Fyrirgef oss þeirra skuldir Guðmundur Andri Thorsson skrifar 6. september 2010 06:00 Ökumaður sem uppvís er að því að hafa neytt áfengis ótæpilega áður en hann settist undir stýri og stofna þannig lífi og limum meðborgaranna (og sínum eigin) í stórkostlega hættu er þar með sviptur réttindum sínum til að aka bíl í tiltekinn tíma, jafnvel þótt hann hafi verið beittur harðræði við sýnatöku. Knattspyrnumanni sem rennir sér fótskriðu inn í lærlegg mótspilara síns er snarlega vikið af velli, jafnvel þótt hann hafi aðeins „ætlað í boltann". Ráðherra sem sannast að hefur sagt þingheimi ósatt þarf að standa upp úr ráðherrastólnum, jafnvel þótt hann hafi metið það svo að þjóðarhagsmunir bönnuðu honum að segja satt. Maður sem mætir ekki til vinnu vikum saman er rekinn, jafnvel þótt hann segist haldinn „vinnufælni". Læknir sem gerir sig sekan um stórkostleg afglöp á skurðarborði sem leiða til dauða er þar með sviptur lækningaleyfi sínu, jafnvel þótt hann hafi verið „illa fyrirkallaður". Kvikmyndagerðarmaður sem býr til lélega mynd sem enginn vill sjá fær ekki oftar að spreyta sig, jafnvel þótt þetta hafi verið „innra ferðalag um angist og ótta mannsins á tímum hraða og firringar". Skipstjóri sem siglir skipi sínu í strand í góðu veðri missir fyrir vikið skipstjórnarréttindi sín, jafnvel þótt hann færi sér til málsbóta að vera „með skerta rýmisgreind". Hárgreiðslumeistari sem ákveður að lita hárið á fínni frú grænt mun ekki kemba hærurnar í starfi sínu, jafnvel þótt þetta hafi „bara verið smáflipp". Leiðsögumaður sem villist með hóp af tíu ára skátum uppi á fjöllum fer ekki í fleiri slíkar ferðir, jafnvel þótt hann hafi „gleymt að skipta um batterí í áttavitanum". Húsvörður sem kveikir í húsinu sem honum var trúað fyrir fær ekki fleiri tækifæri þar, jafnvel þótt hann sverji og sárt við leggi að þetta hafi „verið síðasta hasspípan". Gítarleikari sem hvað eftir annað spilar vitlausa hljóma og tekur ótímabær sóló í vitlausri tóntegund og stillir auk þess alltof hátt, er þar með rekinn úr hljómsveitinni, jafnvel þótt hann segist hafa verið greindur með „tónlistarlegt tourette". Kennari sem nennir ekki að kenna stærðfræði en tekur að einbeita sér að því að kenna nemendum sínum pottþétta aðferð við að vinna alltaf pottinn í fjárhættuspili á netinu er látinn hætta, jafnvel þótt hann hafi „margprófað þetta og það lukkast eiginlega alltaf". Rithöfundur sem skrifar bók sem enginn kaupir og fær hroðalega dóma fær ekki fleiri slíkar útgefnar jafnvel þótt bókin hafi haft að geyma „rannsókn á þanþoli tungumálsins á annasömum vegamótum ólíkra orðræðuhátta". Svona er það. Öll þurfum við að hlíta einhvers konar dómi fyrir störf okkar og taka afleiðingum gjörða okkar. Og verði okkur stórkostlega á í einhverjum efnum þurfum við að súpa seyðið af því - jafnvel þóttvið eigum okkur eflaust margvíslegar málsbætur. Eða það hefði maður haldið. Af hverju er þá ekki hægt að fyrirgera rétti sínum til að stunda viðskipti hér á landi? Fólk fyrirgerir rétti sínum til að aka bíl, spila fótbolta, klippa hár, kenna… En svo virðist sem engin afglöp í viðskiptalífinu séu svo mikil að það geti orðið til þess að þyrma okkur við frekari umsvifum viðkomandi einstaklinga. Menn sem tæmdu gömul og stöndug fyrirtæki og söfnuðu skuldum í útlöndum sem nú sliga þjóðarbúið og þar með okkur öll eru ekki heima hjá sér með hauspoka heldur komnir á stjá. Karl Wernersson gerði Sjóvá gjaldþrota með óvenju hálfvitalegum fjárfestingum. Hann veðsetti bótasjóð félagsins, sem er lögbrot en umfram allt siðlaust. Í síðustu viku bárust fréttir af því aðhann sé orðinn framkvæmdastjóri Lyfja og heilsa. Slíkur maður á að selja okkur meðul. Hjá Jóni Ásgeiri Jóhannessyni fór saman óþrjótandi fjárþörf, oftrú á eigin snilld og óeðlileg ítök í bankakerfinu þar sem hann virtist geta gengið um að vild. Í vikunni var sagt frá því að honum hefði verið Gaumur gefinn: félagið fékk hjá Arion-banka eitthvað sem kallað er „kyrrstöðusamningur" og er víst ekki einu sinni til að sögn Umboðsmanns skuldara. Eftir allt sem á undan er gengið virðist hvarfla að Jóni Ásgeiri að hann geti enn staðið í viðskiptum, og það sem ótrúlegra er: áhrifamenn í bönkum láta sér það detta í hug líka. Björgólfur Thor Björgólfsson var einn aðaleigandi Landsbankans eins og mátti sjá af fyrirgreiðslu bankans til hans. Af mörgum hroðalegum uppátækjum íslensku bankanna komu Icesave-reikningar Landsbankans sér sennilega verst fyrir íslenska þjóð. Á því ber eigandinn enga ábyrgð að eigin sögn. Í vikunni bárust svo fréttir af því að íslenskir kröfuhafar hafi að kröfu Deutsche Bank fellt niður persónulegar ábyrgðir Björgólfs Thors vegna lána hans. Eins og ekkert hafi í skorist. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Guðmundur Andri Thorsson Mest lesið Hamas og átökin við Ísrael – hvað er ekki sagt upphátt? Einar G Harðarson Skoðun Opið bréf til stjórnvalda Elín Ýr Arnar Hafdísardóttir Skoðun „Litla stúlkan og ruddarnir“ - Hugleiðing um stöðu Íslands á alþj.vettv. Flosi Þorgeirsson Skoðun Næstu sólarhringar á Gaza skipta sköpum Hlynur Már Vilhjálmsson Skoðun Við skuldum þeim að hlusta Ólafur Adolfsson Skoðun Þjóðareign, trú og skattar Svanur Guðmundsson Skoðun Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir Skoðun Lífið er eins og konfektkassi, þú veist aldrei hvernig mola þú færð Elín Íris Fanndal Skoðun Hvers virði er lambakjöt? Hafliði Halldórsson Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hvers virði er lambakjöt? Hafliði Halldórsson skrifar Skoðun Lífið er eins og konfektkassi, þú veist aldrei hvernig mola þú færð Elín Íris Fanndal skrifar Skoðun Þjóðareign, trú og skattar Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Hamas og átökin við Ísrael – hvað er ekki sagt upphátt? Einar G Harðarson skrifar Skoðun Gjaldfrjálsar máltíðir fyrir leikskólabörn Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Næstu sólarhringar á Gaza skipta sköpum Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Huglæg réttlætiskennd og skattar á verðmætasköpun Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Loksins fær þyrlan heimili fyrir norðan Njáll Trausti Friðbertsson skrifar Skoðun Opið bréf til stjórnvalda Elín Ýr Arnar Hafdísardóttir skrifar Skoðun Við skuldum þeim að hlusta Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun „Litla stúlkan og ruddarnir“ - Hugleiðing um stöðu Íslands á alþj.vettv. Flosi Þorgeirsson skrifar Skoðun Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir skrifar Skoðun Alvarleg staða í umhverfi fréttamiðla Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun Stéttarkerfi Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Stöðvum Hamas. Einungis þannig getum við stöðvað hryllinginn á Gaza BIrgir Finnsson skrifar Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Æfingin skapar meistarann! Sigurjón Már Fox Gunnarsson skrifar Skoðun 140 sinnum líklegra að verða fyrir eldingu Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar Skoðun Traust í húfi Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Verðmætasköpun án virðingar Berglind Harpa Svavarsdóttir skrifar Skoðun Daði Már týnir sjálfum sér Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Samhljómur við náttúruna og sjálfbæra þróun Anna María Ágústsdóttir skrifar Skoðun Aðgerðir gegn mansali í forgangi Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson skrifar Skoðun Framtíðin fær húsnæði Ingunn Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Börnin sem deyja á Gaza Elín Pjetursdóttir skrifar Skoðun Brýr, sýkingar og börn Jón Pétur Zimsen skrifar Sjá meira
Ökumaður sem uppvís er að því að hafa neytt áfengis ótæpilega áður en hann settist undir stýri og stofna þannig lífi og limum meðborgaranna (og sínum eigin) í stórkostlega hættu er þar með sviptur réttindum sínum til að aka bíl í tiltekinn tíma, jafnvel þótt hann hafi verið beittur harðræði við sýnatöku. Knattspyrnumanni sem rennir sér fótskriðu inn í lærlegg mótspilara síns er snarlega vikið af velli, jafnvel þótt hann hafi aðeins „ætlað í boltann". Ráðherra sem sannast að hefur sagt þingheimi ósatt þarf að standa upp úr ráðherrastólnum, jafnvel þótt hann hafi metið það svo að þjóðarhagsmunir bönnuðu honum að segja satt. Maður sem mætir ekki til vinnu vikum saman er rekinn, jafnvel þótt hann segist haldinn „vinnufælni". Læknir sem gerir sig sekan um stórkostleg afglöp á skurðarborði sem leiða til dauða er þar með sviptur lækningaleyfi sínu, jafnvel þótt hann hafi verið „illa fyrirkallaður". Kvikmyndagerðarmaður sem býr til lélega mynd sem enginn vill sjá fær ekki oftar að spreyta sig, jafnvel þótt þetta hafi verið „innra ferðalag um angist og ótta mannsins á tímum hraða og firringar". Skipstjóri sem siglir skipi sínu í strand í góðu veðri missir fyrir vikið skipstjórnarréttindi sín, jafnvel þótt hann færi sér til málsbóta að vera „með skerta rýmisgreind". Hárgreiðslumeistari sem ákveður að lita hárið á fínni frú grænt mun ekki kemba hærurnar í starfi sínu, jafnvel þótt þetta hafi „bara verið smáflipp". Leiðsögumaður sem villist með hóp af tíu ára skátum uppi á fjöllum fer ekki í fleiri slíkar ferðir, jafnvel þótt hann hafi „gleymt að skipta um batterí í áttavitanum". Húsvörður sem kveikir í húsinu sem honum var trúað fyrir fær ekki fleiri tækifæri þar, jafnvel þótt hann sverji og sárt við leggi að þetta hafi „verið síðasta hasspípan". Gítarleikari sem hvað eftir annað spilar vitlausa hljóma og tekur ótímabær sóló í vitlausri tóntegund og stillir auk þess alltof hátt, er þar með rekinn úr hljómsveitinni, jafnvel þótt hann segist hafa verið greindur með „tónlistarlegt tourette". Kennari sem nennir ekki að kenna stærðfræði en tekur að einbeita sér að því að kenna nemendum sínum pottþétta aðferð við að vinna alltaf pottinn í fjárhættuspili á netinu er látinn hætta, jafnvel þótt hann hafi „margprófað þetta og það lukkast eiginlega alltaf". Rithöfundur sem skrifar bók sem enginn kaupir og fær hroðalega dóma fær ekki fleiri slíkar útgefnar jafnvel þótt bókin hafi haft að geyma „rannsókn á þanþoli tungumálsins á annasömum vegamótum ólíkra orðræðuhátta". Svona er það. Öll þurfum við að hlíta einhvers konar dómi fyrir störf okkar og taka afleiðingum gjörða okkar. Og verði okkur stórkostlega á í einhverjum efnum þurfum við að súpa seyðið af því - jafnvel þóttvið eigum okkur eflaust margvíslegar málsbætur. Eða það hefði maður haldið. Af hverju er þá ekki hægt að fyrirgera rétti sínum til að stunda viðskipti hér á landi? Fólk fyrirgerir rétti sínum til að aka bíl, spila fótbolta, klippa hár, kenna… En svo virðist sem engin afglöp í viðskiptalífinu séu svo mikil að það geti orðið til þess að þyrma okkur við frekari umsvifum viðkomandi einstaklinga. Menn sem tæmdu gömul og stöndug fyrirtæki og söfnuðu skuldum í útlöndum sem nú sliga þjóðarbúið og þar með okkur öll eru ekki heima hjá sér með hauspoka heldur komnir á stjá. Karl Wernersson gerði Sjóvá gjaldþrota með óvenju hálfvitalegum fjárfestingum. Hann veðsetti bótasjóð félagsins, sem er lögbrot en umfram allt siðlaust. Í síðustu viku bárust fréttir af því aðhann sé orðinn framkvæmdastjóri Lyfja og heilsa. Slíkur maður á að selja okkur meðul. Hjá Jóni Ásgeiri Jóhannessyni fór saman óþrjótandi fjárþörf, oftrú á eigin snilld og óeðlileg ítök í bankakerfinu þar sem hann virtist geta gengið um að vild. Í vikunni var sagt frá því að honum hefði verið Gaumur gefinn: félagið fékk hjá Arion-banka eitthvað sem kallað er „kyrrstöðusamningur" og er víst ekki einu sinni til að sögn Umboðsmanns skuldara. Eftir allt sem á undan er gengið virðist hvarfla að Jóni Ásgeiri að hann geti enn staðið í viðskiptum, og það sem ótrúlegra er: áhrifamenn í bönkum láta sér það detta í hug líka. Björgólfur Thor Björgólfsson var einn aðaleigandi Landsbankans eins og mátti sjá af fyrirgreiðslu bankans til hans. Af mörgum hroðalegum uppátækjum íslensku bankanna komu Icesave-reikningar Landsbankans sér sennilega verst fyrir íslenska þjóð. Á því ber eigandinn enga ábyrgð að eigin sögn. Í vikunni bárust svo fréttir af því að íslenskir kröfuhafar hafi að kröfu Deutsche Bank fellt niður persónulegar ábyrgðir Björgólfs Thors vegna lána hans. Eins og ekkert hafi í skorist.
Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir Skoðun
Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir Skoðun
Skoðun Lífið er eins og konfektkassi, þú veist aldrei hvernig mola þú færð Elín Íris Fanndal skrifar
Skoðun Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir skrifar
Skoðun „Litla stúlkan og ruddarnir“ - Hugleiðing um stöðu Íslands á alþj.vettv. Flosi Þorgeirsson skrifar
Skoðun Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir skrifar
Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir skrifar
Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar
Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar
Skoðun Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson skrifar
Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir Skoðun
Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir Skoðun