Til­boð á upp­þvotta­vél reyndist of gott til að vera satt

Það var í mars síðastliðnum sem verslunin efndi til sænskra daga með vörur á stórlækkuðu verði. Kona nokkur skannaði tilboðin í vefversluninni þar sem blasti við uppþvottavél á 9950 krónur. Hún gekk frá kaupunum með greiðslukorti og fékk staðfestingu um kaupin í tölvupósti.

Klúður við innslátt

Morguninn eftir barst símtal frá starfsmanni Rafha. Verðlagning hefði verið röng vegna mannlegra mistaka við uppfærslu á vörulista. Vélin hefði átt að kosta 99.950 krónur en aðeins fjórar tölur hefðu verið slegnar inn í stað fimm fyrir mistök. Fyrir vikið var vélin skráð me 90 prósenta afslætti en ekki á föstu lágu verði, 99.950 krónur. Var konunni boðið að kaupa dýrari uppþvottavél með allt að helmingsafslætti sem hefði þýtt heildarverð upp á rúmlega fimmtíu þúsund krónur.

Þessu hafnaði konan svo Rafha endurgreiddi henni 9950 krónur inn á kortið. Konan var ósátt við niðurstöðuna og leitaði til kærunefndar vöru- og þjónustukaupa í þeim tilgangi að krefja Rafha að standa við söluna.

Nefndin horfði til meginreglu samningaréttar þess efnis að gerða samninga skuli halda, jafnvel þótt mistök séu gerð. Það eigi þó ekki við í þeim tilfellum ef aðili veit eða hefði mátt vita að um mistök væri að ræða. Þá leit hún til reglna Neytendastofu um verðmerkingar þar sem segir að fyrirtæki skuli „selja vöru á því verði sem verðmerkt er, einnig þótt um mistök sé að ræða. Þetta á hins vegar ekki við ef kaupanda má vera ljóst að um mistök sé að ræða.“

Hagsmunir Rafha ríkari en konunnar

Kærunefndin lagði til grundvallar að mistök hefðu átt sér stað og útskýring Rafha væri trúverðug. Ekki væri hægt að fullyrða að konan hefði mátt vita að um mistök væri að ræða enda hefði Rafha auglýst stórlækkuð verð. Að sama skapi hefði verðið verið það lágt að það hefði ekki átt að koma henni á óvart að um mistök væri að ræða.

Mestu máli skipti að Rafha tilkynnti konunni um mistökin strax morguninn eftir. Ekki hefði verið búið að afhenda uppþvottavélina og konan ekki gert neinar ráðstafanir. Því væri ekkert fjárhagslegt tjón hjá konunni þótt Rafha efndi ekki samninginn.

Voru hagsmunir Rafha af því að fá sölunni hnekkt taldir ríkari en konunnar að standa við stamninginn. Þar vægi þyngst sá mikli verðmunur á tilboðsverðinu og raunverðinu sem og að mistökin voru leiðrétt svo til um leið. Konunni hlyti að hafa komið til hugar að um mistök væri að ræða enda uppgefinn afsláttur á öðrum uppþvottavélum á bilinu 11 til 29 prósent.

Var því fallist á það með Rafha að samningurinn hefði verið óskilbindandi og kröfu konunnar hafnað.