Án hjálpar stjórnarandstöu

Rektor Háskóla Íslands og menntamálaráðherra hafa undirritað samning um kennslu og rannsóknir við skólann sem nær til 5 ára. Markmið samningsins er að tryggja gæði kennslu og rannsókna við háskólann og stuðla að metnaðarfullri framþróun í starfsemi skólans.

Eins og kunnugt er kynnti rektor Háskóla Íslands það markmið skólans á síðasta ári að koma háskólanum í raðir bestu háskóla heims. Það er vissulega metnaðarfullt markmið en það að setja það fram hefur skapað mikilvæga umræðu um stöðu skólans og háskólanna almennt hér á landi.

Í ályktun háskólaráðs þar sem samningnum er fagnað segir: ,,Samningurinn markar tímamót fyrir Háskóla Íslands og rennir traustum stoðum undir framkvæmd þeirrar metnaðarfullu framtíðarstefnu sem skólinn hefur markað. Með því er náð mikilvægum áfanga að því langtímamarkmiði Háskóla Íslands að komast í hóp fremstu háskóla í heiminum og þar með að styrkja samkeppnishæfni íslensks samfélags til framtíðar."

Á fjárlögum þessa árs voru framlög til Háskóla Íslands hækkuð um 300 milljónir króna og var það gert í tengslum við samninginn sem undirritaður var á dögunum. Framlög til Háskólans á Akureyri voru einnig hækkuð. Athygli mína vakti við afgreiðslu fjárlaga þessa árs að stjórnarandstaðan sat hjá í mörgum mikilvægum málum og þar með talið í þessum. Málefni háskólanna og þar með talið HÍ hafa verið stjórnarandstöðunni tilefni til umræðna utan dagskrár marg oft, tilefni til að leggja fram tugi fyrirspurna og tilefni til umræðna við upphaf þingfunda. Þegar kom svo að því að standa við stóru orðin og styðja við áframhaldandi þróun Háskóla Íslands þá sat stjórnarandstaðan hjá.

Ég fagna þessu skrefi sem stigið hefur verið við áframhaldandi uppbyggingu háskólastigsins. Þar hefur orðið bylting á undanförnum árum ef við skoðum framboð náms, fjölda háskóla, fjölgun nemenda og framlög hins opinbera til háskólastigsins. Við erum að fjárfesta í framtíð okkar með stóraukinni fjárfestingu í háskólastiginu og menntakerfinu öllu og þar með í nýsköpun atvinnulífsins.

Það er lykillinn að áframhaldandi velmegun og uppbyggingu þess velferðarsamfélags sem við viljum búa í.

Höfundur er þingmaður Framsóknarflokksins og situr í menntamálanefnd Alþingis.