Senn er sigruð þraut Bergsteinn Sigurðsson. skrifar 6. febrúar 2009 06:00 Það er frost á Fróni í öllum mögulegum skilningi. Eftir nokkurra mánaða skeið af þræsingi og garra kveikti fólk elda við Alþingi til að ylja sér við. Búsáhaldabyltingin var dásamleg birtingarmynd þess að það er hægt að þíða hrímað hjarta í heilli þjóð. Ylurinn var ekki fyrr farinn að breiðast frá hjartanu og út í krókna útlimi en heilinn - sem öllu ræður - ákvað að hlusta á æðasláttinn og verða við kröfum hans. Bóndi minn þitt bú, betur stunda þú. Um leið lægði storminn en að sama skapi slokknaði bálið. Nú er dottið á logn; heiðbjört en hrollköld stilla. Ísland ber sannarlega nafn með rentu þessa dagana, þegar allt snýst um frystikistur, jöklabréf, frystingu eigna og skulda, botnfreðnar lánalínur, köld samskipti við vinaþjóðir og þar fram eftir götunum. Það er léttir að vera laus undan bylnum, þótt það sé napurt. En kuldinn er lævís; Kári þarf ekki að vera í jötunmóð til að smjúga gegnum merg og bein; blóðið sem fyrir skömmu rann ólgandi í æðum þykknar upp og streymir hægar; fætur sem eftir áratuga kyrrstöðu voru farnir að hugsa sér til hreyfings frjósa aftur í sömu sporum. Frostið heldur öllu í sama horfinu; það þarf ekki að æðrast yfir aflatjóni eða harma hlutinn sinn þegar allt er í klakaböndum. Það er ekki langt til kosninga en það er brýnt að þeir sem tóku þátt í að magna seiðinn sem knúði þær fram leggist ekki í híði fram í apríl. Nú þegar eru farnar að myndast frostrósir á framrúðu janúarbyltingarinnar. Þeir sem neyddust til að játa sig sigraða fyrir aðeins nokkrum dögum eru farnir að setja sig í kunnuglegar stellingar. Þeir gæta sín vísast á því að sparka fólkinu ekki aftur út; þeir vita að þá neyðist það til að kveikja aftur elda. En meðan fólkið bíður í forstofunni eftir því að verða hleypt inn munu þeir freista þess að opna bakdyrnar og hleypa út hitanum sem safnaðist upp á undanförnum fjórum mánuðum. Þessa aðför þarf að standast. Ekki bíða átekta og leyfa þeim að breyta deiglupottinum í frystiklefa; ekki þiggja hlutskipti kolbítsins; standið keik og berjið klakabrynjuna af jafnóðum og hún myndast. Haldið vöku ykkar og einbeitni til aprílloka. Þá er komið vor. Þá verður ísinn brotinn. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bergsteinn Sigurðsson Mest lesið Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir Skoðun Málfrelsi og mörk þess á vettvangi lýðræðisins Helga Vala Helgadóttir Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir Skoðun Til varnar jafnlaunavottun Magnea Marinósdóttir Skoðun Sjókvíaeldi á Íslandi fjarstýrt með gervigreind frá Noregi Ingólfur Ásgeirsson Skoðun Hægri sósíalismi Jón Ingi Hákonarson Skoðun Um þjóð og ríki Gauti Kristmannsson Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun
Það er frost á Fróni í öllum mögulegum skilningi. Eftir nokkurra mánaða skeið af þræsingi og garra kveikti fólk elda við Alþingi til að ylja sér við. Búsáhaldabyltingin var dásamleg birtingarmynd þess að það er hægt að þíða hrímað hjarta í heilli þjóð. Ylurinn var ekki fyrr farinn að breiðast frá hjartanu og út í krókna útlimi en heilinn - sem öllu ræður - ákvað að hlusta á æðasláttinn og verða við kröfum hans. Bóndi minn þitt bú, betur stunda þú. Um leið lægði storminn en að sama skapi slokknaði bálið. Nú er dottið á logn; heiðbjört en hrollköld stilla. Ísland ber sannarlega nafn með rentu þessa dagana, þegar allt snýst um frystikistur, jöklabréf, frystingu eigna og skulda, botnfreðnar lánalínur, köld samskipti við vinaþjóðir og þar fram eftir götunum. Það er léttir að vera laus undan bylnum, þótt það sé napurt. En kuldinn er lævís; Kári þarf ekki að vera í jötunmóð til að smjúga gegnum merg og bein; blóðið sem fyrir skömmu rann ólgandi í æðum þykknar upp og streymir hægar; fætur sem eftir áratuga kyrrstöðu voru farnir að hugsa sér til hreyfings frjósa aftur í sömu sporum. Frostið heldur öllu í sama horfinu; það þarf ekki að æðrast yfir aflatjóni eða harma hlutinn sinn þegar allt er í klakaböndum. Það er ekki langt til kosninga en það er brýnt að þeir sem tóku þátt í að magna seiðinn sem knúði þær fram leggist ekki í híði fram í apríl. Nú þegar eru farnar að myndast frostrósir á framrúðu janúarbyltingarinnar. Þeir sem neyddust til að játa sig sigraða fyrir aðeins nokkrum dögum eru farnir að setja sig í kunnuglegar stellingar. Þeir gæta sín vísast á því að sparka fólkinu ekki aftur út; þeir vita að þá neyðist það til að kveikja aftur elda. En meðan fólkið bíður í forstofunni eftir því að verða hleypt inn munu þeir freista þess að opna bakdyrnar og hleypa út hitanum sem safnaðist upp á undanförnum fjórum mánuðum. Þessa aðför þarf að standast. Ekki bíða átekta og leyfa þeim að breyta deiglupottinum í frystiklefa; ekki þiggja hlutskipti kolbítsins; standið keik og berjið klakabrynjuna af jafnóðum og hún myndast. Haldið vöku ykkar og einbeitni til aprílloka. Þá er komið vor. Þá verður ísinn brotinn.
Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson Skoðun
Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir Skoðun
„Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun
Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson Skoðun
Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir Skoðun
„Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun