Gleymdu leikskólabörnin Jóhanna Dröfn Stefánsdóttir skrifar 26. nóvember 2024 17:00 Þrjú hafa misst vinnuna, einhver þurft að segja upp í vinnu, nokkur þurft á læknisaðstoð að halda, mörg hafa klárað allt sumarorlof næsta árs og flestir sjá fram á töluvert lægri útborgun mánaðarmótin fyrir jól. Örvæntingafullar mæður hringja í stjórnmálafólk um miðjar nætur og grátbiðja um hjálp. Barnavernd komin inn í málin á nokkrum heimilum. Þetta er ekki byrjun á dystopískri skáldsögu heldur raunveruleikinn sem blasir við nokkrum fjölskyldum á landinu vegna yfirstandandi verkfallsaðgerða kennara. Ímyndið ykkur að þið væruð stödd í miðjum Covid heimsfaraldri nema þið væruð ein af örfáum. Flestir aðrir lifðu áfram eðlilegu lífi og fáir vissu af ykkar stöðu. Svona líður örfáum barnafjölskyldum á fjórum stöðum á landinu akkúrat núna. Foreldar hafa verið sökuð um forréttindablindu, að við lifum í búbblu og fáum allt upp í hendurnar og höfum ekki tilfinningalega né vitsmunalega greind til þess að glíma við mótlæti(þetta er ekki grín, þessi orð voru látin falla opinberlega). Þessar fullyrðingar gætu auðvitað ekki verið fjarri sannleikanum. Margar fjölskyldnanna eru nefnilega í þveröfugri stöðu við fallegu fullyrðingarnar hér að ofan og hafa einfaldlega ekki tök á því að láta í sér heyra sökum stöðu sinnar. Vika fimm af ótímabundnu verkfalli í fjórum leikskólum er gengin í garð. Vert er að minnast á það að ein lengsta verkfallsaðgerð kennarasambandsins á síðari árum var sex vikna allsherjarverkfall í grunnskólum landsins sem mjög margir muna vel eftir. Það styttist í að umrætt verkfall núna nái þessum tímamörkum og gott betur en það. Hins vegar munu líklegast fáir muna eftir þessum aðgerðum, þar sem hér er ekki um að ræða allsherjarverkfall, heldur ótímabundið verkfall á fjórum leikskólum á landinu þar sem um 600 börn og fjölskyldur þeirra verða fyrir barðinu. Þessi grein er skrifuð í þeirri veiku von að þeir sem beri ábyrgð sjái sóma sinn í því að breyta þessum gegndarlausu aðgerðum tafarlaust. Hér eru börnin okkar notuð sem peð í kjaradeilu sem er í besta falli siðlaus en í versta falli ólögleg. Hér er börnunum okkar mismunað gróflega og fáir virðast ætla að kippa sér upp við það. Það gefur auga leið að þessar aðgerðir setja enga pressu á samningsaðila að semja og það hefur sannað sig, samningsaðilar eru rétt að byrja að ræða saman eftir rúmar fjórar vikur af verkfalli(og það er deginum ljósara að það er langt í langt miðað við viðtöl við ríkissáttasemjara síðustu daga). Það skal tekið fram að verkfallsaðgerðum má beita til þess að setja þrýsting á deiluaðila að ná sáttum, en þessar aðgerðir uppfylla augljóslega ekki þau skilyrði. Þegar þetta er skrifað hefur margsinnis verið þrýst á Samband íslenskra sveitarfélaga að beita sér í málinu. Mörg bréf og skilaboð til ráðherra, frambjóðenda, forseta og allra þeirra sem gætu og ættu að tjá sig um málið, hafa verið skrifuð. Kjarni málsins er hins vegar sá að Kennarasamband Íslands er sá aðili sem getur breytt aðgerðunum. Kallað hefur verið eftir því að verkföll leikskólana verði tímabundin eins og á öðrum skólastigum og leikskólunum verði róterað. Þessu kalli hefur ekki verið svarað en hins vegar ákvað forysta KÍ að bæta við 10 leikskólum í viðbót sem munu hefja ótímabundið verkfall eftir örfáar vikur. Þeir fjórir leikskólar sem nú þegar hafa afplánað tæpar fimm vikur munu hins vegar ekki sleppa úr prísundinni heldur sitja heima áfram. Nú sjá foreldrar þann eina kost í stöðunni að leita réttar barna sinna fyrir dómstólum. Mig langar að hvetja kennara sem þetta lesa til þess að þrýsta á sína forystu að breyta aðgerðunum. Það verður að teljast afar líklegt að mannúðlegri aðgerðir sem dreifast á fleiri fái mun meiri athygli, setji meiri pressu á deiluaðila og það sem mestu máli skiptir, skili sér í samstöðu og samkennd þjóðarinnar með kennurum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Leikskólar Kennaraverkfall 2024 Skóla- og menntamál Mest lesið Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Embætti þitt geta allir séð Ragnheiður Davíðsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Hver á dómur að vera hjá ungmenni fyrir að fremja alvarlegt afbrot, jafnvel morð? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Sigursaga Evrópu í 21 ár Pawel Bartoszek skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin, Dagbjört og ESB Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Myndir þú ráða fatlað fólk í vinnu? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding skrifar Skoðun Rauðir sokkar á 1. maí Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Heiðrum íslenska hestinn Berglind Margo Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez skrifar Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Sköpum störf við hæfi! Unnur Hrefna Jóhannsóttir skrifar Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán skrifar Skoðun Tikkað í skipulagsboxin Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjúklingur settur í fangaklefa Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir skrifar Skoðun Ég kalla hann Isildur; mentorinn minn er gervigreind Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað er „furry“ annars? Jóhanna Jódís Antonsdóttir skrifar Skoðun Jafnaðarmennskan og verkalýðsbaráttan Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Hljóð og mynd íslenskra varna Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson skrifar Sjá meira
Þrjú hafa misst vinnuna, einhver þurft að segja upp í vinnu, nokkur þurft á læknisaðstoð að halda, mörg hafa klárað allt sumarorlof næsta árs og flestir sjá fram á töluvert lægri útborgun mánaðarmótin fyrir jól. Örvæntingafullar mæður hringja í stjórnmálafólk um miðjar nætur og grátbiðja um hjálp. Barnavernd komin inn í málin á nokkrum heimilum. Þetta er ekki byrjun á dystopískri skáldsögu heldur raunveruleikinn sem blasir við nokkrum fjölskyldum á landinu vegna yfirstandandi verkfallsaðgerða kennara. Ímyndið ykkur að þið væruð stödd í miðjum Covid heimsfaraldri nema þið væruð ein af örfáum. Flestir aðrir lifðu áfram eðlilegu lífi og fáir vissu af ykkar stöðu. Svona líður örfáum barnafjölskyldum á fjórum stöðum á landinu akkúrat núna. Foreldar hafa verið sökuð um forréttindablindu, að við lifum í búbblu og fáum allt upp í hendurnar og höfum ekki tilfinningalega né vitsmunalega greind til þess að glíma við mótlæti(þetta er ekki grín, þessi orð voru látin falla opinberlega). Þessar fullyrðingar gætu auðvitað ekki verið fjarri sannleikanum. Margar fjölskyldnanna eru nefnilega í þveröfugri stöðu við fallegu fullyrðingarnar hér að ofan og hafa einfaldlega ekki tök á því að láta í sér heyra sökum stöðu sinnar. Vika fimm af ótímabundnu verkfalli í fjórum leikskólum er gengin í garð. Vert er að minnast á það að ein lengsta verkfallsaðgerð kennarasambandsins á síðari árum var sex vikna allsherjarverkfall í grunnskólum landsins sem mjög margir muna vel eftir. Það styttist í að umrætt verkfall núna nái þessum tímamörkum og gott betur en það. Hins vegar munu líklegast fáir muna eftir þessum aðgerðum, þar sem hér er ekki um að ræða allsherjarverkfall, heldur ótímabundið verkfall á fjórum leikskólum á landinu þar sem um 600 börn og fjölskyldur þeirra verða fyrir barðinu. Þessi grein er skrifuð í þeirri veiku von að þeir sem beri ábyrgð sjái sóma sinn í því að breyta þessum gegndarlausu aðgerðum tafarlaust. Hér eru börnin okkar notuð sem peð í kjaradeilu sem er í besta falli siðlaus en í versta falli ólögleg. Hér er börnunum okkar mismunað gróflega og fáir virðast ætla að kippa sér upp við það. Það gefur auga leið að þessar aðgerðir setja enga pressu á samningsaðila að semja og það hefur sannað sig, samningsaðilar eru rétt að byrja að ræða saman eftir rúmar fjórar vikur af verkfalli(og það er deginum ljósara að það er langt í langt miðað við viðtöl við ríkissáttasemjara síðustu daga). Það skal tekið fram að verkfallsaðgerðum má beita til þess að setja þrýsting á deiluaðila að ná sáttum, en þessar aðgerðir uppfylla augljóslega ekki þau skilyrði. Þegar þetta er skrifað hefur margsinnis verið þrýst á Samband íslenskra sveitarfélaga að beita sér í málinu. Mörg bréf og skilaboð til ráðherra, frambjóðenda, forseta og allra þeirra sem gætu og ættu að tjá sig um málið, hafa verið skrifuð. Kjarni málsins er hins vegar sá að Kennarasamband Íslands er sá aðili sem getur breytt aðgerðunum. Kallað hefur verið eftir því að verkföll leikskólana verði tímabundin eins og á öðrum skólastigum og leikskólunum verði róterað. Þessu kalli hefur ekki verið svarað en hins vegar ákvað forysta KÍ að bæta við 10 leikskólum í viðbót sem munu hefja ótímabundið verkfall eftir örfáar vikur. Þeir fjórir leikskólar sem nú þegar hafa afplánað tæpar fimm vikur munu hins vegar ekki sleppa úr prísundinni heldur sitja heima áfram. Nú sjá foreldrar þann eina kost í stöðunni að leita réttar barna sinna fyrir dómstólum. Mig langar að hvetja kennara sem þetta lesa til þess að þrýsta á sína forystu að breyta aðgerðunum. Það verður að teljast afar líklegt að mannúðlegri aðgerðir sem dreifast á fleiri fái mun meiri athygli, setji meiri pressu á deiluaðila og það sem mestu máli skiptir, skili sér í samstöðu og samkennd þjóðarinnar með kennurum.
Skoðun Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty skrifar
Skoðun Hver á dómur að vera hjá ungmenni fyrir að fremja alvarlegt afbrot, jafnvel morð? Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar
Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar