Loksins, Gunnar Bragi! Einar G. Harðarson skrifar 28. október 2024 06:31 Mörgum hefur eflaust þótt eitthvað um að sjá Gunnar Braga í framboði fyrir Miðflokkinn í Norðvesturkjördæmi. Hvers vegna? Jú m.a. af þeirri einföldu ástæðu að Gunnar Bragi var hluti af þeim þingmönnum sem sátu að sumbli á bar og samræður þeirra sem engir utanaðkomandi áttu að heyra voru teknar upp. Einkasamræður á milli fárra einstaklinga. Sem síðar voru birtar í fjölmiðlum, sjónvarpi og að auki fluttar óbreyttar í Borgarleikhúsinu, leikhúsi Reykvíkinga. Til hvers? Jú, til að meiða og kóróna það svo með sýningu í leikhúsi borgarbúa? Þessi aðferð er þekkt þegar koma á höggi á einhvern sem ekki er hægt að koma höggi á með öðrum hætti og hefur henni oft verið beitt. Slíkt hefur alltaf haft sömu áhrif. Tekið er upp samtal eða atvik um viðkvæm mál í leyni og þau síðan birt. Eftir því sem einstaklingurinn eða hópurinn er þekktari — því betri tíma í sjónvarpi eða pláss á forsíðum blaða fær málið. Upptaka sem sýnir háttsettan mann leggja í stæði fatlaðra eða greiða ekki í stöðumæli hefur leitt til afsagnar viðkomandi úr embætti svo ekki sé minnst á framhjáhald sem næst á mynd. Þessi aðferð er kunnugleg og augljóslega vel þekkt þeim aðilum sem að upptökunni stóðu. Flestir telja ekki leika vafa á að þessi upptaka var skipulögð og ólögleg. Það er bein og ófyrirleitin aðför að lýðræðinu. Sigmundur Davíð segist vita hver stóð að upptökunni. Kannski er best að láta það liggja því margir hafa verið meiddir í þessu máli. Í stríði gilda Genfarsamningarnir um hvernig fara skuli með stríðsfanga en njósnarar sem eru gripnir eru leiddir beint að gráa veggnum og skotnir. Þarna var óumdeilanlega um njósnir að ræða. Ef refsa á einstaklingum sem segja orð í einkasamtali og eru ekki sögð til að meiða, en meiða engu að síður þar sem þau eru tekin upp, birt og gerð opinber þar sem þau vitandi meiða ... hver ber þá sökina? Við höfum lög til að halda uppi réttlæti en sumt fólk telur sig yfir þau hafið í nafni rétttrúnaðar. Að meiða á kostnað annarra. Þetta mál kemur í raun ekki persónunni Gunnari Braga við eða annarra á umræddum bar. Þetta kemur við alla þjóðina og á hvaða vegferð hún er. Það sem hlýtur að vera verst er dómgreindarleysi Alþingismanna. Að þeir skuli hafa leyft sér að taka málið fyrir í siðanefnd Alþingis og brjóta þannig stjórnarskrá Íslands. Hér á jú að vera málfrelsi, a.m.k. í einkasamræðum! Að auki tel ég að fæstir muni hvað sagt var í þessum upptökum nema þá einstaka langræknir aðilar. Alþingi á að biðja þessa einstaklinga afsökunar og um leið Geir Haarde fyrir eingöngu að sinna starfi sínu. Hugsun Voltaire var lýst með þessi setning: „Ég er ósammála skoðun þinni en ég myndi verja með lífi mínu rétt þinn til að segja hana.“ Fólk á Íslandi sem hefur greindarvísitölu í eða yfir meðallagi sér hvernig þjóðfélagsástand hefur orðið með Woke og #MeToo stefnurnar. Réttlætið á að vera eftirsótt. Því höfum við réttarríki, lög og reglur. En slíkt er fótum troðið. Fólk sem segist ekki ætla að kjósa Miðflokkinn út af þessu máli gerir sig að hálfgerðu athlægi fyrir að vera svo sneytt skynsemi og réttlætiskennd. Enda er Miðflokkurinn viðurkenndur í dag sem stjórnmálaafl með fullan rétt og ætti ekki bara að fá fjölda atkvæða landsmanna heldur að verða leiðandi afl í íslenskum stjórnmálum með forsætisráðuneytið undir sínum hatti. Kristrún Frostadóttir í Samfylkingunni hefur einnig með málflutningi sínum vakið upp spurningar með ummælum sínum um Woke-ismann. Yfirgangurinn og rétttrúnaðurinn er slíkur að maður spyr hvort í landinu búi tvær þjóðir? Það er ekki hægt að samsama sig því fólki sem finnst rétt í lýðræðisríki að svipta fólk lífsviðurværi og tilverurétti fyrir það eitt að segja nokkur orð. Höfundur er fasteignasali Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Miðflokkurinn Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Einar G. Harðarson Mest lesið Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson Skoðun Jafnaðarmennskan og verkalýðsbaráttan Sigfús Ómar Höskuldsson Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir Skoðun Leiðsöguhundurinn Gaur gerir mig að betri manneskju Þorkell J. Steindal Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir Skoðun Að undirbúa börnin okkar fyrir heim sem er að hverfa Halldóra Mogensen Skoðun Ég kalla hann Isildur; mentorinn minn er gervigreind Björgmundur Guðmundsson Skoðun Hvað er „furry“ annars? Jóhanna Jódís Antonsdóttir Skoðun Sjúklingur settur í fangaklefa Arnar Þór Jónsson Skoðun Skoðun Skoðun Sköpum störf við hæfi! Unnur Hrefna Jóhannsóttir skrifar Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán skrifar Skoðun Tikkað í skipulagsboxin Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjúklingur settur í fangaklefa Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir skrifar Skoðun Ég kalla hann Isildur; mentorinn minn er gervigreind Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað er „furry“ annars? Jóhanna Jódís Antonsdóttir skrifar Skoðun Jafnaðarmennskan og verkalýðsbaráttan Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Hljóð og mynd íslenskra varna Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Leiðsöguhundurinn Gaur gerir mig að betri manneskju Þorkell J. Steindal skrifar Skoðun Fimmtíu ár frá lokum Víetnamstríðsins Finnur Th. Eiríksson skrifar Skoðun Að undirbúa börnin okkar fyrir heim sem er að hverfa Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Bókin er minn óvinur, en mig langar samt í verknám! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Ilmurinn af jarðolíu er svo lokkandi Sævar Helgi Lárusson skrifar Skoðun Hvað er að frétta af humrinum? Jónas Páll Jónasson skrifar Skoðun Þeir greiða sem njóta, eða hvað? Jóhannes Þór Skúlason,Pálmi Viðar Snorrason skrifar Skoðun Samskiptasáttmáli; skúffuskjal eða stórgott verkfæri Helena Katrín Hjaltadóttir,Íris Helga G. Baldursdóttir skrifar Skoðun Sigrar og raunir íslenska hestsins Elín Íris Fanndal skrifar Skoðun Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson skrifar Skoðun Góðir grannar Landsvirkjunar og við hin Kjartan Ágústsson skrifar Skoðun Hittumst á rauðum sokkum 1. maí Finnbjörn A. Hermannsson,Kolbrún Halldórsdóttir,Magnús Þór Jónsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi orkuspáa Ingvar Júlíus Baldursson skrifar Skoðun Þegar innflutningurinn ræður ríkjum Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Vladímír Pútín: Hvað er að marka hann? Steinar Björgvinsson skrifar Skoðun Örlög Úkraínu varða frið og öryggi á Íslandi Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Vegamál á tímum skattahækkana og vantrausts Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Konur og menntun Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Sjá meira
Mörgum hefur eflaust þótt eitthvað um að sjá Gunnar Braga í framboði fyrir Miðflokkinn í Norðvesturkjördæmi. Hvers vegna? Jú m.a. af þeirri einföldu ástæðu að Gunnar Bragi var hluti af þeim þingmönnum sem sátu að sumbli á bar og samræður þeirra sem engir utanaðkomandi áttu að heyra voru teknar upp. Einkasamræður á milli fárra einstaklinga. Sem síðar voru birtar í fjölmiðlum, sjónvarpi og að auki fluttar óbreyttar í Borgarleikhúsinu, leikhúsi Reykvíkinga. Til hvers? Jú, til að meiða og kóróna það svo með sýningu í leikhúsi borgarbúa? Þessi aðferð er þekkt þegar koma á höggi á einhvern sem ekki er hægt að koma höggi á með öðrum hætti og hefur henni oft verið beitt. Slíkt hefur alltaf haft sömu áhrif. Tekið er upp samtal eða atvik um viðkvæm mál í leyni og þau síðan birt. Eftir því sem einstaklingurinn eða hópurinn er þekktari — því betri tíma í sjónvarpi eða pláss á forsíðum blaða fær málið. Upptaka sem sýnir háttsettan mann leggja í stæði fatlaðra eða greiða ekki í stöðumæli hefur leitt til afsagnar viðkomandi úr embætti svo ekki sé minnst á framhjáhald sem næst á mynd. Þessi aðferð er kunnugleg og augljóslega vel þekkt þeim aðilum sem að upptökunni stóðu. Flestir telja ekki leika vafa á að þessi upptaka var skipulögð og ólögleg. Það er bein og ófyrirleitin aðför að lýðræðinu. Sigmundur Davíð segist vita hver stóð að upptökunni. Kannski er best að láta það liggja því margir hafa verið meiddir í þessu máli. Í stríði gilda Genfarsamningarnir um hvernig fara skuli með stríðsfanga en njósnarar sem eru gripnir eru leiddir beint að gráa veggnum og skotnir. Þarna var óumdeilanlega um njósnir að ræða. Ef refsa á einstaklingum sem segja orð í einkasamtali og eru ekki sögð til að meiða, en meiða engu að síður þar sem þau eru tekin upp, birt og gerð opinber þar sem þau vitandi meiða ... hver ber þá sökina? Við höfum lög til að halda uppi réttlæti en sumt fólk telur sig yfir þau hafið í nafni rétttrúnaðar. Að meiða á kostnað annarra. Þetta mál kemur í raun ekki persónunni Gunnari Braga við eða annarra á umræddum bar. Þetta kemur við alla þjóðina og á hvaða vegferð hún er. Það sem hlýtur að vera verst er dómgreindarleysi Alþingismanna. Að þeir skuli hafa leyft sér að taka málið fyrir í siðanefnd Alþingis og brjóta þannig stjórnarskrá Íslands. Hér á jú að vera málfrelsi, a.m.k. í einkasamræðum! Að auki tel ég að fæstir muni hvað sagt var í þessum upptökum nema þá einstaka langræknir aðilar. Alþingi á að biðja þessa einstaklinga afsökunar og um leið Geir Haarde fyrir eingöngu að sinna starfi sínu. Hugsun Voltaire var lýst með þessi setning: „Ég er ósammála skoðun þinni en ég myndi verja með lífi mínu rétt þinn til að segja hana.“ Fólk á Íslandi sem hefur greindarvísitölu í eða yfir meðallagi sér hvernig þjóðfélagsástand hefur orðið með Woke og #MeToo stefnurnar. Réttlætið á að vera eftirsótt. Því höfum við réttarríki, lög og reglur. En slíkt er fótum troðið. Fólk sem segist ekki ætla að kjósa Miðflokkinn út af þessu máli gerir sig að hálfgerðu athlægi fyrir að vera svo sneytt skynsemi og réttlætiskennd. Enda er Miðflokkurinn viðurkenndur í dag sem stjórnmálaafl með fullan rétt og ætti ekki bara að fá fjölda atkvæða landsmanna heldur að verða leiðandi afl í íslenskum stjórnmálum með forsætisráðuneytið undir sínum hatti. Kristrún Frostadóttir í Samfylkingunni hefur einnig með málflutningi sínum vakið upp spurningar með ummælum sínum um Woke-ismann. Yfirgangurinn og rétttrúnaðurinn er slíkur að maður spyr hvort í landinu búi tvær þjóðir? Það er ekki hægt að samsama sig því fólki sem finnst rétt í lýðræðisríki að svipta fólk lífsviðurværi og tilverurétti fyrir það eitt að segja nokkur orð. Höfundur er fasteignasali
Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Samskiptasáttmáli; skúffuskjal eða stórgott verkfæri Helena Katrín Hjaltadóttir,Íris Helga G. Baldursdóttir skrifar
Skoðun Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson skrifar
Skoðun Hittumst á rauðum sokkum 1. maí Finnbjörn A. Hermannsson,Kolbrún Halldórsdóttir,Magnús Þór Jónsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar