum um allt land. Á seinni árum var bætt við fjarnámi á netinu sem bahá'íar víða að komu að. Þar á meðal kenndu tengdaforeldrar mínir írönskum bahá'í ungmennum ensku í gegnum netið, en þau eru búsett í Finnlandi. Í lok níunda áratugarins varð framtakið þekkt sem „Bahá'í stofnun um æðri menntun" (Bahá'í Institute for Higher Education). Nú er svo komið að stofnunin býður upp á kennslu í 17 námsgreinum í þremur deildum á sviði raunvísinda, félagsfræði og í hugvísindum. Einnig býður hún upp á tveggja ára nám í styttra starfsnámi. Um 1.000 bahá'íar sækja um nám við stofnunina á hverju ári og 200-300 manns koma að kennslu, stjórnun og fjármálum hennar. Leiðandi háskólar í Evrópu, Norður-Ameríku, Ástralíu og á Indlandi hafa borið vitni akademískri dýpt og þekkingu útskriftarnemanna og í ljósi sérstakra aðstæðna þeirra hafa þeir boðið útskriftarnemum að leggja stund á framhaldsnám hjá sér. Meirihluti þessara stúdenta hefur snúið aftur til Íran þegar þeir hafa lokið framhaldsnámi við erlenda háskóla og boðist til að kenna við stofnunina sem sjálfboðaliðar og þannig gert henni kleift að viðhalda háum akademískum staðli. Hinn 21. maí síðastliðinn sýndi Íransstjórn sitt nýjasta útspil er hún handtók 16 bahá'ía víðs vegar um landið sem höfðu komið að starfi menntastofnunarinnar. Einnig var gerð húsleit á 30 stöðum. Stjórnvöld hafa reglulega beitt slíkum aðgerðum gegn menntastofnuninni í viðleitni sinni til að þurrka út bahá'í samfélagið sem lífvænlega heild innan landsins og kæfa það efnahagslega. Árið 1998 var t.d. gerð húsleit á 500 heimilum og lagt hald á gögn og tölvur tengdar stofnuninni. Svipaðar aðfarir voru gerðar eftir það, en þar bar hæst aðgerðir árin 2001 og 2003. Bahá'íum og öðrum sem eiga undir högg að sækja í Íran væri styrkur í því ef háskólar hér á landi risu upp til að mótmæla aðgerðum stjórnvalda í Íran og lýstu yfir stuðningi við réttmætar kröfur bahá'ía um að fá aðgang að háskólum landsins til jafns við samlanda sína. Innan skamms munu þeir sem vilja mótmæla þessum aðgerðum stjórnvalda í Íran geta nálgast sérprentuð póstkort á skrifstofu Bahá'í samfélagsins til að senda ráðherra menntamála í Íran þar sem þessu óréttlæti er mótmælt. Nánar má lesa um aðför að menntun bahá'ía á vefnum http://denial.bahai.org
Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar
Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar
Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar