Ákall um breytingar Gissur Freyr Gissurarson skrifar 28. mars 2025 09:01 Upplifun mín sem aðstandandi sjúklings sem hefur þurft að leita mikið á kvennadeildina var fyrst til að byrja með góð (c.a 2022-2023). En núna síðasta ár hefur mér fundist verklag og framkoma starfsfólks hafa versnað til muna. Ég hef orðið vitni af miklum hroka lækna og hjúkrunarfólks í garð sjúklings. Ég hef heyrt lækna segja við sjúkling með Endó sem var lögð inn á deildina vegna verkja, að hún sé þarna til að sækjast eftir sterkum verkjalyfjum og að hún fái það sko ekki hjá þeim. Ég hef heyrt sérfræðing á kvennadeild skamma sjúkling fyrir að hafa þegið verkjalyf á bráðamóttökunni í Fossvogi. Ég hef orðið vitni af því hvernig starfsfólk kvennadeildarinnar breytir framkomu sinni til hins verra og verði hálfpartin fjandsamleg í garð sjúklings eftir að sjúklingur sendi inn formlegt kvörtunarbréf á LSH vegna slæmrar framkomu starfsfólks eftir innlögn á kvennadeild. Mér blöskrar hversu oft konur með endó þurfa að liggja þjáðar inn á kvennadeild jafnvel í nokkra sólarhringa því að það á bara að meðhöndla verki með mildari verkjalyfjum. Einnig blöskrar mér svörin sem ég fékk þegar ég spurði yfirlækni kvennadeildar afhverju ekki væri hægt að meðhöndla verstu verkjaköstin með hefðbundum bráða verkjalyfjum eins og gert er á Bráðamóttöku Fossvogi. Svörin sem ég fékk voru þau að þau væru rög við að nota slík lyf þar sem þau væru hrædd við þau. Að þessi deild sé kölluð BRÁÐAMÓTTAKA Kvennadeildar hljómar skrítið í mínum eyrum ef starfsfólk þar innanhús hafi ekki þekkingu við að nota bráðalyf sem einungis eru gefin á spítala. Enginn læknir á kvennadeild hefur samt sem áður verið hræddur við að skrifa út lyfseðla fyrir oxycontin, oxynorm eða morfín töflum án eftirfylgni eða fræðslu um að þessi lyf séu MJÖG ávanabindandi og geta valdið miklum fráhvörfum þó þau séu bara tekin í örfáa daga. Ég veit til þess að sjúklingur var útskrifuð af kvennadeild og ávísað oxycontin þegar hún var send heim. Eftir aðeins 8 daga notkun gat sjúklingurinn hætt að taka lyfin því verkirnir höfðu minnkað. Næstu dagar voru hræðilegir vegna fráhvarfseinkenna. Hún hringdi niður á kvennadeild og óskaði eftir því að hún fengi aðstoð við að trappa sig niður af þessum lyfjum svo hún þyrfti ekki að ganga í gegnum svona mikil fráhvarfseinkenni. Henni var neitað um það og sagt að kvennadeildin hefði ekki næga þekkingu til að veita slíka aðstoð og henni bent á að heyra í bráðamóttöku geðsviðs. Sjúklingur fór á geðdeild og óskaði eftir hjálp vegna fráhvarfseinkenna en þar var henni tjáð að bráðamóttaka væri ekki að aðstoða sjúklinga annarar deildar með niðurtröppun og að kvennadeildin ætti að sjá um þessi mál þar sem þetta væri sjúklingur frá þeim. Læknirinn á geðdeild var vægast sagt mjög hissa yfir þessu verklagi kvennadeildarinnar að skrifa út slík lyf með enga eftirfylgni eða aðstoð með niðurtröppun. Þetta bréf átti aldrei að fara neitt annað en til talskonu sjúklinga sem kvörtun. Ég ákvað að birta það hér þar sem ég sé ekki fram á breytingar á deildinni og var nýlega vitni af því þegar sjúklingur þurfti að fara í aðgerð, legnám og vegna fyrri reynslu var hún skiljanlega kvíðin og tvístígandi með að fara í þessa aðgerð. Það var lofað öllu fögru og henni sagt að búið væri að setja upp plan um verkjastillingu eftir aðgerð og hún þyrfti engu að kvíða. Eftir aðgerðina kom svo annað í ljós, bæði höfðu læknarnir gefið henni lyf sem hún bað sérstaklega um að ekki yrði notað og hún var illa verkjastillt og ekkert af þessu sem var lofað stóðst. Hún svaf ekki fyrir verkjum meðan hún lá inni eftir aðgerðina, sat undir leiðindar athugasemdum frá hjúkrunarfræðingum og ákvað því að útskrifa sig sjálf daginn eftir aðgerðina því hún gat ekki hugsað sér að dvelja þarna lengur. Ef engin vilji er til breytinga hjá deildinni og spítalanum sjálfum varðandi viðhorf og virðingu til þessara sjúklinga er lítið annað hægt en að kalla eftir þeim. Endósamtökin standa nú fyrir herferðinni: Þetta er allt í hausnum á þér. Herferðin byggir á setningum sem konur með endómetríósu hafa fengið að heyra þegar þær leita sér hjálpar innan heilbriðiskerfisins. Undirskriftarsöfnun er í gangi og verða undirskriftirnar afhentar heilbrigðisráðherra að loknum Endómars. Ég biðla til allra að skrifa undir og leggja samtökunum lið við að veita konum með endó góða umönnum. Ákallið hljómar svo :Við krefjumst þess að: heilbrigðisstarfsfólk hlusti á konur og fólk með endó, trúi þeim og geri ekki lítið úr reynslu þeirra stjórnvöld setji aukið fjármagn í úrræði fyrir konur og fólk með endó biðin eftir greiningu á endó sé stytt og að kerfið grípi fólk fyrr Hægt er að skrifa undir inn á sofnun.endo.is Höfundur er aðstandandi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kvenheilsa Heilbrigðismál Mest lesið Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson Skoðun Jafnaðarmennskan og verkalýðsbaráttan Sigfús Ómar Höskuldsson Skoðun Leiðsöguhundurinn Gaur gerir mig að betri manneskju Þorkell J. Steindal Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir Skoðun Hvað er „furry“ annars? Jóhanna Jódís Antonsdóttir Skoðun Að undirbúa börnin okkar fyrir heim sem er að hverfa Halldóra Mogensen Skoðun Sjúklingur settur í fangaklefa Arnar Þór Jónsson Skoðun Ég kalla hann Isildur; mentorinn minn er gervigreind Björgmundur Guðmundsson Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Tikkað í skipulagsboxin Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjúklingur settur í fangaklefa Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir skrifar Skoðun Ég kalla hann Isildur; mentorinn minn er gervigreind Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað er „furry“ annars? Jóhanna Jódís Antonsdóttir skrifar Skoðun Jafnaðarmennskan og verkalýðsbaráttan Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Hljóð og mynd íslenskra varna Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Leiðsöguhundurinn Gaur gerir mig að betri manneskju Þorkell J. Steindal skrifar Skoðun Fimmtíu ár frá lokum Víetnamstríðsins Finnur Th. Eiríksson skrifar Skoðun Að undirbúa börnin okkar fyrir heim sem er að hverfa Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Bókin er minn óvinur, en mig langar samt í verknám! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Ilmurinn af jarðolíu er svo lokkandi Sævar Helgi Lárusson skrifar Skoðun Hvað er að frétta af humrinum? Jónas Páll Jónasson skrifar Skoðun Þeir greiða sem njóta, eða hvað? Jóhannes Þór Skúlason,Pálmi Viðar Snorrason skrifar Skoðun Samskiptasáttmáli; skúffuskjal eða stórgott verkfæri Helena Katrín Hjaltadóttir,Íris Helga G. Baldursdóttir skrifar Skoðun Sigrar og raunir íslenska hestsins Elín Íris Fanndal skrifar Skoðun Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson skrifar Skoðun Góðir grannar Landsvirkjunar og við hin Kjartan Ágústsson skrifar Skoðun Hittumst á rauðum sokkum 1. maí Finnbjörn A. Hermannsson,Kolbrún Halldórsdóttir,Magnús Þór Jónsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi orkuspáa Ingvar Júlíus Baldursson skrifar Skoðun Þegar innflutningurinn ræður ríkjum Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Vladímír Pútín: Hvað er að marka hann? Steinar Björgvinsson skrifar Skoðun Örlög Úkraínu varða frið og öryggi á Íslandi Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Vegamál á tímum skattahækkana og vantrausts Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Konur og menntun Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris skrifar Skoðun Hanna Katrín og Co, koma til bjargar Björn Ólafsson skrifar Sjá meira
Upplifun mín sem aðstandandi sjúklings sem hefur þurft að leita mikið á kvennadeildina var fyrst til að byrja með góð (c.a 2022-2023). En núna síðasta ár hefur mér fundist verklag og framkoma starfsfólks hafa versnað til muna. Ég hef orðið vitni af miklum hroka lækna og hjúkrunarfólks í garð sjúklings. Ég hef heyrt lækna segja við sjúkling með Endó sem var lögð inn á deildina vegna verkja, að hún sé þarna til að sækjast eftir sterkum verkjalyfjum og að hún fái það sko ekki hjá þeim. Ég hef heyrt sérfræðing á kvennadeild skamma sjúkling fyrir að hafa þegið verkjalyf á bráðamóttökunni í Fossvogi. Ég hef orðið vitni af því hvernig starfsfólk kvennadeildarinnar breytir framkomu sinni til hins verra og verði hálfpartin fjandsamleg í garð sjúklings eftir að sjúklingur sendi inn formlegt kvörtunarbréf á LSH vegna slæmrar framkomu starfsfólks eftir innlögn á kvennadeild. Mér blöskrar hversu oft konur með endó þurfa að liggja þjáðar inn á kvennadeild jafnvel í nokkra sólarhringa því að það á bara að meðhöndla verki með mildari verkjalyfjum. Einnig blöskrar mér svörin sem ég fékk þegar ég spurði yfirlækni kvennadeildar afhverju ekki væri hægt að meðhöndla verstu verkjaköstin með hefðbundum bráða verkjalyfjum eins og gert er á Bráðamóttöku Fossvogi. Svörin sem ég fékk voru þau að þau væru rög við að nota slík lyf þar sem þau væru hrædd við þau. Að þessi deild sé kölluð BRÁÐAMÓTTAKA Kvennadeildar hljómar skrítið í mínum eyrum ef starfsfólk þar innanhús hafi ekki þekkingu við að nota bráðalyf sem einungis eru gefin á spítala. Enginn læknir á kvennadeild hefur samt sem áður verið hræddur við að skrifa út lyfseðla fyrir oxycontin, oxynorm eða morfín töflum án eftirfylgni eða fræðslu um að þessi lyf séu MJÖG ávanabindandi og geta valdið miklum fráhvörfum þó þau séu bara tekin í örfáa daga. Ég veit til þess að sjúklingur var útskrifuð af kvennadeild og ávísað oxycontin þegar hún var send heim. Eftir aðeins 8 daga notkun gat sjúklingurinn hætt að taka lyfin því verkirnir höfðu minnkað. Næstu dagar voru hræðilegir vegna fráhvarfseinkenna. Hún hringdi niður á kvennadeild og óskaði eftir því að hún fengi aðstoð við að trappa sig niður af þessum lyfjum svo hún þyrfti ekki að ganga í gegnum svona mikil fráhvarfseinkenni. Henni var neitað um það og sagt að kvennadeildin hefði ekki næga þekkingu til að veita slíka aðstoð og henni bent á að heyra í bráðamóttöku geðsviðs. Sjúklingur fór á geðdeild og óskaði eftir hjálp vegna fráhvarfseinkenna en þar var henni tjáð að bráðamóttaka væri ekki að aðstoða sjúklinga annarar deildar með niðurtröppun og að kvennadeildin ætti að sjá um þessi mál þar sem þetta væri sjúklingur frá þeim. Læknirinn á geðdeild var vægast sagt mjög hissa yfir þessu verklagi kvennadeildarinnar að skrifa út slík lyf með enga eftirfylgni eða aðstoð með niðurtröppun. Þetta bréf átti aldrei að fara neitt annað en til talskonu sjúklinga sem kvörtun. Ég ákvað að birta það hér þar sem ég sé ekki fram á breytingar á deildinni og var nýlega vitni af því þegar sjúklingur þurfti að fara í aðgerð, legnám og vegna fyrri reynslu var hún skiljanlega kvíðin og tvístígandi með að fara í þessa aðgerð. Það var lofað öllu fögru og henni sagt að búið væri að setja upp plan um verkjastillingu eftir aðgerð og hún þyrfti engu að kvíða. Eftir aðgerðina kom svo annað í ljós, bæði höfðu læknarnir gefið henni lyf sem hún bað sérstaklega um að ekki yrði notað og hún var illa verkjastillt og ekkert af þessu sem var lofað stóðst. Hún svaf ekki fyrir verkjum meðan hún lá inni eftir aðgerðina, sat undir leiðindar athugasemdum frá hjúkrunarfræðingum og ákvað því að útskrifa sig sjálf daginn eftir aðgerðina því hún gat ekki hugsað sér að dvelja þarna lengur. Ef engin vilji er til breytinga hjá deildinni og spítalanum sjálfum varðandi viðhorf og virðingu til þessara sjúklinga er lítið annað hægt en að kalla eftir þeim. Endósamtökin standa nú fyrir herferðinni: Þetta er allt í hausnum á þér. Herferðin byggir á setningum sem konur með endómetríósu hafa fengið að heyra þegar þær leita sér hjálpar innan heilbriðiskerfisins. Undirskriftarsöfnun er í gangi og verða undirskriftirnar afhentar heilbrigðisráðherra að loknum Endómars. Ég biðla til allra að skrifa undir og leggja samtökunum lið við að veita konum með endó góða umönnum. Ákallið hljómar svo :Við krefjumst þess að: heilbrigðisstarfsfólk hlusti á konur og fólk með endó, trúi þeim og geri ekki lítið úr reynslu þeirra stjórnvöld setji aukið fjármagn í úrræði fyrir konur og fólk með endó biðin eftir greiningu á endó sé stytt og að kerfið grípi fólk fyrr Hægt er að skrifa undir inn á sofnun.endo.is Höfundur er aðstandandi.
Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir Skoðun
Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Samskiptasáttmáli; skúffuskjal eða stórgott verkfæri Helena Katrín Hjaltadóttir,Íris Helga G. Baldursdóttir skrifar
Skoðun Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson skrifar
Skoðun Hittumst á rauðum sokkum 1. maí Finnbjörn A. Hermannsson,Kolbrún Halldórsdóttir,Magnús Þór Jónsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris skrifar
Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir Skoðun