NÓG ER NÓG – Heilbrigðiskerfið er í neyðarástandi Ásthildur Kristín Björnsdóttir skrifar 17. maí 2025 07:31 Heilbrigðiskerfið á Íslandi stendur á brauðfótum. Ástandið á bráðamóttökunni í Fossvogi er orðið ómannúðlegt – og það eru engar ýkjur. Sjúklingar með alvarleg veikindi þurfa gjarnan að bíða klukkustundum saman, jafnvel sólarhringum, við óboðlegar aðstæður í þröngu og yfirfullu rými. Næði er nánast ekki fyrir hendi og margir neyðast til að ræða mjög persónuleg og viðkvæm mál við heilbrigðisstarfsfólk með aðra sjúklinga rétt við hliðina. Þá fá margir niðurstöður úr rannsóknum og jafnvel greiningu á alvarlegum heilsuvanda við þessar sömu aðstæður, þar sem allt sem sagt er heyrist vítt og breitt. Þetta skerðir ekki aðeins friðhelgi og reisn sjúklinga heldur getur það haft alvarlegar afleiðingar: Fólk með lífshættuleg einkenni veigrar sér jafnvel við að leita sér hjálpar af ótta við aðgerðaleysi, niðurlægingu og uppgjöf kerfisins. Þetta eru aðstæður sem ekki eiga að líðast í opinberu heilbrigðiskerfi. Þetta ástand er ekki nýtt. Það hefur lengi verið vitað að bráðamóttakan í Fossvogi, sem ber mestan þunga heilbrigðiskerfisins á landinu, hefur ekki bolmagn til að sinna núverandi álagi. Samkvæmt fjölmiðlum hefur verið ákveðið að reisa færanlega einingu við bráðamóttökuna sem bráðabirgðalausn – lýst sem „plástur á svöðusár“. Þetta bætir rými tímabundið en leysir ekki undirliggjandi vandamál. Hvað veldur? Fólki á Íslandi hefur fjölgað um 40 þúsund á aðeins fimm árum (2018–2023). Þar að auki komu 2,2 milljónir ferðamanna til landsins árið 2023. Þessari aukningu hefur ekki verið mætt með sambærilegri eflingu heilbrigðiskerfisins. Á sama tíma er erfitt og í sumum tilfellum ómögulegt að ná sambandi við heimilislækni eða fá tíma hjá heilsugæslu. Þeir sem ekki fá þjónustu þar enda margir á bráðamóttökunni – sem er hvorki mannað né fjármögnuð til að taka við slíkum fjölda. - Fráflæðisvandi og endurhæfing eldra fólks Stórt og vanrækt vandamál er fráflæðið frá bráðamóttökunni og sjúkrahúsinu almennt. Það hefur ekki verið gert ráð fyrir nægilega mörgum hjúkrunarrýmum fyrir eldra fólk sem hefur fengið samþykkt færni- og heilsumat. Dæmi eru um sjúklinga sem eru fastir á sjúkrahúsdeildum í marga mánuði, jafnvel allt að ár, því ekkert úrræði er til staðar fyrir þau. Þeir fara þannig á mis við mikilvæga endurhæfingu sem oft er lykillinn að farsælli öldrun og sjálfstæðu lífi. Þetta tefur útskriftir, þrengir að öðrum sjúklingum og skapar vítahring innan spítalans. Starfsfólkið reynir sitt allra besta Það er augljóst að langflestir þeir sem starfa á bráðamóttökunni – læknar, hjúkrunarfræðingar, sjúkraliðar og aðrir – leggja sig fram af heilindum og fagmennsku. Þau reyna að halda kerfinu gangandi við óviðunandi aðstæður. En þau eru orðin of fá. Kulnun og brottfall starfsfólks hefur verið viðvarandi vandamál og þjónustan ber þess merki. Það er kerfið sjálft sem bregst fólki – ekki starfsfólkið. Við ættum að krefjast tafarlausra aðgerða: Fjölgun stöðugilda á bráðamóttöku og í heilsugæslu. Það þarf að ráða fleiri – ekki síðar, heldur núna. Mannsæmandi vinnuaðstæður og laun sem endurspegla ábyrgð starfsfólks. Þeir sem bjarga lífum eiga ekki að brenna út. Forgangsröðun heilbrigðisþjónustu í fjárlögum ríkisins. Heilsa fólks á ekki að vera seinni tíma vandamál. Aðgengi að grunnheilbrigðisþjónustu. Fólk á rétt á að komast að hjá heimilislækni eða heilsugæslu án þess að berjast við kerfið. ⸻ Við getum ekki horft á þetta lengur. Við getum ekki treyst á hetjudáðir starfsfólks á meðan stjórnvöld fresta ákvörðunum og segjast ætla að „skoða málið“. Þegar fólk hættir að leita sér læknishjálpar af ótta við að fá ekki lausn sinna mála – þá hefur kerfið brugðist. ⸻ 🔴 Þetta er neyðarástand. Og við ættum öll að segja: NÓG ER NÓG. Höfundur er þriggja barna móðir, eiginkona og félagsráðgjafi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Heilbrigðismál Mest lesið Blóðugar afleiðingar lyga Hjörvar Sigurðsson Skoðun Hinsegin samfélagið á heimili í Hafnarfirði Valdimar Víðisson Skoðun Hafa börn frjálsan vilja? Sigurður Árni Reynisson Skoðun Alvöru fjárlög fyrir venjulegt fólk Þórður Snær Júlíusson Skoðun Berklar, Krakk og Rough Sleep Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Hvar er textinn? Sigurlín Margrét Sigurðardóttir Skoðun Áhrif Vesturlanda og vöxtur Kína Jón Sigurgeirsson Skoðun Lygin um flóttamenn á Íslandi Jón Frímann Jónsson Skoðun Rétturinn til að verða bergnuminn Dofri Hermannsson Skoðun Dagur sjálfsvígsforvarna – tryggjum raunverulegt aðgengi að sálfræðimeðferð Pétur Maack Þorsteinsson Skoðun Skoðun Skoðun Hvar er textinn? Sigurlín Margrét Sigurðardóttir skrifar Skoðun Berklar, Krakk og Rough Sleep Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Blóðugar afleiðingar lyga Hjörvar Sigurðsson skrifar Skoðun Hinsegin samfélagið á heimili í Hafnarfirði Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Áhrif Vesturlanda og vöxtur Kína Jón Sigurgeirsson skrifar Skoðun Alvöru fjárlög fyrir venjulegt fólk Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Hafa börn frjálsan vilja? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Dagur sjálfsvígsforvarna – tryggjum raunverulegt aðgengi að sálfræðimeðferð Pétur Maack Þorsteinsson skrifar Skoðun Hvers vegna halda Íslendingar með Dönum? Júlíus Valsson skrifar Skoðun Hvað varð um þinn minnsta bróður? Birna Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Rétturinn til að verða bergnuminn Dofri Hermannsson skrifar Skoðun Þriðja leiðin í námsmati stuðlar að snemmtækri íhlutun Íris E. Gísladóttir skrifar Skoðun Alþjóðadagur sjálfsvígsforvarna Alma D. Möller skrifar Skoðun Hækkun skrásetningargjalds – Segjum sannleikann Eiríkur Kúld Viktorsson skrifar Skoðun Alþjóðlegur sjálfsvígsforvarnardagur – mikilvægi samtals og samkenndar Ellen Calmon skrifar Skoðun Hvaða módel ertu? Heiðdís Geirsdóttir skrifar Skoðun Tilgáta um brjálsemi þjóðarleiðtoga Gunnar Björgvinsson skrifar Skoðun Blóðbað í Súdan: Framtíðarannáll? Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Sparnaðartillögur á kostnað atvinnulausra Finnbjörn A Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Atvinnustefna þarf líka að fjalla um rótgrónar atvinnugreinar Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Á að hita upp allan Faxaflóann? Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Á tímamótum: Sameinuðu þjóðirnar í 80 ár Vala Karen Viðarsdóttir,Védís Ólafsdóttir skrifar Skoðun Borgar sig að vanmeta menntun? Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Samfylkingin hækkar gjöld á háskólanema Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Aðgerðaáætlun í menntamálum ekki markviss Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Hermína Gunnþórsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötnin eru hjartsláttur fjarðarins Rakel Hinriksdóttir skrifar Skoðun Lygin um flóttamenn á Íslandi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Mismunun skýrir aukningu erlendra fanga Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Farsæld barna í fyrirrúmi Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Hlúum að persónumiðaðri nálgun í öldrunarþjónustu Margrét Guðnadóttir skrifar Sjá meira
Heilbrigðiskerfið á Íslandi stendur á brauðfótum. Ástandið á bráðamóttökunni í Fossvogi er orðið ómannúðlegt – og það eru engar ýkjur. Sjúklingar með alvarleg veikindi þurfa gjarnan að bíða klukkustundum saman, jafnvel sólarhringum, við óboðlegar aðstæður í þröngu og yfirfullu rými. Næði er nánast ekki fyrir hendi og margir neyðast til að ræða mjög persónuleg og viðkvæm mál við heilbrigðisstarfsfólk með aðra sjúklinga rétt við hliðina. Þá fá margir niðurstöður úr rannsóknum og jafnvel greiningu á alvarlegum heilsuvanda við þessar sömu aðstæður, þar sem allt sem sagt er heyrist vítt og breitt. Þetta skerðir ekki aðeins friðhelgi og reisn sjúklinga heldur getur það haft alvarlegar afleiðingar: Fólk með lífshættuleg einkenni veigrar sér jafnvel við að leita sér hjálpar af ótta við aðgerðaleysi, niðurlægingu og uppgjöf kerfisins. Þetta eru aðstæður sem ekki eiga að líðast í opinberu heilbrigðiskerfi. Þetta ástand er ekki nýtt. Það hefur lengi verið vitað að bráðamóttakan í Fossvogi, sem ber mestan þunga heilbrigðiskerfisins á landinu, hefur ekki bolmagn til að sinna núverandi álagi. Samkvæmt fjölmiðlum hefur verið ákveðið að reisa færanlega einingu við bráðamóttökuna sem bráðabirgðalausn – lýst sem „plástur á svöðusár“. Þetta bætir rými tímabundið en leysir ekki undirliggjandi vandamál. Hvað veldur? Fólki á Íslandi hefur fjölgað um 40 þúsund á aðeins fimm árum (2018–2023). Þar að auki komu 2,2 milljónir ferðamanna til landsins árið 2023. Þessari aukningu hefur ekki verið mætt með sambærilegri eflingu heilbrigðiskerfisins. Á sama tíma er erfitt og í sumum tilfellum ómögulegt að ná sambandi við heimilislækni eða fá tíma hjá heilsugæslu. Þeir sem ekki fá þjónustu þar enda margir á bráðamóttökunni – sem er hvorki mannað né fjármögnuð til að taka við slíkum fjölda. - Fráflæðisvandi og endurhæfing eldra fólks Stórt og vanrækt vandamál er fráflæðið frá bráðamóttökunni og sjúkrahúsinu almennt. Það hefur ekki verið gert ráð fyrir nægilega mörgum hjúkrunarrýmum fyrir eldra fólk sem hefur fengið samþykkt færni- og heilsumat. Dæmi eru um sjúklinga sem eru fastir á sjúkrahúsdeildum í marga mánuði, jafnvel allt að ár, því ekkert úrræði er til staðar fyrir þau. Þeir fara þannig á mis við mikilvæga endurhæfingu sem oft er lykillinn að farsælli öldrun og sjálfstæðu lífi. Þetta tefur útskriftir, þrengir að öðrum sjúklingum og skapar vítahring innan spítalans. Starfsfólkið reynir sitt allra besta Það er augljóst að langflestir þeir sem starfa á bráðamóttökunni – læknar, hjúkrunarfræðingar, sjúkraliðar og aðrir – leggja sig fram af heilindum og fagmennsku. Þau reyna að halda kerfinu gangandi við óviðunandi aðstæður. En þau eru orðin of fá. Kulnun og brottfall starfsfólks hefur verið viðvarandi vandamál og þjónustan ber þess merki. Það er kerfið sjálft sem bregst fólki – ekki starfsfólkið. Við ættum að krefjast tafarlausra aðgerða: Fjölgun stöðugilda á bráðamóttöku og í heilsugæslu. Það þarf að ráða fleiri – ekki síðar, heldur núna. Mannsæmandi vinnuaðstæður og laun sem endurspegla ábyrgð starfsfólks. Þeir sem bjarga lífum eiga ekki að brenna út. Forgangsröðun heilbrigðisþjónustu í fjárlögum ríkisins. Heilsa fólks á ekki að vera seinni tíma vandamál. Aðgengi að grunnheilbrigðisþjónustu. Fólk á rétt á að komast að hjá heimilislækni eða heilsugæslu án þess að berjast við kerfið. ⸻ Við getum ekki horft á þetta lengur. Við getum ekki treyst á hetjudáðir starfsfólks á meðan stjórnvöld fresta ákvörðunum og segjast ætla að „skoða málið“. Þegar fólk hættir að leita sér læknishjálpar af ótta við að fá ekki lausn sinna mála – þá hefur kerfið brugðist. ⸻ 🔴 Þetta er neyðarástand. Og við ættum öll að segja: NÓG ER NÓG. Höfundur er þriggja barna móðir, eiginkona og félagsráðgjafi.
Dagur sjálfsvígsforvarna – tryggjum raunverulegt aðgengi að sálfræðimeðferð Pétur Maack Þorsteinsson Skoðun
Skoðun Dagur sjálfsvígsforvarna – tryggjum raunverulegt aðgengi að sálfræðimeðferð Pétur Maack Þorsteinsson skrifar
Skoðun Alþjóðlegur sjálfsvígsforvarnardagur – mikilvægi samtals og samkenndar Ellen Calmon skrifar
Skoðun Sparnaðartillögur á kostnað atvinnulausra Finnbjörn A Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Atvinnustefna þarf líka að fjalla um rótgrónar atvinnugreinar Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar
Skoðun Aðgerðaáætlun í menntamálum ekki markviss Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Hermína Gunnþórsdóttir skrifar
Dagur sjálfsvígsforvarna – tryggjum raunverulegt aðgengi að sálfræðimeðferð Pétur Maack Þorsteinsson Skoðun